Uitzichtpunt Castelo do Faro de Avión, in Covelo (Potevedra).
Stel je een raam voor dat uitkijkt op de horizon. Leun achterover en kijk. Alles is licht. Ons bloed wordt gemeten door de absorptie van licht en de roodachtige kleur van de zonsondergang door de breking van het licht. Rood wordt paarsachtig, bijna heel donkerblauw, en als er niets dan duisternis lijkt te zijn, lichtpuntjes, weer licht, overal verspreid totdat je het gevoel hebt dat je zweeft. Nee, het is geen lysergische droom, het is kijken naar de zonsondergang bij een astronomisch observatorium in de Rías Baixas.
** TUSSEN BANKEN EN UITZICHTEN **
Doodsmoordenaars dan slaven. (Liever dood dan slaven). Volgens de legende is dat dit zeiden de laatste Keltische Galliërs voordat ze zelfmoord pleegden. Het was dat of overgave aan het Romeinse Rijk. Ze zeggen dat het op een berg was, maar de legende plaatst het niet goed. Het kan de Médulas zijn, of de Santa Trega-berg, of de San Nomedio-berg, in As Neves, van waaruit we met u praten. Wat In het uitkijkpunt Avión is er een astronomisch uitkijkpunt en een raam. Dat raam is niets meer dan een betonnen constructie die een schilderij nabootst om te zitten en te kijken. Het is gericht op de zonsondergang, op 694 meter hoogte, en je kunt de Val do Termes en de Val do Xuliana zien. Naar Franqueira, A Paradanta, Chan do Rei, San Fins of Cerdeira. En op heldere dagen reikt het uitzicht tot aan de Cíes-eilanden.
In het uitkijkpunt Avión is er een astronomisch uitkijkpunt en een raam.
Of je kunt zien van de roze oever van Caritaina in de monding van Vigo. Het bevindt zich in Ponte Sampaio en is toegankelijk via een pad, een pad. U zult de Romeinse brug zien, die al duizend jaar wordt gebruikt om uw stappen te verplaatsen.
Er waren tijden dat je betaalde om te passen, totdat in de twaalfde eeuw zei een aartsbisschop: genoeg is genoeg. Anderen zeiden genoeg om toekomstig kwaad te vermijden, zoals in de oorlog met de Fransen, die ze uiteindelijk weggooiden met kanonnen van hout. Het is het pad dat Brácara Augusta en Lucus Augusti met elkaar verbond. De Romeinse weg XIX. Het is ook de Portugese Weg. Je stappen zullen hetzelfde zijn als zoveel anderen hier hebben doorlopen. Sommigen zongen liedjes. "Vexo Cangas, Vexo Vigo, / ook Vexo Redondela, / Vexo naar Ponte de Sampaio, / Camino da Nosa Terra".
Alto del Piricoto do Vilar, een uitkijkpunt in Nigrán om de hele horizon te zien.
WEG BINNEN
Soms is stoppen niet genoeg. Het pad wordt gemaakt door te lopen, maar de trappen zijn vermoeiend. Deze landen hebben innerlijk vuur. Het is niet figuurlijk. In het zuiden van Galicië ontspruiten thermaal water. Zwavelhoudend, silicaat, bicarbonaat. In Caldas de Reis heb je twee goede voorbeelden: de spa's Acuña en Dávila.
In de Davila-spa er is een bamboetuin zwart dat de eigenaren van het etablissement aan het begin van de vorige eeuw brachten. Kwam uit de Filipijnen. Degenen die van zo ver kwamen, werden indianen genoemd. Het water stroomt en voedt dit rietveld dat alleen klanten kunnen oversteken. Loop, loop nog eens, maar doe het nu langzaam, tussen de schaduwen en de bries, tussen het zwarte riet dat van zo ver komt.
VEEL STRANDEN, MAAR OOK GROENE PADEN
In de buurt van de gladde en platte granietsteen die de lanen van Vigo of Pontevedra bedekt, zijn er ook paden van groen en aarde. In de Rías Baixas kijken de steden uit op de zee en de bergen.
Pontevedra wordt omgeven door meer dan 500 hectare bosparken. Er zijn er drie: O Pontillón de Castro, A Fracha en A Tomba. Deze laatste is te voet bereikbaar vanuit het stadscentrum. En in het A Fracha-park, **een uitkijkpunt in Couto das Forcadas om de hele monding van Pontevedra te zien. **
Tegen Vigo zeggen echter degenen die weten hoe ze ernaar moeten kijken: je moet het vanaf de andere kant van de rivier doen. Van Tiran of Cangas. Als je stappen de kust naar het noorden volgen, vind je Aldán. Van Punta Couso naar Kaap Udra er is een klein estuarium vol vlotten en kleine baaien. Dompel je tenen in het fijne zand en wacht. Op een heldere dag laat de zon de schelpen gloeien. Wacht tot de vloed uitgaat. Het water is turkoois en wandelen op nat zand is zeker de moeite waard. Castiñeira, Arnelas, Vilariño, Menduiña, Lagoelas, Bon, Mourisca, Tulla. Alle stranden die je wilt.
Ensenada de San Simón, onderaan de Ría de Vigo.
TUSSEN APPELBOMEN EN MOERAS
Er zijn ook wandelingen om niets te horen. Ga verder naar het noorden, naar het begin van de monding van Arousa, daar waar het zoete water zout begint te worden en de West Towers je in de gaten houden, zijn de moerassen van Catoira. Een pad, een houten loopbrug kruist hen. De rivier de Ulla stroomt verschillende provincies binnen en volgt haar loop tot ze het stuwmeer van Portodemouros bereikt.
Het pad blijft groen, maar in de regio van Tabeirós een stop maken om te eten. Niet alles gaat op zoek. Laat de andere zintuigen genieten. In Ze hebben een zalmfeestje in Estrada in de tweede helft van mei en het ciderfestival begin juni. De ciderroute brengt je langs kleine wijnmakerijen. Frisse aroma's, jonge rijping. Sluit je ogen en adem.
Detail van een wijnpers, op de ciderroute van Rías Baixas.
Ga iets verder naar het zuiden, volg de loop van de rivier de Lérez, tot je bij de kapel van San Lourenzo de Serrapio komt. Ga naar de Sierra de O Cando, ga naar een fervenza, naar die van Liñares, naar die van Toxa. zet je voeten heel dicht bij de waterval, waar het water met meer kracht brult en spettert. Sluit (weer) je ogen, strek je armen uit en open je handen. En ademen.
Als u vanaf A Guarda langs de kust komt, bereikt u Baiona en Nigrán. Klim naar de top van Piricoto do Vilar, een uitkijkpunt van waaruit je de hele horizon kunt zien. Dit is de kust van de Rías Baixas, in de Galicische provincie Pontevedra, waar maximaal zes paden die naar Santiago de Compostela gaan elkaar kruisen. Hoewel je kunt blijven, hoeft het niet het begin of het einde te zijn. Eindig je weg de plaats waar je je laatste stappen zet, is iets dat alleen jij beslist.
A Guarda, het vissersdorp waar de Portugese Weg doorheen loopt.