La Duquesita chocolade palmboom
Je rondingen zijn sensueel en onweerstaanbaar . Uw teint, zacht en delicaat bruin. Uw perfecte maatregelen voor verrukking ( 130 gram, 20 centimeter ) . Maar ook, verdomme mijn geluk! dat donkere object van verlangen dat me tegen de weegschaal werpt om "te zijn of niet te zijn".
Ik hou van je, ik wil je, ik droom van je en verlang naar je alsof het (vannacht) de laatste keer is. En zelfs als ik je probeer te vergeten, zelfs als ik dat zweer nooit meer meer en zingt "Go away, forget my face, my name, my house and turn around", kom je altijd op het meest onverwachte moment terug.
Met je aroma, terwijl ik rondloop in Salesas, op Instagram van een vriend, in een artikel op Traveler.es, in het compliment van een chef-kok of in je kleine blauwe Tiffany-doosje, die je bewaakt als het delicate juweel dat je bent.
Jij chocolade palmboom de kleine hertogin ! Jij, geweldige dame van snacks; jij, zwanger verlangen, kinderfantasie, hartvormig geraaskal , de laatste icoon uit Madrid die het verdient om in een processie te worden meegenomen... Hoe kun je je niet overgeven aan je charmes als zelfs je eigen demiurg, ** Oriol Balaguer **, erkent de mythe van Pygmalion te hebben ervaren toen hij je voor het eerst probeerde tijd en zelfs heb een traan gelaten ?
Ze hebben over jou gezegd je bent een perfect wezen ”, dat van jou “Het was liefde op de eerste hap ”, "elke keer is als de eerste", "Dat je het verdient om een plein in Madrid een naam te geven" ”, en tot “je niet dik wordt”.
Ziekelijke hoek van de chocoladepalm van La Duquesita
Uw maker zorgt ervoor dat “ het geheim van je aantrekkingskracht zit in je ingrediënten, dat knapperige bladerdeeg, gemaakt met dezelfde hoeveelheid bloem als boter , die in de mond smelt met een licht bittere en fruitige chocolade; dezelfde die hij gebruikt voor haute gebakjes en in het bekroonde La Duquesita chocoladetextuurdessert”.
Maar daarnaast is er ook een kwestie van DNA : een erfenis die afkomstig is van de plaats waar je woont, waar je flirterig en uitdagend op ons wacht, waardoor je als een negentiende-eeuwse dame , en dat het niemand minder is dan die ** honderdjarige en iconische banketbakkerij van Madrid **, en van die passie die de inwoners van Madrid voelen voor bladerdeeg, en nog meer als het in chocolade wordt gedoopt.
Dat is de reden waarom velen proberen langs je zijde te gaan met hun ogen dicht om je sirenenliederen te weerstaan (hoewel ze niet allemaal slagen); dat is waarom als jij er niet bent, anderen geen troost vinden, zelfs niet bij je zus , de suikerpalmboom, noch met je neef, de croissant.
Je neef kan niet met je concurreren
En daarom komen een groot aantal bewonderaars, geheim en bekend, dag na dag wanhopig naar je op zoek. Omdat ze niet kunnen bestaan zonder jou. Ze pakken je, ze ruiken je, ze breken je doormidden en laten altijd een beetje achter om later weer opgewonden te raken (zoals iemand die bij toeval een biljet van 50 in zijn spijkerbroek vindt).
Met Kerstmis kom je terug uitgedost, met je nieuwe charmes, " knapperige praline die in de mond explodeert in de vorm van een mascletá palmboom ”. Je maakt het me nog moeilijker. En hopeloos val ik nog een keer. Ik zal de marsepein, zandkoek en gekonfijt fruit de schuld geven en ik beloof, zoals elk jaar, je in januari weer te verlaten.
Maar deze keer zal het afscheid definitief zijn.
"Er is niets meer om over te praten."
"Waarom?"
'Omdat ik nu degene ben die zonder jou wil zijn.'
Interieur van de La Duquesita-winkel