We beginnen klimaatverandering te waarderen, en een beetje te geloven dat het bestaat, wanneer het in de winter plotseling een maand lang niet regent, als we zien dat de droogte onze velden treft , als we midden april op 38º komen... Maar klimaatverandering bestaat al langer , en velen waarschuwen en documenteren het al tien jaar.
Dit is het geval van de Duitse fotograaf Olaf Otto Becker, die zich al meer dan 30 jaar toelegt op landschapsfotografie en talrijke werken heeft uitgevoerd zoals 'Broken line' in Groenland -waar hij in 2003 voor het eerst aankwam-.
“In 2002, na mijn eigen observaties en onderzoek in IJsland, realiseerde ik me voor het eerst dat we door de klimaatcrisis een groot probleem zouden krijgen. Dit was de reden waarom ik mijn project in Groenland heb gepland en gerealiseerd. In 2003 heb ik daar een schip en veel materieel gestuurd. Ik wilde de westkust in verschillende etappes en voor meerdere jaren verkennen”, legt Olaf uit aan Traveller.es.
Het was toen dat hij begreep dat de eerste plaats waar de opwarming van de aarde zichtbaar zou zijn, in het noordpoolgebied zou zijn. Daarna reisde hij verder, zo tot wel 14 keer. “Ik heb dit werk gepubliceerd in het boek 'Broken Line', dat werd bekroond met de Duitse Fotoboekprijs. In 2007 en 2008 ondernam ik twee wandelexpedities op het ijs, landinwaarts, met mijn assistent Georg Sichelschmidt om het smelten van 's werelds grootste gletsjer te laten zien", zegt hij.
Deze beelden materialiseerden zich in een ander van zijn boeken, Boven nul en ze gingen de wereld rond. Zo begon hij samen te werken met grote klimaatagentschappen en met wetenschappers van NASA, de Universiteit van Colorado en andere grote onderzoeksafdelingen. In 2017 publiceerde hij zijn derde boek 'Ilulissat' , opgedragen aan de ijsbergen , en in 2020, zijn nieuwste boek Siberische zomer.
Zie afbeeldingen: Dit zijn de plekken die voor 2030 beschermd moeten worden
EEN DECENNA IN GROENLAND
Vreemd genoeg kunnen we gaan denken dat het onmogelijk is om zo'n taak uit te voeren om het alleen te doen, maar de waarheid is dat Otto dat in zijn eerste uitstapjes deed. In werkelijkheid, bevestigen dat wanneer een alleen reizen is hoe meer de zintuigen worden aangescherpt.
Dat brengt ook gevaren met zich mee, zoals hij bevestigt, ik heb bij talloze gelegenheden voor zijn leven gevreesd. “In 2006 kreeg ik een ernstig ongeval met een ijsberg dat me bijna mijn leven kostte. Ik kon alleen mezelf redden!”, legt de fotograaf uit aan Traveller.es.
Het slechte is dat, hoe moeilijker iets is, hoe meer het hem opwindt, er zijn dus maar weinig dingen die hem kunnen stoppen, zelfs als hij 62 jaar oud is. “ Sommige uitdagingen die ik zou zijn aangegaan toen ik 40 jaar oud was, kon ik vandaag niet meer aan , ondanks dat ze erg fit zijn. De wandelexpedities aan de binnenkant van het ijs in Groenland waren de fysiek meest uitdagende die ik ooit heb meegemaakt. Ik ben in drie weken 17 kilo afgevallen omdat ik meer calorieën per dag consumeerde dan ik kon krijgen door te eten.”
Maar zonder twijfel was zijn inspanning de moeite waard. Dankzij zijn beelden heeft hij de rampen van de... opwarming van de aarde . "Ik wil niemand met de vinger wijzen. Ik maak immers ook deel uit van het netwerk dat bijdraagt aan de opwarming van de aarde: ik rijd auto, ik vlieg in vliegtuigen, ik heb elektriciteit nodig, energie voor verwarming, enz. Daarom moet elk individu iets in zichzelf beginnen te veranderen. We moeten onszelf afvragen voordat we anderen in twijfel trekken. Ik heb dit nodig? Moet ik daar echt met mijn auto rijden? Is het niet verstandiger om minder te consumeren? Wat kan ik met mijn capaciteiten doen zodat we allemaal beter kunnen leven?
En voeg dat toe de actie van duurzaamheid moet een vrije, vrijwillige actie zijn en van liefde voor de aarde.