Onthoud, het is gewoon lopen: de ene voet voor de andere
Jij bepaalt wat je gaat doen De weg van Santiago plotseling. Op een gegeven moment, zonder grote ceremonies of plechtigheden, dat idee dat altijd in een baan om onze gedachten was geweest materialiseert door een zekerheid te worden. Dus je weet dat je weggaat.
Je berekent beschikbare vakantiedagen, blokkeert periode op kantoor en… En nu dat? Welk pad doe ik? Waar moet ik beginnen om Santiago te bereiken met de dagen die ik heb? Wanneer begin ik met trainen? Hoeveel train ik? Welk schoeisel neem ik mee? Waar ga ik slapen? Ga ik alleen of niet?
En te midden van zoveel verwarring, een slogan, angst blijft thuis; en een mantra: het is gewoon lopen, de ene voet voor de andere. Van daaruit hebben alle vragen een antwoord.
WELKE MANIER MOET IK DOEN?
In Europa is er 80.000 kilometer Caminos de Santiago, 256 paden gemarkeerd als Europese Culturele Route. Het zijn gegevens van de Vereniging van Vrienden van de Caminos de Santiago de Madrid , die aan Traveler.es uitlegde dat het land met de meeste wegen is Frankrijk , met 56 en 17.000 kilometer; volgt hem Duitsland , met 49 wegen en 15.500 kilometer; en tot slot **Spanje** met 49 paden en 15.000 kilometer.
Dus welke kiezen we? “Als het de eerste keer is, de French Way omdat het degene is met de beste infrastructuur , het grootste aantal pelgrims, degene die het best bewegwijzerd is (gele pijlen) en, als ze de laatste 100 kilometer gaan doen, doet ongeveer 80% de laatste 100 kilometer, van Sarria ”, zegt Jorge Martínez-Cava, voorzitter van de vereniging.
HOEVEEL KILOMETERS MOET IK PER DAG DOEN EN WAAR BEGIN IK NAAR SANTIAGO TE KOMEN?
“De aanbevolen afstand is degene die iedereen wil en natuurlijk zonder overweldigd te worden. Het is oneindig veel beter om de weg niet af te maken en het volgende jaar in te stappen of wanneer je met je tong uit je dak kunt gaan om als eerste bij het hostel te komen. Je moet de Camino van dag tot dag doen en je moet ervan genieten” , beveelt Martínez-Cava aan.
Met dit in gedachten, de gemiddelde afstand kan 15-20 kilometer zijn of zelfs 25 of 30 kilometer. “Meer is het niet waard want je stopt met genieten en op de Camino moet je genieten van de natuur, kunst, mensen en als je 50 kilometer gaat doen, doe dan niets anders”.
Als het je eerste keer is, beter in gezelschap
ALLEEN OF BEGELEID?
“Als het de eerste keer is, eventueel met iemand; Tenzij je erg gewend bent om te lopen. Er zijn mensen die bang zijn om alleen te gaan, vooral vrouwen, vanwege het probleem van agressie”, legt Martínez-Cava uit om snel duidelijk te maken dat “De Camino is heel veilig, er zijn echt geen problemen” en dat de agressie op een plaats waar jaarlijks zo'n 300.000 mensen doorheen gaan, gelijkwaardig is aan die welke zich ergens anders kunnen voordoen.
GEMIDDELDE DAGELIJKSE BUDGET
"Het gemiddelde budget, reizen niet meegerekend en als je in een hostel gaat slapen en een pelgrimsmenu eet, staat gelijk aan één liter Superbenzine per kilometer", rekent Martínez-Cava uit. Met andere woorden, bij anderhalve euro, als je 20 kilometer gaat lopen zou dat 30 euro per dag zijn.
Je besteedt ca. ongeveer 10-12 euro van het pelgrimsmenu s avonds; meer hem broodje halverwege de ochtend of de aankoop die je moet doen, nog eens 5 of 7 euro; en tussen de 5 en 12 euro om te slapen, plus koffie”.
Van hostel naar hostel en jij gooit omdat jij aan de beurt bent
WAAR GA IK SLAPEN?
En, vooral, boek ik voordat ik aan de Camino begin of onderweg? Er zijn drie soorten hostels op de Camino: schenking, publiek en privaat. In de eerste, de pelgrim bepaalt vrij wat hij voor zijn verblijf betaalt, maar, en dit is belangrijk, betaal iets; in seconden, de prijs is meestal rond de 6 euro ; en in de laatste, Het is rond de 10 euro.
“In de schuilplaatsen, tot aan Sarria, tot aan Galicië, zal er geen probleem zijn; behalve in de zomer, in juli, als er overal problemen zijn. Beginnend vanuit Galicië, vanuit Sarria, is mijn aanbeveling een privéhostel en maak een reservering. Je lost het probleem op, je negeert de race en je weet dat je een bed hebt”, blikt Martínez-Cava terug.
Naar de race gaan, is niet alleen nutteloos om te voorkomen dat je plezier hebt. 'Je komt nooit eerder dan de Fransen. Er is geen Frans bekend die de Camino overdag heeft gedaan, ze beginnen om 4 uur 's ochtends. Het is bekend dat ze zijn omdat ze tassen verplaatsen en als je om 8 uur wakker wordt, zijn de Fransen al verdwenen”, grapt hij.
GELOOF WAT?
De legitimatie is dat soort uitvouwbaar boekje dat jou als pelgrim identificeert en waarin je postzegels verzamelt die de plaatsen waar je bent geweest certificeren.
Deze verzameling postzegels zal je grote trots zijn
“Het is de introductiebrief en de kaart die wordt gebruikt om in hostels te slapen en om, als je wilt, de Compostela, dat is het document dat bevestigt dat je de Camino hebt afgelegd, minstens 100 kilometer te voet of 200 kilometer per fiets”, legt Martínez-Cava uit.
Het wordt al sinds de 10e eeuw gebruikt. “Vroeger was het een brief ondertekend door de priester, de burgemeester, het gezag van de stad, en het diende om te zeggen dat de persoon die op bedevaart was een goed persoon was en dat hij op een juiste manier moest worden ontvangen, op een christelijke manier. Het had ook een andere betekenis: dat van het niet hoeven betalen van alcabalas bij het betreden van de steden omdat je een pelgrim was en je was geen koopman en daarom hoefde je geen belasting te betalen”.
Vandaag de dag, Het volstaat om de legitimatie eenmaal per dag af te stempelen voordat u in Galicië aankomt en minstens twee keer als u deze autonome gemeenschap binnengaat. Het kan voor ongeveer 2 euro worden gekocht bij de verschillende pelgrimsverenigingen en op de plaats waar de Camino gaat beginnen.
MOET JE TRAINEN VOORDAT JE DE WEG BEGINT?
Ja, het is niet nodig om atleet te zijn, maar het is wel aan te raden om een bepaalde voorbereiding te hebben. “Je moet wel gewend zijn om te lopen, in een klein tempo, maar wel uren want in de praktijk loop je de hele dag” , legt Martínez-Cava uit, herinnerend aan het belang van stop elk uur, anderhalf uur om uit te rusten en vooral te genieten van de octopus, de empanada en, waarom niet, de goede wijn
Je gaat de hele dag lopen, dus je moet trainen
“Je moet wennen aan het lopen, misschien een paar maanden of drie daarvoor. Loop een beetje, voer het tempo op en wen aan het dragen van gewicht want, ook al is het maar heel weinig, we zijn niet allemaal gewend om te dragen zeven, acht of negen kilo gewicht ”. En dit brengt ons bij het volgende punt.
RUGZAK
“Om te voorkomen dat de rug onnodig wordt belast, is het belangrijk dat de rugzak heeft goede schouderbanden ergonomisch, gewatteerd en verstelbaar; Y verstelbare riemen, voor zowel borst als taille. Dit maakt het mogelijk verdeel de lasten goed en speel ermee”.
degene die spreekt is Carlos Hernandez Delgado **fysiotherapeut bij de Pilates Lab-kliniek ** die in augustus 2017 begon aan de Camino Primitivo, van Oviedo naar Santiago in 13 etappes.
“Wat betreft het gewicht dat we moeten dragen, wordt meestal 10% van ons lichaamsgewicht aanbevolen. In mijn geval 8 kilo maar ik denk mijn rugzak bereikte niet eens 6 kilo. Het begrijpen, Ik nam de kleinste die ik had, een bergrugzak van 25 liter”, adviseert Hernández.
Je bevindt je in het midden van nergens, maar je kunt je kleren wassen
“Wat je in de rugzak moet doen, is precies de helft van wat je van plan was mee te nemen. Hier raden we aan om de rugzak te vullen en, eenmaal vol, leeg te maken met de essentiële dingen en de helft te verwijderen. Vul de rugzak opnieuw en maak hem weer leeg en verwijder de helft weer. Letterlijk: 7 kilo gewicht”, Martinez-Cava beveelt aan.
En wat past er in 7 kilo gewicht? “Een korte en een lange of rits; ondergoed, het minimum, verwijderbaar omdat het 's nachts kan worden gewassen en vervolgens in de rugzak kan worden gedroogd om te dragen veiligheidsspelden. Drie overhemden: een om in te slapen (geen pyjama nodig) en twee uitneembare; een lichte fleece, een lichte jas en drie paar sokken om een reserveonderdeel te hebben”, somt Martínez-Cava op, erop wijzend dat deze rugzak voor de lente, zomer en herfst zou zijn. In de winter zou wat meer uitrusting nodig zijn.
Ook kan men niet vergeten “pet, donkere bril en sterke zonbeschermende crème want je gaat acht of tien uur buiten zijn en wat brandt is niet alleen de zon, maar ook buiten zijn”, waarschuwt hij.
Het is op dit moment dat je je afvraagt hoe hij zo weinig bagage gaat vervoeren. “We gaan niet naar de Sahara. Als je tijdens de reis iets mist, kun je het altijd in elke stad kopen. Op deze manier werk je ook samen met lokale bedrijven”, zegt Hernández, die pelgrims zag met een literfles gel of stapels ingeblikt voedsel. “Een van de leringen die ik van de Camino had, was dat we hebben echt heel weinig dingen nodig”.
Niet meer dan 7 kilo
Als een opmerking voor het geval we op een dag de kracht niet hebben, is het handig om in gedachten te houden dat: er is de mogelijkheid om bagage van het ene podium naar het andere te sturen gebruikmakend van de diensten van verschillende particuliere bedrijven of die worden aangeboden door Correos. Dit betekent niet dat je die blikjes conserven gaat dragen.
DE RUG
Er wordt veel gezegd over de voeten en de gevreesde blaren bij de voorbereiding op de Camino de Santiago, maar weinig over de rug. Het is waar dat elke keer er is meer aanbod van fysiotherapeuten die op de verschillende paden hun diensten verlenen , maar, zoals Hernández opmerkt, "we moeten deze zaak niet alleen in hun handen laten."
“Preventie is het allerbelangrijkste als we echt willen genieten van de reis. Behalve dat ik een maand eerder mijn laarzen nog helemaal nieuw had, deed ik dat als ik ging wandelen altijd met de rugzak die ik mee zou nemen”, zegt hij.
De fysiotherapeut belicht ook het belang van regelmatig sporten om in vorm te komen en als dit niet het geval is, "zou het handig zijn dat u tijdens die vorige maand in uw routine opneemt oefeningen om de rug te versterken.
Enige aanbeveling? “De eenvoudigste en meest complete, een paar goede planken, maar je kunt ook gewichten opnemen en werken aan 'deadlifts', rijen, lat pulldowns ... of een pilatesles volgen".
Hetzelfde tijdens de Camino realiseer je je dat je meer sandalen dan laarzen bent
LAARZEN
Hoe weet ik dat de laarzen die ik ga kopen de juiste zijn? Bovendien, moet ik per se laarzen dragen? “Sandalen, laarzen, pantoffels… wat je ook draagt. Maakt niet uit. Trekkingschoenen zijn niet nodig. Je hebt comfortabele schoenen met een stijve zool nodig, of, nou ja, ook sandalen. Wat je gewend bent." Martínez-Cava zin.
Waarschijnlijk ben je tijdens het lezen van dit artikel het een of het ander niet gewend en denk je na over welke dag je tijd hebt om wat laarzen/pantoffels/sandalen te gaan kopen en hoe je gaat kiezen.
“De voet binnenin moet los zijn , dat de laars niet precies goed zit, dat hij zelfs een halve maat langer is zodat de vingers goed kunnen bewegen en dat de laars houdt de voet goed vast” , beveelt de podotherapeut I.M.P.
UITrekken
Als u na het sporten in de sportschool een paar minuten besteedt aan stretchen, waarom zou u dan niet hetzelfde doen na vier uur wandelen? "Er is heel weinig besef van hoe belangrijk het is om je voor te bereiden op zo'n reis en hoe gemakkelijk het is om voor jezelf te zorgen tijdens het" Hernandez reflecteert.
“Ik denk dat hij een van de weinige pelgrims was die na een etappe begon te strekken. Een goede stretchtafel kost ons niet meer dan 20 minuten en voel je goed na een goede douche”, legt hij uit.
“Omdat het niet de bedoeling was om de schuimroller voor zelfmassage mee te nemen, Ik nam een tennisbal mee om aan het eind van elke dag mijn voetzolen te masseren. Dit was een echte opluchting."
Je zult waarschijnlijk blaren tegenkomen tijdens deze reis
Daarnaast dringt de fysiotherapeut aan op: het belang van "het strekken van de beenspieren omdat ze bijna alle moeite kosten" en omdat het direct onze onderrug beïnvloedt. En uiteraard, strekt zich uit voor de rug, schouders en nek . Als je inspiratie nodig hebt, op het YouTube-kanaal van Pilates LAB Ze hebben voorbeelden die je kunnen helpen.
VOETEN
Ze zullen je gewicht en dat van je rugzak kilometers lang dragen, ze zullen je zo ver brengen als je vraagt en ze zullen je leren dat je niets anders nodig hebt, dat je alleen met hen zo vrij kunt zijn als de stappen die je durft te nemen. . Dat is waarom, Even belangrijk als de rug is dat je voeten in goede conditie aankomen en al gebruind zijn op de Camino.
"Ik denk dat het het beste is om je voeten goed gehydrateerd te hebben, je nagels erg kort en geen eelt of eelt", M beveelt aan.
Tijdens de Camino gaat het onderhoud gewoon door. “Wat we moeten doen is zetten een anti-frictie voor het starten van de Camino in de ochtend, met een katoenen sok die goed is aangepast aan de voet zodat hij niet kreukt en, als we de dag hebben beëindigd, geef hem een hydraterende, ontspannende crème, wijst de podotherapeut aan.
Ángela Fernández, een verpleegster die in de zomer van 2018 een deel van de Franse Camino de Santiago voltooide, spreekt in dezelfde lijn: “Als routine kwam het me goed van pas was mijn voeten, droog ze goed af en smeer ze 's ochtends in met vaseline voordat ik naar buiten ga. 's Avonds, toen ik naar bed ging, Ik smeerde mijn voeten goed in met vaseline en trok wat sokken aan om goed te absorberen en te hydrateren om de huid zo sterk en gezond mogelijk te hebben”.
BLISTERS
Ze hoeven niet te verschijnen, maar we gaan het niet ontkennen: de kans is groot dat ze verschijnen. Waarom? “De belangrijkste redenen op de Camino de Santiago zijn de druk, wrijving en overtollig vocht. Fernandez legt uit.
Dit wetende, kunnen we proberen ze te voorkomen door naar de bron te gaan. "In het geval van druk zijn het die blaren die worden geproduceerd door het dragen van ongepast schoeisel zoals bijvoorbeeld laarzen die je in een bepaald gebied knijpen of niet genoeg opgevuld zijn. Daarvoor komen ze goed van pas anti-blaarsokken omdat ze superversterkt zijn, als vulling op punten waar meer druk kan worden uitgeoefend, zoals de benige uitsteeksels van de enkel, de bovenkant van de vingers of waar de voetboog eindigt”.
Als de oorzaak wrijving is, wrijven, "hiervoor" Voorlopige huidverzorging is erg goed: doe vaseline op ons, dat ze goed gehydrateerd zijn, probeer de huid niet te verzwakken”, laat de voeten ademen. Naast natuurlijk "dragen" een schoen die je al hebt aangepast aan je voet zodat er de minste wrijvingszones zijn”.
De Camino is hiervoor, om van te genieten
Met betrekking tot vochtigheid geeft Fernández als voorbeeld hoe onze vingers kreukelen als we veel tijd in het zwembad doorbrengen. “Hetzelfde gebeurt in de voeten door het zweet zelf. Dat is waarom, Het is belangrijk om onze sokken te verwisselen en ze altijd droog te dragen. Als we stoppen, moeten we onze laarzen uitdoen om onze voeten te laten luchten”. En bovenal, “ga de rest van de dag niet door met de laarzen, draag teenslippers en probeer de voet zo bloot mogelijk te houden zodat het niet te veel vocht heeft.
Als zelfs deze informatie je niet helpt om blaren te voorkomen, zul je ze in twee mogelijke scenario's onder ogen moeten zien: gebroken (wanneer we de eerste huidlaag hebben verloren) of niet (als we die nog hebben). In het eerste geval kunnen we "gebruik een soort hydrocolloïde, dat zijn die verbanden die de huid simuleren, zoals bijvoorbeeld de beroemde Compeed of andere merken”, legt Fernández uit.
Er moet echter rekening mee worden gehouden dat "wanneer ze zijn geplaatst, deze verbanden kunnen niet worden verwijderd, ze moeten er vanzelf af vallen omdat ze zijn ontworpen om de ideale vochtomstandigheden in die wond te behouden, zodat deze geneest. Ze kunnen na 15 dagen vallen en zo ja, dan moeten ze daar 15 dagen blijven. Als we ze verwijderen, is het zeer waarschijnlijk dat we de nieuwe huid met het verband zullen slepen dat groeide eronder.”
En belangrijker nog, en hier dringt Fernández aan, “Dit soort verband hoef je alleen aan te brengen als er een breuk in de huid zit. Dat wil zeggen, wanneer er een blaar is die al is geëxplodeerd of een wrijving. Als de ampul nog gesloten is, heeft het geen zin en in feite wordt het helemaal niet aanbevolen. Een van de oorzaken van blaren is overhydratatie: de blaar vult zich en als we hem ook sluiten, kan hij nergens meer weglopen, waardoor er overhydratatie ontstaat en er nog meer blaren ontstaan”.
Het is in deze gevallen dat de debatten over hoe om te gaan met een blaar: Wel of niet laten leeglopen? met touw of zonder? om het binnen te laten of niet?… “Het ideaal zou zijn om je voeten goed te wassen met water en zeep, ze goed af te drogen en, met naald en draad, steek de ampul heen en weer en verwijder de naald zodat de draad erin blijft. Ik raad aan om aan beide uiteinden van de draad een knoop te leggen om het begin of het einde in de flacon niet te verliezen. Eindelijk, we bedekken het met een normaal verband, type pleister, en we laten het zo. Als we de kuur bijvoorbeeld 's ochtends hebben gedaan, zouden we die 's middags veranderen”, legt Fernández uit.
Wat betreft de naald, het beveelt aan dat ze zijn steriel. Ze kosten heel weinig en je kunt er een paar kopen bij een apotheek een paar dagen voor de Camino en neem ze mee. Ook als het alleen voor jou is, kun je je eigen naald hergebruiken en hoef je hem niet steeds weg te gooien. Zo niet, dan is er de padvinderstechniek: verbrand een naald met een aansteker om hem te steriliseren".
Wat betreft de draad, die wordt gebruikt om de blister af te tappen, "het moet in een context worden gedaan" zo schoon mogelijk want ook door een draad in de blister te laten zodat deze blijft leeglopen en niet weer volloopt, het stukje draad dient als drainage maar maakt het ook een bron van infectie en daarom is het heel belangrijk om die draad te blijven veranderen”.
RIEMEN, JA OF NEE?
"Ja". Martínez-Cava aarzelt niet om het gebruik van te adviseren “twee telescopische wapenstokken , je vouwt ze op en stopt ze in de rugzak”. En het is dat "de wandelstokken" ze nemen tot 25% van de inspanning van het lopen weg en bovendien, als je met stokken gaat, beweeg je ook het hele bovenlichaam van het lichaam. Op beklimmingen zijn ze erg belangrijk omdat je kunt duwen en het gewicht van je afneemt, en op afdalingen zijn ze essentieel omdat de knee strike belangrijk is”.
Daarom: "twee wandelstokken en als het regent of als het erg zonnig is, haal je de paraplu tevoorschijn en ga je met slechts één wandelstok". Ja, een paraplu, liefst winddicht.
PARAPLU
De verrassing van je bagage. Het is meer, "paraplu en lichte regenjas", adviseert Martínez-Cava. “Voor de regen, de regenjas; Y parasol voor de zon, die op warme dagen veel meer gebruikt wordt. In de zomer om twee uur 's middags of twaalf uur 's ochtends is de paraplu ideaal”.
WAAROM DRAGEN SOMMIGE PELGRIMS EEN SCHAAL?
“De schelp is een heel oud symbool, Het is een erotisch symbool van de godin Venus. , legt de voorzitter van de Vereniging van Vrienden van de Caminos de Santiago in Madrid uit.
Hoe kwam het dan in de rugzak van de pelgrims terecht? “Het was de gewoonte om bij aankomst in Galicië een sint-jakobsschelp te verzamelen en die als souvenir mee te nemen. Van daaruit werd het een symbool.
“In deze tijd of 30 jaar geleden, toen de Camino de Santiago werd uitgeroepen tot de eerste Europese Culturele Route, de naar links gerichte sint-jakobsschelp geeft aan dat alle wegen op één punt samenkomen, in Santiago” , uw bestemming, de plaats waar u naar toe gaat en waarvoor wij u "Goede reis!" wensen, want op de Camino is het "hallo" niet gebruikelijk, de "Goede manier!".
Goede manier!