De Sagra, in Granada.
Het is de hoogste berg van Andalusië na de Sierra Nevada, maar er zijn er maar weinig die dit weten magische hoek van het noorden van de provincie Granada. Gelegen aan de achterkant van de bergen Cazorla en Segura, La Sagra is een natuurlijk toevluchtsoord waar de berg vergezeld gaat van een natuurlijk netwerk van 70.000 hectare waar bijna steppevegetatie elkaar afwisselt, dennen- en eikenbossen en steden met charme en hun eigen persoonlijkheid.
IN HET SUBBETISCH BERGGEBIED
Als je aan de Betic Cordilleras denkt, denk je zeker aan de Mulhacén -en zijn 3.479 m.a.s.l.- naar het hoofd. Dit was ongetwijfeld de hoofdnaam van de aardrijkskundeles gewijd aan de bergachtige systemen van het zuidoosten van het Iberisch schiereiland. Maar zonder de hoogste top van het schiereiland te bagatelliseren, is er een broertje dat misschien wat onopgemerkt bleef op de middelbare school en die echter de koning der koningen is als het over het Subbética-gebergte gaat. Met maar liefst 2.883 meter boven zeeniveau, La Sagra-piek is het hoogste punt dat kan worden beklommen in het bekende Granada-plateau.
Het duurt ongeveer vier uur lopen om de top van deze kolos te bereiken. Het wordt gezegd door degenen die elk weekend beslissen trek je wandelschoenen aan en ga richting La Sagra genieten van een wild landschap dat reikt tot een val van 931 meter.
Om de opkomst het hoofd te bieden het is het beste om de noordoostelijke helling te naderen, specifiek naar het recreatiegebied Las Santas, om langs het hoofdpad verder te gaan naar de Refugio de la Sagra, waar, op een hoogte van 1.590 meter, je kunt uitrusten of zelfs de nacht doorbrengen voordat je naar binnen gaat het wildste deel van deze piek via het pad dat begint bij de Collado de las Víboras en dat leidt naar een praktisch kaal gebied en met sneeuw het grootste deel van het jaar. Zonder twijfel zijn de uitzichten vanaf hier de moeite waard, maar ook de duizelingwekkende afdaling langs de westelijke muur die bekend staat als het Verticale Woud, waar het grind de hoofdrolspeler is van een afdaling waar de meest gedurfde voor kiest zigzaggend naar beneden alsof het een skipiste is.
Uitzicht vanaf de Cabaña de Collados de la Sagra.
DE ANDERE ROCIERA-FEEST
Terug op aarde, aan de voet van de Sagra wacht de Hermitage van de Heiligen. Gebouwd door de Navarrese christenen die deze landen na de herovering bevolkten –ter ere van de heilige martelaren Nunillón en Alodía, al vereerd in het Leyre-klooster–, elke Pinkstermaandag in de hermitage wordt een bedevaart gevierd vanuit de naburige stad Huéscar zodat later de naburige Puebla de Don Fadrique de getuige oppikt.
Want alsof het El Rocío is, in deze hermitage midden in de natuur de uitwisseling van de heiligen wordt al eeuwenlang gevierd om een eeuwenlange vijandschap op te lossen tussen twee naburige steden die voor zichzelf opkomen de eer de heiligen op verschillende momenten in de geschiedenis te hebben ontvangen. Elk jaar reizen ze de 20 kilometer die Huéscar scheiden van de hermitage om de cijfers voor middernacht te verlaten, zodat de buurman verwelkom ze veertig dagen in Puebla.
De hermitage van Las Santas, in Granada.
EEN KATHEDRAAL ZOALS DIE IN TOLEDO
Van Las Santas, volgende een pad van cipressen, je komt bij de genoemde Huéscar, een van de belangrijkste gemeenten die deel uitmaken van dit gebied dat is opgenomen in de Altiplano van Granada. Zijn kracht gaat terug tot de Middeleeuwen, tot het moment waarop de agentenfamilie van de Beaumont, oorspronkelijk uit Navarra, het gebied herbevolkte met hun Navarrese buren. Het is echter geweest een andere naburige gemeenschap je beste bondgenoot met het verstrijken van de tijd. En het is dat tot 1953 maakte Huéscar deel uit van het aartsbisdom Toledo, precies zoals de kerk ter grootte van een kathedraal herinnert.
De Kerk van Santa María la Mayor Het werd gebouwd in de 16e eeuw onder de controle van de Toledo-kardinalen Mendoza en Cisneros. Geboren om een authentieke kathedraal te zijn die uiteindelijk twee eeuwen duurde om te bouwen, dit bezit van cultureel belang en nationaal monument binnenin herbergt het een koorgestoelte vergelijkbaar met de kathedraal van Toledo en een van de Lignum Crucis die, samen met het kruis van Caravaca en de kathedraal van Guadix, articuleren het zogenaamde spirituele pad van het zuiden . Bovendien leidde het belang ervan op de religieuze kaart ertoe dat het in 2009 werd Eeuwigdurende jubileum tempel, dat wil zeggen, toegevoegd aan de Liberiaanse basiliek van Santa Maria Maggiore in Rome.
Collegiale kerk van Santa María la Mayor de Huéscar.
DE MENSEN DIE 200 JAAR IN OORLOG MET DENEMARKEN WAREN
en desondanks deze tempel is voor velen een referentie op de wereldkaart, Een andere, veel alledaagsere gebeurtenis vond vier decennia geleden plaats in Huéscar en verspreidde zich echt als een lopend vuurtje. En nooit beter gezegd, want het was het jaar 1981 toen bleek dat een kleine stad in Granada en Denemarken had net de vrede getekend na twee eeuwen oorlog. Het was duidelijk dat ze elkaar al die tijd niet hadden verslagen, maar beide bestemmingen waren vergeten op te geven. het conflict beëindigd.
Het begon allemaal toen Spanje in 1807 meer dan 13.000 soldaten naar Denemarken stuurde om hen te helpen de landing van Britse troepen op het schiereiland Jutland te voorkomen krachtens een verdrag dat hij met Frankrijk had gesloten. De invasie van de Napoleontische troepen leidde tot het uiteenvallen van de alliantie en daarom de Spaanse soldaten bleven in niemandsland. Noch kort noch lui, bij het horen van het nieuws, de gemeenteraad van Op 11 november 1809 verklaarde Huéscar Denemarken de oorlog. De nederlaag van Napoleon en de terugkeer van Ferdinand VII naar Spanje leidden ertoe dat de gebeurtenis volledig in de vergetelheid raakte, totdat een onderzoeker veertig jaar geleden de origineel document van voornoemde oorlogsverklaring in het gemeentearchief van Huesca. Het nieuws bereikte de media en bereikte Denemarken, dat niet aarzelde om het diplomatieke conflict op te lossen zoals het zou moeten zijn: met rigoureus ondertekende vredesonderhandelingen.
Zo ondertekenden de vertegenwoordigers van Huéscar en Denemarken op 11 november 1981, slechts 172 jaar na het begin van de oorlog, in Granada het document dat einde aan een eeuw en driekwart van de vijandelijkheden. Een feest waarop meer dan tienduizend mensen, waaronder Denen en mensen uit Huesca, proosten het einde van de langste en minst bloedige oorlog in de oorlogsgeschiedenis van Spanje dat dit 2021 bovendien zal vervullen vier decennia van vrede en, als de situatie het toelaat, een nieuw feest.
Gezicht op Huéscar, 200 jaar in oorlog met Denemarken.
COMIC LEVEN
Afgezien van de grap, in Huéscar zijn ze duidelijk dat toerisme moet een motor van de plaats zijn en daarom hebben ze de afgelopen jaren niet geaarzeld om te wedden op het creëren van bezienswaardigheden zoals het José de Huéscar Museum. Gelegen naast de Torre del Homenaje –een rehabilitatieproject dat verschillende Europese onderscheidingen heeft ontvangen en dat je kunt beklimmen om van het uitzicht te genieten– wacht op dit schattige museum opgedragen aan de striptekenaar met dezelfde achternaam als de stad.
Wie in de jaren 70 naar Frankrijk emigreerde op zoek naar werk, zou tekenen schilderijen gemaakt voor de uitgeverij Larousse van L'Histoire du Far West, evenals korporaal Rusty, Rintintin de hond of de bewerking van De avonturen van Mowgli voor uitgeverij Vaillant.
voor het overlijden, de kunstenaar schonk al zijn artistieke erfgoed aan de stad –niet omdat ik hier vandaan kom, maar door de gratie van achternaam delen met Huéscar–, die de Pósito uit de 16e eeuw ombouwde tot de huidige ruimte die herbergt een archief met meer dan 1.000 werken die bij toerbeurt worden tentoongesteld.
Stripmuseum, in Huéscar.
EEN LAM VAN HOOGTE
Een ander belangrijk punt om te bezoeken in Huéscar is het gerestaureerde Franciscaner klooster waar de Segureño Lam Interpretatie Centrum (CICOS). Want als er een sterproduct in de regio is, dan is het dit wel juweel met beschermde geografische aanduiding. Het is gebruikelijk om dit inheemse ras met roze vlees en weinig wol in de omgeving te vinden vredig grazen op een hoogte van minimaal 500 meter. Ontdek wat het zo bijzonder maakt, het uitgebreide en traditionele model dat vandaag nog steeds geldt en de gerechten die daaruit voortkomen zijn mogelijk in de kapellen van de oude kerk, waar panelen en interactieve activiteiten worden getoond, samen met de overblijfselen van polychroom en zelfs pleisterwerk van het oorspronkelijke klooster.
Al gaat er natuurlijk niets boven het proberen van zo'n delicatesse. kan worden gedaan door te vragen een traditioneel blikje lam -waar het gebraad in zo'n tinnen container arriveert vergezeld van tomaten, aardappelen en ui- of gewoon vinger likken aan de hak. In het restaurant Alkadima, een bruisende grotwoning met uitzicht op Huéscar, ze falen nooit. Daarnaast durven ze in de keuken ook met creaties als de lamspizza.
Segureño Lam Interpretation Center, in Huéscar.
SLAAP MET UITZICHT
Het restaurant mist ook nooit. landelijk hotelcomplex van Collados de la Sagra, gelegen aan de voet van de top die aanleiding gaf tot deze wandeling, La Sagra. In dit eenvoudige en charmante kleine hotel met slechts 20 kamers en vier onafhankelijke Scandinavische hutten wacht niet alleen op absolute ontkoppeling, maar ook een ode aan lekker eten en streekproducten.
Het gastronomische restaurant is een referentie in de omgeving geworden, de Perla de La Sagra –gevulde lam Collados stijl– zijn absolute specialiteit. Ook aan cava of . geen gebrek Gegrilde lamskoteletten met arme aardappelen en gebakken knoflookspruiten samen met een elegante selectie van wildvlees en vis uit de omgeving. onnodig te zeggen dat de keuken is bekroond met prijzen zoals de Marmita de Oro, de Club Gourmet Award en de Award voor het beste restaurant in Granada.
Een andere goede optie om uit te rusten in de koelte van de nacht in Granada wacht in de traditionele grotwoningen. In Huéscar is er geen gebrek aan opties, en in de jaren zestig meer dan de helft van de volkstelling leefde in deze constructies geboren uit steen. Een van de beste opties - vanwege de warmte en het uitzicht - wacht op de landelijk toerisme complex La Atalaya, waar tien grotten naast elkaar bestaan in vrede en harmonie in een aura van vrede en stilte en temperaturen tussen 18-20 graden welke tijd van het jaar het ook is.
La Atalaya-complex voor landelijk toerisme.
VERLOS ONDER DE REDWOODS
Met een volle maag en een uitgerust lichaam leidt de reis door dit –niet zo– onbekende gebied van Granada onverbiddelijk naar het stukje Yosemite dat aan de voet van de Sierra de la Sagra wacht. Ze worden namelijk al bijna 180 jaar geplant elf sequoia's die wel 50 meter hoog kunnen worden op het landgoed La Losa.
wat is? een van de weinige sequoiabossen die er in Europa bestaan kwam bijna twee eeuwen geleden naar deze boerderij die eigendom was van de markiezen van Corvera en kan vandaag worden bezichtigd tot grote vreugde van iedereen door het organiseren van een rondleiding. Er is zonder twijfel geen beter plan dan voel de ruwe en mooie kofferbak van sommige exemplaren die, hoewel ze hier nog jong zijn, recordbrekend zijn sinds Noord-Amerikaanse sequoia's leven tussen 1.200 en 1.800 jaar en bereiken hoogten van 115 meter.
De sequoia's van La Sagra, in Granada.
TUSSEN VISBOERDERIJ EN BERGEN
La Sagra is onderdeel geworden van de Europees netwerk van beschermde natuurgebieden –Natura 2000 Network– onlangs en met goede reden. In de omgeving wachten schoonheden zoals de bronnen van de Guardal-rivier, een complex gevormd door bronnen met kristalhelder water gelegen ten noordwesten van de grote piek, in het bijzonder in de uitlopers van Sierra Seca, waar het mogelijk is om een bad te nemen en te genieten van de geluid geproduceerd door zoet water die valt in elegante oorbellen.
Om bij dit complex te komen, moet u omvat een viskwekerij, waar het mogelijk is om te vissen, en een natuurlijk recreatiegebied, toegankelijk vanaf het stuwmeer van San Clemente of vanaf de eerder genoemde boerderij La Losa, pad waarmee u de brug van Las Ánimas . kunt ontdekken en een deel van de channelingswerkzaamheden die Carlos III probeerde uit te voeren om verbind de bronnen met de haven van Cartagena.
Bronnen van de rivier de Guardal.
De waterhaken, maar het is de moeite waard om verder te stijgen naar het hoogste deel van Sierra Seca om een van de beste uitzichtpunten in het hele gebied te ontdekken: Bull-rock. Hoewel het pad hier niet bijzonder gemakkelijk is, de natuurlijke scheiding van de gemeenten Huéscar en Castril zorgt voor unieke uitzichten van de omgeving. Natuurlijk, La Sagra heeft de leiding over het panorama waar je met een beetje geluk ook lammeren kunt vangen die in de weilanden grazen, herten die van de steile hellingen springen en een lagune bestaande uit regenwater en smeltend ijs op meer dan 2.000 m.a.s.l.