Kerk van San Andrés
Ponferrada het is gevonden ten zuiden van Asturië en ten oosten van Galicië en deelt veel elementen met beide gemeenschappen, zowel qua landschap, gastronomie als cultuur. Hoewel buiten deze invloeden, is het een gebied met een duidelijke eigen identiteit, waarin: een gevoel van "liefde voor het land" erg ingeburgerd.
Bovendien is het een echte paradijs voor liefhebbers van lekker eten en drinken, dus we zijn bereid om de meest typische delicatessen te proeven, zoals: de botillo, de berciana empanada en de cecina. En mis natuurlijk geen lekkers DO Bierzo wijn om te proosten, want de Berciano's weten dat de beste tijd om te vieren is... altijd!
Ponferrada, hoofdstad van El Bierzo
VRIJDAGMIDDAG
Ponferrada, gelegen in een vallei omringd door bergen , is een multisensorische stad waar je plezier kunt hebben, cultuur kunt opsnuiven en geniet van het leven met zijn voortreffelijke gastronomie.
De Camino de Santiago loopt hier door, en daar komt de naam vandaan. Rond de elfde eeuw bevolen om te bouwen een ijzeren brug zodat pelgrims de rivier konden oversteken die door de stad loopt, de Sil rivier , en zo is de naam van de stad ontstaan, **'Pons Ferrata', wat 'IJzeren Brug' betekent. **
18:30 uur "Ga niet naar morgen wat je vandaag kunt doen", dus we beginnen met het leren kennen van het kroonjuweel: het kasteel van de Tempeliers. De huidige constructie is het resultaat van werken door de eeuwen heen ondernomen voor anders heren, graven en koningen.
We stappen in de tijdmachine om reizen naar de middeleeuwen waarin de tempeliers dit hebben grootgebracht 12e-eeuws fort om de pelgrims te beschermen die de Camino Frances de Santiago zijn binnengegaan. We gaan direct naar bibliotheek Tempelier om dichtbij te komen hun boeken en kopieën die honderden jaren verborgen bleven en authentieke schatten uit de geschiedenis zijn.
We passeren een deel van zijn muur dat in totaal 8.000 vierkante meter en we verliezen ons zicht een landelijke zonsondergang nagels aan panoramisch uitzicht op Ponferrada . Hé, het is het perfecte moment om een selfie te maken en ons uitje voor altijd te herinneren.
kasteel bij zonsondergang
8:30 in de avond. Na het bezoek hebben we besloten dat het tijd is om onze smaakpapillen een explosie van smaken te geven met een avant-garde keuken met typische streekproducten . We kozen voor het MUNA-restaurant, dat recht tegenover het kasteel ligt.
In opdracht van hun kachels zijn Samuel Naveira en zijn vrouw, Genesis Cardona , die de hebben bezet derde plaats in de Madrid Fusión 2020 'Revelation Chef' wedstrijd. Ze hebben een uitgebreide menukaart maar wij vragen om de degustatiemenu (€49).
Wil je beginnen met een forel wentelteefjes van Sanz Fiz, kroketten van geitencecina en vintage bouillon? Zullen we verder gaan met een rivierkreeftrijst? En een gegrilde vis? En heb je de zijne geprobeerd? ensaimada gevuld met konijn en champignons? Het zijn kleine schotels, waardoor we hun geweldige gastronomische aanbod kunnen proberen. We laten een kleine opening voor hun zelfgemaakte desserts.
11:00 uur 's avonds. De plaats waar we onze nachten doorbrengen in Ponferrada is het Hotel Aroi Bierzo Plaza, op het stadhuisplein , in het oude gedeelte van de stad. Het is een klein hotel met een heel bijzondere charme en met drie gerestaureerde herenhuizen uit de 17e eeuw. We zijn net aangekomen en we voelen ons al thuis.
ZATERDAG
09:00. Het daagt in Ponferrada en we besluiten een wandeling te maken rond zijn traditionele markt aan de oevers van de rivier de Sil. Meid, deze bh's zijn opbeurend! We lachten maar laten we meteen naar de churros-kraam gaan , dat verhoogt het voor ons echt zodra we de eerste in chocolade gedoopt hebben. We raken verdwaald in de markt hiervan stad bekend als het "Spaanse Ohio".
Uitzicht op het plein vanaf Hotel Aroi Bierzo Plaza
Waarom? Nou, omdat de verkiezingsuitslag van de gemeenteraadsverkiezingen van Ponferrada ze weerspiegelen wat later naar voren komt in de algemene verkiezingen. En dit is gebeurd van de democratie, zonder ook maar één keer te falen . Wat een doel hebben de ponferradino's!
11.00 uur. We stoppen bij Mercado de Abastos, gelegen in het midden van de markt , lopen we door de gangen en bekijken het genre op de toonbanken. Fruit, groenten, vlees, vis, zeevruchten... De variëteit is onbeschrijfelijk en we hebben er wat gekocht? vacuüm verpakt schokkerig om een stukje bierzo mee naar huis te nemen.
We gaan naar de bovenste verdieping, die ze Plaza Gourmet noemen, en hoewel het aanbod van bars en cafés maakt ons twijfelen we kiezen La Crepería (glutenvrij) voor het ontbijt. wij vragen een zoete crêpe witte chocolade en nog een zoute ham en kaas . Je kunt zien dat de eigenaar, José, al meer dan 30 jaar pannenkoeken maakt, sinds 1985 , Ze zijn verrukkelijk.
12:00 uur We verdwalen in de straten van het centrum van Ponferrada en komen aan bij Plaza de Lazürtegui, het zenuwcentrum van de stad , waarin een feestelijke sfeer wordt geademd dankzij enkele muzikanten die vrolijk op straat spelen. wij toeren de laan van Spanje , een voetgangersstraat vol met kleine winkels en winkels die dit deel van de stad levendig en kleurrijk houden.
De markt wordt gehouden aan de oevers van de rivier
13:00. We wisten dat onze reis naar Ponferrada een waar gastronomisch festival zou worden, dus het is tijd om neem een kleine snack en begin wat? Hier noemen ze in de volksmond "go round" , waarbij elk drankje vergezeld gaat van een royale spies.
We zaten aan een tafel buiten de? Bar Gundín, met meer dan 50 jaar geschiedenis, en waarin we genieten een oorspies en een kaasspies Vergezeld van een DO Bierzo wijn die ons heel vriendelijk aanbeveelt, Miguel, de eigenaar.
Omdat we verder moeten met de ronde komen we bij de Fernando Miranda-plein waarin ze tevoorschijn komen veel bars en restaurants in zeer weinig vierkante meters.
Hoewel degenen uit 'het noorden' de reputatie hebben gereserveerder te zijn, vloeien hier gesprekken en relaties met een minimum aan verandering. In het noorden kun je ook kunst en veel vreugde ademen, man! We zaten in de overdekt terras van La Bodeguilla , zijn Hamspies met tumacabrood het is om je vingers bij af te likken.
03:00. We verlieten het stadscentrum en in 20 minuten gaan we naar de oude stad . We moeten de spiesen laten zakken om plaats te maken voor onze eerste Ponferradina-maaltijd. We komen aan bij Stadhuisplein en we zaten op het overdekte terras van de Violet restaurant. Vanaf hier kunnen we het belangrijkste plein van de stad zien, met zijn barokke tinten.
In dit restaurant hebben ze een wijnkelder met een grote verscheidenheid aan wijnen uit alle delen van Spanje, We hebben ervoor gekozen om de typische uit het gebied te proberen dat uw meter aanbeveelt.
We weten dat dit de perfecte enclave is om van de beste wijnen te genieten, want dit gebied heeft meer dan 80 wijnhuizen , die ze maken godello en mencia , onder andere variëteiten.
de godello Het is een witte wijn met fruitige tonen: perzikhuid en citrus . Het is fris, evenwichtig en gaat ook heel goed naar beneden. Terwijl Mencía-wijn is een rode wijn met een aromatische smaak , een karakteristieke fluwelen smaak en smaak van het land waarop het is verbouwd.
We leren een beetje over wijn omdat dit gebied is DOEN voor 31 jaar , zij het met een lange traditie van meer dan tweeduizend jaar. Zullen we wat botillo dumplings bestellen bij de wijn? Of proberen we ruimte te maken en beter een goed? berciano botillo met groenten? Kom op, je moet het proberen!
de fles Het is het meest bijzondere product van dit land, de koning van de Berciaanse gastronomie sinds onheuglijke tijden. Het is een gerecht dat gemaakt is onmisbaar op feestjes, feesten en vooral in de winter . Het bestaat voornamelijk uit: varkensrib , waaraan wordt toegevoegd zout, paprika, knoflook en andere kruiden.
Tips voor fijnproevers: Je kunt het restaurant niet verlaten het viooltje zonder de grote variëteit te proberen? zelfgemaakte desserts zoals het heerlijke cheesecake met rood fruit en biscuitbodem, zijn chocolade tiramisu of zijn nougat-ijs met brownie.
17.00 uur We moeten af van de heerlijke botillo waarmee we onze laarzen hebben aangetrokken, dus het is tijd om de oude stad te verkennen. oh eerder we gingen naar ons hotel Laten we ons opfrissen en onze tanden poetsen! Deze net boven het restaurant Het viooltje.
Aan de ene kant van de Plaza del Ayuntamiento, we gingen onder de Boog der Eeuwen door , de enige deur die overblijft middeleeuwse muur, hier stijgt het Klokkentoren en het is een van de emblemen van Ponferrada. Deze boog verbindt de **twee belangrijkste pleinen van het historische centrum: de Plaza Mayor en de Plaza de la Encina. **
we horen hoe de klok geeft 5 uur in de middag aan ("pam, pam, pam, pam, pam ..."). Na honderden jaren blijft het de goede momenten van het leven markeren.
We lopen langs de Calle del Reloj die ons rond de oude stad . We wandelen rustig genietend van de stilte en rust die in deze tijd in deze buurt wordt geademd. We kwamen aan op het plein waar de Basiliek van de Virgen de la Encina, de patroonheilige van El Bierzo.
Eiken Vierkant
18:00 uur Vervolgens komen we aan bij het Radiomuseum van Luis del Olmo, Ponferradiaanse journalist. Dit is geen conventioneel museum omdat het zich in een imposante? 18e-eeuws gebouw genaamd La Casa de los Escudos. We dachten er geen moment over na en gingen naar binnen om de radio collectie meest prominente in Spanje.
Dat laatste! Er zijn meer dan 300 apparaten met exclusieve stukken , zeldzaamheden, microfoons, emissiekleppen en andere objecten die verband houden met communicatie, journalistiek en de figuur van Luis del Olmo.
Ze vertellen ons over de technische en esthetische evolutie van deze apparaten, vanaf het begin galena-receptoren zelfs de kleintjes Transistors uit de jaren 70 , gaan door de ultramoderne digitale radio via uw geluidsbestand.
8:30 in de avond. Voor het diner hebben we vandaag gekozen voor een restaurant met de mooiste zonsondergang in de hele stad en wat heb je meestal? live muziek . We gaan naar de bovenste verdieping van El Casino en terwijl de lucht oranje kleurt en in blauw smelt om de nacht te verwelkomen, nemen we een kijkje op de gevarieerde menukaart van dit restaurant.
Ongeacht of we ervoor kiezen vlees, vis of de verschillende tapas, alles is heerlijk . Deze plek is een veilige gok. We zien dat ze niet stoppen met roosteren aan andere tafels, dus doen we hetzelfde met “cuturrús”, een typisch schot uit de omgeving , terwijl live vioolmuziek speelt.
11:00 uur 's avonds. De sfeer bruist in elke hoek van de oude stad, de straten zijn vol leven. Wij durven en beslissen neem "de laatste" in een cocktailbar dat is drie minuten lopen: La Obrera.
wij vragen een aardbei daiquiri en een Ierse koffie in deze gezellige bar met een aankleding die ons niet onverschillig laat. We genieten van ons glas en toasten nogmaals, op onze laatste nacht, omdat we hebben gekozen? Ponferrada in dit bijzondere uitje.
ZONDAG
10:00. Het is onze laatste dag en hoewel we nog het een en ander te bezoeken hebben, kozen we voor The Energy Museum, dat ook een cafetaria heeft. We hebben hier ontbeten. Hoewel we al een beetje moe zijn, weten we dat dit niet het typische museum is en de moeite is het waard dus: de harten omhoog!
We verliezen onszelf door uitgebreide faciliteiten terwijl een gids uitlegt hoe elektriciteit werd geproduceerd in het begin van de 20e eeuw dat deel uitmaakt van de geschiedenis van Ponferradina waarin: steenkool was de brandstof en het symbool van expansie.
De verbazingwekkende architectuur van de faciliteiten is zo verrassend en elke kamer is met zoveel smaak gerehabiliteerd dat ze ons vertellen dat hier Er zijn veel evenementen gehouden, waaronder bruiloften!
Tot slot een wandeling met uitzicht op de rivier Sil
13:00. Het hoogtepunt van onze 48 uur doen we door te geven nog een laatste wandeling onder de honderdjarige brug en aan de oevers van de rivier de Sil, terwijl we luisteren naar hoe het water naar beneden stroomt en de rotsen op zijn pad raakt.
Ondertussen herinneren we ons enkele van de hoekjes die we hebben ontdekt in deze voor velen zo onbekende stad en dat was de locatie voor de Wereldkampioenschappen wielrennen in 2014.
In Ponferrada vind je altijd iets om te ontdekken, en je zult altijd iets over hebben, daarom nemen we een stukje van deze stad met ons mee in ons hart. Een escapade waarin Als we een wens zouden moeten doen, zou het zijn om de tijd stil te zetten.
We zijn ontsnapt?