Galicië is GALIFORNI
PARASOL EN ROOM
Freakshow à la Venice Beach
Net zoals Patti Smith zong voor Redondo Beach en Courtney Love voor Malibu, zong Los Siniestro Total voor Samil (en de Cíes). En nee, het is niet triviaal.
De stranden van Galicië zijn iets anders: sommige wilder, bijna vast in de bergen (of liever, alsof ze er net uit zijn gekomen), andere meer typisch en actueel, zoals die in Samil in Vigo. Het leven in de lange Samil (bijna twee kilometer) draait om de boulevard, met zijn restaurants, basketbalvelden, terrassen en zelfs zwembaden.
Maar buiten de cementmassa (die enkele oude natuurlijke duinen inneemt...), heeft een bepaalde plakkerige charme , zoveel picknickplaatsen vol met mensen, vakanties uit een ander tijdperk, koelkasten vol tupperware, dat strand met een grote familie, een typische groep vrienden die shirtless sporten in een geïmproviseerde sportschool, feesten in de zon of skaten op de sporen aan de andere kant kant van de wandeling. Het is een andere wereld. Niet heel anders dan de Amerikaanse freakshow (en ik zeg freakshow met alle 'agarimo') van stranden zoals Venetië.
Samil-strand in Vigo
Wilde stranden zoals Big Sur
En dan hebben we de baaien, de wilde stranden, die verborgen tussen dennenbossen en carballeiras... Dat zijn de stranden “meer Big Sur Californisch” zoals de kliffen van de Kust van de dood. Dit legendarische land van gewelddadige getijden neemt een pauze op stranden zoals of gezicht (misschien wel een van de beste zonsondergangen in de Gemeenschap?) of Carnota's , zeven kilometer waar we duinen, moerassen en een zandgebied vinden met uitzicht op de Kaap Fisterra.
Er zijn zelfs stranden die kunstwerken zijn. Het is het geval van arealonga waarvan de moeilijke toegang tot een grotere beloning leidt: het strand ligt naast de Castro de Barona , millennia geschiedenis vermengd met torso's in de zon. Dit is Galicië. Het strand van de kathedralen is natuurlijke kunst . De rotsformaties nodigen (bij eb) uit om te wandelen tussen grotten, spelonken en galerijen die zijn ontstaan door de erosie van de ruwe zee.
De schoonheid gaat verder naar het zuiden, richting de ** Rías Baixas **, met onmiskenbare koninginnen van schoonheid zoals Melide, binnen de natuurlijke ruimte Cabo Home, of het strand van Barra , afgelegen en intiem, perfect om volledig naakt te zonnebaden. Maar naast de zandbanken is er ook de Galicische kust om baai voor baai te onderzoeken.
Praia do Mar de Fora in Finisterre
Beyond C(g) alifornia: the Caribbean touch
De Cies-eiland en de Ons-eilanden , meer dan Californië ze zijn een soort Galicische Caraïben . Ze verdienen een volledige stop: ze verdienen een paar dagen verkennen, wandelen, strand en bakken in de zon.
Hier zijn de mooiste stranden (zoals Rhodos of Nosa Mevr. in Cies; Melide of pereiro in Ons) hier prikt de zon tot hij brandt en het water bevriest tot hij de gewrichten verdooft (wat kun je doen, het kan niet perfect zijn).
Wij raden u aan om in de zomer verziend te zijn om op beide campings een plaats te reserveren. Maar buiten het strand is het zijn ding om de eilanden te verkennen, de fauna en de uitzichten op de open Atlantische Oceaan of de estuaria te observeren. Te.
Zeemeeuw voorbereid op aanval op de Cíes-eilanden
FAUNA
Voor degenen die nieuw zijn in de kunst van het strand in Galicië, waarschuwen we voor het bestaan van een verdomd zeedier. Het gaat niet om de witte haai van de Amerikaanse kusten (hoewel twijfels, "habelas haylas"). In Galicië zijn er meer dan golfiños (dolfijnen, maar er zijn ook andere 'golfiños') en pruillip , kleine vissen met giftige stekels op hun kop die zich onder het zand verstoppen en wachten tot een blote voet erop stapt. Luister veel. Draag kwallen als de Rode Kruispost vol kreupele zwemmers is.
En pas op voor de meeuwen . Er zijn hypergeëvolueerde exemplaren gezien die met verbazingwekkend gemak de typische strandsnack kunnen stelen. In feite zijn er getuigen van hoe ze zelfs de aluminiumfolie niet walgen. Ze zijn georganiseerd. Ze hebben zich gespecialiseerd. En je moet bang voor ze zijn.
Ja, ja, het is hier erg koud en het regent de hele tijd...
VAN DE 'BEACH CLUB' NAAR DE CHIRINGUITO
Er is een legende in Galicië, die van de 'lobishome' , de weerwolf die 's nachts transformeert en door de steden zwerft op zoek naar slachtoffers. Niet ver van de realiteit transformeren de nachten van Galicië iedereen. De cultuur van genieten in het licht van de maan is iets anders.
In de zomer vallen de strandfeesten op, de strandbars met uitzicht op de riviermondingen, de steden die in de zomer veranderen als die weerwolven. Het is het geval van Bayonne, **Portonovo of Sanxenxo ** Bekend om de nachtclubs die bij zonsopgang hun deuren sluiten.
We mogen strandmythes zoals . niet vergeten strandclub in de Riazor, in La Coruña, of geweldige plekken om een cocktail te drinken met de Atlantische bries als hoofdrolspeler, zoals Het zeilen of de Penjamo (Respectievelijk Vigo en Nigrán).
Zonsondergang in La Vela, Vigo
RONDRIT
Langs de kust, van Los Angeles tot San Francisco:
Neem de route van Ria Altas (van Ribadeo naar La Coruña bijvoorbeeld, met verplichte tussenstops in Viveiro en Ortigueira), of de Baixas (Muros, Rianxo, Vilagarcía, Cambados, Sanxenxo, Marín, Bueu, Cangas, Moaña, Vigo, Nigrán, Baiona...), strand naar strand (en bocht naar bocht).
Het interieur, van Los Angeles tot Las Vegas:
Het verschil is duidelijk: in Galicië is dit gedoe over de grote heide en woestijnen niet gebruikelijk. De palmboom is ook niet in stijl: de den, de carballo (zelfs helaas de alomtegenwoordige eucalyptus), de grote fragas...
Het Amerikaanse motel is niet gestyled, de stadsherberg, het stenen huis, de verspreide bevolking is gestileerd. We zouden duizenden kunnen voorstellen (voor een ander onderwerp), maar we raden een trektocht aan naar de waterval van de Toxá-rivier (Bandeira-Silleda), een van de mooiste plekken in Galicië, een wandeling door de Rex Bos (gekenmerkt door de werken van Agustín Ibarrola) of de rondleiding door de molens van de Natuurpark Barosa Rivier, tussen Pontevedra en Caldas de Reis.
Ferrolana blij
DE ORANJE COUNTY RÍAS BAIXAS
Voor het hebben heeft Galifornia zelfs zijn eigen 'Orange County': het eiland Toralla in Vigo Het is een rotsachtig en privé voorgebergte, waar de grote kapen met een zwembad en uitzicht op de oneindigheid van het estuarium (met de Cíes ervoor) de hoofdrolspelers zijn.
Toegang is alleen voor buren, maar je kunt genieten van twee kleine zandbanken die worden beschermd door muren (wat ze beschermen zijn de huizen) veel minder druk dan het strand aan de andere kant van de brug, de Vao.
Torala-eiland
HET GEVANGENIS-EILAND
Alcatraz-San Simon . Als San Francisco opschept over een morbide bestemming met het eiland - de Alcatraz-gevangenis, ook de Galiciërs.
Een oude gevangenis, die ook een weeshuis was en uiteindelijk een leprakolonie werd, bezet het eiland San Simón: vandaag wordt daar een zeer smakelijk en smaakvol festival gevierd (SinSal San Simón) met een geheime poster tot het moment dat de artiesten scheuren Gitaar.
De geschiedenis van San Simón is net zo vol anekdotes als heel Galicië , met zijn Tempeliers, met zijn Slag bij Rande, zijn Engelse invasie met Kapitein Drake die de strijdkreet gaf, zijn gebruik als concentratiekamp tijdens de Burgeroorlog... Als ze een serie aan Alcatraz hebben gewijd, kunnen ze met San Simón een hele saga maken.
Uitzicht op het eiland San Simón vanaf Cesantes
SURFEN
Een paar jaar geleden waren er geen surfscholen in Galicië. Maar ja surfers die op de planken klommen op de stranden van Eenden, Melide, Malpica, Doniños of Frouxeira.
Tegenwoordig zijn de stranden gevuld met wetsuits, vinnen, bodyboards, kitesurfplanken en boards. Het is niet ongewoon om elkaar te ontmoeten surfers die de Portugees-Galicische route doen op een plank en de surfscholen beginnen een deuk in de kleintjes te maken. Dit is het geval van de school aan het ** Prado-strand in Nigrán ** (waar de professionele surfer Gony Zubizarreta op de golven begon te rijden), die in het naburige Patos of het Pantín Surf House.
EEN GALICISCHE GOUDEN POORT?
We geven toe dat deze verklaring kan worden veroorzaakt door een Molotov-cocktail van sensaties: die melancholie die iedereen binnenvalt die de Galicische gemeenschap bezoekt en moet terugkeren, wanneer hij de Galicische landschappen verlaat met de trein of auto en ziet hoe de estuaria en bergen die ontsnapt zijn, verdwijnen naar het Spaanse plateau... Kom op, de 'saudade' van je leven.
Is de Rande-brug de Golden Gate van het noordwesten? Deze 'tuibrug' verbindt Redondela met Moaña en haar verschijning te midden van de 'brétema' (zeemist) kan zoiets zijn als een San Franciscaans beeld van de Golden Gate Bridge. Mirage of werkelijkheid? Californië.
De tuibrug van Rande
INSTAGRAM FENOMEEN
Dat Galicië is Galifonia en Californië heeft iets van Galicië , niet alleen wij zeggen het: Instagram schreeuwt het . Op een dag wakker worden in de hoofdstad en op cement stappen en deze foto's zien van dat verkeerd genoemde regenachtige noordwesten van ons, is een dreun in de mond. Dezelfde bah! Wat motiveerde het artikel? Houd het in de gaten en ga naar Galifornia (hopelijk wordt het mooi weer).
*Rapport oorspronkelijk gepubliceerd op 11 juni 2013 en bijgewerkt op 6 augustus 2018
#Galifornia op Instagram (Duck Beach)