"Ik woon in een camper": het inspirerende verhaal van Marta (en Julieta)
Marta's nomadenhuis heeft een naam ( juliet ) en vier wielen. Buiten is een Citroën Relais blauw maar van binnen is een gezellig huisje waar je droomt, kookt, slaapt, leest of telewerkt (Toen ze besloot, maakte ze haar werk als directiesecretaresse flexibeler, waardoor ze zes maanden per jaar op afstand kan werken). En het doet het in deze volgorde. Omdat reizen al is ingebouwd.
"Ik woon in een camper": het inspirerende verhaal van Marta (en Julieta)
"Als je het wilt doen, kan je het." En hij is een van die mensen die het niet zegt om te zeggen: Martha Zaforteza Hij wilde... en hij deed het. Hij woonde tien jaar in Londen, maar werd er moe van. “Op vijfjarige leeftijd merkte ik al dat ik verandering nodig had: Ik wilde een meer ontspannen leven in contact met de natuur . Maar hoe laat je een goede baan achter die je verzekert van een goed salaris en contacten waarmee je bijna gratis een sociaal leven vol plannen kunt hebben? Soms fantaseerde hij erover om terug te gaan naar Mallorca (waar hij vandaan komt), terwijl hij zich troostte met geflirt buiten Europa (hij woonde vier maanden in Kaapstad).
Maar in 2019 kwam haar keerpunt: op de bruiloft van een van haar beste vrienden, in Asturië, ontmoette ze een jongen die haar het noorden liet zien... en de bestelwagen wereld.
"Die zomer huurden we nogal wat... en ik was verslaafd." Maar September kwam en, zoals altijd gebeurt, het onvermijdelijke syndroom van "Ik geef alles op" kwam: toen besloot hij dat hij er een wilde kopen. “Ik begon te onderzoeken en in Engeland was alles geavanceerder dan in Spanje. Mijn idee was om een leeg busje te kopen, het te camperen en het te gebruiken om te reizen en te huren. Het was voor mij duidelijk dat ik erin wilde kunnen staan of dat er een oven in zou zitten, maar er in wonen is nooit in me opgekomen.” En uiteindelijk heeft het de droom van de halve wereld vervuld. Een jaar later zijn ze niet meer samen: die jongen woont in een... camper en zij, in een busje. Alles gebeurt voor iets.
Maar laten we teruggaan naar het proces, dat waarin de dagdroom iets tastbaars wordt... en waar niet iedereen over praat. “Er zijn zes maanden verstreken sinds ik naar bestelwagens begon te kijken totdat ze me kampeerden ”. En hij geeft ons zijn eerste advies: “Hoe meer u aan het voertuig kunt uitgeven, hoe beter. Het is wat je meeneemt. Het is niet logisch om een beetje uit te geven aan het voertuig en veel om het te camperen ”. In zijn geval kocht hij na veel zoeken (“de goede waren snel verkocht”) een Citroën Relais voor zo'n 6.000 euro, met 65.000 kilometer . "Ik had geen idee van een motor, dus ik bracht mijn nachten door met het kijken naar YouTube-video's om te leren kiezen. Het is bijvoorbeeld belangrijk om te weten waarvoor het eerder is gebruikt”.
En hij liet het in de handen van een paar Britten, die er drie maanden over deden om het te camperen. "Om het zelf te kunnen doen, moet je veel weten van doe-het-zelf, het gereedschap hebben om het te doen, wat erg duur is, en een garage waar je het busje in de tussentijd kunt hebben." Ze betrapte hem in volledige opsluiting, dus hij kon haar niet elke drie weken bezoeken, zoals ze hadden afgesproken. “ Het was moeilijk en frustrerend . Vooral omdat ik tijdens het camperen besloot dat ik erin zou gaan wonen, dus hebben we veel veranderingen aangebracht die in eerste instantie niet gepland waren, hoe zet je redelijk grote zonnepanelen of een omvormer van 12V naar 220V om er met de laptop op te kunnen werken . Maar toen ik zag dat het klaar was, ik werd verliefd”.
En dan komt de miljoen dollar vraag: Hoeveel kost het om een busje te camperen? "Het hangt af van wat u in het busje wilt hebben (badkamer, volledige keuken...), de materialen die u kiest, de afwerkingen...". Marta vertelt ons dat kamperen zijn "Juliet" heeft hem tussen de 15.000 en 18.000 euro gekost, ongeacht de decoratie. “Sinds ik ben begonnen, heb ik niets meer bewaard. Er zijn altijd dingen te verbeteren." Sommigen zullen hun handen tegen hun hoofd gooien, maar het is hun thuis. en welk huis?.
Maar we vroegen ook naar het ergste, want natuurlijk niet alles is idyllisch : “Ik had nog nooit alleen in een busje geslapen. Ik had zelfs nog nooit alleen gewoond! ik wist dat dat het was de grootste angst die ik onder ogen moest zien. Maar ik wist ook dat als ik daar overheen zou komen, ik tot alles in staat zou zijn." En de onvoorziene omstandigheden met betrekking tot: mechanische of elektrische onderwerpen : “Ik heb ooit het zonnepaneel opgeladen en het lekte, dat is een van de ergste dingen die je kan overkomen. Ik had geluk, want de groepen die ik op WhatsApp heb, zijn als mijn familie: ze boden me de garages van hun huis aan , ze adviseerden gratis ondergrondse parkeergarages om het een paar uur te kunnen parkeren... Ik weet dat dit niet voor iedereen is . Veel mensen vinden het leuk om het te zien, maar het maakt ze bang. Het is mooi en de moeite waard, maar het is niet gemakkelijk. Een keer per week moet je bijvoorbeeld het grijze water verversen en het waterreservoir bijvullen”.
En op dat pad is wat Marta ons vertelt een constant leerproces: “ Het was een ontdekking voor mij om te weten dat 100 liter water, dat is wat ik in mijn tank heb, me een week kan doen. , terwijl we thuis douchen, we tot 200 liter water kunnen verspillen als we de kraan niet dichtdraaien als we ons inzepen”: Zijn douche staat trouwens buiten, dus hij gebruikt hem alleen als hij op afgelegen plaatsen ( en altijd met biologische producten ). Maar om te douchen zijn er andere oplossingen: "Ik ken mensen die een badkamer in het busje hebben of die lid worden van een sportschool met douches bijvoorbeeld."
Het leven op wielen is wat het heeft: “ Ik word heel vroeg wakker om de zonsopgang te zien , die je ongelooflijke energie geeft om de dag het hoofd te bieden. ik beoefen sport (in de zomer, peddelsurfen, zwemmen of fietsen) en om 8 uur begin ik met werken ”. Marta heeft de weg vrijgemaakt bij het vormgeven van haar droom: ze is directiesecretaresse en werkt zes maanden per jaar op afstand , waarmee u zich kunt verplaatsen waar u maar wilt. Deze zomer heeft hij bijvoorbeeld in plaats van een hele maand vakantie te nemen parttime gewerkt. De andere zes maanden zal hij in Londen wonen, maar in zijn busje en elke ochtend naar kantoor gaan, hoewel hij het reizen in zijn draagbare huis niet zal opgeven.
“Als je een nomadisch leven leidt, word je nederiger, maar begrijp je ook beter hoe de wereld werkt ”. Marta spreekt tot ons over vrijheid, rust, vrede, geluk. En we resoneren met die behoefte die we allemaal (steeds meer) hebben om ons vrij te voelen en dat alles vaker moet veranderen. Wat als het dit was?
"Ik woon in een camper": het inspirerende verhaal van Marta (en Julieta)
"Ik woon in een camper": het inspirerende verhaal van Marta (en Julieta)
EEN KLEINE INSPIRATIE: WE HEBBEN ALLEMAAL EEN ONOVERWINNELIJKE, EEUWIGE ZOMER