Een plek om je klein en in zekere zin vrij en wild te voelen
Vanuit de lucht gezien, Geopark van Granada geeft een vreemd gevoel van vrede en rust. Rotsachtige canyons in groene, roodachtige en okertinten volgen elkaar op in een onregelmatige opstelling die een globaal beeld met een bepaalde ordening creëert. Daar beneden, de kloven en grotten van de geulen verbergen geheimen die dateren uit het begin van de mensheid. Dit is een van de meest indrukwekkende landschappen van Spanje.
Afgelopen juli, UNESCO heeft het Granada Geopark opgenomen in het Global Geoparks Network, gecreëerd door de organisatie in 2015. De plaats voldeed aan de drie vereisten ervoor: het bestaan van een geologisch erfgoed van kapitaal belang; de implementatie van geoconservatie- en verspreidingsinitiatieven; en ondersteuning van de culturele en sociaaleconomische ontwikkeling van het gebied Waar is het geopark?
Een landschap van kleurrijke canyons tot 250 meter hoog
De protagonisten van dergelijke verdienste zijn niemand minder dan een reeks kleurrijke canyons - tot 250 meter hoog - die samen een spectaculair landschap vormen van bijna 4.800 vierkante kilometer, strekt zich uit over 47 gemeenten die behoren tot de Granada-regio's Huéscar, Baza, Guadix en Montes.
EEN EXOTISCH LANDSCHAP DAT HET VERHAAL VAN DE AARDE VERTELT
Door deze valleien - nu dor en stil - ingesloten door de aantrekkelijke bergen van de Cordillera Betica stroomde, honderdduizenden jaren geleden, rivieren die zouden sterven aan een groot binnenmeer.
Lopend over het oneffen terrein kun je nog steeds vind een belangrijke laag sedimenten die behoren tot het Europese Kwartair. Sommige paden die door het geopark lopen, lijken zelfs de smalle kanalen van die vergeten rivieren te volgen.
Het verkennen van het Geopark van Granada creëert in de reiziger het gevoel op een plek uit een andere wereld te zijn, waarin het dierenleven allang was uitgestorven en alleen de hardnekkige flora er nog in leefde.
Hoe dan ook, berggeiten rennen langs de randen van de kleurrijke geulen, zoogdieren die heel anders zijn dan de zoogdieren die deze landen miljoenen jaren geleden kwamen bevolken. En het is dat opgravingen in het gebied ons hebben verteld dat mammoeten en sabeltandtijgers leefden hier, maar ook cheeta's, giraffen, neushoorns, zebra's en andere dieren die meer typerend zijn voor de Afrikaanse vlaktes.
Het verkennen ervan creëert bij de reiziger het gevoel door een plek uit een andere wereld te reizen
Maar de meest interessante bevinding van allemaal was degene die liet zien, in 1982, het bestaan van de mens in Europa op een veel vroeger tijdstip dan eerder werd aangenomen. Hij kreeg de naam van de Orce Man.
HET GROTE PAD VAN DE EERSTE SETTLERS
De archeologische vindplaatsen van Orce Ze bevinden zich op een zeer interessante route die wandelliefhebbers zal bekoren. Het grote pad van de eerste kolonisten is een route van 143 kilometer dat loopt door de gemeenten Huéscar, Castril, Castilléjar, Galera, Orce en Puebla de Don Fadrique.
Daarin, naast het genieten van de schoonheid van de badlands, mysterieuze grotten, wilde rivieren en rijke vegas, je kunt de geschiedenis van de Orce Man van dichtbij bewonderen.
En het is daar, in Op de site van Venta Micena werd in 1982 een stuk schedel van een man gevonden. De geschatte leeftijd van het fossiel is 0,9 tot 1,6 miljoen jaar, waardoor het het oudste bewijs van de aanwezigheid van mensachtigen in Europa. Deze ontdekking heeft echter altijd voor controverse gezorgd in de wetenschappelijke gemeenschap, zoals verschillende vooraanstaande experts op archeologisch gebied Ze merkten op dat dat bot wel eens van een van de vele dieren zou kunnen zijn die in de omgeving zijn gevonden.
240 hunebedden die het verstrijken van de tijd hebben getrotseerd sinds het Neolithicum
Deze twijfels werden beantwoord met de ontdekking van vuurstenen werktuigen uit ongeveer dezelfde tijd als het schedelstuk. Rekening houdend met het feit dat vuursteen alleen door mannen kon worden gebruikt, lijkt het erop dat Orce Man zijn status als eerste bewoner van Europa kan verdedigen.
Om dieper in te gaan op deze historische mijlpaal die wordt aangeboden door het Geopark van Granada, gaat er niets boven een bezoek aan de Museum Eerste kolonisten van Europa Josep Gibert , waarin stukken gevonden in de afzettingen Venta Micena, Barranco León en Fuente Nueva.
DE DOLMEN VAN GRAFE
In het westelijke deel van het Geopark van Granada, de wateren van de Gor-rivier hebben een diepe kloof uitgegraven die de naam Gorafe-depressie heeft gekregen. Hier profiterend van de holtes die de erosie van het water in de rotswanden heeft gecreëerd, de mens leefde in authentieke grotwoningen. Een traditie die tegenwoordig wijdverbreid is in verschillende steden in het geopark, zoals Guadix of Baza, en die het proberen waard is als je door het gebied reist.
Niets is echter opvallender in deze uitgestrekte geul dan de 240 hunebedden die het verstrijken van de tijd hebben getrotseerd sinds het Neolithicum. Het is zelfs een van de grootste concentraties van dit soort prehistorische grafmonumenten in Europa.
Het is een van de grootste concentraties van dit soort prehistorische grafmonumenten in Europa
De Megalithisch park van Gorafe Het heeft een interpretatiecentrum en drie zeer interessante bewegwijzerde routes die leiden tot minstens honderd hunebedden (waarvan een tiental gerestaureerd).
Deze stenen getuigen van het verleden zijn omgeven door een landschap dat uitnodigt tot verkenning. De Gorafwoestijn wordt elk jaar bereisd door reizigers in 4x4, buggy's of te voet, er zijn mensen die de schoonheid van deze polychromatische, versleten en eenzame landen liever vanuit de lucht bewonderen.
HET GEOPARK DOOR LUCHT, WATER EN LAND
En het feit is dat het unieke aspect van het Geopark van Granada ideaal is voor worden aanschouwd vanuit de mand van een van de heteluchtballonnen die er elke dag overheen vliegen. gemakkelijk bereiken van de 2000 meter hoog, is de beste manier om te bewonderen het spel van kleuren, vormen en maten die een van de meest indrukwekkende landschappen van Andalusië biedt.
De beste tijd om deze vluchten uit te voeren is bij zonsopgang, wanneer de zonnestralen geleidelijk het gevarieerde kleurenpalet van het geopark naar voren brengen. Daarnaast is vanuit de lucht duidelijk het respect te zien waarmee de mens samenleeft met dit stukje historie gemaakt landschap.
Het stuwmeer van Negratín geeft een idee van hoe het geopark er honderdduizenden jaren geleden uitzag
Hier en daar verschijnen ze dorpen, grotwoningen en kleine boerderijen, maar zonder de grote uitgestrekte geulen binnen te vallen, die vanaf die hoogte lijken op de krullende golven van een grote zee van vreemde kleuren.
Ze komen niet uit de zee, maar uit een stuwmeer, het zeer blauwe water van de Negratín. Gelegen op ongeveer 18 kilometer van Baza, het stuwmeer van Negratín Het geeft een idee van hoe het geopark er honderdduizenden jaren geleden uitzag. Een vruchtbare plaats omringd door het water van rivieren en meren.
Vandaag de dag, vanuit verschillende strategisch gelegen gezichtspunten, je kunt het prachtige contrast bewonderen van het blauw van het stuwmeer met het bruin, rood en groen van de geulen die lijken te naderen om van zijn wateren te drinken. Diezelfde wateren worden doorkruist door kajaks en kano's die een andere manier bieden om van het geopark te genieten.
Van de lucht. Van de zee. Hoe dan ook, Er gaat niets boven alleen wandelen door dat landschap uit een ander tijdperk om de ware uitgestrektheid van dat gebied te voelen. Een plek waar je je klein voelt, maar in zekere zin vrij en wild. Een plek om terug te keren naar de oorsprong van de mens.
Je kunt het prachtige contrast van het blauw van het stuwmeer bewonderen met het bruin, rood en groen van de geulen