Op dit moment gebeuren ze duizenden dingen in de wereld : In de Himalaya is er een oude man uit een afgelegen dorp wiens ziekenhuis zich aan de andere kant van de wolken bevindt. Op de eilanden van Tuvalu overspoelen de wateren van de Stille Oceaan een nieuw huis, en in Mumbai, een kind van een sloppenwijk zie een vliegtuig door de lucht vliegen op weg naar een betere plek.
In het oude Griekenland werd het woord filantropie , van "filo" (liefde) en "ántropos" (mens), definieerde de "liefde voor de mens" als het belangrijkste doel van cultuur en beschaving. Als we wat dieper graven, definieerde Plato's Academy filantropie als: "een staat van goede gewoonten afgeleid van liefde voor de mensheid."
Nieuwe manieren van reizen zijn blijvend.
Duizenden jaren later, de paraplu van de 3 P's (People, Planet en Profit) Het omvat evenveel initiatieven als nieuwe manieren om mensen via reizen met elkaar in contact te brengen. Naast ecotoerisme vinden we een diepere tak die bekend staat als: filantropisch toerisme , een trend die voorstelt om andere mensen in de wereld die het nodig hebben te helpen terwijl we reizen.
LEER VISSEN IN PLAATS VAN VIS GEVEN
Ja, maar dit filantropische toerisme is hetzelfde als de vrijwilligersreizen van je leven, toch? sommigen van u vragen zich misschien af. Niet helemaal. In tegenstelling tot vrijwilligersprogramma's, filantropisch toerisme probeert niet "gaten te dichten" met donaties , maar om nieuwe verantwoorde praktijken op verschillende bestemmingen te introduceren via hun lokale gemeenschappen. Of wat is hetzelfde: Voordat je vis geeft aan degenen die het nodig hebben, is het altijd beter om ze te leren vissen.
Filantropisch toerisme zoals we dat nu kennen, werd opnieuw gedefinieerd door de Dr Wangari Maathai , oprichter van de Green Belt Movement en winnaar van de Nobelprijs 2004, evenals de organisatie CREST (Center for Responsible Tourism) via het boek Handboek filantropie voor reizigers . Op de pagina's van dit boek worden speciale richtlijnen gegeven rond een universeel principe: “een hand bieden en empowerment bevorderen in plaats van citroenen”.
Reizen en mensen in nood helpen: dat is filantropisch toerisme.
Dit type impacttoerisme is voornamelijk gebaseerd op: een bestemming kiezen die door een moeilijke situatie gaat . Reizigers huren accommodatie en lokale ervaringen, zodat de lokale economie opnieuw wordt geactiveerd en ze in contact kunnen komen met steden, mensen en gemeenschappen waar het nodig is om strategieën te implementeren die het leven voor hen gemakkelijker maken. Bij andere gelegenheden neemt de reiziger zelf ook samen met andere professionals deel aan missies voor wetenschappelijke of maatschappelijke doeleinden.
Amerikaanse agentschappen zoals aarde horloge verbinden reizigers met wetenschappers over de hele wereld om milieuonderzoek te doen, van het behoud van de roze dolfijnen van de Amazone tot de analyse van de effecten van klimaatverandering vanaf de toppen van de Mackenzie Mountains. Andere organisaties zoals Habitat voor de mensheid Ze hebben projecten om huizen te bouwen in bijna 30 landen via het Global Village-programma.
Dolfijnen worden met uitsterven bedreigd.
De "trips with heart" of "altruïstische trips" zijn dus gebaseerd op interactie in afgelegen plaatsen van de grote toeristische circuits. Sommige reizigers besluiten om naar de oorsprong te gaan van het probleem dat een gemeenschap doormaakt, terwijl anderen vanaf het eerste moment met hart op reis gaan: van de keuze van luchtvaartmaatschappijen die de koolstofneutrale verbintenis ondersteunen tot de keuze van bestemmingen die toerisme nodig hebben voor hun ontwikkeling.
Verre van de overtuiging dat filantoerisme exclusief is voor reizigers met een hoge koopkracht, zijn er momenteel duizenden mensen bereid om op verschillende manieren te helpen. En er is mogelijk geen tijd zo goed als het heden, toen een pandemie nieuwe grenzen leek te creëren, om te versmelten met de mensheid en een nieuw begin te bevorderen.
Je hoeft niet naar de Galapagos-eilanden te reizen, of Jeff Bezos of Bill Gates te zijn. Je kunt ook je zandkorrel bijdragen in een verloren stad in de provincie León.
Contact met de lokale cultuur is essentieel voor de reiziger.
PHILANTURISME BEGINT HIER
In de haven van Mahón, op Mallorca, zijn toeristen altijd verbaasd als ze een bepaald Noors schip uit 1910 in de Middellandse Zee zien varen. Het is het hoofdkantoor van Alnitak , een groep biologen, ecologen en vrijwilligers die de Middellandse Zee bevaren in het gezelschap van enkele van de 4.000 leden die deelnemen aan hun reis door elke walvisachtigen die ze zien in een notitieboekje op te schrijven.
Een ander voorbeeld vinden we bij verschillende bedrijven die routes organiseren voor het observeren van fauna in Spanje en tegelijkertijd de bescherming en instandhouding van de bezochte ruimtes bevorderen. Onder hen vinden we het bedrijf LLOBU en haar activiteiten waren gericht op de observatie van de Iberische wolf in de Sierra de Culebra, in Zamora.
Nieuwe manieren om Spanje te leren kennen op hetzelfde moment als we werken mee aan het behoud van die meest vergeten plekken via toegankelijke initiatieven voor iedereen en verspreid over het platteland van Spanje.
Atxondo-vallei.
"Hoewel filantoerisme in Spanje niet zo wijdverbreid is, is het de bedoeling om een exclusieve reis te maken, maar met een filantropische component, dat wil zeggen dat het hulp of samenwerking inhoudt in een ecologisch, sociaal of cultureel initiatief", vertelt hij aan Traveller.es Javier Rico, auteur van het boek Gids voor landelijk Spanje: voorstellen van maand tot maand , uitgegeven door GeoPlanet.
“De nieuwe technologieën vertellen ons vaak hoe we moeten reizen en we passeren andere verbeteringen aan het gebied. Ik ben van de gedachte dat je zelf een exclusieve reis maakt en je kunt de waarde teruggeven aan het gebied . En dat we het niet erg vinden om te betalen om een kerk te bezoeken of de lynx in Andújar te zien.”
Still uit 'Meseta', een diepzinnig portret van het lege Spanje.
Javier gaat nog een stap verder: “Ik denk In Spanje zou het huidige filantoerisme gericht moeten zijn op het herstel van het landelijke Spanje. In plaats van het lege Spanje, moeten we het hebben over het onbeheerde Spanje . Met problemen en tekortkomingen op het gebied van aansluiting en digitale dekking, maar ook gezondheid en onderwijs".
"Als ik als journalist reis, vind ik veel mensen uit een bepaalde stad die me vragen om ze in mijn artikelen op te nemen de behoefte aan een school. Dus ik stel voor dat we via dat toerisme een grotere waarde in de steden achterlaten, want het is het toerisme dat de steden bedient.”
Er zijn veel manieren om andere plaatsen en hun mensen te helpen door middel van filantoerisme. Sommige miljardairreizigers reizen liever naar Myanmar om te investeren in nieuwe irrigatiesystemen in de dorpen in het zuiden. Anderen promoten kunst in een verloren kolonie in Zuid-Afrika en sommigen promoten vaccinbewustzijn in Vanuatu.
Iberische lynx.
Maar we kunnen ook verdwalen in steden waar het toerisme de 'liefde voor de mens' oproept die Plato overbracht. Want zoals Rico terecht bevestigt, "Er zijn veel plaatsen in Spanje waar mensen zijn voor wie je de eerste bent die de weg vraagt." En vragen is misschien wel de grootste hulp die aan een gebied kan worden geboden.