De hórreos, symbolen van een Galicië dat blijft bestaan
Op de kruising van First Avenue en 39th Avenue, in de wijk Wynwood in Miami, is de winkel van Loewe . Recht tegenover zijn er twee andere grote bedrijven. Tom Ford en Lanvin. In het midden en midden van de wereld, in een van die modieuze buurten waar veel van de grote fortuinen zichzelf zouden verslaan om voet aan de grond te krijgen, waar verlaten gebouwen vol staan met kunstgalerijen en hipsters schouder aan schouder staan met fijnproevers om het nieuwste genie in slow food te proberen ; daar, in die winkel, is een graanschuur.
Het was in 2015. Ze namen steen voor steen uit een stad aan de Galicisch-Portugese grens . In dat magische gebied waar de scheidslijn tussen twee administraties nauwelijks zichtbaar is. Een graanschuur met vier open plekken -de duidelijke zijn de ruimtes is wat is verdeeld-. Stuur Carallo, wat zou mijn vader zeggen.
Een van onze schuren in de VS, uit de 18e eeuw , de eerste die in deze landen te zien was en van de hand van een groot bedrijf, aanwezig op de grote catwalks en gedragen door beroemdheden van over de hele planeet. Het was het idee van de creatief directeur van het bedrijf, Jonathan Anderson.
Daar, zonder riemen of duigen (tabletten), er is alleen de stenen structuur en een deel van het dak of. Ze wilden op een moderne manier een stukje geschiedenis laten zien. Geabstraheerd van zijn omgeving, gedecontextualiseerd, een gebouw in een gebouw.
Graanschuren van Combarro
We weten dat Miami ver weg is, maar we hebben goed nieuws. In het noordwesten van het schiereiland zijn er kicks . Die van Aezkoa in Navarra, die van Agirre en Ertzilla in Baskenland, die van Liébana in Cantabrië, die van Bierzo en Los Beyos in Castilla y León en die van de stad Bueño, in Asturië, met een concentratie van meer dan vier tientallen van hen. Maar als we concentratie willen, **een groot deel van hen bevindt zich in Galicië**. En net als die in de winkel in Miami, kunnen ze worden gezien en aangeraakt.
In Galicië hebben we hórreos van alle vormen : groot, klein, langwerpig en breed. Sommigen zijn nieuwsgierig en ze verschillen van elkaar afhankelijk van het klimaat en de orografie.
Want voordat het kunstwerken uit het verleden werden Het zijn schuren. Schuren waarop is gebouwd vreemde pilaren om te voorkomen dat muizen het gewas opeten.
Meeuwen vliegen over een graanschuur bij Baiona
Sommige hebben zelfs kleine inkepingen op de basis die met water zijn gevuld, zodat zelfs de mieren konden hun ding niet doen . Degenen die het best bewaard zijn, geven een duidelijk beeld van de plaatsen waar ze worden gevonden. Volkeren die trots zijn op hun geschiedenis en weten hoe ze ervoor moeten zorgen.
Overal vind je er een: van Pazo La Buzaca en zijn 40.000 vierkante meter tuin zelfs in de ** rustibodega de Ángel **, een furancho uit Covas (Meaño), die het op zijn terras heeft.
Het exacte aantal hórreos in Galicië is niet bekend , maar aan het begin van de 20e eeuw waren er naar schatting 30.000 , één voor elke vierkante kilometer. Het was erg belangrijk vanwege de zelfvoorzienende economie.
Het was als de voorraadkast die we thuis hebben, en het werd belangrijker met de komst van nieuwe gewassen uit Amerika. Hoewel zijn geschiedenis bereikt de Kelten , het eerste documentaire bewijs van de hórreos zoals we ze vandaag kennen, hebben we in de Liederen van Alfonso X de Wijze .
De graanschuren zijn symbolen van dit land
Er zijn kleine en grote groepen verspreid over Galicië. In Zorelle, Macedonië , zijn er zeven gerehabiliteerd. In Gids Outeiro , in Ourense land van Gomesende Ze hebben een kleine groep die in 2009 met hun restauratie is begonnen.
In Fondevila , een Ourense parochie van Lobieën , er zijn nog drie kleine groepen van hen. In modderig , op de Regio Ribeiro , is qua hoeveelheid de derde op de lijst. Er zijn 29 hórreos, sommige uit de 14e eeuw . In Bornalle, Muren , we hebben het voorbeeld van 22 graanschuren verspreid over de stad.
Heel dichtbij is de Strand van Bornalle , met fijn zand en turquoise wateren. Een verborgen plek die maar weinigen kennen. Een andere verborgen plek is Filgueira, uit Cerdedo-Cotobade , een klein stadje op de top van een heuvel uit de 18e eeuw in het binnenland, dat nog steeds bewaard is gebleven 15 graanschuren. Vanaf daar heb je indrukwekkende uitzichten.
Of in Pedro , in dezelfde raad, die er 22 heeft. En in wie is 24 , allemaal graniet. Als je een stadhuis wilt dat er veel heeft, dan is dat het. Rianxo , welke heeft 770. Maar als je de belangrijkste wilt, daar gaan ze:
CARNOTE
Het is een Rijksmonument, het is 34,74 meter lang, 1,90 meter breed, 22 paar poten en drie deuren . Het werd gebouwd in 1768 en was het werk van de architect Gregorio Quintela.
LIRE
In de buurt van Carnota, iets meer dan 36 meter lang en 1,60 meter breed en 22 paar poten.
Graanschuur van Carnota
SPIN
Verklaard Bron van cultureel belang (BIC), is deze 17e-eeuwse graanschuur de langste ter wereld dankzij zijn 37,05 meter.
PIORNEDO
Het dorp Asterix en Obelix. Van pre-Romeinse oorsprong, ** in Os Ancares, Lugo.** Het bewaart zowel de pallozas als zijn hórreos, maar deze Ze zijn van het Asturische type.
De graanschuren in Asturische stijl van Piornedo
NAAR DE MARKT
We hadden het over de derde in de bovenste lijst en je wilde weten wie er bovenaan stond. Nou, ze zijn in A Merca . Hier is het de grootste reeks graanschuren in het land en tel op tot een totaal van 34 constructies , al waren het er meer. Vlakbij ligt het spectaculaire grensoverschrijdende reservaat Xures-Gerês.
POIO
Naast het benedictijnenklooster van San Juan de Poio hebben we de grote. Het is de grootste graanschuur ter wereld. uit de 18e eeuw, meet iets meer dan 33 meter en heeft een breedte van 3,36 meter , dus het bezet 123,32 vierkante meter . Bijna niets.
Poio, meer dan 33 meter hórreo
COMBAR
Combarro is zeker een bezoek waard, niet alleen voor de hórreos, aangezien de hele oude wijk van dit vissersdorp is uitgeroepen tot een bezit van cultureel belang. De hórreos hebben hun nieuwsgierigheid, zoals de figuur van de maagd kijkt altijd naar de zee, en die van Christus op het land.
De hele stad is gemaakt van granieten vissershuizen. sommigen houden van naar Xurunda Ze zijn geweldig, en je kunt verdwalen in de steegjes zoals die in San Roque of A Rúa . Huizen die ze beschilderden met dezelfde kleuren als hun boten. En ga dan naar ** O Bocoi ** _ (rúa do Mar 20) _, een wijnmakerij die bijna de zee raakt, en laat je meeslepen door die verhalen van zeilers en avonturiers Ze gingen naar huis om uit te rusten.
In mijn geval, als een nerd als ik ben, had ik graag de verhalen gelezen van Hugo Pratt dat telde Corto Maltees.
Combarro