Kerk en onderdak van Cortiuda
Damia Vallve heeft 30 jaar. Van kinds af aan heeft hij altijd contact gezocht met de bergen. Geboren in Viladecavals , in het grootstedelijk gebied van de stad Terrassa, op 40 minuten van Barcelona met de auto. Maar zodra hij kon beginnen met klimmen, op 20-jarige leeftijd, is hij er altijd aan ontsnapt. met zijn slaapwagen Hij heeft enorm genoten van zijn reizen naar de bergen en heeft seizoenen op het land in Frankrijk gewerkt.
Damia is ook sportactiviteiten monitor en werkte er ongeveer zeven jaar aan voor een bedrijf. Hij is een gids voor oriëntatie-, fiets- of speleologieraces, maar klimmen is zijn meest affectieve band met de bergen. In de afgelopen lente heeft hij schoolkinderen begeleid in deze interactie met de bergen en natuurlijke omgevingen.
Damià Vallvé en haar kat Xel
Toen de pandemie veroorzaakt door Covid-19 in Europa werd aangekondigd, werkte hij in het winterresort Les Angles in Frankrijk. “Ik was verantwoordelijk voor het onderhoud van het terras van het restaurant, op 2.100 meter hoogte. Elke keer als er hevige sneeuwval was, moest hij de sneeuw scheppen. En ik hielp ook in de keuken”, legt hij uit.
Terwijl hij die dagen negeerde wat er ging gebeuren, ging zijn mobiele telefoon en kwam er een aantrekkelijk voorstel in zijn leven: Ze boden aan om te zorgen voor een berghut in de regio Alt Urgell, op 960 meter hoogte, in de Pyreneeën van Lleida, manier van Andorra. Hij was twee uur rijden met de auto van die plaats en hij stemde ermee in hem te bezoeken. En op een zonnige ochtend in maart kwam hij tot hem.
Op het eerste gezicht een kerkje en een huis ernaast, de oude pastorie, die tegenwoordig een plek is om te slapen, eten of een hapje te eten binnen, of op een aangenaam buitenterras waar alles natuurlijk is: bloemen, landschap wild en houten tafels en banken. Zo is het het toevluchtsoord van Cortiuda.
Damià naderde hem en observeerde de plaats met al die mensen lichaamsradars die verder gaan dan de visuele blik. Toen het beeld van het huis en de kerk eenmaal was gevonden, visualiseerde hij in de verte iets dat voor hem een prachtig teken was: hij zag de berg die hij wilde beklimmen.
Adem het gebied vollediger in, vanaf het moment dat de zon opkomt totdat de lucht al zijn natuurlijke lichten aandoet
En daar, tussen spectaculaire rotswanden met daarin uitgegraven grotten waar mensen tot niet zo lang geleden zelfs hebben gewoond en waar we naar binnen kunnen gaan, kleine meren die de plaats bedekken en beekjes die de soundtrack van het landschap begeleiden, Op 26 mei vorig jaar begon Damià aan een nieuwe fase in zijn leven. Vanaf dat moment, hij en zijn kat Xel staan voor het asiel, dat fungeert als het topje van de ijsberg van alle natuurlijke rijkdommen van de omgeving.
Cortiuda is een aankomst- en oriëntatiepunt op het grondgebied. Door deze plek te kiezen om de nacht door te brengen, kunnen we het gebied vollediger inademen, vanaf het moment dat de zon opkomt totdat de lucht al zijn natuurlijke lichten aandoet. In de nabije omgeving kunnen vele excursies worden gemaakt die ons naar zie hunebedden, zoals Solà, neolithische graven en grotschilderingen die op de werelderfgoedlijst staan en die ons vertellen over het eerste sedentaire leven. Ze zijn in wat bekend staat als Rots van de Moren of Roc de Rumbau waar we verder vinden een van de klimroutes die als een van de moeilijkste ter wereld wordt beschouwd.
Het landschap van het gebied is ook bezaaid bescheiden tempels zoals de kleinste romaanse hermitage in Catalonië, Sant Salvador del Corb. We vonden haar bovenaan de corb berg, een imposante rotsformatie waarheen een aangename wandeling de hele diameter schetst. Aan zijn zijde, nog een indrukwekkende rotsberg met eigenaardige vormen, Sant Honorat. De Corb en Sant Honorat hebben de leiding over de enclave as twee stenen reuzen De volumes en het silhouet trekken de eerste visuele impact in dit weinig bekende gebied van de Lleida Pyreneeën, met veel nog ongerepte hoeken. Het verkennen ervan maakt deel uit van de charme van dit naturalistische voorstel, maar voor elk hun ideale uitgang. Voor degenen die genieten gemakkelijke wandelingen langs paden met aangename vegetatie, vanuit het toevluchtsoord wordt een komen en gaan naar de natuur van meerdere opties getrokken.
Het toevluchtsoord** dankt zijn naam aan de oude stad Cortiuda**, waarvan de ruïnes op enkele meters afstand nog te zien zijn. Het zijn overblijfselen van iets meer dan een half dozijn huizen tussen weilanden. Het toevluchtsoord heeft capaciteit voor: 18 personen verdeeld over kamers met stapelbedden, en een ruimte benedendeks die nog een dozijn kan bevatten. Op die zolder vieren ze ook feest culturele ontmoetingen.
Ontkoppel van alle lawaai, fysiek en mentaal
Het is interessant hoe het asiel het mogelijk maakt om deel te nemen aan originele activiteiten die op de een of andere manier altijd verbonden zijn met het territorium. Een combinatie van wijnen en kazen gemaakt door ambachtslieden uit de regio Alt Urgell en een proeverij van innovatieve culinaire bereidingen op basis van producten uit het gebied zijn enkele van de voorstellen die ze organiseren. anders is de vertoning van geselecteerde bergdocumentaires en presentaties die uitnodigen tot reflectie over onze relatie met de natuur, als Bergen vrij van menselijk ingrijpen. In dit geval werd het gepromoot door de Mountain Wilderness, een vereniging opgericht door klimmers van over de hele wereld ter verdediging van de berg en voorgezeten door de eigenaar van de Cortiuda-hut, Jordi Quera, een andere grote bergliefhebber.
DAG TOT DAG IN DE SHELTER
In principe was Damià's idee om te beginnen door alleen in het weekend naar het Cortiuda-asiel te gaan, maar aangezien hij daar net voor de pandemie aankwam, stopte alles, en met het oog op wat zou kunnen komen, besloten zich in te schrijven in de stad Peramola, de gemeente waar Cortiuda zich bevindt. "Ik voelde me erg welkom", zegt hij. “Ik legde de stedelingen uit dat ik bleef om te leven en het asiel te runnen en ze vertelden me: ‘Welkom, dit is wat de stad nodig heeft, jonge mensen die dingen doen'”, Uitleggen.
De onderdak opstelling, dat jarenlang alleen op bepaalde tijden openging, vele uren van de eerste weken van zijn nieuwe leven in beslag nam, en nu wisselt Damià klantenservice af met de installatie van zonnepanelen, het aanschaffen van brandhout voor de kachel en het voorbereiden van hun tuin. Proberen meer zelfvoorzienend te zijn, een paar weken geleden heeft hij al geplant hun eerste sla, wortelen, rapen en kerstomaatjes. "Ik ga kijken wat het beste werkt", zegt hij.
Cortiuda is een aankomst- en oriëntatiepunt op het grondgebied
Met Wi-Fi aangedreven door een router die werkt via satelliet, is het verantwoordelijk voor het beoordelen van de reserveringen op de website van het asiel om slapen, eten of deelnemen aan een van de activiteiten die op de website zelf worden geadverteerd. “Zonder het te beseffen, heeft het leven me begeleid naar wat ik zocht, een plek tussen de bergen waar je op je gemak kunt wonen en weg van de grote drukte die ik altijd had gehaat”, zegt hij.
"En iedereen vraagt me hetzelfde: hoe zorg ik ervoor dat ik voor eten, water, elektriciteit zorg, als ik niet bang ben, als ik me niet alleen voel...", legt hij uit. Maar eenzaamheid is eigenlijk zijn bedrijf. Hij leerde er lang geleden naar te zoeken en ervan te genieten. onderdak is een plaats toegankelijk met elk voertuig via een volledig begaanbaar pad van zeven kilometer van het stadje Peramola. Maar als je daar aankomt, “Dit ziet eruit als een ander sterrenstelsel, want de natuur is hier erg maagdelijk”, Damià wijst erop.
Zijn angsten worden op afstand gehouden, grotendeels dankzij klimmen. “Klimmend leer je je niet te laten meeslepen door angst. Voor mij is het een fysieke en psychologische oefening tegelijk. De hersenen vertellen je: 'je gaat vallen', maar wees voorzichtig, je doel overwint je angsten ", legt deze bewaker, klimmer en kok uit. Hun paella's zijn onbetaalbaar. Wetende dat hij zo dicht bij de rotswanden is die hem zoveel adrenaline doen afscheiden, moet hem helpen om zich zo positief te concentreren voor de kachel, in zijn tuin, de kamers klaar te maken en te praten met de bezoekers die, zittend op het terras van de toevlucht, kan zo gemakkelijk loskoppelen van alle lawaai, fysiek en mentaal.
Damià's paella's zijn onbetaalbaar
Damià is een hooggeplaatste bewaker en geen detail van alles wat hij meemaakt ontsnapt hem. Hij valt in slaap terwijl hij luistert naar het geluid van regendruppels en wordt wakker met het geluid van de gesprekken van kleine vogels zoals de puput (hopoe) en de cucut (koekoek). Dagen geleden, op weg naar de stad hij kruiste paden met een ree, een zeer ongrijpbaar dier dat echter niet ontsnapte die tijd. Damià stopte zijn voertuig, zette de motor af en liep naar hem toe. Hij kon niet geloven dat hij zo dichtbij kwam, met hem praatte en het hert rende niet weg. "Er moet iets met hem zijn gebeurd, want ik heb een half uur met hem kunnen doorbrengen," opmerking.
Het is fascinerend wat er kan ontstaan als we ons onderdompelen in de natuur, als we die met alle respect benaderen en vooral met het verlangen ons emotioneel te verrijken. Dit is hoe we Damià verlieten, vrienden maakten met de dieren en de bergen omarmden, in de prachtige enclave die nu zijn thuis is en onze uitnodiging om los te koppelen in Alt Urgell.