Lello & Irmão
Het is echt uitzonderlijk dat, wanneer je naar een stad reist, De eerste aanbeveling van vrienden en familieleden is om een boekhandel te bezoeken . Dit is wat er gebeurt met Porto, waar Lello, volgens vele publicaties de mooiste ter wereld, de essentie samenbrengt van de collectieve droom van wat een oude boekhandel zou moeten zijn.
Als je door de Portugese stad loopt, valt bovendien het aantal boekwinkels en kantoorboekhandels in de straten van het centrum op, zoals de gloednieuwe poëzie of de kinderboekhandel paus boeken. We gaan door de hoeken van een stad die van papier houdt.
De internationale boekhandel Lello & Irmão
Opgericht in 1869 door de Fransman Ernesto Chardron, is het gehuisvest in een uniek neogotisch gebouw en is het motto, "Decus in Labore", beroemd geworden over de hele wereld. De griffiers zijn zo voorzichtig dat niemand het interieur fotografeert , zoals het beschermen van de ziel van de kopieën, maar als je ze bijvoorbeeld vraagt om een boek van Camilo Castelo, ze wijzen je met tegenzin naar het oneindige . Niet alles is perfect in het prachtige Lello, die romantische droom van hout en golvende vormen.
De krachtige rode kleur van de trap, geïnspireerd door die van de Galeries Lafayette in Parijs, oefent een bijzondere invloed uit. Je wilt ze steeds opnieuw uploaden en downloaden, van de Portugese literatuursectie tot de incunabelensectie.
De sfeer nodigt uit tot stilte en terwijl je een kopje thee drinkt voordat je jezelf lanceert om boeken te zoeken, het wordt gewaardeerd dat de honderden toeristen die het bezoeken fluisterend spreken.
Het heeft een bibliografische collectie van meer dan 60.000 titels , secties gewijd aan muziek, architectuur of oude boeken, en een andere, aan hedendaagse tijdschriften.
Bovendien wordt gezegd dat de schrijver J.K. Rowling door deze boekwinkel werd geïnspireerd bij het schrijven van een van de beroemdste sagen in de geschiedenis, die van de jongen die het overleefde: Harry Potter.
Boeken zelfs in de soep
Papa-Livros kinderboekhandel
Adélia Carvalho besloot deze ruimte voor kinder- en jeugdliteratuur open te stellen voor schrijvers en illustratoren uit verschillende landen. papa-books heeft de gezonde intentie om lezers voor de toekomst te genereren en hiervoor koos hij de dichteres Matilde Rosa Araújo als illustere meter.
Bovendien is het goed voor zijn talrijke Wekelijkse activiteiten met de steun van andere namen in de Portugese literatuur en illustratie, zoals Alfonso Cruz, Bárbara Bulhosa, Álvaro Magalhães, António Torrado, António Mota, Helder Pacheco, Gémeo Luis, Cristina Valadas, Marta Madureira of Eugénio Roda.
De ruimte, met een zeer wit interieur, doet denken aan een kunstgalerie , met een muur vol met kleurrijke boeken. De architect, Gémeo Luís, wilde profiteren van de visuele kracht van de omslagen en daarom kijken de kopieën ons vanaf de voorkant aan, en niet vanaf de zijkant.
De titels tentoongesteld in de Papa-Livros kinderboekhandel
Poëziebibliotheek
Poëzie en theater zijn de specialiteiten van deze drukke boekhandel. Voor Dina Ferreira da Silva, een van de partners: "Dit jaar staat in het teken van tien jaar strijd." Zo ziet ze het, als een dagelijkse strijd tegen de crisis en globalisering, die het wordt bestreden vanuit de specialisatie en een persoonlijke service.
De liefhebber van poëzie of theater vindt in Poëzie een veilig antwoord in de vorm van een boek. De grote hoop zijn de jonge mensen, aan wie Dina speciale aandacht besteedt. De nabijheid van het Carlos Alberto Theater en de Contemporary Show Academy genereert het bezoek van talrijke toeschouwers en studenten.
Dankzij de gedrevenheid en passie van deze boekhandels, in Porto is papier nog springlevend om verder te lezen, bijvoorbeeld Antonio Tabucchi , een van de hedendaagse schrijvers die de stad en haar gevoel voor melancholie het best wisten te portretteren:
“De rivier de Duero scheen onder de schuin opkomende zon tussen de heuvels. Twee of drie vrachtschepen die uit het binnenland kwamen en op weg waren naar Porto hadden hun zeilen vol, maar ze leken roerloos op het lint van de rivier. Ze vervoerden vaten wijn naar de kelders van de stad, wist Manolo, een wijn die later zou worden omgevormd tot flessen port en over de hele wereld zou worden gebruikt. Manolo voelde een grote heimwee naar de uitgestrekte wereld die hij nooit had gekend.”
Het verloren hoofd van Damasceno Monteno, Antonio Tabucchi
De trappen van de Lello Bookstore
*Dit artikel is gepubliceerd op 7 maart 2017 en bijgewerkt op 16 juli 2018.