El Rocío, in Doñana, een van de haltes op deze magische 'roadtrip'
Deze roadtrip door Andalusië gaat over de wegen van een essentiële driehoek: Huelva, Sevilla en Cádiz. Het is een klein stukje land in het zuiden van het zuiden waar geen gebrek is aan prachtige uitzichten, panoramische uitzichtpunten met de zee op de achtergrond, aromatische dennenbossen, moerassen en een rijke keuken , evenals boeiende accommodatie waar u zich kunt losmaken van de wereld. Natuurlijk zet je de afspeellijst.
Zodra je de natuurlijke grens oversteekt, is dat de Natuurpark Despeñaperros –van Despeñaperros naar beneden– en om in de golf van het zomerritme te komen (veel langzamer), het meest ontspannende is om het langs de oude weg over te steken . Op deze manier geniet je van het uitzicht en de bergbochten, terwijl je je herinnert hoe je eerder hebt gereisd. Daarnaast kun je onderweg stoppen voor ontbijt -of wat dan ook- op een van die vertederende plekken, zoals Los Jardines de Despeñaperros. Op het terras met uitzicht op het park vliegen de uren voorbij.
Ga naar Sevilla. En hoewel ja, we zijn ons ervan bewust dat op het hoogtepunt van de zomer naar Sevilla gaan (en stoppen!) is een riskante sport , het idee is dat, als u de stad niet kent, profiteer van de prijzen van de charmante kleine boetiekhotels in de historische wijk. Belangrijk: een zwembad hebben –We houden van Hotel Fontecruz, met uitzicht op La Giralda–. Als de avond valt, maak een wandeling en steek de rivier over over de Triana-brug . Doel? dineren in Wandeling van de O de stad en de zien toren van goud in de andere kant. Een aanwijzing: de restaurant De La O en het charmante terras bieden Andalusische gerechten met een eigentijds tintje en een geweldige wijnkaart.
Sevilla in de zomer is een hele uitdaging, maar de uitzichten zijn het waard
Maar laten we weer op pad gaan. Want om een landschap in te gaan en het al rijdend te leren kennen, moet je Sevilla verlaten. In iets meer dan een uur bevindt u zich in de provincie Huelva, die zich in een paar kilometer uitbeeldt: de moerassen van Odiel, de zonsondergang op de Avenida de la Ría met de pier op de achtergrond…. en de spectaculaire aard van sommige van de wegen die natuurparken omringen. weinigen houden van de Malpica Landschapsweg, dat gaat van El Portil tot Cartaya, met die enorme pijnbomen die cirkelvormige schaduwen werpen op de roodachtige aarde, en waarvan het intense groen contrasteert met het blauw van de lucht. Pure reizende mystiek.
Op de hoogte van Strand van San Miguel, in El Rompido , stoppen bij het uitkijkpunt aan de voet van de weg is bijna een ritueel voor reizigers in de omgeving. Dan passeren Umbrië Punt , de duinen en de stranden begeleiden je tijdens de reis: het is de beste tijd om te stoppen en een bad te nemen in deze enorme uitgestrektheden van fijn zand.
Volg de N-442 (A-494) die van Huelva naar Mazagon en dat loopt in sommige stukken ook langs de kust, daar vind je meer wilde stranden om uit te kiezen, zoals Castilië , met zijn kliffen, het strand van Mazagon Parador Golf van brekers , uitbreidingen van fijn zand waar je de klassieker moet proberen garnalenpatroon vergezeld van ijskoud bier aangeboden door straatverkopers.
De pijl van El Rompido, ingelijst tussen de rivier de Piedras en de Atlantische Oceaan
Het volgende strand is Cuesta Maneli , de laatste voor het bereiken van het meest verstedelijkte gebied van Matalascanas . Op dit punt verlaat het de kust om de Nationaal park Doñana over de Charco de la Bota naar het pittoreske dorpje El Rocío. Gaat over een unieke omgeving praktisch in heel Europa –alleen het regionale park Camargue vertoont enige gelijkenissen– die in een romantische stijl bezocht moeten worden. Bijvoorbeeld, genieten van de zonsondergang in de Coto de Doñana of lekker slapen en een paar van de rijke rijstgerechten eten in het charmante Hotel La Mavasia.
DIRECT NAAR CADIZ
Hoewel Matalascanas ligt op slechts 30 kilometer van Sanlúcar de Barrameda in een rechte lijn, om het met de auto te bereiken, moet je meer dan 200 doen en praktisch terugkeren naar Sevilla. Hier, zoals in die avonturenboeken, jij kiest de route . Je kunt terugkeren naar Sevilla en naar Sanlúcar gaan - het ideale plan voor diegenen die een eerbetoon aan wijnen en tapas in plaatsen zoals La Taberna der Guerrita , met meer dan 200 referenties–, of volg deze romantische roadtrip richting Cádiz om later door te reizen naar Tarifa, waar je 104 kilometer puur genieten achter het stuur voltooit.
Laten we zeggen dat we voor Cádiz kiezen, en de volgende ochtend wakker worden in het Casa de las Cuatro Torres hotel, met uitzicht op de Plaza de España, op een steenworp afstand van de kathedraal. De avond ervoor hebben we al een wandeling door het historische centrum gemaakt, en dat hebben we geprobeerd Varkenszwoerd en Garnalentortilla's in de castiza Manteca House Taverne.
Cádiz is altijd een goed idee
Het enige dat ons rest is om naar Sancti Petri te gaan en verder te gaan langs de CA9001 om de zomerhotspot El Cuartel del Mar in Chiclana de la Frontera te bezoeken, midden op het strand van La Barrosa en naast de Torre del Puerco. Je kunt gegrild eten of, als je laat in de middag aankomt, wat van hun kenmerkende cocktails van de uitgebreide menukaart, altijd met de zee op de achtergrond, in een gebouw dat een oude Guardia Civil is.
De provinciale weg Costa de la Luz Het verbindt de ene stad met de andere via tientallen rotondes die steden als Cabo de Roche, Conil de la Frontera, El Palmar, Caños de Meca, Zahara de los Atunes… Vanaf het uitkijkpunt van de vuurtoren van Cabo de Roche naar het uitkijkpunt Atalaya zijn er 14 minuten, en beide bieden een spectaculair panorama en het zijn opties om kleine technische stops te maken.
Een van de meest Martiaanse wegen in de provincie Cádiz – en de mooiste – is het gedeelte dat je afleidt van de N340 richting Tarifa langs een kleine weg –de A2325– richting duif punt , en dat leidt je naar het gelijknamige strand achter de gigantische duin . We lopen er doorheen om onze bestemming te bereiken: restaurant El Mirlo, waar we een van hun hele gegrilde vis zullen eten. Op de achtergrond zie je op heldere dagen de Straat van Gibraltar . En hier, in het hart van het Parque Natural del Estrecho, met uitzicht op de Afrikaanse kust, vind je gestippelde rustieke huizen perfect om los te koppelen van de wereld, met directe toegang tot maagdelijke stranden waar u alleen vissers zult zien.
De modieuze wijk ligt tegenover de zee
Je mag de niet missen Breña Park en Marismas del Barbate , met zijn dichte dennenbos op de kliffen en het contrast van de turquoise wateren. Er zijn talloze paden om het te verkennen en zes kilometer aan stranden tussen Barbate en Caños de Meca om ervan te genieten in een maritieme sleutel. Het park is ook met de auto te doorkruisen via de CA-2233. En aangezien je in de buurt bent, reserveer dan bij de kampeerder , de Olympus van de tonijn in al zijn variëteiten, een van degenen die een kleine mijlpaal in uw gastronomische geschiedenis zullen markeren.
In het noordelijke deel van de stad kun je omhoog gaan naar Vejer de la Frontera, een stadje dat dienst doet als balkon boven de kust, een van die kleine witte dorpjes waar het de moeite waard is om te overnachten –of meerdere nachten–: het heeft tientallen charmante accommodaties en het ligt op een steenworp afstand van uitstekende stranden zoals Bologna . Naast de enorme duinen, die zelfs 30 meter hoog zijn, en de oude Romeinse stad Claudia Baelo (uit de 2e eeuw voor Christus), zijn uitzichtpunten zijn ook opmerkelijk, met een uniek uitzicht over de Natuurpark Straat . Mis de archeologische vindplaats niet De stoel van de paus , ongeveer 20 minuten op de snelweg CA-8202 door de Sierra de la Plata. En houd je ogen wijd open -en je mond- langs de weg, want kleine ambachtelijke zuivelfabrieken, honingwinkels...
Maar als er een klassieke stop is aan de kust van Cadiz, dan is het wel de Straat gezichtspunt , die wordt bereikt door de weg die vanuit Tarifa opstijgt. Het duurt tien minuten om dit iconische punt op 300 meter hoogte te bereiken. De tonijnsandwiches van het cafetaria-terras ze zijn bijna net zo beroemd als hun opvattingen, waardoor Ceuta en Tanger op heldere dagen duidelijk te onderscheiden zijn.