"Wat is er zo speciaal aan mijn taarten? Nou, wat? Het zijn moederkoeken: het zijn authentieke taarten”. Met deze woorden vat Pilar Molina trots samen: een in Granada geboren en gepensioneerde leraar secundair taal- en letterkunde die, onbewust, sinds een paar jaar haar meest geliefde cheesecake in een echt succes als gebak, de reden waarom iedereen van hun creaties houdt.
Zij is de hoofdpersoon van dit verhaal, een van de verhalen die laat zien dat succes soms wordt bereikt door erin te geloven. Of wedden: omdat Als je zeker weet dat je in staat bent om het te bereiken, is de sleutel om je hele hart erin te steken.
Maar zijn reis in de wereld van zoetwaren begon lang voordat zijn taarten beroemd werden. Omdat Thuis, zegt hij, heeft hij altijd uren besteed en houdt hij van koken, een kunst waarvoor hij toegeeft over voldoende vaardigheden te beschikken.
"Ik heb altijd veel dingen gedaan, hoewel geen taarten in het bijzonder omdat ik ze uiteindelijk opeet", grapt hij tussen het lachen door, "maar over het algemeen heb ik altijd graag rond het fornuis gelopen". Maar - en ondanks zijn verlangen om zijn hebzuchtige kant te beheersen -, een van de recepten waar iedereen constant over fawnde, was hun cheesecake.
Interieur van de winkel in Granada.
Een cake met een unieke en voortreffelijke smaak, met een romige en gladde textuur — hoewel tot het uiterste, zodat hij in stukjes kan worden gesneden, legt Pilar uit — waarvan de formule in de loop der jaren is geperfectioneerd. De basis, ja, kwam voort uit degene die zijn eigen moeder hem leerde maken: Vanaf dat moment probeerde hij details van andere recepten toe te voegen en aan te passen, te testen, te riskeren en aan te passen - waaronder een recept dat zijn dochter Marta hem van haar reizen moest brengen - totdat je je eigen kunt vormen.
Het resultaat? Een heerlijke cake die de smaakpapillen heeft veroverd ook buiten onze grenzen.
WANNEER WILLEN IS KUNNEN
"Het punt is dat het allemaal begon als een grap", zegt Pilar. "Al die tijd hebben we een geweldige tijd gehad, en dat is fundamenteel in onze geschiedenis, hoewel we veel hebben moeten werken", Toevoegen.
En het is dat de cheesecake altijd het recept was dat Pilar bereidde om elke speciale gelegenheid te vieren: het recept dat ze meenam naar het instituut om te delen met haar klasgenoten; degene die hij maakte om van te genieten met het gezin of degene die hij kookte voor een hapje met vrienden. Zelfs om het te serveren in de modewinkel van haar dochter Cristina, aan wiens inhuldiging ze bijdroeg met de veelgeprezen taart: toen de meeste aanwezigen, vrienden van de cicerone, bevestigden dat wat hen het meest motiveerde aan dat bezoek was om een stuk "Cris's mother's cake" te nemen, ze begonnen erover na te denken.
Wat als ze hem de sleutel zouden geven om een bedrijf op te bouwen? Ik bedoel: wat als ze het zouden verkopen? En ze gingen aan het werk. Het was toen 2008, de wereld bevond zich midden in een economische crisis en toch ging de hele familie op avontuur.
Pilar en haar dochters.
Het duurde niet lang voordat ze een perfecte plek hadden gevonden om een winkel op te zetten. op de Plaza de la Pescaderia, naast de kathedraal van Granaat: De eerste stap werd gegeven. De volgende stap was om de garage van zijn huis om te bouwen tot een werkplaats: de dagen begonnen toen te worden een bijzonder aroma in je huis, dat van de oven waarin lekkernijen werden gekookt, maar ook dromen.
Geuren die grepen en leidden tot fantaseren over momenten in gezelschap genoten van deze delicatesse. Ze dachten dat het beste marketingplan voor het bedrijf de taart zelf was: “Ik heb meubels uit mijn huis gehaald en in de winkel gezet om het gezelliger te maken. Het kwam bij ons op om mensen die kwamen snuffelen een stukje van onze taart aan te bieden, zodat ze het konden proberen”.
En het bedrijf begon te werken tussen lovende woorden: wie proefde, herhaalde. Het wiel bleef rollen door traagheid: gebeurtenissen zoals: Gastronomische Granaatappel , waar ze hit na hit oogsten, of de Gastronomische Zaal van Madrid . Zijn taart begon meer en meer te klinken en het werk kwam alleen aan. Ze konden het niet geloven, maar De moedertaart van Cris Welke andere naam hadden ze het bedrijf kunnen geven? het was al een feit.
“In het begin was het erg moeilijk omdat het natuurlijk één ding is om een cake te maken en een ander om veel cakes te maken, maar geleidelijk Ik begon vrienden van mijn kinderen aan te nemen en zelfs mijn neefjes: Nu heb ik zo'n 20 medewerkers. We zijn overgestapt op een schip, ik heb een grote werkplaats van waaruit we naar heel Spanje verschepen... En je kunt niet alleen online kopen door particulieren, maar ook We sturen ook naar restaurants”, zegt Pilar.
Cheesecake (en veel liefde).
Naar restaurants... en naar het buitenland, want dat verzekert hij op zoek naar zijn taart Mensen zijn gearriveerd uit de meest ongewone plaatsen: Puerto Rico, Californië of Saoedi-Arabië zijn slechts enkele van hen.
Een zoet genoegen, dat van het nemen van een stuk van Cris' moeders taart, dat maakte... zelfs in de maanden van opsluiting zullen ze hun ovens ook niet uitzetten: “Tijdens de pandemie hebben mensen ons veel gebruikt om het naar hun neef te sturen, aan zijn moeder, aan zijn artsen... om het aan mensen te geven.'
Natuurlijk, want wat is een betere manier om je op te vrolijken dan dit? Maar naarmate het project vorderde, nam ook de omvang toe: Vandaag heeft de moedertaart van Cris een veel grotere werkplaats, maar ook winkels in Granaat, Malaga (c/Granada, 56) Y Sevilla (Verlosser Plein), met restaurants verspreid over de Spaanse geografie waar ze hun taarten serveren, en met een wat uitgebreidere kaart dan in het begin.
Dit omvat drie verschillende maatregelen en verschillende soorten cheesecake — de klassieke, die met blauwe kaas en een andere geschikt voor coeliakie-, evenals alternatieve smaken: een chocolade- en bosbessencake, een andere met drie chocolaatjes, een wortel en een andere kokosnoot met dulce de leche.
Het beste van alles? Dat Ze worden stuk voor stuk op een absoluut handgemaakte manier gemaakt. Als we de vrouw uit Granada echter naar het recept vragen, geeft ze toe dat "het een beetje geheim is".
We willen het graag weten, maar het geeft ons een idee: de sleutel is om alleen kwaliteitsproducten te gebruiken. "Ik doe één ding dat goed is", zegt hij, “en ik vind het leuk dat mensen het leuk vinden: als ze het leuk vinden, is dat omdat het echt is gemaakt, en dat is het geheim. Het is niet dat mijn taart beter is dan wat een moeder thuis zou maken, wat er gebeurt, is dat de moeders ze normaal gesproken niet verkopen”.
Misschien heeft Pilar gelijk, maar wij, voor nu nemen we genoegen met het zoete genoegen om een hap van jou te nemen. Er zal tijd zijn om te leren...
ABONNEER HIER op onze nieuwsbrief en ontvang al het nieuws van Condé Nast Traveler #YoSoyTraveler