kunnen zij de zijn groene steden? Kunnen uw gebouwen verticale bossen worden? Nu weten we dat het mogelijk is, maar 20 jaar geleden kwam het niet eens bij ons op. Het werk van de architect Stefano Boeri in het voordeel heeft geroeid. Zijn idee van een stedenbouwkundige planning die de biodiversiteit respecteert, is zonder twijfel een maatstaf voor klimaatverandering.
je nieuwe boek 'Green Obsession: Bomen naar steden. Mensen naar bossen' verzamelt al zijn vorderingen in het onderzoek gedurende al die jaren, een essay met bijdragen van de statuur van Jane Goodall , Paul Hawken, Mitchell Silver, David Miller Davi Kopenawa Yanomami en vele andere voorstanders van dit soort architectuur.
“We hebben een obsessie: maak gebouwen zoals bomen , die ook door mensen en zelfs vogels kan worden bewoond. We zijn ook geobsedeerd door ontwerpen bossteden ; steden waar planten en natuur niet minder aanwezig zijn dan mensen. We zijn geobsedeerd door het creëren van geweldige planetaire corridors voor biodiversiteit , die parken, natuurlijke oases en bossen binnen grote gebieden met elkaar zou kunnen verbinden”, legt Stefano Boeri Architetti uit in een persbericht.
Zijn obsessie is dan ook die van een volhardende zoektocht naar een ander gezichtspunt in de architectuur. "Biodiversiteit betekent dat we in ons architectonisch perspectief het gezichtspunt van andere levende soorten introduceren, niet alleen de mens" , Toevoegen.
'Green Obsession', het nieuwe boek van Stefano Boeri.
Zie afbeeldingen: Gold List 2022: de meest milieuvriendelijke en duurzame projecten
EEN BOEK OM TE REFLECTEREN
Het boek brengt daarom wetenschappelijke essays, interdisciplinaire samenwerkingen tussen Stefano Boeri Architetti en verschillende professionele leiders en instellingen samen, evenals de beschrijving van veel van de Stefano Boeri Architetti-projecten, uitgevoerd door zijn studio. Stefano Boeri Architetti China , gevestigd in Shanghai en geleid door architect Yib Xu , evenals door Stefano Boeri Interieurs , geregisseerd door de architect Giorgio Donà.
Het boek is verdeeld in vijf grote hoofdstukken. . De eerste is gewijd aan de klimaat crisis en hoe de verschillende politieke, economische, etc. rollen met dit probleem omgaan. “Vandaag is onze keuze om de toekomst te genezen. Een wereld waar het water schoner is , waar er meer voedzaam voedsel is, meer bossen, meer vis in de oceanen, een wereld waar mensen gezonder zijn en steden levendige plekken. Al deze dingen zijn mogelijk.”
In het tweede hoofdstuk analyseert hij de effecten van de “Antropoceen tijdperk” die steeds zichtbaarder worden, de omgeving wijzigen en alle soorten die erin leven beïnvloeden.
Het boek biedt een kans voor een groenere transitie. En in die zin analyseert het nieuwe echte projecten zoals de World Park door architect Richard Weller , die een onderzoek heeft uitgevoerd naar gebieden die als kritieke punten van biodiversiteit worden beschouwd; of “Groene stedelijke oases” , een initiatief geïnspireerd op de Grote Groene Muur (een project om aangetaste landschappen in Afrika te herstellen, waarover we u vertelden op Traveller.es) dat bossen, bomen en groene ruimten gebruikt om de ecologische continuïteit binnen en tussen steden te verbeteren.
Het derde hoofdstuk gaat over succesverhalen zoals de Milaan verticaal bos , in de vierde heeft hij het over de bosbouw , en in de vijfde vooral over de toekomst en welke duurzame praktijken zouden kunnen worden uitgevoerd.
'Groene obsessie: bomen naar steden, mensen naar bossen'
op amazone
Het is in dit laatste dat de etholoog en natuurbeschermer Jane Goodall tussenbeide komt met enkele wijze woorden: "Toen de gemeenteraad werd gevraagd bomen te planten langs de kant van de weg in dar es salaam , de hoofdstad van Tanzania, was het effect al snel goed merkbaar. Bomen groeien snel in de tropen en de sfeer veranderde drastisch ten goede. De eindeloze files waren draaglijker toen de lommerrijke takken beschermd waren tegen de schittering en hitte , leken de mensen die langs de wegen liepen minder gestrest, de verkopers die bij hun kraampjes langs de weg zaten, leken ontspannen in de schaduw. (…) Mijn laatste woord is een oproep tot actie. Het is van vitaal belang voor de toekomst van onze planeet, dat er naast de vergroening van onze steden een grote inspanning moet worden geleverd om onderwijs aan onze kinderen . (…) Het is zo ontzettend belangrijk dat we onze kinderen de kans geven om opnieuw contact te maken en te leren de natuurlijke wereld te respecteren en te begrijpen dat we er deel van uitmaken. Dragen natuur voor onze steden is een cruciaal onderdeel van onze strijd om de planeet te redden voor toekomstige generaties”.