Geef ons een wit huis en wat gekleurde bloemen om gelukkig te zijn
schreef John Goytisolo in zijn reisverslag Nijar-velden dat “de eerste indruk -wild en enigszins onherbergzaam- die Níjar inspireert voor de reiziger die langs het pad van Los Pipaces komt, verdwijnt met de nabijheid. De omgeving van de villa is hard, maar de inspanningen van de mens hebben het landschap harmonieus getransformeerd. De helling van de berg is verspringend met paratas. Fruitbomen en amandelbomen wisselen elkaar af op de oker van het land en olijfgaarden tuimelen door de vegas, net als weggelopen kuddes. Níjar is ingebed in de steunberen van de bergen en de huizen lijken het zonlicht vast te houden.
Een boek overigens, dat een aanrader zou moeten zijn voor wie naar die streken komt. Goytisolo, geschreven in 1959, sprak in deze reiskroniek over de menselijke en natuurlijke landschappen die hij tegenkwam, toen, tijdens zijn wandeling door de velden van Níjar.
Kleine witte huisjes in een zee van klei
Een ongehoorde plek, waarvan het beeld was van een gewelddadige naaktheid die frontaal in botsing kwam met alles wat hij eerder in Europa had gezien. Sindsdien is de schrijver getekend door de schoonheid van het land Nijar.
Momenteel is de Villa de Nijar is een van die plaatsen die nog steeds de mogelijkheid hebben om ons te maken Waardeer de schoonheid van eenvoudige dingen. Dit wordt vaak gezegd over veel bestemmingen, maar het gebeurt hier echt, op een natuurlijke en volledig organische manier. Zonder pretenties.
Toen mij werd verteld dat Níjar was opgenomen in de lijst van De Mooiste Steden van Spanje, was ik verrast. Maar niet omdat het genoemde nationale netwerk het vergrootglas op deze stad Almería had gezet, en dus herkende, zijn historische waarden en zijn lokale, culturele, architecturale en natuurlijke erfgoed; maar door het feit dat dit niet veel eerder was gebeurd.
Om in Níjar te komen moet je eerst oversteken een zee van gele en grijze klei waar we het later over zullen hebben, omdat ze een elementair onderdeel vormen van het leven van de bewoners.
Straten om voor altijd te verdwalen
In deze wilde achtergrond, Níjar komt tevoorschijn met zijn volledig witgekalkte kubuswoningen, Een prachtig voorbeeld van traditionele Almeria-architectuur die contrasteert met de stevigheid van de bergsteen van de 16e-eeuwse Mudejar-stijl kerk van Nuestra Señora de la Encarnación. Het stadscomplex spreekt ons openlijk aan van een Moors verleden, hoe kan het ook anders in dit deel van het schiereiland dat zo bij uitstek mediterraan is.
Gelegen in de buurt van Natuurpark Cabo de Gata-Níjar, de straten zijn vredig, wit, schoon, vol kleurrijke bloemen en kleine pleintjes. Straten die worden gegeven aan degenen die ze dagelijks bewandelen onder een zon die harder drukt in semi-woestijnomgevingen, zoals deze. En, in tegenstelling tot wat er gebeurt in nabijgelegen steden zoals Las Negras of San José, tijdens de zomermaanden, De rust wordt nauwelijks veranderd door de komst van toeristen en zondagsmensen, aangezien het geen strand heeft.
De lezer gelooft dus niet dat aangezien het stedelijke centrum van Níjar niet binnen het beschermde gebied van het natuurpark ligt en niet wordt gesust door het kristalheldere water van de Middellandse Zee, het niets heeft dat de bezoeker zou kunnen interesseren. Als ik erover na zou denken, zou ik een enorme fout maken. En dat kan ik niet laten gebeuren.
Ik bevestig nogmaals dat Níjar een rustige stad is, waar je je weer kunt verbinden met het eenvoudige leven. Waar de stilte is. En waar de ambachten van klei, esparto en jarapa zijn nog steeds bewaard gebleven.
je wilt ze allemaal voor jezelf
Om de lokale kunsten te ontdekken, is het ideaal om jezelf toe te staan een rustige wandeling door de gezellige en traditionele winkels waar u handwerk uit de omgeving kunt kopen. En hoewel er een toenemende aanwezigheid is van in het buitenland vervaardigde producten, de ambachtslieden van de plaats zijn nog steeds aan de voet van de kloof, om aan te tonen dat er niets is zoals wat daar wordt geproduceerd.
Het maken van de kleurrijke jarapas gaat nog steeds door de werkplaatsen van de winkels zelf, zodat de bezoeker die een van deze winkels binnenstapt, zelf het reilen en zeilen kan zien van het weefgetouw waarmee de restjes die uit fabrieken in heel Spanje komen worden getransformeerd -oude lompen werden vroeger gebruikt- op vloerkleden, dekens, spreien of gordijnen. Een traditie die teruggaat tot de moslimtijd in deze regio en kenmerkend is voor Oost-Andalusië.
De kleigronden van het gebied dienen als grondstof voor handgemaakte keramiek. Het aardewerk van Níjar is enorm kleurrijk en gewaardeerd, en hoewel het oorspronkelijk werd vervaardigd vanwege de noodzaak om water te transporteren en op te slaan in droge omgevingen, het zijn de decoratieve stukken die de kroon trekken. Gele, blauwachtige, groenachtige en bruine kleuren op een kaolienachtergrond dienen om het aardewerk van de plaats visueel te onderscheiden en waarvan er nog minstens vier of vijf werkplaatsen bewaard zijn gebleven.
Een uitkijktoren om alles te zien
Het emblematische gebouw van de oude markt van de stad wordt vandaag bewoond door het ** Museum van het Geheugen van Water **. Een unieke museumruimte die heeft gediend om het pand te herstellen en herboren te maken als plaats van kennis over de cultuur van water, de extreme ecologische, geologische en plantaardige omstandigheden van de gemeente Níjar -een van de grootste van het land- als een rode draad nemen om over te praten het belang van water in allerlei vormen van leven.
Als de wandelingen tussen steegjes van Arabische herinneringen, ontmoetingen met zwerfkatten en af en toe een burrito of proberen te beslissen tussen welke jarapa of welk stuk aardewerk beter past in je woonkamer, doen je gazuza, **de El Mirador pizzeria of de tapasbars Pata Negra of La Parada ** Ze zal je honger stillen en je helpen kracht te krijgen om jezelf aan Níjar te blijven geven.
In dit land van hagedissen en brem, Er is ook een plek om vlinders te zien. Veel vlinders. Hun aanwezigheid wordt steeds minder, omdat er meer cement en minder bloemen zijn, dus het **Níjar Butterfly Park** wordt de perfecte plek om ze van dichterbij te zien en meer te weten te komen over de bijna 300 exemplaren van bijna 30 verschillende soorten van over de hele wereld en die met liefde en aandacht worden verzorgd tussen bloemen, bomen en fonteinen.
Ook cactussen en andere woestijnplanten, zo geassocieerd met klimaten zoals die van Almería Ze hebben hun eigen ruimte de kinderopvang ** Nijar Cactus **. Een plek om te wandelen en te genieten van het landschap, sinds de tuin stroomt op natuurlijke wijze door deze bergachtige woestijnhabitat en onder de gigantische blauwe koepel die de lucht van Almeria is.
Kwekerij Cactus Nijar
Alsof dat nog niet genoeg was, tegen zoiets aanlopen -en waarvan de toegang gratis is -, vaak en vooral in de zomer, de eigenaren organiseren allerlei openluchtconcerten in deze tuinen.
Omdat het de bedoeling is dat je de stad niet eens uit hoeft om te slapen -tenzij je de zee wilt zien, wat dan ook moet-, de Manzano boerderijen worden gepresenteerd als een ideale optie om bovendien in een typische landelijke woning in dit gebied.
Degenen onder ons die op een bepaald moment in ons leven tijd hebben besteed aan het leren kennen van deze stad, gelegen op de hellingen van Sierra Alhamilla, weten dat Níjar heeft in wezen iets vertederends en dat is de plek waar je rustig kunt ademen. Alsof we op de een of andere manier weer verbonden waren met onze oorsprong. Alsof je 'thuis' speelt nadat je bijna in de schuilplaats bent betrapt. En voor degenen die Níjar nog niet kennen, is het misschien tijd om hiermee te beginnen.