Bermeo: de haven (van de) mooie
Bermeo is een havenstad met een heel mooi stadje en niet andersom. Wat het ooit de glorie en welvaart gaf die nodig was om de hoofdstad van Vizcaya te zijn, is vandaag de dag nog steeds het hart van het dagelijks leven, de plek waar kinderen rondrennen, volwassenen werken en ouderen wandelen. En waar, onvermijdelijk, de bezoeker langskomt; terwijl de omliggende hellingen steil genoeg worden voor de zwaartekracht om voor de rest te zorgen. Het kan zijn dat het kleur heeft verloren, het klatergoud van meer welvarende tijden, toen enorme walvisvaarders en tonijnboten tot aan de rand aanmeerden in de dokken , maar het is nog steeds de centrum van het conservenuniversum en daarom de beste plaats om een Gastro Rally te houden die deze voedingsmiddelen proeft en eert.
Laten we stap voor stap gaan. De eerste en de eeuwige: de zee. De impact op de stad is zo groot dat het wapen van Bermeo een verhelderend tafereel vertegenwoordigt: vier dappere roeiers begeleiden een vijfde matroos die, gewapend met een harpoen, een walvis probeert te vangen. Dat moment was alles. Succes betekende voorspoed, roem en rust voor de dapperen. Voorbij de Moby Dick-momenten met een gevecht zonder gedefinieerde rondes tussen mens en dier, was de Cantabrische Zee een goudmijn waarvan De meest begeerde nuggets waren tonijn en ansjovis. En alle Bermeo-families wisten dit en gaven hun beste mannen de opdracht om tegen de golven te vechten of een loon te verdienen door in de haven te werken. Een deel van deze geschiedenis, van de legendes en van de eeuwige band met de getijden wordt bewaard in de Ercilla-toren. Dat het belangrijkste burgerlijke monument van de stad wordt gebruikt als... vissersmuseum het is symptomatisch. En het bezoeken ervan dient, en veel, om je eetlust op te wekken, om een deel van het epos toe te voegen aan de komende lekkernijen.
Bermeo Fisherman's Museum, Moby Dicks en zwervende zeelieden
Na zoveel belofte, zoveel fotografie en zoveel herinneringen, verwacht je dat de haven immens, eindeloos en ondoorgrondelijk is. Niets is verder van de realiteit. Voor de ogen rijst een kleine beschutte baai op met zeilboten en kleine vissersboten. Het is wat er is overgebleven na onderhandelingen over vangstquota en andere afgeleiden van toetreding tot de EU. In het verleden huisvestte het meer dan 250 boten. Tegenwoordig is het aantal afgenomen, maar Bermeo is nog steeds de grootste vissershaven ter wereld met meer tonijnboten die eigendom zijn van bedrijven die hier gevestigd zijn. Met andere woorden, de tonijnhoofdstad van de wereld. En voor het geval er enige twijfel bestond over zijn zeevarende glorie, de... Aita Guria , een walvisrelikwie uit het verleden waar de lange reizen naar Newfoundland en Groenland worden herinnerd op zoek naar een bicharraco die schaars begon te worden in de Golf van Biskaje.
Maar dit verhaal kan niet eindigen op de kust. De enorme hoeveelheid vis die binnenkwam, leverde nog een ander bedrijf op: die van de conservenfabrieken die, net als Zallo, hun deuren openen voor allerlei soorten nieuwsgierigen . Maar is het aantrekkelijk? Man, het is nog steeds een fabriek, maar uit je bezoek kunnen verschillende conclusies worden getrokken. In grote lijnen zijn dat de volgende:
1. Er zijn veel soorten tonijn en om cool en cool te zijn, moet je elke soort bij zijn Latijnse naam noemen twee. De geur van ansjovis, of terugtrekken, of het leuk vinden.
3. De bonito is een knappe vis. Vier. De tonijnbuik is het kobevlees van de zee, maar dan goedkoper.
5. Het klinkt misschien seksistisch, maar het is een baan voor vrouwen, die traditioneel een vast loon verdienden voor het gezin terwijl de man lange tijd op zee doorbracht. Een ander meer bloemrijk argument is dat dat de vaardigheid van een pianist toeschrijft aan vrouwelijke handen. 6. Als de wereld vergaat en je bent een overlevende van het 'Wall-E'-type, ga dan wanhopig naar hun magazijnen, er is voedsel om je een leven lang te voeden, en zonder houdbaarheidsdatum!
7. Het zou strafbaar moeten zijn om ansjovis op pizza's te smeren. 8. De proeverij achteraf stelt niet teleur en ja, de tonijnbuik krijgt alle lof omdat hij in de mond smelt, vergezeld van een voortreffelijke maar niet-invasieve olijfolie.
Zallo-conservenarbeiders
En eindelijk komt het gewenste moment, die van een dorpsbar met de vlag van Athletic en pintxos met alle smaak van de zee. Het mooie van Bermeo is dat hier zelfs het droogste land een goed stuk weet te onderscheiden, een goed reservaat. En zonder twijfel laten ze het zien door het aanbod te persen met hun selectieve vraag. De Torrontero Bar Het is niet alleen de typische taverne die men kan verwachten in de buurt van de haven. Het is ook de **kathedraal van de botakarra (naald)**, een zeer zeldzame vis die de mensen van Bermeo als aperitief voor uw plezier bewaren. Vanaf hier wordt een grote beloning beloofd aan wie deze lekkernij meer dan 30 kilometer van deze plek vindt.
Laten we doorgaan met de rally, draaien om te stoppen bij Beti Ondo . Deze taverne is een eerbetoon met gejuich aan de mooi ingeblikt en, wat beter is, voor het mooie en krachtige deel. In ** Artza ** hoef je alleen maar aan te komen, te begroeten en te vragen zonder aarzeling de vis van de dag, en niet met die trillende stem waarmee hij zich in de dagelijkse tankstationmenu's afvraagt, nee. Hier moet je het doen met de gemoedsrust die voortkomt uit de wetenschap dat het goed, vers en goed gekookt zal zijn, wat geen kleinigheid is. Hetzelfde gebeurt in **San Pedro**, een VIP-restaurant, maar niet omdat het prim is, maar omdat ze de vis van de vissersbroederschap aanbieden en ze schitteren. Ze gaan geen stenen naar hun eigen dak gooien.
Haven van Bermeo