De Weg van Le Puy loopt door Conques, een van de mooiste dorpen van Frankrijk.
Tegenwoordig is de Franse manier Spaans. De pelgrim (spiritueel, landschap, reiziger) kan ervoor kiezen om te starten in Burgos, León, El Bierzo of Palas de Rei. Weinig lopen naar Santiago vanuit Tours, Turijn of Regensburg. De meeste van degenen die hun paden volgen, zijn ook Spaans. (44% in 2018).
Maar de Camino Frances behoudt zijn benaming van de nationaliteit van degenen die van buiten de Pyreneeën kwamen. In de Romaanse eeuwen begon de Weg niet in Roncesvalles, noch in Jaca. Dit waren de toegangspunten tot Castilië en Aragon vanuit een netwerk van wegen die Europa doorkruisten en door Frankrijk naar het graf van de apostel leidden.
Een van de Franse wegen begon in Vézelay, in Bourgondië, en doorkruiste Limoges en Périgord.
DE FRANSE WEGEN
Als we ons beperken tot Frans grondgebied, er waren vier hoofdwegen. De eerste vertrok vanuit Parijs en daalde af richting Tours en Bordeaux. Het was degene die werd gebruikt door Belgen, Nederlanders en Engelsen. De tweede startte in Vézelay, in Bourgondië, en doorkruiste Limoges en Périgord. De derde was de route die door de Duitsers en Zwitsers werd gebruikt. Het leidde van Le Puy naar Conques en Moissac. Ten slotte bereikte de Camino Tolosano deze stad vanuit Arles. De Italianen gebruikten deze route, en hij diende, in de tegenovergestelde richting, voor de pelgrims die het Iberisch schiereiland verlieten naar Rome. **
De mars naar Santiago van elke inwoner van middeleeuws Europa bood een uitgelezen kans om zich te bevrijden van feodale repressie, honger of een vonnis. Ondanks de hardheid en gevaren van de Camino, werd de pelgrim verwelkomd in ziekenhuizen en kloosters. Voor bed en eten werd gezorgd. Het was een levenskeuze, een devotionele keuze, en toewijding werd gekenmerkt door relikwieën.
De Weg werd uitgebreid als een route waar handen, voeten, anatomische fragmenten van uiteenlopende aard en **voorwerpen gerelateerd aan het leven en martelaarschap van de heiligen inhoud gaven aan de weegschaal. **
De belangrijkste Camino Frances vertrokken vanuit Parijs en daalden af richting Bordeaux.
DE RELIEKEN
Achter de Pórtico de la Gloria wachtten de intacte overblijfselen van de apostel. De legende gaat dat nadat hij werd onthoofd in Jeruzalem, het schip waarop hij zijn lichaam vervoerde hij werd door een engel door de Straat van Gibraltar naar Galicië gedragen. Het graf werd daar acht eeuwen later ontdekt door Teodomiro, bisschop van Iria Flavia.
Andere tempels probeerden het monopolie te doorbreken: Engelse abdij van Reading beweerde een hand van de apostel te hebben, de kathedraal van Nevers, het hoofd, het klooster van Onze-Lieve-Vrouw van Namen, in België, een fragment van een voet, en het ziekenhuis van Santiago in Parijs, een tand.
De oorlog om de relikwieën zorgde voor felle gevechten. De Codex Calixtinus, een 12e-eeuws manuscript geschreven in Santiago, zegt: „De trans-Pyreneese rivalen blozen dan van schaamte, die zeggen dat ze een deel van hem of zijn relikwieën hebben. Omdat het lichaam van de apostel daar heel is (in Santiago), goddelijk verlicht met hemelse robijnen, geprezen door goddelijke onfeilbare en geurige aroma's, versierd met schitterende hemelse kaarsen, en voortdurend vereerd met geschenken van engelen.”
Bij het oprukken naar het lichaam van de apostel klampte elke ladder zich vast aan zijn eigen relikwieën. **
Achter de Pórtico de la Gloria rusten de complete overblijfselen van de apostel.
DE DORPEN
Conques is een van de mooiste dorpen van Frankrijk. De huizen, gelegen op de berg, doorbreken op geen enkel moment de harmonie van het landschap. Het verbergt zich tussen de bossen van de Aveyron, op het pad dat Zwitserse en Germaanse pelgrims naar Roncesvalles leidde. Deze begonnen massaal naar de stad te stromen toen zijn abdij ontving de overblijfselen van Santa Fe de Agen.
De heilige, behorende tot een rijke Gallo-Romeinse familie, werd gemarteld op de grill, zoals Saint Lawrence, en onthoofd op haar dertiende ter verdediging van haar geloof in de vierde eeuw.
Het was weinig bekend totdat, in de 9e eeuw, de monnik Ariviscus stal zijn stoffelijk overschot uit de kerk waar ze werden bewaard en nam ze mee naar Conques, die geen relikwieën had. Daar werd een grote kerk gebouwd, waarvan het licht nu wordt gekleurd door de glas-in-loodramen van Pierre Soulages, een abstracte kunstenaar die de spirituele sfeer van de beuken wilde intensiveren. Op de omslag staat het Laatste Oordeel afgebeeld, gebruikelijke onderwerp, dat de voorspraak van de beenderen die in een figuur van goud en edelstenen zijn bewaard, zeer nuttig maakte.
Een paar dagen later, op dezelfde tak van de weg, is de monumentale abdij van Moissac. Het klooster bewaart een Romaans klooster waarvan de kapitelen worden afgewisseld met monsters en scènes uit het Nieuwe Testament.
Conques behoudt zijn middeleeuwse uitstraling.
Het schudden van de voorkant van de tempel veroorzaakt een lichte beving. Om de pelgrim te bevrijden van de dreiging van het helse martelaarschap de abdij had een rijke schat aan relikwieën, waaronder een vinger van de apostel Santiago (een andere), en de overblijfselen van San Cipriano de Cartago, waarvoor Lyon, Arles, Venetië, Compiègne en Roenay streden.
Het geval van Saturnino de Tolosa lijkt duidelijker. De heilige, die weigerde een offer aan Jupiter te brengen, werd vastgebonden aan een stier, die hem aan stukken sleepte. Zijn lichaam werd begraven in de stad zelf.
De Romaanse abdij van Saint Sernin, gebouwd in baksteen en steen in de stijl van Toulouse, het trok massa's pelgrims aan die ook de overblijfselen vereerden van Sint Simon, Sint Judas Tadeo, een fragment van het Ware Kruis en, in strijd met de zetel van Compostela, het hoofd en lichaam van Sint Jacobus de Oude.
De monniken zeiden dat Karel de Grote had ze daarheen gebracht en dat zijn Santiago natuurlijk de echte deal was.