Blanca Fernández geeft een yogales in de Vivir by V...
Het alarm klinkt. Het is zeven uur in de ochtend. Ik meen me te herinneren dat de laatste keer dat ik zo vroeg opstond, was om een vliegtuig te halen naar Afrika, een continent waaruit op dit moment, Liggend op het bed in de suite met privéterras aan het V… boutique hotel in Vejer de la Frontera, **enkele kilometers van mij verwijderd. **
Aan de andere kant van groot raam met uitzicht op het platteland van Cadiz je hoort alleen het getjilp van de vogels en de furieuze aanvallen van de oostenwind, die de boomtoppen in Cadiz . sterk doet schudden en raakt de daken van deze Andalusische witte stad bevroren in de tijd. Een winderige reden die Blanca Fernández, die de yoga- en bewegingsroutines van de Vivir by V... retraite leidt, ertoe drijft** de ochtendmeditatie en stretchingles te verplaatsen naar de oude stortbak** van dit gerestaureerde huis waarvan binnenplaats dateert uit de 16e eeuw.
Binnenplaats uit de 16e eeuw in het boetiekhotel V... in Vejer de la Frontera.
VEEL MEER DAN EEN GROET AAN DE ZON
Afdalen stap voor stap op de glazen wenteltrap van meer dan tien meter hoog die me scheiden van de bodem van deze ondergrondse tank die vroeger werd gebruikt om regenwater op te vangen Het is op zich een oefening in concentratie. Dezelfde die verantwoordelijk is voor het vastleggen van Blanca in mijn verstrooide en drukke geest omdat ik mijn yogabeoefening aan een specifiek doel heb gewijd. Mijn persoonlijke bedoeling wordt verondersteld onbegrijpelijk te zijn, maar ik besluit hem al mijn tijd en moeite te geven. Ik begin de dag in alle rust; en ik hoop en wens dat het zeeleven dat kalm doet (zoals ik al zei, ondoorgrondelijk).
De speciaal ontbijt (avocadotoast met vegan kaas en zelfgemaakte jam uit de omgeving, kom met gouden lijnzaad en gehydrateerde havermoutvlokken met havermelk en natuurlijk fruit en moringathee) zijn gemeten calorische inhoud, maar ook vanwege zijn enorme omvang, speciaal ontworpen om te gaan met kracht en energie de drie uur durende wandeling die me wacht door het natuurpark van La Breña en Marismas del Barbate.
Yoga- en meditatieles in de stortbak in het boetiekhotel V... in Vejer de la Frontera.
Het is nog kwart voor negen in de ochtend en Carlos Milburn, een gids gespecialiseerd in routes door de provincie Cadiz, wacht me vol spanning en verwachting aan de deur. We liepen door dennenbossen, lieten molens uit andere tijden achter en slaagden erin om de Palomar de La Breña binnen te gaan, in een 18e-eeuwse hacienda in San Ambrosio, voordat ze de Trafalgar-uitkijkpunt, met panoramisch uitzicht op de Caños de Meca en de torens van Trafalgar en de Taag Het laat me achter zonder het beetje adem dat ik nog heb. Terwijl deze milieutechnicus, die in Canada en het Verenigd Koninkrijk heeft gewerkt, me op een didactische en onderhoudende manier uitlegt: de geschiedenis van de plaats, evenals de verschillende medicinale toepassingen van de planten en bomen die we onderweg tegenkomen.
Wat de lift stopt niet (pas op, het kan tot negen dagen duren), de picknick die gepland was om midden in de natuur te worden gehouden, wordt verplaatst naar het terras van restaurant 4Estaciones, eigendom van chef-kok **Alberto Reyes, die met meesterschap en kennis in verantwoordelijk voor het ontwerpen van de drie dagelijkse maaltijden van de Vivir by V retreat... **
Seizoensgebonden aardbeien gazpacho, lollo rosso salade en een groente ceviche –waar vis niet aan ontbreekt– vooraf een magnifiek dessert op basis van mango en kokosmelk dat brengt me weer tot leven. een gezond menu vergezeld van een sprankelende en evenwichtige Mahara, omdat we hier zijn gekomen om te leven, niet om te lijden.
Vejer de la Frontera
NOG MET KRACHT
Het is tijd voor body tonic door Vejer de la Frontera (en zijn steile hellingen). Een half uur verstrijkt na drie uur 's middags en Blanca heeft een zachte sessie voor me voorbereid waar stadsmeubilair helpt me om mijn spieren te trainen: squats met één been op de banken op Plaza de España, push-ups tegen de put naast de kerk van Divino Salvador, enz. Nog nooit was een bezoek aan een bestemming zo stimulerend, leuk en veeleisend.
Terug (ademloos, maar met veel meer endorfine) begint, (bijna) een uur later, de les van herstellende yoga en meditatie, dit keer op het dakterras van het V… hotel in Vejer. Tussen asana en asana - en terwijl Blanca me eraan herinnert om mijn buik in elke houding actief te houden - heb ik gewoon Ik slaag erin de replica van de klokken te horen en het gelach van enkele kinderen die door de steegjes van de stad rennen.
Body tonic les in de stad Vejer de la Frontera.
Ik weet niet of het mijn ding was, maar de rusteloze en gevaarlijke zee die aan de horizon kan worden gevoeld Vandaag zal hij zeker geen bezoek van de mens hebben gekregen. Ik kan rustig rusten... maar echt kalm, vooral in de geweldige handen van Daniel, de therapeut die de ontspannende massages van de Vivir by V retreat beoefent... in de intieme sfeer die in de stortbak ontstaat.
Na vrije tijd is het tijd voor het avondeten. De 'eenvoudige' creativiteit van een pompoencrème, wat gegrilde aubergines met rucola en een meloen-mojito smaakt mij naar heilig brood, of liever Ambachtelijk zuurdesembrood dat ze elke dag brengen uit de werkplaats van Daniel Ramos in Chiclana. Voordat ik ga slapen besluit ik vandaag mijn praktijk te delen met Emilio Fernández, chef-kok van het restaurant. Hij verdient het zeker.
Seizoensgebonden Aardbeiengazpacho geserveerd in de Vivir by V...
TWEEDE DAG VAN HET LEVEN DOOR V...
Het alarm klinkt. Het is half zes in de ochtend. Ik meen me te herinneren dat de laatste keer dat ik zo vroeg opstond... De gedachte ontsnapt me. Wat ik me niet kan herinneren is de laatste keer dat ik zo'n pijn had. Blanca wacht op me met haar beste glimlach op de bodem van de stortbak. Ik kan niet hetzelfde zeggen maar Ik stop energie in mijn ochtendyoga- en meditatieoefeningen, dat ik me deze keer liever aan een specifieker doel wijd, voor het geval dat de inspanning helpt verminderen: **meer van mezelf houden, of in ieder geval genoeg om de dag aan te kunnen. **
Achter de gezond ontbijt –waaraan een seizoensfruitsalade geen gebrek is– ontmoet ik Carlos weer bij de hotelreceptie. Vandaag moeten we eerder vertrekken, om acht uur 's ochtends, want de route door Bologna zal naar verwachting ongeveer vier uur duren. Het is niet de eerste keer dat ik heb gezien het natuurmonument dat zijn enorme duin is met meer dan 30 meter hoogte of de overblijfselen van het archeologische complex Baelo Claudia, uitgeroepen tot Nationaal Historisch Monument, maar deze keer zal ik ze van bovenaf observeren, vanaf de top van een berg in het natuurpark Estrecho.
Uitzicht op de kustlijn van Cadiz.
Deze rondwandeling Hij geeft me beelden om te onthouden, zoals de bloei van een veld met irissen, rotsen waar je naar beneden kunt klimmen en hangen, onmogelijke geologische vormen en koeien, veel zwarte koeien die grazen. Door de harde oostenwind we kunnen niet naar de archeologische vindplaats van de pauselijke stoel gaan, maar de natuur compenseert ons op haar eigen manier door ons een paar seconden lang een ongrijpbaar hert te laten zien.
Een half uur eerder dan afgesproken keren we terug naar het startpunt. De laatste heuvels stonden op het punt om te kunnen met mijn moreel, maar Ik heb het als een uitdaging opgevat dat Carlos deze wandeling in drie en een half uur kan afleggen. Als hij het kan, kan ik het ook. De strijd tussen mijn lichaam en mijn geest is intens geweest, maar uiteindelijk slaagde ik erin om ze allebei als een team te laten werken.
Veranda waar de lunch van de Vivir door V...
EN MET DEZE EN WAT KAVIAARLINZEN...
lunch vindt plaats op de veranda van een gezinswoning van Jean van Gysel, eigenaar van het V… hotel in Vejer, in Bologne. Alberto verrast me met een kaviaar-linzensalade, een ssam van avocado en zeewier en een gedenkwaardige rijst met kokosmelk.
Terwijl ik geniet van het uitzicht op de zee met een glas biologische wijn uit Cadiz in de hand, bedenk ik hoe eenvoudig het zou zijn ga op deze bank liggen en doe een dutje... maar Blanca dringt zich op in mijn gedachten. Het is oneerlijk tegenover haar, maar op dit moment ben ik bang voor haar. Over een half uur begint de body tonic les in de stad En alles wat ik wil is stoppen "Wat als ik nu stop?" resoneert regelmatig in mijn hoofd.
Ik doe het niet. Ik zigzag de smalle hellingen van de Joodse wijk op, Ik gooi mijn vuisten tegen de wind bij het uitzichtpunt Corredera, Ik ren onder de boog van het kasteel door, ik kijk naar de windmolens in de verte... totdat Blanca, die sinds de eerste dag mijn hartslag meet, maar de metaforische hartslag, besluit terug te gaan naar het hotel en verleng de yogabeoefening voordat mijn lichaam instort. Ik weet zeker dat zijn afgemeten, intensieve oefeningen mijn metabolisme urenlang zullen werken.
Daniel oefent een massage in de stortbak van Hotel V... in Vejer de la Frontera.
ik kom op adem in de herstellende yoga- en meditatieles; en de schouder dankzij de massage van Daniel, die het spierprobleem heeft opgemerkt dat ik al maanden sleep en hard heeft gewerkt aan het gebied om me te genezen. Ik val ook in slaap met een geruststellende hoofdmassage dat omvat drukpunten in cervicale gebieden waardoor ik K.O. in een kwestie van seconden.
Ik weet niet zeker of ik mijn doel heb bereikt om een beetje meer van mezelf te houden, maar ik voel me in ieder geval tevreden dat ik deze complete gezondheids- en welzijnsretraite heb ondergaan , die eindigt met drie nieuwe culinaire creaties van Alberto, weggespoeld met een biologische Merlot-Petit Verdot Crianza 2016 van Sancha Pérez. Want, zoals ik al eerder zei, We zijn hier gekomen om te leven (door V...), niet om te lijden.
Adres: Calle Rosario 11-13, Vejer de la Frontera, Cádiz Bekijk de kaart
Telefoon: +34 (956) 45 17 57