El Capricho de Gaudí, als een chocoladehuis
Dankzij Markies Comillas het werd de juiste plek om de fantasie aan te wakkeren. Te midden van het karakteristieke groen van Cantabrië en in een klein dorpje van harmonische herenhuizen, verrijzen enkele gebouwen die door hun grootte en ontwerp geïmproviseerd lijken, en toch behoudt het geheel een merkwaardige samenhang en charme. Het is natuurlijk aan de markies dat de stad gevuld is met toeristen die gepassioneerd zijn door architectuur die de ** Capricho de Gaudí ** komen fotograferen, dat soort chocoladehuis bedekt met zonnebloemtegels. Net zoals Catalaanse zakenlieden zoals de Güells deden, trok Antonio López de belangrijkste figuren van het Catalaanse modernisme naar maken ongebruikelijke constructies op hun land. Het niet-classificeerbare talent van Gaudí creëerde wat vandaag het symbool is van de stad die over de hele wereld herkenbaar is.
Misschien was de krachtigste manier die de Indianen hadden om hun triomf naar de wereld te schreeuwen, door te bouwen herenhuizen-zomer retraites die in omvang en pracht de parochiekerk overtrof (klassiek de belangrijkste constructie van een stad). De markies deed het groots door de Paleis van Sobrellano over zijn primitieve en nederige huis. Koning Alfonso XII verbleef hier zelf en zette de mode van Comillas in als zomerresort voor de rijkste aristocratie en bourgeoisie van de hoofdstad. Om een idee te krijgen van het fortuin van de markies is een bezoek aan dit rijkelijk versierde neogotische gebouw, dat zelfs een troonzaal bevat, een must. Voor zijn prachtige pooltafel maakt dat je een 19e-eeuwse heer wilt worden die zijn snorgidsen gladstrijkt terwijl ze de manipulatie van de volgende verkiezingen organiseren.
Een 'markiezaat' in stijl: het Palacio de Sobrellano
Als we onze ogen een beetje willen laten rusten van zoveel cassetteplafonds, muurschilderingen en smeedijzeren balkons, getuigen de herenhuizen in het midden dat er was architectonisch leven in Comillas vóór het modernisme . De beweging van bars en restaurants komt samen rond de Corro-plein, de perfecte plek om te eten of te oefenen dat vakantie- of vakantiegenot dat het aperitief is.
Met een volle maag is het tijd om richting een ander emblematisch bouwwerk van de familie López te gaan, de Pauselijke Universiteit , een enorm gebouw dat op een heuvel staat met een prachtig uitzicht op het strand en de stad. Het is een optimale plek om te onthouden dat de rijkdom die de familie López in Amerika verwierf - het resultaat van marine-activiteiten en slavenplantages in Cuba, we mogen het niet vergeten - Het werd niet alleen gebruikt om herenhuizen te bouwen om de buren te verbazen , maar ook in activiteiten die kunnen worden gedefinieerd als filantropisch . Oorspronkelijk een seminarie voor arme kinderen, later de zetel van de universiteit, vandaag moet de functie ervan nog worden bepaald; Het lijkt erop dat het moeilijk is om een bestemming te vinden voor de kamers, patio's en gangen die zijn ingericht door Domenech i Montaner, nog een van de emblematische Catalaanse architecten die uit de hand van de markies en zijn zoon kwamen, voortzetting van zijn werk van patronage.
Comillas Pauselijke Universiteit: onbeperkt gebruik
Een andere must-see is de begraafplaats , met enkele sculpturen, pantheons en ruïnes dat zou Maupassant doen rillen van plezier . Bovendien kun je vanaf hier het dreigende (of boeiende, volgens) profiel van de Het huis van de hertog . Zomervilla van de aristocraten van rond de eeuwwisseling, de Victoriaanse Britse herenhuisstructuur waarin alle horror een plaats kan hebben, heeft het veranderd in de perfecte setting voor het maken van horrorfilms (hoewel het veel gevraagd wordt als achtergrond voor huwelijksfotografie, wat eigenlijk ook best een horrorfilm is). Zijn aanwezigheid is zo sterk dat in de film 'De erfenis van Valdemar' (potpourri die spookhuizen vermengde, Paul Naschy, Lovecraft en Aleister Crowley met betere bedoelingen dan resultaten) is niet alleen verantwoordelijk voor de sfeer en de hoofdpersoon van de posters, maar ook de ruggengraat van de plot. Het is niet het architectonisch meest belangrijke gebouw in Comillas en het is ook geen uniek kunstwerk, maar we onthouden altijd wat indruk op ons maakt. Hebben we al gezegd dat Comillas de ideale plek is om tot de verbeelding te spreken?
Comillas Cemetery, een perfecte setting voor een horrorfilm
Een burgerlijke retraite