Flamingo op twee
Vandaag duiken we halsoverkop in het hart van Jerez de la Frontera bereid door de straten te lopen om een goed beeld te geven van het drinken. Laat het niet gezegd worden dat we niet in land van rijke wijnen . en we besloten het te doen glas voor glas Of beter, tabak naar tabak : dit zijn tenslotte de authentieke tempels om de wijnen te aanbidden die ze zo vakkundig in het zuiden maken.
De tabanco's zijn echte heiligdommen die leiden van XVII eeuw het verzamelen van traditie en traditie, hetzelfde dat voelbaar is in elk hoekje en gaatje van zijn oude pand. Degene die je voelt bij elke kleine slok.
Dus, puttend uit wat echt traditioneel is, wisselen we de fino, de oloroso, de amontillado en wat derde is af met iets om van te snacken en wat dat nog een cante por bulerías.
Laat het niet gezegd worden, oh, bij God! dat we niet in het land van kunstenaars zijn.
Om een authentieke tabanco te zijn, moet hij het grootste deel van zijn sherry verkopen en in een laars serveren
TABAK SAN PABLO, ZIEL EN TRADITIE
Jezus zet het glas wijn op de bar en laat ons gaan: "Eah, daar heb je je kleine brunette". En het is niet " de brunette "anders dan één" Oloroso en Muscatel mix dat weten we niet zo goed of het komt door de tijd — 12.00 uur — maar het smaakt naar heerlijkheid.
Na de eerste slok zetten we het glas weer op dezelfde houten bar als zijn oudoom, de oom Manuel , geplaatst die dag van 1934 waarin, met zesduizend peseta's die hij in de loterij had gewonnen , reed degene die wordt beschouwd een van de meest authentieke tabanco's in de hele stad . Achter de bar gaan dezelfde drie konten van toen, 86 jaar later, door met het serveren van bulkwijn tot grote vreugde van hun klanten. Zoals de traditie dicteert. Ja meneer.
Want hoewel het waar is dat vandaag de dag de term van tabanco naar allerlei bars en tavernes in Jerez , de authentiek , degene die de naam echt verdient, is degene die aan een essentiële vereiste voldoet: dat het grootste deel van het bedrijf bestaat uit het verkopen van sherrywijnen , en dat dit direct vanuit de koffer geserveerd.
De vierde generatie tabak handhaaft de essentie van de plek
Jezus vertelt ons dat er weinig is veranderd in sint Paul gedurende de drie generaties die het bedrijf tot nu toe hebben overgenomen. Omdat oom Manuel werd gevolgd door zijn vader, en zijn vader zelf. Achter de bar lijkt zijn neef te beginnen met het schrijven van de vierde hoofdstuk van het verhaal.
Samen met een andere stierenvechtposter die de muren van deze historische locatie in de Buurt van San Miguel , hangen zwart-witfoto's op die zich met tand en spijker aan het verleden vastklampen. In de jaren 80 besloot zijn vader huur het aangrenzende pand , dat destijds was gewijd aan het wassen van flessen, om het aan het origineel toe te voegen. Sindsdien staan in die ruimte laarzen bij elkaar gepropt, die de gang van een pakhuis nabootsen: daarin wordt een wijn van meer dan dertig jaar geweekt die gezegende glorie is.
DE PASSAGE, FLAMENCO OP TWEE
Er is geen route door tabancos die niet door de oudste van allemaal gaat - opende zijn deuren in 1925 —, en degene die de meeste verwachting wekt: een tafel krijgen tussen de oude muren van El Pasaje is een ingewikkelde taak , hoewel niet onmogelijk. Vooral als we de uren bereiken dat er een flamencoshow is - om 2 uur 's middags of om 9 uur 's nachts —: Het is beter om vooruitziend te zijn en onszelf daar met de tijd te planten.
Tabanco De Passage
Achter de bar zijn de laarzen gestapeld en blijven binnen de vloeibare schat die de sherrywijnen zijn: je hoeft alleen maar heel hard in te ademen om het te voelen. Om ze beter te laten passen, gaat er natuurlijk niets boven het vergezellen van een klassieke pet: de speciale varkenszwoerd, we hadden je al gewaarschuwd, zijn pure delicatesse.
wanneer in de tablao vanaf de achtergrond beginnen de eerste akkoorden van de flamenco gitaar , staat de wereld stil en wordt het wijnkantoor een generator van emoties die moeilijk in woorden uit te leggen zijn. Het resultaat? We vertrokken daar om ons zo snel mogelijk aan te melden voor danslessen...
DE BANDERILLA'S: SOLERA JEREZANA
En hoewel leunend op de bar in El Pasaje, is de waarheid dat het echt goed is, de route gaat verder en brengt ons terug naar een nieuwe tabakswinkel op de lijst. Ook in de buurt van San Miguel —naast de al genoemde Tabanco San Pablo— is er De Banderilla's , waarin we impregneren ons met solera gewoon door je voeten erin te zetten.
Zozeer zelfs dat volgens wat ze ons vertellen, een professionele Jerez-vrouw haar eerste stappen op haar bar zette: het bedrijf was in het verleden van de vader van Lola Flores zelf en deze begon hier te dansen sinds ze amper een jaar oud was.
Vandaag aan de bar de met fino gevulde catavino's zoeken hun plaats tussen borden vol typische viands En we praten weer over knettergek of van gegrilde chocolade-eieren , maar ook van Sherrykool en traditionele stoofschotels - die de perfecte aanvulling zijn op de kunst van het drinken.
De decoratie, die zich afspeelt in de wereld van het stierenvechten, bestaat uit posters, foto's en zelfs het hoofd van een opgezette stier die de ingang van de keuken regelt. Terwijl de lokale bevolking van Jerez zich tussen tafels en bars verdringt om die minimale ruimte te vinden die hen in staat stelt om van de ervaring te genieten, de obers maken grapjes, wekken sympathie op? aan alle vier de kanten: het kan niet anders.
Sherry Solera
**TABANCO MARIÑIGUEZ: DE HERUITVINDING **
Wanneer we echter echt vallen voor de charme van dit traditionele bedrijf, bereiken we de Tabanco Mariñiguez : Onmogelijk om niet te sterven van liefde bij het ontdekken van zijn geschiedenis, maar veel minder bij het ontmoeten van zijn eigenaren. Zondag en Anna Ze besloten zichzelf opnieuw uit te vinden op bijna zestigjarige leeftijd, slechts zeven jaar geleden: hij, technisch architect , leed de verwoestingen van de crisis en was heel duidelijk dat zijn nieuwe levensweddenschap was om de garage van zijn eigen huis om te vormen tot een traditionele sigaar. Wat is een beter plan dan te leven van een van de grootste trots van een inwoner van Jerez? Ana, zijn vrouw, kapper van beroep, trad in zijn voetsporen en deelde hem die droom: als de twee samen zouden gaan, kon er niets meer misgaan.
En inderdaad, het ging van een leien dakje. Hoewel ze nu al uitkijken naar hun pensioen, blijven ze delen zelfvertrouwen, lachen en strips met iedereen die ze bezoekt. Zoals de anekdote die beiden zijn geboren op Sol Street , naast waar hij ter wereld kwam lola bloemen.
Aan de wijnen die in de laarzen van hun bedrijf worden geweekt — wijn die ze zelf produceren — moeten we een kleine bar toevoegen en nauwelijks zes kleine tafels verdeeld tussen de bar en de binnenplaats van zijn eigen huis . In de keuken beweegt Ana zich tussen pannen met de vaardigheid van iemand die al een leven lang heerlijk eten kookt: pas op voor haar artisjokken , naar zijn kip in colorao , naar zijn sherrykool of je bent geweldig hete knoflook . Oh, en jouw tagarnina kroketten ! Petje af, heren.
Maar ondanks de genegenheid die aan dit paar wordt getoond, wat pure liefde is, is de realiteit dat de nieuwe gezondheidscrisis heeft gemaakt Domingo en Ana hebben hun deuren moeten sluiten, in ieder geval tot september : de grootte van hun lokalen laat hen geen enkele ruimte voor aanpassing. Ja inderdaad: ze staan open om te werken voor al die besloten groepen die erom vragen, en dat is onbetaalbaar!
Zelfvertrouwen, strips en huisgemaakte vermout
HET OUDE KRUIS
En we hoeven niet te ver te lopen, want heel, heel dichtbij bereiken we de Kruidenier Cruz Vieja . En hoewel deze niet eens wijnzakken in zijn pand heeft — we slaan de eerste regel niet meer over —, het is geen tabak, verdient een speciale vermelding alleen vanwege de geschiedenis die de muren opstapelen? , die behoren tot een oude kruidenierswinkel , en voor de flamenco sprees die binnen zijn gemonteerd wanneer men het het minst verwacht. Wij laten het daar...
Slechts 20 meter verderop, ja, is de jonge man Tabanco Cruz Vieja : er zijn hier laarzen, ja, en er zijn ook elke dag flamenco-optredens.
Het is geen tabanco, maar de flamenco-sprees die erin leefden...
DE BENDE: VERLEDEN EN NU
Weer een van die tabanco's die als mythisch worden beschouwd: De bende opende oorspronkelijk haar deuren in de Buurt San Pedro in 1936 , hoewel de eigenaren, nadat ze een fundamenteel onderdeel waren geworden van de wijngeschiedenis van Jerez, besloten de deuren te sluiten. Pas in 2013, 20 jaar na het serveren van dat laatste glas wijn, dat Antonio Ruiz en Bosco Delague , de nieuwe eigenaren, besloten om het een nieuw leven te geven.
Vandaag, De bende heeft de essentie teruggevonden van wat ooit was gebaseerd op inspanning en vasthoudendheid: posters voor stierengevechten worden aan de muur gehangen zoals in het verleden, en in zijn laarzen wordt de wijn weer opgeslagen , in dit geval van de Wijnmakerij Sanchez Romat e, waarmee de bekers van liefhebbers van goede gebruiken worden gevuld.
Zoals in alle tabanco, als we naar boven komen, kunnen we er altijd een mee naar huis nemen klein flesje van die bouillon die hun laarzen bewaren? . Hoewel, zoals het is, niets te vergelijken is met genieten in de echt authentieke sfeer van de tabanco, omringd door lokale mensen en uiteraard vergezeld van een van de beroemde gangsters ": de traditionele montaditos die een klassieker van het vak zijn geworden.
La Pandilla montaditos zijn episch
DE GITAAR VAN SAN PEDRO: VROUWEN REGEL
De Guitarron van San Pedro we bereikten het in slechts twee minuten, op Bizcocheros-straat 16 . En deze specifieke heeft een eigenaardigheid waar we van houden: ondanks het feit dat de tabakswinkel een bedrijf was dat bij uitstek werd gerund en bezocht door mannen, hier zijn de vrouwen die heersen.
Om een goede tijd te hebben om te doen waar we van zijn gaan genieten, is een zeer goede optie om te wedden op de proef dat Mireia , Catalaans — hoewel overgenomen uit Jerez —, Liefhebber van sherrywijn en een van de eigenaren, organiseert op aanvraag: drie droge sherrywijnen voor 10 euro die een goede tijd weggeven om ons terug naar huis te brengen.
BONUSTRACK: DRIE TABAKSGEHEIMEN
Als u richting het historische centrum van Jerez loopt, kunt u een korte stop maken bij de Tabanco La Reja , nog een van de klassieke wijntempels, voordat u Calle Algarve bereikt: de Tabanco Plateros klampt zich weer vast aan de Jerez-traditie het serveren van wijnen in bulk zonder ophouden. En dat doen ze al relatief kort: hoewel het in 2011 voor het eerst zijn deuren opende, werd het veel minder geleden op deze locatie geïnstalleerd: in 2016.
Hier is de jeugdige sfeer die de boventoon voert en het design het is veel moderner dan anders: dat is nu juist het curieuze. Omdat tabanco's zijn vandaag de dag nog steeds hot spots, zelfs eeuwen nadat ze zijn gemaakt . En ze blijven vrienden en familie, vreemden en bezoekers concentreren rond dezelfde schat: wat Jerez-wijn niet bereikt, bereikt niets ter wereld.
En dat is het mooie van dit verhaal, dus om het te vieren, laten we er hulde aan blijven brengen. Nog een schot, alsjeblieft!
Tabanco Plateros, onlangs geopend, laat zien dat tabanco's nog steeds in de mode zijn
Hoewel dit hetzelfde is, kunnen we het ook meenemen in het laatste van onze voorstellen: de Tabanco Las Cuadras een stop waard meer vanwege de schoonheid van de ruimte dan omdat het eigenlijk een tabakswinkel is . En er is geen hier geen spoor van wijnlaarzen , worden ze niet verwacht. Hoewel ze het desgevraagd natuurlijk uit hun fles schenken: voor iets we zijn in Jerez.
Je moet letten op de decoratieve details, op de verschillende ruimtes die meesterlijk zijn aangepast aan hun nieuwe gebruik -tot een paar jaar geleden was deze plek eigenlijk een blok-, en zelfs aan hun eigenzinnige badkamers . Maar als er iets is dat de mensen van Jerez elke dag -vooral in het weekend- overtuigt, dan is het hun Binnenplaats van de gravin : een grote binnenpatio waarin allerlei elke week flamencoshows.
Vind haar 'patio de la Condesa' en dans tot het ochtendgloren