De stad Barcelona is van jou
BIJ ZONSOPGANG
9.00. Grote steden blijven altijd laat op, en nog meer als het weekend is. Het is op een willekeurige zaterdag 9 uur 's ochtends en ik loop alleen door de diagonale laan . ** Barcelona rekt nog steeds de laatste minuten voordat het volledig wakker wordt ** en de straten bereiden zich nog steeds voor om het toneel te zijn van een veldslag voor deel geen kasseien.
Ik heb de batterijen honderd procent opgeladen na mijn lokale ontbijt van Pa Amb Tomàquet . Wat is het plan voor de dag? Verbreek de verbinding, praat tegen mezelf, verzoenen met de wereld en dat mijn enige bedrijf de Catalaanse hoofdstad is (wat niet weinig is).
Zonder het te beseffen, omhuld door rust en verdoofd door de geur van de lente, kom ik aan bij mijn hostel: de Ja Barcelona Hostel , in de Girona Straat . Het kiezen van individuele accommodatie is misschien de beste optie, maar toen ik dit koos luxe hostel Ik had mijn redenen. Liegen 10 minuten van Vila de Gràcia en iets minder van Plaça Cinc D'oros , leek mij het perfecte strategische punt voor mijn planning.
Aan de andere kant was ik ook overtuigd door het idee van gedeelde kamer met drie andere totaal onbekende meisjes, zeker van andere nationaliteiten, met wie ik kan **socialiseren in een van mijn downtimes van de dag (die er weinig zullen zijn, wees gewaarschuwd)**. Bij de receptie kun je de goede sfeer al opsnuiven. Ik laat mijn spullen in de kluis en, zonder de kamer in te gaan, Ik gooi mezelf op straat. Dit is niet het moment om tijd te verspillen aan bureaucratische procedures.
10.00 uur. Ik sta op het punt te downloaden Paseo de Gracia en om mijn netvliezen een beetje te geven moderne schoonheid. Eerste voyeurstop: The Casa Mila , in de volksmond bekend als De steen . Hun golvende gevel hypnotiseert me voor een paar minuten, is er een architect met een geest zo groot als die van? Gaudí ? Ik zet mijn koptelefoon op en voel me de ster van mijn eigen film . En nee, ik heb niemand anders nodig, ik ben gelukkig.
Ik ga lopen zonder een toeristisch ontmoetingspunt te betreden , je kunt het doen als je ze niet kent, ze zijn het waard. In feite ben ik in het hart van een van hen: de De Apple van Discord . Daarin concurreert **de spectaculaire trencadís van Casa Batlló** met de elegantie van de gevels van Casa Mulleras, Casa Bonet, Casa Amatller en Casa Lleó i Morera. Maar deze keer ga ik nadenken over de kleuren die Casa Batlló aan de buitenkant bevlekken en ik ga weg met de intrige om te weten of de kamers nog steeds zo magisch zijn als altijd.
De appel van onenigheid
“Er is geen grotere gevangene dan degene die aarzelt tussen twee open deuren” , geweldige zin van de dichter Benjamin Prado. Dit is hoe ik me voel als me wordt gevraagd wat mijn favoriete gebied van Barcelona is, met een hart verdeeld tussen Gràcia en Ciutat Vella. Ik kan niet zeggen dat ze de mooiste zijn, maar ik weet wel dat als ik door de kleine straatjes vol winkels, mensen, kunst, verhalen... geen minuut om iemand te missen.
De wijk Ciutat Vella is als mijn kompas , op de kardinale punten vind ik mezelf altijd. als ik de weg kwijt ben , wandelen door ** de Gotiek ** helpt me om me te oriënteren; naar het zuiden, Barcelona Het trekt me aan met zijn zoute parfum; naar het westen , Ik ben geïnspireerd door de cultuur en kunst van Raval ; Y Naar het Oosten , in de buurt Sant Pere, Santa Caterina en de Ribera, de geborene doet me zuchten met zijn middeleeuwse essentie.
GOEDEMORGEN
En zo, struikelend door de Catalonië Plein , zonder heel duidelijk te zijn waar te gaan, op zoek naar een inspirerende plek , Eindig in Isidre Nonell Square . Wat verbergt zich? Je hebt het vast wel eens gezien de beroemde kus fotomozaïek , waaraan Joan Fontcuberta gedoopt als De wereld wordt geboren in elke kus . Er zijn op dit moment nauwelijks mensen, ondanks dat het weekend is, en het ochtendlicht, dat door de takken van de bomen filtert, geeft het een bijzondere gloed. Na het één voor één analyseren van de tegels (niet allemaal, ik beken), en verstrikt raken denken aan het goddelijke en het menselijke , besluit ik uit mijn cloud te stappen en verder te gaan met mijn route.
11.00 uur. Ik ontsnap van het plein en de Kathedraal van het Heilige Kruis en Saint Eulalia heet me welkom in een van de meest eigenaardige buurten van Barcelona: ** the Gothic **. Zijn steegjes en zijn middeleeuwse charme Ze verleiden iedereen. Hoewel, ironie van het leven, niet alle gebouwen hebben de bouwstijl waaraan het zijn naam dankt. Gedurende de tijd van Noucentisme , veel gebouwen werden overgebracht van andere delen van Barcelona naar hier en anderen Ze werden gebouwd met de gotische esthetiek.
Een bekend voorbeeld is de Carrer del Bisbe-brug , Dat verenigt de Generalitat met de Casa dels Canonges , gebouwd in 1928 en ontworpen door de architect Joan Rubio. Als we onder de gefotografeerde loopbrug door gaan, kunnen we zien een schedel doorboord door een dolk . De stedelijke legendes die rond de betekenis van deze figuur draaien, zijn verschillende: de meest optimistische zeggen dat als je achteruit kruist, met je gezicht naar de schedel, je een wens zult krijgen ; in plaats daarvan geloven de doemdenkers dat als je ernaar kijkt als je onder de brug doorgaat, je pech zult hebben.
De raadselachtige brug van Calle del Bisbe
Mysteries terzijde. Ik blijf doelloos dwalen door **de labyrintische straten van de Call**, de joodse wijk van Barcelona , gelegen in de Gotiek. Na mezelf een tijdje verloren te hebben in de smalle straatjes versierd met lichtslingers , leuke handwerkwinkels en stenen gevels, ik kom aan bij de Koninklijk Plein . En ze zijn niet van jou trapeziumvormig ontwerp noch de zesarmige lantaarnpalen ontworpen door Gaudí Wat ik het leukste vind aan dit plein zijn de palmbomen . Het lijkt misschien een banaliteit, maar steden met palmbomen hebben iets speciaals voor mij.
Plaça Reial, naast La Rambla
IN DE AVOND
12.00 uur. Ik ga naar wat we "de hoofdslagader van Barcelona" zouden kunnen noemen: de Rambla . Als onderdeel van een stroom mensen die chaotisch door de kasseien raast, beland ik op de rotonde waar het Columbus-monument. Wat een voorrecht om de zee op een steenworp afstand van de stad te hebben! ik loop er doorheen Columbus wandeling en behandel mijn longen met een beetje zeebries. Aan de ene kant heb ik havenstad en aan de andere kant een rij van gebouwen die me verbazen met hun gevels . Er wordt geloofd dat Cervantes woonde in een van hen tijdens uw verblijf in Barcelona.
Grenzend aan de haven bereik ik Barcelona . Een van de mythische ansichtkaarten van de stad vind je hier: het strand en het W Barcelona hotel als bewaker. Schop en snuffel een beetje rond in het gebied, even op het zand zitten en ademen , adem diep in. En zo blijf ik een tijdje, in gedachten verzonken en kijkend naar de zee, die heeft besloten zich in zilver te kleden om mij te veroveren.
Barcelona
Voordat ik mijn weg vervolg, maak ik een technische stop bij een van de trendy bars in Barceloneta: Makamaka Beach Burger Café . lijkt een kleine hut meegenomen uit een surfparadijs . Als ze me zouden vertellen dat ik in een strandbar ben? Gouden Kust , in Australië , ik zou het geloven. Ik neem een welverdiend drankje op je terras. Als je iets wilt snacken, hun hamburgers zijn explosief? , en er is ook veganistische opties . En 's nachts, voeg daar nog aan toe romantische verlichting, cocktails en uitzicht op de haven. Succes verzekerd!
ik zet koers geboren worden , passerend door de imposante Station Frankrijk , het eerste grote monumentale treinstation in Barcelona. kom bewonderen zijn luxe interieur , lijkt hier dat je trein vertraging heeft minder dramatisch.
13:30 uur ik kom aan om Commercieel plein , bekend van hosting Het Born Center of Culture and Memory , nog een van de must-sees van Ciutat Vella. Hij blijft erin een middeleeuwse archeologische vindplaats in de oude wijk Ribera , die bij toeval werd ontdekt tijdens bouwwerkzaamheden aan een bibliotheek.
Ik lijk iets in mijn maag te voelen, en het zijn geen vlinders of heimwee . ik ben net binnen de ideale plek om iets te eten zonder veel tijd te verliezen. In een van de hoeken van het plein word ik met open armen ontvangen door **König**, een restaurantketen uit Girona. **Je menu knipoogt naar Duitse gastronomie ** (könig betekent eigenlijk koning in het Duits).
U kunt kiezen tussen een geweldige lijst met hamburgers, sandwiches, gemengde schotels, salades, Duitse worstjes en tapas. Hun vier kaasaardappelen zijn een klassieker! En natuurlijk hebben ze ook een selectie van binnenlandse en geïmporteerde bieren. Het terras is verleidelijk, maar ik besluit binnen te gaan zitten. De plaats is licht en heeft een minimalistisch en origineel ontwerp.
Het terras van König, in de Born
14.30 uur . Met de batterij weer vol, trap ik naar de Ciutadella-park . Het is een oase in het zenuwcentrum van de stad. Een meisje dat leest onder een boom, koppels die yoga doen op het paviljoen ervoor de mythische waterval van het park, mensen wandelen en sporten, een meer met boten , eenden en ganzen… Je vindt alles wat je verwacht te vinden in een groene long van dit type. Of bijna alles er is ook een mammoet!
Ik bezwijk niet voor de verleiding om op het gras te gaan liggen en over de De promenade van Lluís Company , beter bekend als die brede weg begrensd door palmbomen en bewaakt door de ** Arc de Triomphe **. Nog een van de iconische foto's van Barcelona.
Ik dwaal weer door de buurt Sant Pere, Santa Caterina en de Ribera . Ik amuseer mezelf met het ontdekken van hun musea, kunstgalerijen, vintage winkels, cafés en die hoekjes en gaatjes die nog steeds spreken over de middeleeuwen. Het valt me op dat de namen van sommige straten verwijzen naar ambachten uit die tijd. Terwijl ik verder ga met mijn innerlijke monoloog, die alleen kan worden onderbroken door de akkoorden van 'No Divide' van Sticky Fingers , ik verschijnen in de beroemde Santa Caterina-markt , veel minder toeristisch dan La Boquería.
Een van de straten van El Born
Maar om de waarheid van deze verklaring te controleren, steek ik de beroemde Via Laietana , een van de hoofdstraten van Ciutat Vella, die verbindt de Ensanche met Port Vell , en die op hun beurt Het is de grens tussen Sant Pere, Santa Caterina i la Ribera en de Gothic , en loop richting de Raval.
15.30 uur Ik ben in ** La Boqueria , en inderdaad, het is een bijenkorf van mensen die genieten van tapas proeven en de meest smakelijke fruitsalade kiezen (Ik neem mezelf op in het pakket). El Raval is een geweldige culturele shaker. De labyrintische straten hebben niets te benijden voor degenen die Barcelona me tot nu toe heeft geleerd. ** El Raval heeft een bohemien sfeer, het heeft een speciale manier om tegen mij te fluisteren , om mijn gevoelige vezel aan te raken.
De binnenplaats van de CCCB, in de Raval
Hoe kan een buurt met mij praten? Nou, met zijn kunst, zowel met de straatkunst zoals met zijn musea . In de Engelen Plein , de MACBA behalve dat het een fantastische is Museum voor Hedendaagse Kunst , is geworden Het skateboardmekka van Barcelona . En zijn buurman, de CCCB (Centrum voor Hedendaagse Cultuur van Barcelona), organiseert in zijn zalen tentoonstellingen, festivals, concerten, bioscoop, workshops... en biedt ons een fantastisch uitzicht over Barcelona vanuit het gezichtspunt. Hoewel als je kijkt naar de top van zijn glazen gevel , vanaf de binnenplaats, Je ziet de gebouwen weerspiegeld en de zee op de achtergrond.
In het geval dat je jezelf een klein culinair genoegen hebt gegeven kort voor aankomst in de König del Born, je hebt niet gezondigd in de Boquería, je hebt veel uithoudingsvermogen of je volgt het Britse maaltijdschema niet, hier heb je een alternatief dat 'heel gaaf is'.
** La Rosa del Raval is een Mexicaans restaurant **, met een kleurrijk interieur en met a klein terras (er zijn ongeveer vier tafels). Als je beginnersgeluk hebt, kun je buiten zitten. Mexicaans bier, heerlijke burrito's, wat nacho's met zelfgemaakte kaassaus die je boeien, taco's, quesadilla's, ceviche... Om (letterlijk) vingers te zuigen!
Zonder verder oponthoud onderzoek ik de verblijfplaats van de populaire **romantische berichten die op blikjes zijn gegraveerd**, die op de muren van **Barcelona** zijn gecamoufleerd alsof het aanwijzingen zijn voor een spel. Dan herinner ik me er een die zegt: “Ik ontmoet je in Porto” . Ik steek het bord over om ernaar te zoeken en bereik de Vila de Gràcia.
Gemarineerde varkensburrito met sinaasappel, achiote en kruiden (Rosa del Raval)
IN DE MIDDAG
17.30 uur Voordat u alle hoeken en gaten van Elegantie , maak ik een technische stop bij het hostel. De kamer is licht, heeft een klein balkon en de stapelbedden zijn ruim en comfortabel. Ik was niet verkeerd met mijn keuze.
De buurt van Gracia Het is een prachtig netwerk van steegjes vol restaurants, bars, cafés en winkels. Het beste plan om de middag hier door te brengen is om op een terras of op de trap van een van de pleinen te zitten. , en, bier in de hand, laat je omhullen door de sfeer. Maar ik kies ervoor om nieuwsgierig te blijven.
In de Terolstraat , trekt mijn aandacht een cafetaria waar katten tussen de tafels fladderen en rusten op de fauteuils. En zelfs de meest aanhankelijke laten zich strelen door klanten. Espai De Gats is de eerste katten koffie uit Barcelona. Hier kun je een aftreksel krijgen, omringd door katachtigen, en als je er verliefd op wordt, je kunt het adopteren!
19.45. Terug naar mijn kamer, in de Carrer Torrent de l'Olla , de etalage van een banketbakkerij verovert me met zoetigheden die even instagrammable en origineel als exquise zijn. Als je jezelf een dosis suiker wilt geven in goede staat, in de wijk Gràcia, ** Sil's Cakes is een klein paradijs.** Ze hebben een grote verscheidenheid aan smaken, maar Een veilige gok zijn hun koekjes gevuld met Nutella, de worteltaart, de cheesecake en de super brownie.
Je hebt ook andere geweldige opties zoals het sandwichkoekje, de Nutella- en Oreo-croissants, of een luchtig koekje gevuld met brownies! Alle producten worden ter plaatse gemaakt, En als je op een zaterdag gaat (de enige dag dat ze zout koken), heb je het geluk om hun spek-kaasbroodje en hun pizzabroodje te proberen. Waarschuwing: het zal niet gemakkelijk zijn om langs te komen zonder een aantal van deze heerlijke Amerikaanse gebakjes te proeven; En als je naar binnen gaat, wees dan duidelijk dat, afgezien van het verhogen van je bloedsuikerspiegel alleen door te ruiken, de winkelmedewerkers je zullen laten glimlachen.
BOHEEMSE NACHT
U kunt dineren in een van de restaurants die in Elegantie , van Mexicanen zoals ** Chido One ** tot tapasplaatsen zoals ** BarraVas ,** die door Japanners gaan zoals ** Kibuka .** Zelfs, in de Carrer del Penedès , heel dicht bij de Plaça de la Vila de Gracia , er is een kleine plaats die je zal verrassen met zijn Zelfgemaakte Italiaanse pizza's om mee te nemen.
23.30. De zon is al verloren aan de horizon en de nacht brengt een beetje nostalgie met zich mee , maar het is ten strengste verboden om door melancholie te worden binnengevallen. Als je in de verleiding komt om een naam in je agenda te zoeken, je houdt ervan om de regels te overtreden of je dag alleen is ten einde, Er is een perfecte plek om je avontuur te vertellen aan wie je maar wilt: El Ciclista Cocktail Bar.
Het is een bar om te geven af en toe een slokje van je gin-tonic op het ritme van tik-tak L.A.'s 'Stop de klokken' , springen wetende blikken met de melodie van ** 'Qué bien' van Izal ** als achtergrond, Onthoud momenten terwijl het klinkt 'Waar we vroeger schreeuwden' van Love of Lesbian , de wereld repareren leunen op een tafel die een fietswiel is en lach zo veel dat je het refrein niet hoort 'Kopenhagen' van Vetusta Morla .
En vooral voor zeg vaarwel tegen de dag in een van de meest romantische en aantrekkelijke bars in Barcelona . Het schemerige licht, de omhullende muziek, de delicaat bereide drankjes, de decoratie gemaakt met gerecyclede fietsonderdelen …alles werkt hier in perfecte harmonie.
Van dinsdag tot en met donderdag is er indiemuziek ; vrijdagen ze doen concerten in akoestische formaten van auteursliederen, die ze hebben gedoopt als Gastronomische microconcerten ; en op zaterdag worden de nummers gedraaid door een DJ. Afgezien van de verschillende artiesten die op vrijdag zingen in El Ciclista, treden ook de twee jongens die de zaak runnen, muzikanten en componisten, regelmatig op.
Uitdaging voltooid. Ik heb niet alleen 24 uur alleen overleefd, maar Ik voelde me levendiger dan ooit. Nog een keer, Barcelona heeft me verwelkomd alsof het me elke dag zag aanbreken. En ik twijfel er niet aan dat dat bij jou ook zo zal zijn. Merci!
De El Ciclista-bar is geweldig?