Met La Graciosa als doel
**ETAP 1: PUERTO DEL CARMEN - ÓRZOLA (65 km) **
we komen uit Puerto del Carmen en na een paar kilometer verbinden van zeetrappen en stranden Rif is bereikt. Zeevarend en Afrikaans, Arrecife bewaart nog steeds de charme van kleine koloniale steden met zijn statige huizen met grote ramen en donkere portalen. We laten Reef achter en we komen in een labyrint van paden en paden die over kliffen rijden waar kleine en verleidelijke baaien verborgen zijn om een duik te nemen.
We verlaten het kustcircuit vanwege het ontbreken van fietspaden en komen in de stad Guatiza , waar het de moeite waard is om de Cactustuin te bezoeken . Vanaf de weg is het herkenbaar dankzij de enorme 8 meter hoge felgroene cactus . Het was het laatste werk van de kunstenaar César Manrique op Lanzarote. De cactustuin , dat deel uitmaakt van de Guatiza-cactusplantages, is gewijd aan de teelt van cochenille. Het is een museumtuin met een belangrijke collectie van 1450 verschillende soorten cactussen. In totaal zijn er in het museum meer dan 10.000 cactussen uit Amerika, Madagaskar en de Canarische Eilanden , natuurlijk verspreid over de verschillende niveaus van terrassen van deze unieke tuin.
Cactustuin Cesar Manrique
We nemen afscheid van tuin van onaantastbare planten richting het vissersdorp Arrieta , waar zijn beroemde restaurants en strandbars Ze serveren een vis uit serie . Zittend om te eten op sommige van de terrassen, aan de rand van de rotsen die het getij raken, is een voorrecht voor degenen die de nabijheid van de zee waarderen en genieten van het kijken naar een verfrissende en schone Atlantische Oceaan.
Volg van Arrieta naar Órzola de weg die langs de kust loopt en steek de het slechte land van de Corona-vulkaan , om de te bereiken Jameos del Agua , een van Manrique's meest fascinerende interventies. Jameos zijn de delen van een vulkanische buis die in de lucht blijven door het instorten van het dak. Manrique's werken op het eiland volgen het principe van integratie van architectuur en natuur. Órzola is de laatste stad op het eiland in het noorden . Precies vanuit deze stad vertrekt de veerboot die ons naar de Graciosa-eiland, een oversteek die Punta Fariones redt om de rivier in te gaan, de naam van het kanaal dat de twee eilanden scheidt, en aan te komen in de haven van Sebo baai.
Jameos del Agua
**FASE 2: TERUGKEER NAAR LA GRACIOSA (35 km) **
De zon gluurt over de kliffen van Famara en schildert oker De Caleta del Sebo , de badplaats van lage huizen en zandstraten waar de 500 inwoners van het eiland . We zijn op een plek waar de klok als ornament kan dienen. Ze zeggen van La Graciosa dat het zo is? het enige bewoonde eiland in de Europese Unie dat geen asfalt kent . Dus nemen we de eerste track die Caleta del Sebo verlaat op de Mojon-berg en ga noordwaarts richting de naalden , het hoogste punt van het eiland met zijn 266 meter. Hier komen we bij de eerste splitsing, waar we het pad naar rechts moeten nemen. Aan onze voeten, op de vlakte die tot aan de zee reikt, de ongewone aanblik van een of ander kleintje boomgaarden gestolen van de pedregal, verrassend groen en angstvallig omheind om vrienden van buitenaardse wezens af te houden.
Malpaso-vallei, Lanzarote
Na enkele afdalingen, bochten en hellingen, bereik je een kleine witte boerderij: peter baard , eenzame plek waar er zijn. We laten ons meevoeren door de wind die ons in de richting drijft de gele berg , in het midden van het eiland. Gaat over een uitgedoofde vulkaan waar het pad "sterft" , maar ondanks dat we terug moesten gaan, was het panoramische uitzicht op Lanzarote de moeite waard. De terugkeer naar La Graciosa was een paar kilometer, maar veel emoties en een gevoel van buitengewone vrede en vrijheid.
Sebo-baai
**ETAP 3: ÓRZOLA - FAMARA (50 km) **
We keren 's ochtends met de eerste veerboot terug naar Lanzarote, vandaag is de koninginnenrit van Pedales de Lava. Laten we over het dak van het eiland trappen en we zullen beklimmingen tot 23% helling vinden. De eerste hiervan is de klim naar de Uitzicht op de rivier . Eenmaal boven verschijnt de afgrond van Famara aan onze voeten. Het licht verlicht het netvlies en de levendige kleuren van de oceaan met La Graciosa ervoor verzadigen ons met optimisme. We zijn op het hoogste punt van het eiland en vanaf hier kun je de etappe van gisteren reconstrueren, op het naburige eiland, dat als maquette met allerlei details is weergegeven. De etappe van vandaag is een continue beenbreker, met beklimmingen en duizelingwekkende afdalingen . De afdaling naar Teguise Hij zet ons in een rij in de richting van een vulkanische kegel naast de stad.
Promoties hebben altijd hun beloning
Teguise , net als de andere Lanzarote-gemeenten, behalve Arrecife, vestigden zich in het binnenland om piratenaanvallen af te weren . In die van 1618 braken ze huizen met de grond gelijk, verbrandden ze land en namen negenhonderd buren gevangen. De stad is het meest homogene stedelijke complex en degene met de grootste historische waarde op het eiland. De oude schoonheid van de kloosters van San Francisco en Santo Domingo , van de statige herenhuizen en de geplaveide straten en pleinen, accentueert deze schoonheid. In een taverne op het plein krijgen we onze kracht terug, alhoewel het enige wat overblijft is de afdaling langs de baan naar Famara.
een vulkanische tour
**FASE 4: FAMARA - PLAYA BLANCA (70 km) **
Bij de eerste zonnestralen zeggen we afscheid van de prachtige baai van Famara . De route gaat verder langs een zandbank bij de zee. Plotseling en alsof het een luchtspiegeling is, verschijnt de meest absolute woestijn. We kwamen in de woestijn van Sóo . Veelkleurige rotspaden volgen elkaar op de route, terwijl een verre vulkaan de weg wijst naar Timanfaya National Park . Kleine rode, groene en gele heuvels volgen elkaar op en vormen een bijna Marslandschap. Na een paar kilometer aangename eenzaamheid komen we aan bij de toeristische ingang van het park, waar kamelen toeristen rondlopen. We trappen met de wind mee naar Playa Blanca , waar de half slapende zon naar bed gaat in de Atlantische Oceaan.
Punta del Bajío, eiland Graciosa, Lanzarote
ETAP 5: PLAYA BLANCA - PUERTO DEL CARMEN, 35 KM
Na een korte wandeling door Wit strand we kwamen vastbesloten om het hoofd te bieden aan de gevreesde Ajaches . Een eindeloos aantal losse stenen ravijnen met onmogelijke beklimmingen die de vaardigheden van fietsers op de proef stellen. Risco's aan de ene kant en verlaten stranden aan de andere, op en neer en weer omhoog. Wederom ondergedompeld in een rotsachtige woestijn waar de fietsen geen spoor achterlaten. De zee aan onze rechterkant is kalm en de oude vulkanen tonen hun vervaagde kleurenpalet. Er blijft weinig over om de reis naar het eiland te voltooien en de cirkel te sluiten. In het langverwachte doelpunt van Puerto del Carmen Het veroorzaakt een impuls in ons om opnieuw te beginnen en te blijven trappen, om nog een keer rond dit magische eiland vol magnetisme te gaan.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- 25 verschillende plannen om Spanje te leren kennen
- César Manrique en Lanzarote: de man die droomde van een eiland
- De 50 beste stranden van Spanje die een uitje verdienen
- Gids om de fiets te vinden die je nodig hebt - Cafés die verslaafd zijn aan fietsen - Cicloviajeros: de wereld gezien vanaf een fiets
- Menorca op de fiets voor dummies
- Gids om de fiets te vinden die je nodig hebt
- Cicloviajeros: de wereld gezien vanaf de fiets
- De Loire-vallei op de fiets
- 10 landschappen om op de fiets te ontdekken
- Restaurant: De fiets
- Fietsen in Amsterdam zijn voor de lente
- Lucca op de fiets: de blauwe zomer van Toscane
Lagune van de cycli
De gele berg in La Graciosa