Het is alleen nodig om de deuren over te steken om doordrenkt van traditie en solera. Degenen die hun muren doorgeven, die lijken te willen praat en vertel de duizend-en-een anekdotes binnen voorkwam. Ook je tellers , Sommige intact ondanks het verstrijken van de tijd. Of de producten die ze aanbieden, in veel gevallen geïsoleerde, moeilijk te vinden schatten op andere plaatsen.
Maar vooral die bijna tastbare authenticiteit wordt waargenomen door degenen die ze in leven houden: zijn winkeliers, degenen die het zijn reden van bestaan geven.
De hoek.
We hebben het over eeuwenoude bedrijven die bevolken de meest authentieke straten van Sevilla. Winkels, bars, cafetaria's... die hebben geweten om de decennia, de crises, de tegenslagen het hoofd te bieden en tegenspoed, en die hun naam met eer blijven verdedigen. Niettemin… en hopelijk voor altijd.
EL RINCONCILLO, DE HUIS VAN DE VIER “PÉS”
Journalisten, politieprostituees en dichters. Zij waren, zeggen ze, de vaste klanten hiervan taverne opgericht rond 1670 waarbuiten nu toeristen in de rij staan —ook locals, kijk uit— om toegang te krijgen en geniet van je zonneschijn. En ga eenzaam.
Het laat zien dat ik niet weet wat dat wordt ingeademd zodra, leunend op zijn mahoniehouten bar , we vragen de ober vriendelijk om dit te regelen een klein dopje spinazie met kikkererwten -typischer, onmogelijk-, en dit schrijft bijna door traagheid de rekening op krijt op hout. Hoe laat alstublieft?
Zeldzaam is de dag dat je niet hoeft te wachten om een plekje te bemachtigen, maar de sfeer die er binnen heerst, met de muren vol oude tegels en kasten vol met voortreffelijke producten, het is het zeker waard. Vanaf het plafond, hammen wachten op hun beurt om bediend te worden in dunne plakjes.
Een bord waarschuwt dat “Zingen is verboden”, hoewel het vandaag de dag volledig tegenstrijdig is. Bij El Rinconcillo, een charismatisch bedrijf waar ze bestaan, zul je een goede tijd hebben en genieten van een goede tijd in Sevilla. En ze zorgen zo goed voor hun klanten dat ze nooit overwegen hun deuren te sluiten: filmopnamen en commercials wat is er in gedaan? —voorbij de tuin of Bloed en zand, onder andere - hebben het 's nachts moeten doen.
OUDE SALVADOR KAARS WERKT
noch hij einde oud huurcontract dat ze jarenlang volhielden, heeft zelfs een pandemie geen einde kunnen maken aan dit eeuwenoude bedrijf dat verankerd was in een van de meest emblematische pleinen van Sevilla: El Salvador het heeft niet alleen een mythische kerk en een bevoorrechte locatie, het heeft ook de meest geprezen bars en arcades onder Sevillanen voor een biertje drinken na het werk -daar is het-.
Echter, tussen Manuel en Antonio, broers en zussen en vierde generatie van dezelfde familie voor deze mythische chandlery , blijven de naam van de oude Cerería El Salvador dragen naar al die dorpen en steden waar ze hun producten bestellen: meer dan 400 studentenverenigingen verspreid over alle Spaanse geografie Ze vragen om je goede werk.
Gesticht in 1845, Het betreden van de specifieke tempel tijdens de Goede Week blijft de lokale bevolking en vreemden verbazen: aan de muren hangen afbeeldingen en religieuze voorwerpen van alle soorten en in de lucht die je inademt de geur van wierook. En dat zal, daar twijfelen wij niet aan, nog heel lang zo blijven.
GEEN MAN ZONDER ZIJN HOED
En geen dame, zou meer missen! Zo duidelijk hebben ze het in deze business met Meer dan 120 jaar geschiedenis — het werd opgericht in 1896 en was de eerste hoedenwinkel in Sevilla — waarin de unieke ronde dozen waarin de modellen van meest authentieke hoeden ze zijn in elke hoek met tientallen opgestapeld: het betreden van Sombrerería Maquedano is als het oversteken van de denkbeeldige lijn naar een parallel universum.
Daar wachten ze om aanwezig te zijn met de beste glimlach en alle kennis van de wereld twee Cristinas: Menéndez en Vega, moeder en dochter en een deel van die familie waar generatie na generatie hard voor heeft gewerkt om te onderhouden elegantie en ziet er goed uit over de hoofden van Sevillanen... en verder.
De plek waar ze zijn sinds 1908, modernistische stijl, Het is gelegen in het commerciële hart van Sevilla, tussen de straten van Rioja en Sierpes, en behoudt die details uit het verleden, zoals de wenteltrap, die het bijzonder aantrekkelijk maken.
Maar wat echt gewaardeerd moet worden in deze mythische business is: de enorme verscheidenheid aan modellen waarmee het in zijn catalogus heeft: het simpele is: vind degene die past bij de afmetingen, het moeilijke deel, kiezen voor slechts één.
PARADIJS VAN DE GOURMETS
Je hoeft niet te ver te lopen van Maquedano naar La Campana , dat kruispunt van straten met een eigen naam in het epicentrum van Sevilla Waar is onze volgende stop? Een hoekje waar iedereen, locals en buitenlanders, stopt zonder het te kunnen vermijden neem de koffie van dienst... vergezeld van een taart.
En het is die La Campana Confectionery, die sindsdien de hebzuchtige ziel van zijn klanten voedt niet minder dan 1885, gaat door zonder ook maar iets aan authenticiteit of kwaliteit te verliezen.
Zijn verhaal, dat uit een roman lijkt te komen, begon uit de hand van... Antonio Hernandez Merino een banketbakker die geld verdiende in Filippijnen en dat hij bij zijn terugkeer in zijn stad in dit achttiende-eeuwse gebouw de ideale plek vond om zijn bedrijf te vestigen.
Ondanks het verstrijken van de tijd, behoudt het interieur de essentie van het verleden, belichaamd in modernistische details zoals lijstwerk die het plafond versieren de kapitelen van zijn zuilen. In de vitrines, een display om voor te vallen zonder schaamte: het maakt niet uit welke van? de snoepjes worden dagelijks met de hand gemaakt we besluiten, dat ze allemaal heerlijk zijn — hoewel hun beroemde bladerdeeg Ze zijn altijd een veilige gok.
HEILIGE WEEK PER VLAG
Spreken over Sevilla is onvermijdelijk spreken over Goede week. En een van de bedrijven die het meest verwant is aan dit beroemde festival in de stad, is de Antigua Casa Rodríguez: ze hebben niet minder dan twee eeuwen gewijd aan vakmanschap van pruiken en accessoires aankleden Nazareners en costaleros. Er wordt zelfs gezegd dat het de tweede oudste bedrijf in Sevilla.
Beheer je lokale primitieve, in de straat Alcaicería, María del Río, nicht van de achterkleinzoon van de oprichter en vijfde generatie aan het roer, die erkent dat hij waarschijnlijk uit de weinige kantoren in Sevilla wie kan er bogen op aanwezig te zijn geweest? meerdere generaties van dezelfde familie.
In de etalage, maar ook binnen, een festival van accessoires zoals gewaden of kappen , in aanvulling op broederschapsartikelen, goudsmidvoorwerpen of wierook. Het is zo opvallend dat zelfs de gidsen bij het etablissement stoppen om laat het aan toeristen zien. Het is niet nodig om op Pasen te wachten om Voel het in al zijn pracht.
TUSSEN PAPIEREN, INKT EN PENNEN
Je moet weer terug naar de centrale Sierpes-straat - wat zal deze straat hebben, wat zal het hebben - om onszelf te planten voor de Ferrer Stationery, het aardse paradijs voor liefhebbers van mooie dingen. Zozeer zelfs dat het moeilijk zal zijn om er met lege handen uit te komen.
En hoewel het verrassend is dat een bedrijf dat zich toelegt op zo'n specifieke kwestie kan meer dan een eeuw overleven, en doe het met dezelfde persoonlijkheid, hier is het bewijs dat dingen die met veel liefde worden gedaan hun beloning hebben: Dit is de oudste kantoorboekhandel in Spanje en de derde in Europa.
achter de hoek, de vijfde generatie van de familie Ferrer, Estrella, haar dochter en haar neef - laten we kalm zijn, de zesde generatie is al verzekerd—, Ze worden nooit moe van het herhalen van de geschiedenis van deze emblematische hoek, wat hun eigen geschiedenis is: liep 1856 wanneer een jong stel gevormd door José Ferrer y Poch en Josefa Vidal y Fragoso , aangekomen in Sevilla klaar om beginnen aan Cádiz over te steken naar Amerika.
Toevalligheden van het leven, ze moesten langer in de stad blijven dan verwacht, en in de tussentijd, Ze hebben dit kleine bedrijf opgericht. Wie ging ze dat vertellen? meer dan 160 jaar later, hun familieleden zouden op dezelfde plaats blijven, onder meer pennen, potloden en notitieboekjes, "helpen schrijven".
De chronometer.
KUN JE MIJ VERTELLEN HOE LAAT HET IS?
Een makkelijk te beantwoorden antwoord als het samenvalt dat hij ernaast loopt de gevel van het emblematische De chronometer, naam hiervan Sevilla horlogemakerij van 120 jaar. De reden? We vonden het naast wat zijn eerste winkel was, in 21e straat — raad eens? — Slangen, waar versier de muur zes klokken wat met? Britse stiptheid , geef de tijd aan. Hoewel er oorspronkelijk maar één was, met de voorbereiding van de stad voor de Ibero-Amerikaanse tentoonstelling van 29, de rest is toegevoegd.
Tegenwoordig heeft El Cronómetro nog drie winkels verspreid over het centrum van Sevilla, maar dit is de authentieke, de mythische, de oorsprong van alles: degene die geopend in 1901 uit de hand van de grootvader van de huidige eigenaren, de familie Sanchís, uit Gandia.
Sindsdien hebben ze moeite om te houden de fysionomie van de winkel zo intact mogelijk , vandaar een bezoek om na te denken over zijn oneindige high-end horloges stel een realtime reis: En waar kan dat beter dan hier? Onder zijn bezittingen bevonden zich antieke stukken van grote waarde die zeer binnenkort Ze worden onderdeel van een museum.
Alba vetersluiting.
AMBACHTEN MET GESCHIEDENIS
Precies: degene die nog steeds gemaakt wordt met eeuwenoude machines in de Alba koord , een van die bedrijven die moeite heeft gehad om te handhaven een klein stukje verleden in het heden . U hoeft alleen uw lokale in te voeren openhartige straat om een van die eigenaardige apparaten tegen te komen die levende geschiedenis zijn en die hen in staat stellen ga door met het maken van je veters , buiten de winkel, op de meest traditionele manier: je moet er alleen rekening mee houden dat de kunst van het kantwerk vindt zijn oorsprong in de vijftiende eeuw om een idee te krijgen.
Het was Francisco Alba Galan de promotor van een bedrijf waarvan er nog maar weinig over zijn: sommigen zwart-wit foto's ze houden hem nog steeds erg aanwezig in de winkel. Het was de vader van de peetvader van Jezus, die vandaag de cordonería leidt, en wie het bedrijf werd in 1904 aan hem overgedragen voor tweeduizend peseta's op dat moment. Zelfs vandaag de dag is het mogelijk om van tijd tot tijd na te denken over hoe ze midden op straat de veters maken. Zoals ze dat vroeger deden. Alsof de jaren nooit waren verstreken.