Plaza de los Naranjos, in het historische centrum van Marbella.
Marbella was een feest. Wel als het zo was. Op het ritme van het ontkurken van champagneflessen genoten de grote Deense, Engelse en Zwitserse fortuinen, de best betaalde voetballers ter wereld, Hollywoodacteurs, de Arabische sjeiks en de Europese monarchieën elke zomer van wat luxe vakanties in een van de meest kosmopolitische steden van ons land. Het was het paradijs van de rich and famous tot de komst van Jesús Gil in de jaren 90. De rest is Spaanse (juridische) geschiedenis.
Het duurt jaren om een reputatie op te bouwen, maar het kost maar vijf minuten (nieuws) om het te verpesten, luidt het gezegde. In dit geval waren het jaren van live processen waarbij de roddelpers op de loer lag kleur Marbella blauw geel.
Het reizende kompas van de rijken veranderde van koers, wijzend naar even mediterrane bestemmingen, maar veel minder blootgesteld: Mallorca, Capri, Saint-Tropez en, meer recentelijk, Ibiza.
En toen begon matiging het teveel te vervangen, en exclusiviteit werd iets anders, een net zo duur maar veel minder opzichtig. Minder sieraden en meer handwerk. Minder pailletten en meer authenticiteit. Minder besloten clubfeesten en meer Starlite-concerten.
Marbella is niet wat je verwacht, het is veel meer.
Marbella leek hier tot voor kort in te zitten, toen we ontdekten de vastgoedhausse in het gebied (Volgens de laatste gegevens van het College of Registrars is Malaga een van de provincies met het hoogste aantal verkopen) en we meldden de opening van nieuwe en exclusieve hotels, altijd op zoek naar het herstel dat door de specialisten werd aangekondigd.
Zoals het gebeurde in het midden van de vorige eeuw, moet de toeristische heropleving ervan nog komen ... of beter gezegd, het komt er al aan. Want hoeveel plaatsen in de wereld hebben? zo'n krachtig merk, zo'n bevoorrecht klimaat en zo'n voorbereide infrastructuur om allerlei soorten reizigers te ontvangen?
Marbella is een feniksvogel, een die uit zijn as herrijst, met zijn vleugels klappert om het slechte van zich af te schudden en zich in plaats daarvan nestelt in het goede: zijn zeevaartverleden, zijn ontspannen gastronomie, zijn benijdenswaardige kustcultuur en die kosmopolitische geest die het zo goed definieert.
El Cable-strand, in Marbella.
JOUW NIEUWE KUNST
Waren het voorheen de megajachten van meer dan 50 meter lang die de aandacht trokken in de jachthaven van Puerto Banús, nu zijn ze de vuilnisbakken in het oude centrum van Marbella –omgebouwd tot stadskunst door de lokale kunstenaar Ana Ortiz– degenen die media-aandacht krijgen. Misschien is het een zeer extreme en overdreven vergelijking, maar het is een zeer visuele manier om te begrijpen hoe het culturele landschap van Marbella verandert. Hun verlangen om een leefbaarder volk te zijn, mooier en bezorgder om kunst is voelbaar.
Zijn pleinen met sinaasappelbomen, zijn smal kronkelende steegjes bezaaid met witgekalkte huizen met balkons, geraniums en bougainvillea en zijn pittoreske winkeltjes (ga niet weg zonder bladerdeeg en meringue mille-feuille bij bakkerij Cantero te proberen) schetsen een idyllisch historisch centrum waar je langzaam doorheen moet lopen, op het ritme van de tapas van zijn bars van al het leven, zoals Tavern El Estrecho en La Niña del Pisto – die elkaar niet tegenover elkaar maar praktisch kussen aan de smalle Calle San Lázaro – of Altamirano, gespecialiseerd in voetbal, vis en zeevruchten. Dat diens brief is bij de ingang op keramische tegels geschilderd geeft een idee van hoe traditioneel het hier is. Als het product goed is, waarom iets veranderen dat al meer dan 30 jaar werkt?
Je moet verdwalen in de steegjes van Marbella.
**UW NIEUWE VORMEN**
"Ik ben op zoek naar Andalusisch aardewerk", flapte een vrouw onlangs uit naar Ana Ortiz in haar ambachtelijke werkplaats op nummer 3 Huerta Chica Street. Een vraag die deze afgestudeerde in Schone Kunsten van de Universiteit van Granada verre van beledigend vond, maar voor haar erg grappig was, aangezien Ze komt uit Marbella en werkt al meer dan tien jaar aan keramiek op haar land, degene die hij nu verkoopt in zijn winkel in het centrum van de stad Marbella. Meer 'Made in Andalusië' kan niet.
Het is duidelijk dat hedendaagse Andalusische ambachten putten uit tradities: “Mijn werk roept eenvoudige, begrijpelijke dingen op, en ik ben geïnspireerd door de turquoise kleuren van het oude Marbella”, commentaar Ana, die uitlegt hoe ze bij het graven onder de muren van de begane grond die ze aan het rehabiliteren is om haar werkplaats op de eerste verdieping uit te breiden, is tegengekomen een originele onderste strook turquoise verf, zo waren de oude witte vissershuisjes versierd.
Maar tijden en vormen zijn veranderd. Ana, die beeldhouwster is, bewerkt deze stukken "utilitaire kunst", zoals ze het beschrijft, vanaf het moment dat ze een stuk klei zijn totdat ze ze zien er onvolmaakt ongerept uit op de planken van het atelier. "Ik zoek naar imperfectie, naar leven, daarom laat ik ze vrij", besluit deze pottenbakker die al nieuwe wegen bewandelt met delicaat porselein.
Winkel-atelier van de kunstenaar Ana Ortiz, in Marbella.
ZIJN NIEUWE SMAKEN
"Ons productie van premium extra vierge geïnfuseerde oliën is zeer beperkt en handgemaakt, aangezien we wekelijks produceren op basis van de vraag, die niet meer dan 1.000 liter van elk van onze referenties per jaar overschrijdt”, zegt David Gallardo, manager van het merk D Oliva, met een winkel (waar ook proeverijen worden gehouden) in het historische centrum van Marbella.
De referenties waarnaar deze Parijzenaar met een Andalusisch accent verwijst, zijn van hem originele gearomatiseerde oliën: van de meest verse (met limoen en biologische citroenen en sinaasappels) tot de meest grensverleggende (met wasabi, matcha of jalapeño peper).
Een product dat zo geworteld is in het land als het verkrijgen van de beste sappen uit Andalusische olijven, maar zo modern als de verpakking ontworpen door Carlos, de creatieve, verantwoordelijk voor het animeren van de blikken met Japanse letters of schedels die meer folkloristisch dan Mexicaans zijn.
UW NIEUWE TAFELS
Het was Dani García die haute cuisine naar Marbella bracht... en het vervolgens meenam. Een baanbrekende beslissing die samenvalt met dat gastronomische keerpunt waarop doorgewinterde chefs als Ze wisten het potentieel te zien van andere soorten restaurants die veel relaxter (en winstgevender) en minder veeleisend waren. Om deze reden heeft de chef-kok uit Malaga net geopend, in de ruimte van het Puente Romano hotel dat eerder zijn drie Michelin-sterren bewoonde, de Leña-grill.
De Astet-studio heeft de leiding gehad over het creëren van de sfeer van een modern steakhouse waarin Dani van plan is om te plaatsen "Al het brandhout op de grill", gedeelte van het menu waar u stukjes gegrild vlees kunt vinden zoals old cow ribeye, high loin chop met bone, tomahawk, cow steak…
Ze zullen ook niet missen iconische burger van de chef (gedoopt tot 'The Burger... that gaf betekenis aan alles'), 'spiesjes' van gegrild vlees en groenten en de fantasierijke surf&turf, een veramerikaniseerde versie van het zee- en bergrecept (of wat hetzelfde is, vlees en kreeft) .
Vuur en grondstoffen waar voorheen vloeibare stikstof en een onberispelijke techniek waren.
Surf&turf, bij Dani García's Leña-grill.
UW NIEUWE GASTVRIJHEID
Niet dat gasten van Anantara Villa Padierna Palace Resort hier plezier aan hadden luxe heiligdom vol met kunstwerken en gelegen tussen Marbella, Benahavís en Estepona: met drie golfbanen, gigantische kamers en suites, villa's met privézwembaden, een Japans restaurant om op pelgrimstocht te gaan, een club aan zee waar je na de maaltijd een gesprek kunt voortzetten in de Middellandse Zee en een thermale spa van 2000 vierkante meter waar je prana er verfrist (en gemasseerd) uit zal komen dan ooit. Maar de Mexicaan Jorge Manzur, de algemeen directeur, wilde dat beetje zout en citroen toevoegen aan 'tequila', door een van de ruimtes van zijn privéracketsportclub te renoveren verander het in de relaxte Yum! Eten leuk.
Privévilla met zwembad in het Anantara Villa Padierna Palace Resort.
Het is de chef-kok Susana Rivas Luque die verantwoordelijk is voor "liefde, energie en goede sensaties", net zoals ze de culinaire magie voelt en uitvoert, om de gerechten van dit gezond voedsel paradijs.
“Voor mij is koken kunst, elk gerecht is een klein werkje. We hebben een aantal heerlijke, voedzame voedingsmiddelen en bovendien zijn ze kostbaar, we hoeven alleen de combinatie te vinden om ze te maken”, legt dit uit autodidactische kok die haar eerste stapjes begon te zetten met de dagschotels en traditionele stoofschotels en dankzij de vasthoudendheid, inzet en vertrouwen die Manzur in haar stelt, bereidt ze alles voor, van een veganistische poke bowl tot een gerookte aubergine die weinig ingrediënten nodig heeft, maar veel tijd en liefde. laat staan hun geweldige Reuben-sandwich: Het nieuwe recept voor geluk in Marbella heeft niets te maken met oesters en diamanten, maar met pastrami en Russische saus.
"Een beetje van hier, een beetje van daar, een straaltje en een mijita...", dit is de natuurlijke alchemie waarmee Susana werkt in de keuken van ¡Yumm!, en misschien ook waarmee ze smeedt de nieuwe levensstijl van Marbella, degene die ervoor zorgt dat we opnieuw verliefd worden op Marbella en zijn kust.
Ruben Sandwich, in Yum!