De verscheidenheid aan activiteiten in Viñales staat in verhouding tot de grootte en rijkdom
We stonden vroeg op om Havana te verlaten. We hebben geen bus- of treinkaartje omdat we hebben besloten de stad te verlaten en profiteren van de stroom van het eiland, die sensatie veranderde in een feit dat uiteindelijk Alles verloopt uiteindelijk zoals gepland. In een cocotaxi (een soort geel ei met wielen), een van de beste manieren om Havana te verkennen, we leggen de afstand af die Hotel Inglaterra scheidt van het busstation.
Maar we gaan niet met de bus naar Viñales, onze volgende stop op deze Cubaanse reis, maar we hebben besloten om over het eiland te verhuizen in een collectief, een privé deeltaxi.
Viñales doet je denken aan een sprookjesachtige stad
De bussen in Cuba, vooral bekend onder het merk Viazul, zijn vrij slecht, de wegen zitten vol kuilen en bovendien hebben ze een dienstregeling die meestal een paar uur langer vertrekt dan verwacht. Dus de beste optie is een auto delen met andere toeristen of met de Cubanen zelf, die zuiniger, comfortabeler en veiliger bewegen. en het is binnen de omgeving van de busstations waar dit type voertuig wordt gecontacteerd.
Zodra we in het gebied rond het station zijn, zien we duidelijk de rij mensen die wachten om een taxi te delen om naar hun bestemming te gaan. We zijn te vroeg gekomen omdat de auto's die uit Viñales komen en die, zodra de doorgang is verlaten, weer passagiers zullen ophalen om koers te zetten, zijn ze nog niet gearriveerd.
Er is tijd om de sensaties in Havana opnieuw te beleven terwijl je luistert naar dat nummer van Manolo Simonet en zijn Trabuco dat is een ode aan de stad: "Omdat er in Havana een stapel gekke mensen is, omdat er in Havana een stapel gekke mensen is."
Een kwartier later arriveerde er een auto die naar Viñales zou gaan. EEN snelle onderhandeling met de chauffeur hij maakte ons zijn kaartje voor de komende twee en een half uur. Roley heeft een Peugeot 405 uit het jaar 1987, een luxe in deze delen. De auto heeft geen veiligheidsgordels, de lak is afgebroken, de handmatige ramen werken alleen als hij ze aanraakt en de kilometerteller meet de snelheid zoals hij wil. Het is wat het is.
Uitzicht op de Viñales-vallei
We hebben drie mensen bij elkaar gebracht voor elk 20 CUC, dat is 20 euro per persoon. Er zijn 181 kilometer bezaaid met een veelheid aan posters die de revolutie aanmoedigen. "We begrijpen strijd, geen overgave", "We zullen winnen", "Met onze hoede" of "Tegen Fidel of in de bal" zijn enkele van de slogans die kenmerkend zijn voor de A4 of, zoals ze dat hier noemen, de manier van leven.
Roley laat ons binnen een lange laan die de ruggengraat vormt van de stad Viñales. We lossen de bagage uit terwijl hij trots naar zijn Peugeot kijkt alsof hij hem bedankt dat hij ons hierheen heeft gebracht. De straat staat vol met bars, restaurants, reishuizen, VVV-kantoren en andere bedrijven.
Zodra je uit de auto stapt, is het normaal dat ze je aanvallen om je allerlei diensten aan te bieden. En onder de menigte was Tamara, een vrouw van middelbare leeftijd die ons haar huis aanbood als verblijf voor de dagen die we in Viñales zouden doorbrengen. Het is de stroom waar ik het over heb. Zonder enige verplichting zijn we naar zijn huis gegaan, we hebben het gezien en het is ons goed bevallen. Villa Mamey is een soort landhuis waarvan een gedeelte is omgebouwd tot toeristisch appartement.
In Viñales worden bijna alle huizen verhuurd, een gangbare praktijk op het hele eiland. Toen de toenmalige president van de Verenigde Staten, Barack Obama, zijn hand opende voor het Cubaanse regime en cruiseschepen vol Amerikanen toeliet aan de kust van het eiland aan te meren, was het hotelaanbod nogal schaars voor het aantal reizigers dat dagelijks arriveerde met de wens om maak kennis met steden en landschappen die al 50 jaar verboden waren. De Cubaanse regering, vijand van privébezit, stond burgers vervolgens toe kamers te verhuren aan toeristen om het schaarse hotelaanbod te verlichten. Met de komst van Donald Trump in het Witte Huis keerde het slot terug, maar de huizen die de valuta hadden gekregen waarmee ze een deel van hun kamers konden huren, bleven van kracht.
Vast en zeker, Het is de beste optie voor een gratis reis naar Cuba . Logeren in een privéwoning betekent niet alleen goedkoper, ook alles een culturele onderdompeling in het land. U woont tijdens uw verblijf bij het gezin, letterlijk, wat de reis verrijkt en een betekenis geeft die anders onmogelijk zou zijn.
Goyo en Mari zijn de eigenaren van Villa Mamey, een landhuis met kippen en een moestuin. Ze wonen daar met hun oma en haar 10-jarige zoon. Het huisdecor is een foto uit de late jaren 60 en uw verblijf een oase van rust. Het is twee blokken verwijderd van het centrum van Viñales en vanuit het raam van onze kamer zien we een school die 's ochtends gevuld is met kinderen met uniformen die donker fuchsia en wit combineren onder het toeziend oog van een muurschildering van Ché Guerava. Alles voor 15 CUC/nacht inclusief ontbijt.
Viñales is een sprookjesachtige stad. Alle huizen zijn pastelkleurig, met een veranda en schommelstoel. De hanen kraaien om 5 uur 's ochtends en sommige eenden delen de weg met de paarden. Het is een zeer charmante plek. Doet me denken aan die steden in westerse films, en de meest luxueuze huizen brengen me naar de ranches die in Gone with the Wind verschijnen. Ja, iets bescheidener.
De Vinales-vallei, uitgeroepen tot werelderfgoed door UNESCO, zinkt het in het midden van vulkanische heuvels en het zit vol met prominente en geïsoleerde verhogingen van land, mogotes, heel typerend voor Cuba, de Dominicaanse Republiek of Puerto Rico. Het is een ideale plek op het eiland om je te laten meeslepen door de kracht van de natuur.
In een van die mogotes krijgt de reiziger een van de belangrijkste toeristische attracties in de omgeving te zien: de muurschildering van de prehistorie. We vonden het ongeveer 4 kilometer van de stad, maar laat je niet misleiden door de naam, het heeft niets te maken met paleolithische tijden.
Prehistorische muurschildering
Het is het werk van Leovigildo González Morillo, een leerling van de Mexicaanse kunstenaar Diego Rivera, en werd gedurende 14 jaar door 18 mensen geschilderd. De slak, de dinosaurussen, de zeemonsters en de afgebeelde mensen zijn te vinden op een klif aan de voet van de Sierra de Viñales, in het hoogste deel van de Sierra de los Órganos. Voor sommigen is het gewoon psychedelisch. Voor anderen angstaanjagend.
Het is slechts een voorbeeld van de wonderen die in de omgeving te zien zijn. En je moet kiezen. Bijvoorbeeld, een paardrijtocht van meer dan vijf uur door de Valley of Silence. Onze gids Cuco wisselde persoonlijke verhalen af met de beschrijving van een landschap gekleurd groen en oker en dat, soms was het steil, en andere keren opende het zich voor ons in de vorm van een weiland. Onderweg regende het. Ik denk dat het de manier is om hallo te zeggen in de tropen, met een storm. Gelukkig werden we een paar meter van onze eerste stop verrast, een tabaksplantage.
wachten op ons Emmanuel Martinez, 46 jaar oud. Sterke man met mestizo huid, maar blond en met lichte ogen. Het shirt was op een bepaald moment in zijn lange leven wit geweest, maar nu had het een bruine tint die vermengde met… de droger, gemaakt van hout en palmbladeren, waar we waren. Een boerenhoed gaf hem een interessant uiterlijk, dicht bij dat van een filmacteur. “ Mijn hele familie is toegewijd aan tabak. In deze landen ben ik geboren en daarin zal ik sterven”.
nodigt ons uit om een sigaar gedoopt in honing dat is een delicatessenwinkel die in rook is veranderd terwijl hij uitlegt? hoe een van deze mythische sigaren wordt gemaakt. Het heeft een mix van de twee beste soorten ter wereld: Cohiba en Monte Cristo. ook cultiveren Romeo en Julia, een variëteit met een geweldige kwaliteit maar een lagere prijs. "Het maakt ons echt niet uit. De staat koopt 80% van de tabak van ons tegen een vaste prijs, de rest kunnen we aan toeristen verkopen en wat meer krijgen, maar ik weet dat ik nooit meer zal kunnen bereiken. Daarom verbouw ik alle soorten tabak, of het nu meer of minder waard is”.
Viñales Valley is de ideale plek om te leren hoe sigaren worden gemaakt
Emanuel is een van de Cubanen die tot het uiterste gaat om zijn plantage uit te voeren en niettemin dromen van het onmogelijke om een auto te kopen. “Voor ons is het ondenkbaar. Zelfs als ik het zou kunnen kopen, zouden ze van de staat komen en me vragen waar ik het geld vandaan had. Ze zouden het voertuig zeker in beslag nemen.”
Martínez vertegenwoordigt al die Cubanen die, hoewel ze niet direct tegen het regime zijn, Ze vragen om enige economische openheid, een gebaar dat het leven van mensen zoals hij veel gemakkelijker zou maken.
Van daaruit rijden we naar omar's boerderij, een landbouwingenieur die alles achterliet om op het platteland te gaan wonen. In zijn kleine maar charmante kamer bereidt lunches of diners voor groepen en geeft demonstraties over het maken van rum en koffie. Het heeft allerlei soorten gewassen in zijn meer dan 200 hectare, je hebt niets nodig van de stad.
In de grot van de indiaan
“Ik sta om vijf uur 's ochtends op en doe de klusjes op de boerderij. Rond 10 uur ben ik thuis want met de hitte houd je het niet meer uit." Al hun producten zijn absoluut natuurlijk en gekookt zonder enige vorm van technologie.
'S Nachts proeven we een gegrilde kreeft en geroosterd varkensvlees op een van de terrassen van Viñales. Alles weggespoeld met een mojito en een cubalibre. Naast ons zat een Nederlands stel te praten over hun ervaring in de Indiase grot, een andere toeristische attractie in de omgeving. Deze 5 kilometer van Viñales en de boottocht tussen de rotsformaties Het moet iets zijn dat lijkt op het moment waarop de Goonies ontsnappen uit het schip van One-Eyed Willy, iets heel spannends, volgens de nadruk waarmee de Nederlanders het vertelden.
Al in Villa Maney ontdekte ik in een oude gids dat zijn 400 meter lang was een oude inheemse woning die in 1920 werd herontdekt.
De verscheidenheid aan activiteiten in Viñales staat in verhouding tot de grootte en rijkdom. Je kunt enorm genieten fietstochten voor zijn omgeving. we kunnen gaan naar Palmerito-vallei, heel dicht bij Viñales, en zie zijn enorme tabaksplantages die nog steeds op de traditionele manier worden verbouwd, met karren getrokken door ossen; dichter bij de komen Ancon rivier en zie hoe de krabben die ons later in de restaurants worden aangeboden, worden gevangen; of tot Los Jazmines hotel om de beste uitzichten van Cuba te aanschouwen, alleen vergelijkbaar met die ervaren door klimmers die naar Viñales komen om deze sport te beoefenen op de mogotes die de vallei bevolken.
Uitgeput vallen we in bed in slaap terwijl buiten de krekels klinken en binnenin de muggen over onze huid zwerven. Morgen wachten de sleutels rond Viñales op ons. Wit zand en kristalhelder water met een ideale temperatuur, of niet?
Waarschijnlijk de plek van waaruit u de beste uitzichten van Cuba kunt aanschouwen?