Millo, A Coruna
A Coruña heeft iets wat niet makkelijk uit te leggen is. Het is een van die noordelijke maritieme hoofdsteden waar de oceaan alles markeert, waar het weer altijd mild is en waar je zin hebt om doelloos rond te dwalen. Maar A Coruña heeft ook een unieke sfeer. Zegt het onderwerp dat ik als Compostela moet herhalen: terwijl Santiago studeert en Vigo werkt, wandelt A Coruña. En ik zeg dit niet met een pejoratief verlangen, maar om die Coruña-kwaliteit te benadrukken die alles op straat, in de bars, op de promenades en op de terrassen laat gebeuren.
A Coruña is een stad die naar de straat draait, daarom is het gemakkelijk om daar te integreren, daarom, om terug te gaan naar het onderwerp, niemand voelt zich daar een vreemde. Het is gemakkelijk om je snel op je gemak te voelen in zo'n feestelijke stad.
Dat karakter maakt nieuwigheden mogelijk. De mensen van A Coruña zijn eraan gewend dat er altijd wel een plek is om te bezoeken, dat er binnenkort een nieuw restaurant zal openen in een opeenvolging dat van de rest van Galicië waar we naar kijken, het moet erkend worden, met enige jaloezie.
De afgelopen maanden waren erg zwaar, vooral voor de horeca, maar men ziet dat de inwoners van Coruña als kinderen in de pot met nieuwigheden vielen omdat, tegen alle verwachtingen in, het tempo van interessante openingen gaat door. Zo was het vlak voor de bevalling, het was in de paar ademhalingen die we deze maanden hadden en zo gaat het nu nog steeds.
Als de restaurantscene al een van de meest opwindende in het noordwesten was, het nieuwe pand dat de afgelopen maanden is verschenen ze bevestigen het alleen maar als die stad waar we allemaal een paar dagen tapas willen doorbrengen, van tafel tot tafel. En als voorbeeld zeven nieuwigheden, sommige openden kort voordat alles veranderde, sommige met een paar dagen geschiedenis. Zeven voorstellen die je doen terugkeren naar A Coruña want een gastronomische route is vandaag smakelijker dan ooit.
DE (RECENTE) VETERANEN
Het zijn mensen die, hoewel ze maanden voor de crisis zijn geopend, nog steeds een zekere aura van nieuwigheid hebben; locals die op het punt stonden om oriëntatiepunten te worden toen de wereld tijdelijk bevroren was. Het is eerlijk dat, nu de normaliteit beetje bij beetje terugkeert, we ermee beginnen.
Terreo's informele keuken
land-
Het was nog maar een jaar open toen alles on hold moest worden gezet. Een jaar dat lang genoeg was geweest voor de stad om erover te praten als dat nieuwe restaurant om aandacht aan te besteden. En de waarheid is dat het er nog steeds is chef-kok Quique Vazquez , in een van de karakteristieke straten van de stad, met een actueel en aantrekkelijk voorstel waarin: rijstgerechten hebben een verdiende roem verdiend, als een hoofdbestanddeel van deze nieuwe lichting locals.
Pracer
Pracer was ook al een jaar aan de gang, het project van de combo bestaande uit Javi Freijeiro en Moncho Bargo, twee gekke mensen uit de keuken die in staat zijn een benijdenswaardige en aanstekelijke goede vibe af te drukken op alles wat ze aanraken. Bij aankomst weet u misschien niet zeker of u een restaurant of een concertzaal binnengaat. Maakt niet uit, je zit aan de bar en laat je gaan. Je zult echt genieten van de sfeer en die keuken, met een street-touch maar met veel achtergrond, die ze op dit moment voor je neus bereiden.
Millo
Moncho Méndez was een van de laatste die voor de grote doorbraak arriveerde. Toch had iedereen het binnen een paar weken al over hem. Klopt. Zijn kleine restaurant aan de Calle Cordelería is een oase, een verademing, een plek die een andere keuken biedt dan A Coruña, dat is als geen ander, dat de bagage verzamelt die de chef-kok meebracht uit Londen of de goede kennis die hij heeft van Italiaanse kookboeken. Hun xarda (makreel) en saor, in Venetiaanse stijl, is een genot. Net als de vleet in rode augurk met groenten uit het As Mariñas Biosphere Reserve. En de omelet met kabeljauwpens. Oh, Moncho's tortilla met kabeljauwpens. Je moet (hongerig) komen om het te proberen.
de tortilla
DEGENEN DIE IN 2020 AANKOMEN
Sommige zijn officieel een jaar open, maar in werkelijkheid zijn nog steeds nieuws met een paar maanden van echte opening achter de rug.
hunico
Adrian Felipez is op dit moment al een oude bekende van de gastronomische scene van Coruñés. Zijn restaurant Miga werd in een paar maanden tijd onmisbaar in de Praza de España, zowel in de restaurantversie als met het meer informele terraso, waarin zijn prachtige pens niet mocht ontbreken. Vanaf daar Felipez maakte de sprong naar de nieuwe Double Tree by Hilton, een stap verwijderd van de vorige locatie, waar kun je je ontwikkelen? een ambitieuzere keuken , in overeenstemming met het voorstel van het hotel. Als Miga het meest nonchalante gezicht van zijn werk was, laat Hünico hem een kant ontdekken die dichter bij de haute cuisine ligt. Zwarte coquilles met beurre blanc, pil-pil kokotxas met greens en kokkels, gekruide Galicische blauwe kreeft, geroosterde Galicische ossenhaas met geroosterde aubergine, foie gras en Portobrood…
Chef Adrian Felipez
Le Viandier + Pablo Pizarro
Pizarro is een bekende naam voor gastronomiefans uit A Coruña na het passeren van de Bocanegra. Aan het hoofd van de keuken van deze Le Viandier + Pablo Pizarro sinds november, de chef-kok van Argentijnse afkomst ontwikkelt zich in een voorstel dat gaat van ontbijt tot voorgerecht het doorlopen van een keukenaanbod dat verandert op het ritme van de markt en het seizoen en dat in het weekend de vorm aanneemt van een smakelijk degustatiemenu.
Door gerechten als spiermaag Rossini, gebakken oester met groene curry (eerbetoon aan chef Ever Cubilla), erwten met ei en inktvis of gekonfijte prei met selderij en appelmarinade, Pizarro brengt naar de Rosalía de Castro-straat, een van de nulkilometers van de stad wat betreft trends, een nieuwe gastronomische sfeer, die smakelijke keuken, zonder complexen, die uitnodigt om te herhalen, te bladeren en een brood te dippen dat al een huismerk is.
NIEUWE AANKOMST
In A Coruña stopt het nooit. Als het bovenstaande enkele van de projecten zijn die de afgelopen maanden zijn ontstaan en die beetje bij beetje zijn geconsolideerd, er zijn al noviteiten onderweg, ruimtes die nog maar een paar dagen open zijn maar dat bevestigt het geweldige moment dat de stad doormaakt.
Charlatan
Een andere die beetje bij beetje een onvoorwaardelijk publiek in de stad heeft gekregen, is Grupo Peculiar, met Álvaro Victoriano en Rubén García aan het roer. Het derde bedrijf van deze familie, Charlatán, heeft net haar deuren geopend in het midden van de Calle Galera, een van de epicentra van de herberg van de stad, met de bedoeling een geïllustreerde bar te worden, op een van die plekken om te kletsen, te kletsen en te genieten, maar met nog een punt van comfort, service en keuken.
Productcultuur in een informele omgeving. Kazen, grillgerechten, geselecteerde vleeswaren, vlees van de beste producenten, groenten uit nabijgelegen boomgaarden en een vastberaden inzet voor een andere wijnmakerij, waarin Galicisch, Spaans en internationaal een interessante vertegenwoordiging hebben. Charlatán wil aantonen dat goede vibes niet op gespannen voet staan met kwaliteit en wordt gepostuleerd als een van die productrepen die de ogen van gastronomieliefhebbers doen stralen.
Omakase
De Amicalia-groep houdt, net als de stad waar ze is geboren, niet op. Het team achter Arallo en Alabaster uit Madrid en die een Michelin-ster kreeg met wijlen Alborada, keert terug naar de strijd met een voorstel van Japanse essentie en Galicische ziel.
Omakasé heeft net zijn deuren geopend in Praza de María Pita, onder leiding van chef-kok Adrián Figueroa (opgeleid bij Purosushi in Vigo en Tunateca Balfegó in Barcelona). Japanse keuken en techniek worden gecombineerd met de beste vis, schaaldieren en zeewier van lokale vismarkten in een bar die je uitnodigt om jezelf in de handen van de chef-kok te leggen en je te laten meeslepen door die geest die de groep omschrijft als Atlantisch realisme: product, techniek en leren ten dienste van grenzeloos genieten.