Een wereld zonder de Beatles?
En plotseling een wereldwijde black-out. Niemand heeft verklaringen, maar voor een paar seconden gaat de wereld uit. **Jack (Himesh Patel)** wordt betrapt op het fietsen naar huis naar Suffolk, en in die donkere seconden rijdt er een bus voor hem uit. Hij wordt wakker in het ziekenhuis, pijnlijk en met twee ontbrekende tanden, maar een wonderbaarlijke herinnering: blijkbaar, hij is de enige bewoner van de aarde die zich, na de vervaging tot zwart, de Beatles herinnert. De enige die weet dat ze ooit hebben bestaan en een revolutie teweeg hebben gebracht in de muziek en de samenleving.
Dat is het verhaal dat je hebt geschreven Richard Curtis _(Notting Hill, Love Actually) _ en regisseert Danny Boyle _(Trainspottin, Slumdog Millionaire) _in Gisteren.
En wat doe je als je de enige bent die weet wie de Beatles waren? Jack, een singer-songwriter die niet eens de pubs in zijn stad vult, besluit ervan te profiteren en de grote meesterwerken van John, Paul, Ringo en George te winnen. Beginnend met Gisteren is het jouw taak (en dat is geen kleine) om niet alleen de titels te onthouden, maar ook de teksten en melodieën. Een taak die alleen geschikt is voor professionele beatlemaniacs.
Himesh Patel is de nieuwe Beatle.
Juist vanwege de moeilijkheid die hij vindt om zich de exacte woorden van sommige nummers te herinneren en overweldigd door de leugen die hij leeft en heeft hem geleid tot de grootste belofte van pop, boven Ed Sheeran (die zichzelf speelt), besluit af te reizen naar Liverpool, de moederstad van de Beatles, bezoek de plaatsen waar sommige van de thema's werden geboren, de straten waar ze veel meer werden dan een mythe.
"Het is raar voor Jack om naar Liverpool te gaan, omdat hij de liedjes een beetje steelt. Maar die verbinding tussen het talent van een singer-songwriter en zijn land, al die textuur en cultuur die de muziek voedt en produceert... Jack gaat erheen en raakt eraan verslaafd', zegt Danny Boyle. “Ik denk dat hij verontschuldigd kan worden omdat het gevaar bestaat dat de liedjes vergeten zullen worden, en hij geeft ze terug aan de mensen. Het leek de juiste keuze om terug te gaan naar Liverpool en daar te schieten alsof het de eerste keer was dat we die sets zagen. Dat is moeilijk daar, want ze zijn erg trots op de groep. We moesten wat digitaal wissen!”
De poorten met de naam staan vol met Beatlemaniac-graffiti.
"Wat heeft Liverpool dat Los Angeles niet heeft?" vraagt zijn ambitieuze manager (Kate McKinnon). 'Erwtjespuree, regen...' antwoordt Jack. En natuurlijk heb je pennylan, de straat in Liverpool waaraan Paul McCartney een gelijknamig lied wijdde waarin hij personages en plaatsen uit zijn jeugd herinnerde.
In Liverpool is het ook Aardbeienveld, het landgoed waar een weeshuis van het Leger des Heils was gevestigd, in Woolton, een buitenwijk van Liverpool, vlakbij waar John Lennon als kind woonde en die zich dat park herinnerde om te schrijven Aardbeienvelden voor altijd.
Toen de filmploeg van Gisteren arriveerde, waren ze erg teleurgesteld: alleen de deuren zijn nog over, met de mythische poster. Het huis was gesloopt. "Het was hartverscheurend", zegt Boyle. "Die herinneringen waren specifiek voor Liverpool."
Jack zingt Help! op een dak.
Ze benaderen ook Het graf van Eleanor Rigby, het nummer dat Jack het meest weerstaat.
En ook voor die professionele Beatlemaniacs heeft de regisseur verrassingen in petto. "Er is nog een scène waarin... Jack luistert naar mijn favoriete Beatles-nummer, Hello Goodbye, in de Mersey Tunnel." Hij zegt. "Ik denk dat die dingen alleen maar betekenis hebben voor de mensen van Liverpool, maar ik ben trots op ze. Er zijn een paar dingen in de film die voor de rest van de wereld een raadsel zullen zijn, maar we hebben ze niet weggelaten omdat de verbinding met de stad belangrijker is dan proberen iedereen alles te laten begrijpen. Ze zullen het weten", zegt hij.
Zonder de Beatles zou Abbey Road gewoon een andere straat zijn.
we herkennen Abbey Road en hoe In een wereld waar de Beatles niet bestonden, is het gewoon een straat in Londen. "waar ze aan de verkeerde kant rijden" wordt in de film zelf bespot.
Gisteren loopt bovendien de Edwardiaanse kust van Suffolk (waar Richard Curtis en Ed Sheeran zelf wonen), beginnen met Clacton-on-Sea en eindigen in Gorleston-on-Sea, waar, op het dak van de Pierhotel, Jack brengt hulde aan dat legendarische moment waarop de band uit Liverpool Don't Let Me Down and Get Back speelde op het dak van Apple in Saville Row. Er zingt een hartverscheurend Helpen! om hulp vragen, want ja, er is geen twijfel, "Een wereld zonder de Beatles is een oneindig veel slechtere wereld." En Liverpool ook
En uiteindelijk... Alles wat je nodig hebt is liefde.