Het klooster van de collegiale kerk van Santillana del Mar is een van de meest opvallende voorbeelden van Romaans in Cantabrië
Santillana del Mar (Cantabrië) is in de volksmond bekend als de Villa van de Drie Leugens, en het wordt tijd dat iemand het misverstand weerlegt.
Santillana is geen heilige, zeggen degenen die nog nooit door het prachtige Romaanse klooster van de collegiale, een van de meest opvallende voorbeelden van deze stijl in Cantabrië. De oorsprong van deze collegiale kerk moet gezocht worden in de negende eeuw, wanneer monniken uit Al Andalus besloten om te verbergen de relieken van Sint Juliana in deze groene hoek van wat toen het koninkrijk Asturië was.
De collegiale kerk van Santa Juliana in Santillana del Mar
Dankzij de toewijding gewekt door de overblijfselen van Juliana, Santillana verwierf grote bekendheid tijdens de middeleeuwen, worden niet alleen kerkelijk kapitaal, ook in een burgerlijk centrum van de eerste orde toen het werd opgericht als merino residentie, maximale vertegenwoordiger van de koning in Asturias de Santillana. Daarom kan de eerste leugen worden weggegooid: Santillana is misschien geen heilige stad, maar het heeft veel te danken aan iemand die erin rust. Ze zeggen dat alles blijft plakken, en in het geval van Santillana ook schoonheid.
De tweede leugen concludeert stellig dat: Santillana is niet heilig of plat. De enige twee hellingen die de stad biedt, lijken misschien ruig voor een Nederlander, maar voor Cantabriërs die gewend zijn om de hele tijd op en neer te gaan op de hellingen van de Pindianen, Zeggen dat Santillana niet plat is, zou zijn eigen orografie aanvallen.
Hun twee hoofdstraten, Carrera en Juan Infante, ze gaan vooruit in de vorm van een stemvork totdat ze zich aansluiten bij de Cantón-straat, die rechtstreeks naar de collegiale kerk leidt. Voordat, echter, is het raadzaam stoppen bij Plaza Mayor. Hier, op het minst vlakke punt van de stad, stijgt de Merino-toren (13e eeuw), waar de vertegenwoordigers van de koning woonden in de Asturias de Santillana, en ernaast, de gotische toren van Don Borja. Rondom beide bastions zijn gebouwd adellijke paleizen zoals de Casa del Águila, gebouwd door de familie Estrada, of het huis van de wijnstok, beide uit de 16e eeuw.
De concentratie van dergelijke gebouwen rond de Plaza Mayor is een soort middeleeuwse binnenstad, aangezien hier ook de markt plaatsvond. Iedereen die door de Azca in Madrid heeft gelopen, omringd door enorme torens die macht symboliseren en aan wiens voeten enorme winkelcentra openen, zal kunnen begrijpen wat er gebeurt op de Plaza Mayor de Santillana. Behalve dat, in de middeleeuwen was alles altijd kleiner.
Santillana del Mar, een verrassing in elke hoek
De derde leugen waarover wordt verteld Santillana is dat het geen zee heeft. Het lijdt geen twijfel dat het een haven heeft, en de golven van de Golf van Biskaje raken de zijkanten niet zoals in Santander, Laredo of Castro Urdiales. Santillana heeft echter veel van zijn belang te danken aan: gelegen zijn op een plaats zeer dicht bij de kust, op slechts 8 kilometer afstand.
Uw dichtstbijzijnde strand is Santa Justa, een baai van goudkleurig zand die een kerk verbergt onder de kliffen en keek van bovenaf naar wat er nog over was van middeleeuwse toren van San Telmo. Het bestaan van een toren op deze plek is precies te wijten aan de noodzaak om de toegang tot Santillana regelen vanaf de nabijgelegen zee, en het is niet het enige voorbeeld. Nauwelijks 7 kilometer van de collegiale kerk is een ander maritiem kasteel, zo oud als de kerk, bekend als het enige voorbeeld van castral motte in Spanje: het stipje Trespalacios. De deuren van Santillana bereiken daarom de zee.
Ik heb mezelf toegewijd aan het ontkennen van leugens in plaats van de waarheid te vertellen, omdat Santillana een plaats is die in schoolboeken, handleidingen en allerlei soorten boeken voorkomt. Wie haar nog niet kent, heeft geluk, want met de Cantabrische stad gebeurt het net als met Rome: eenmaal gezien, zou je het willen vergeten om zijn schoonheid te herontdekken.
Om zijn charme te behouden, verbood de gemeenteraad het bouwen van nieuwe gebouwen
decennia geleden de gemeenteraad verbood nieuwbouw, een stedelijk complex intact willen houden waar Barokke paleizen vallen op opgericht door de belangrijkste adellijke families van de berg. Los Cos, Bustamante, Barreda en andere bekende achternamen wilden naast de torens van de Plaza Mayor wonen, net zoals de beroemdheden van vandaag de verleiding niet kunnen weerstaan om naar het centrum van Madrid te verhuizen: er zijn kansen, relaties en geld. En in Santillana gebeurde dit allemaal, voordat de tijd stilstond en het belang ervan in de vergetelheid raakte.
Kortom, Santillana is zo heilig als de martelaar aan wie het zijn fundament te danken heeft, vlak in vergelijking met het reliëf dat het omringt en de zee is heel dichtbij, zozeer zelfs dat een man uit La Mancha zou lachen om iedereen die nog steeds het tegenovergestelde verdedigde .
De Villa van de Drie Leugens heeft ze niet nodig om opgemerkt te worden, omringd door geschiedenis en natuur. De nabijheid van de grotten van Altamira , de Sixtijnse Kapel van prehistorische kunst, geeft nog meer glans aan een stad die ooit de hoofdstad was van een uitgestrekt gebied. Leugens in Santillana zijn al te veel verteld, zoals bied cider aan toeristen aan en verkoop het als iets dat typisch is voor Cantabrië, terwijl de berg meer om druiven dan om appels gaat.
Met Santillana del Mar gebeurt het net als met Rome: eenmaal gezien, zou je het willen vergeten om zijn schoonheid te herontdekken
Is ook waar dat sommige lokale menu's misbruiken met hun hoge prijzen? en daarom is het beter om het te laten om in Santillana te eten. Hun Hotels Ze staan bekend om het aantal gevierde bruiloften, Welnu, er zijn er maar weinig in Cantabrië die geen familielid of kennis hebben die in Santillana is getrouwd. Maar als je 'Cantabro' wilt eten, is het beter? neem de CA-131 die de Villa de las Tres Mentiras verbindt met een andere bekende stad: Comillas.
Tijdens de reis zullen we het smaragdgroen van de weiden, de verre sneeuw van de bergen en de onmetelijkheid van de blauwe zee die Cantabrië van zonsopgang tot zonsondergang lijkt te omarmen, van dichtbij kunnen waarderen. Stop in het kleine stadje Liandres en bezoek Remedie restaurant om te begrijpen waar ik het over heb.
Het restaurant is gevestigd in de plaats van een oude hermitage op de top van een klif, naar het westen kijkend. De zonsondergangen dat het biedt terwijl je het beroemde proeft? Hamkroket ze zijn zo spectaculair dat veel eters hun eten aan de kant schuiven en besluiten hun volle aandacht aan de ondergaande zon te besteden.
Zittend op het terras van Remedy, de leugens die over Santillana worden verteld, zijn minder kwetsend: de stad zelf heeft het op zich genomen om ons te boeien.