Strand van de kathedralen
Het is vandaag 16 augustus: het is het festival van de Cocos en de grote hoofden, die een eerbetoon brengen aan San Roque en door de hoofdstraten van Ribadeo rennen op het ritme van muziek, dans, enorme poppen en natuurlijk delicatessen van zeevruchten.
We zijn in het centrum van de stad, heel dicht bij de drukste 'tempel' op Calle San Francisco, de Villaronta (Casa Villaronta, eigenlijk. San Francisco, 9), waar hordes parochianen elke dag samenkomen, meer dan om zichzelf te verlossen, zondigen. van gulzigheid De fout ligt bij zijn octopus, die sinds de opening van deze kleine plaats de reputatie heeft de beste in Ribadeo te zijn . Er zijn verschillende plaatsen om het erg rijk te eten, soms beter en soms slechter, maar hier faalt het nooit. Dat is zijn geheim. Ribadens weten het. En ook beter geïnformeerde bezoekers, daarom **beter 's morgens vroeg (vóór 20.00 uur) of als laatste (na 23.00 uur)** als je niet in enorme rijen wilt wachten. De porties octopus a feira zijn 10 euro waard (je moet apart om de cachelos vragen), hoewel ze ook niet kunnen worden weggelaten de fijngepaneerde inktvis en de Padrón-paprika's. Als toetje: kazen met kweepeer en koffielikeur.
Ook met religieuze herinneringen in zijn naam en ook beroemd om zijn octopus is het restaurant? San Miguel , maar hier wordt de octopod geserveerd vergezeld van mosselen en gebakken aardappelen.
Onze gastronomische via crucis leidt ons nu naar Rinlo , zeven kilometer van Ribadeo, een klein pittoresk stadje met vele eeuwen geschiedenis waar amper 150 mensen in hun koorddansershuisjes op kliffen wonen. Op een dag was het een haven voor walvisvangst en het bewaart de op een na oudste broederschap van Spanje. Zijn zeevruchten hebben geen concurrenten: kreeften, spinkrabben, zeepokken en kreeften, waarmee rijst wordt gemaakt ( 30 euro voor twee; alleen op aanvraag ) die u heeft doorverwezen in het gebied. Terwijl het hoofdgerecht arriveert, kun je je honger voor de gek houden met zijn heerlijke inktvis. Natuurlijk, nogmaals, het is belangrijk om te anticiperen op de rest van de goed geïnformeerde en vroeg te boeken.
De vuurtoren van Ribadeo
Toetjes tijd: het Santa Clara-klooster (13e eeuw) is de volgende halte. Wat de twaalf kloosterzusters die het hier bewonen bereiden, heeft geen concurrent: Mille-feuille met room en (alleen als je een plug hebt), San Honoré cake , een snoepje van Franse oorsprong gemaakt met soesjes, amandelen, hazelnootroom, bladerdeeg, room en karamel of chocolade. Helaas is het in augustus gesloten; echter, degenen met een zoetekauw kunnen hun verlangen naar suiker lessen bij Candelaria , een banketbakkerij waarvan de naam verwijst naar de patroonheilige van de Canarische Eilanden, waar de eigenaar vandaan komt. Zijn specialiteit is een dubbel vroom snoepje, de Santiago-cake in de vorm van een sint-jakobsschelp , naast de 'chocoladezolen', een soort palmbomen die, ten goede of ten kwade, onweerstaanbaar zijn. Hun pastelones de bonito, een soort empanadas van bladerdeeg, zijn ook typisch.
De geest voedt zich het uitzichtpunt van Santa Cruz , naast een kleine kapel en met uitzicht op de monding van Ribadeo, of bij de Mirador de la Atalaya, tussen de jachthaven en de jachtclub, een prachtige plek, de laatste, om een glas wijn te drinken bij zonsondergang met uitzicht op Castropol.
Elke route in Ribadeo moet op dezelfde plaats eindigen: het strand van de kathedralen. Oudere mensen kennen het als Augas Santas, zoals het heette toen er bijna niemand langskwam, lang voordat de foto's van Calvo Sotelo in Hola verschenen, en het strand en de naam "Las Catedrales" aan populariteit begonnen te winnen. Gangen, kliffen en ongelooflijke rotsformaties tekenen dit natuurmonument. Om het te bezoeken, zoals de massa, moet je aandacht besteden aan de schema's, de getijden, om de wandeling tussen de beuken, de bogen en de kleine stenen kapellen niet te missen. In deze kathedraal zijn toch zeker meer parochianen dan je had verwacht? , maar het is al lang geen geheime plek meer. En daar moet voor betaald worden.
Strand van de kathedralen, Ribadeo