Victor Frankl zei dat "Onze grootste vrijheid is om onze houding te kiezen." Zo vrij dat we ons altijd willen voelen, constant vechtend tegen een systeem dat ons overspoelt, het grootste deel van de tijd gebonden aan gedachten, gedragingen en meningen van anderen.
Soms moeten ze ons bijna loskoppelen om ons te dwingen elkaar in de ogen te kijken. “We hebben geen wifi, praten met elkaar”, hangt aan een bord in een van mijn favoriete bars. En zou het niet interessanter zijn als niemand ons in de weg zou staan, zodat alleen wij onze ogen konden opheffen en... de wereld observeren zonder dat je een scherm nodig hebt? Want het lijkt erop dat het gezond verstand de minst gebruikelijke is.
Er was dus geen beter moment of excuus dan de eerste herfstdag om de telefoon thuis te laten en aan de slag te gaan. Weg en deken! Zonder zo duidelijk te zijn over de bestemming, was het enige dat duidelijk was de doel ergens te ontdekken dichtbij maar onbekend.
Kaasplankje.
ETEN HERFST
In de richting van Vic is de kaasfabriek Montbru, gepassioneerde kaasmakers die geiten-, schapen- en buffelkazen met de hand maken. Een verplicht bezoek aan het grondgebied van Moianès, een gebied vol grote bossen en goede weilanden, een ideale plek om deze heerlijke kazen te maken.
Voor het ontbijt hebben we nodig? een brood op het hoogtepunt van wat ons in Montbrú was aangeboden. Dus we stopten bij meshpa, in Manlleu, waar de autodidact Miquel Saborit relatief recent de prijs voor beste jonge bakker. Als je meer zin hebt in een goede croissant, dan vind je niet ver met de auto de Pastisseria Prat "Can Carriel, een stop ook ten zeerste aanbevolen.
Met een zelfgemaakt kampioenschapsontbijt op zak was de volgende bestemming de Puig Agut-heiligdom. Een prachtige hermitage gelegen in de regio van Osona, een plaats met geschiedenis en grote architectonische schoonheid waarbinnen twee kapellen zijn gevestigd. en van wie? koepel en buitengevel maken het een zeldzame scène en daarom magisch.
Puig Agut-heiligdom.
LAND VAN GEZICHTSPUNTEN
In de buurt van Cantonigrs is het uitzichtpunt Ter en even verderop de Morro de l'Abella. Twee uitkijkpunten waar u de afgrond, het Sau-reservoir en de . kunt observeren klooster van Sant Pere de Casserres, omgeven door een ongelooflijk landschap en stilte.
Als je tijd hebt, kun je verlengen en bezoeken? La Foradada, een enorme waterval met een groot gat in het midden (vandaar de naam 'La agujereada') omgeven door rotsen midden in de natuur. Het perfecte excuus om wat meer honger te vangen. De tijd haalde ons in en we gingen meteen naar Thymus, een van de twee Jordi Coromina-restaurants.
DE ALCHEMIST VAN DE TUIN
Jordi Coromina kookt groenten als geen ander. Is verreweg, de chef-kok die elk ingrediënt dat uit de tuin komt het beste behandelt. We kenden hem al van l'Horta de Tavertet (waar hij werkt met een degustatiemenu dat je moet proberen voordat je afscheid neemt van deze wereld), maar dit moesten we nog ontdekken Thymus, zijn andere restaurant in Manlleu.
Nogmaals, u vindt hier bescheiden keuken, met absoluut respect voor het product. Het seizoen bepaalt het tempo in het menu, gemaakt met 80% groenten. Jordi en zijn team creëren ook allerlei soorten gefermenteerd en kombucha onder het eigen merk ENSO. En wat te zeggen over de selectie van natuurlijke wijnen (het kan niet anders), op het niveau van het gastronomische aanbod zodat eten en drinken spreken dezelfde taal.
met gerechten als bloed uit de tuin, waterlelie en brandnetelsoep of met een collnegre tomatendessert, dit alchemist van alles wat groen is heeft de Revelation Award van de Catalaanse Academie voor Gastronomie en Voeding verdiend, evenals de bewondering van iedereen die geniet van een bewuste, verantwoorde, duurzame keuken met veel smaak.
Na afscheid te hebben genomen van het team met een fles zelfgemaakte kombucha onder de arm, We wilden in stijl afscheid nemen van de dag, in de Bellmunt-heiligdom, een hermitage die in de lucht hangt. Op 1.245 meter boven zeeniveau en gebouwd op een rots, is het een van de meest indrukwekkende wachttorens in de regio Osona en Catalonië. Wie herinnerde zich toen het hamsterwiel, de neonlichten en het geluid van de wekker?
Een van de kamers.
HOTEL PLUS DE FERRERIA
De plaats die werd gekozen om uit te rusten en weer op krachten te komen, was Mas La Ferrería. Een plek met historie, midden in de natuur en ideaal voor een moment van rust waarvan de oorsprong teruggaat tot het einde van de 14e eeuw.
Toen we 's nachts en met nauwelijks licht aankwamen, konden we de omgeving niet goed observeren, dus het was pas de volgende ochtend toen onze kamer met uitzicht op La Vall de Binyana heeft ons hart gestolen. De wekker was de geur van koffie en we genieten van een ontwaken gehuld in een dikke mist die langzaam verdween naarmate de zonsopgang vorderde om te laten zien en plaats te maken (bijna slow motion) naar een filmpanorama.
Eten bij Mas La Ferreria.
De maisbrood, worstjes en kazen uit de omgeving en coca de forner Ze zijn ongetwijfeld het kenmerk van het huis in de ochtend. En als we de dag ervoor ons eigen ontbijt hadden klaargemaakt, dan verscheen het feestmaal beetje bij beetje op tafel, Bijna als een ritueel. Dit alles aangeboden door een innemend en aanhankelijk team dat je heeft ontvangen en begeleid in de verschillende ruimtes van het hotel. Je ontmoette ze tijdens je verblijf en het gaf je het gevoel altijd verzorgd te worden door een familie die je thuis verwelkomt. Plaatsen worden ongetwijfeld door mensen gemaakt.
Maar La Ferreria is een enclave omringd door meer dan vijftien Romaanse kerken verspreid door de valleien, de Romeinse weg van Capsacosta, de vulkanische zone van Olot en de kerk van Sant Miquel de Corb. Enkele van de vele getuigenissen van de geschiedenis van de plaats. Een groot succes om dit af te wijzen spontaan uitje geverfd in kleuren, texturen en smaken van de herfst.
Montsacopa-vulkaan, in Olot.
David Trueba zei: "het elixer van de eeuwige jeugd is om het verlangen om te leren te behouden". En leren is ook reizen, eten, ontdekken... leven. En wat geleefd is, is geleefd.
Om verder te leren veel meer nabije en onbekende plaatsen, voor meer momenten van in elkaars ogen kijken en voor nog veel meer herfst om enthousiast van te worden.