Daken van traditionele huizen in het vissersdorp Olhão, in de buurt van Faro
Het is niet moeilijk om te verdwalen in de oude visserswijk van Olhao , vooral als het met opzet wordt gedaan: het netwerk van geplaveide steegjes , degenen die tot in het oneindige draaien, vormen een echt labyrint waaruit je het gevoel hebt nooit meer weg te gaan.
Misschien ligt de fout bij al die mensen lage huizen , over het algemeen ongerept wit geschilderd – hoewel sommige andere zijn bekleed met traditionele tegels –, die in gelijke delen bedriegen en misleiden. Velen behouden zelfs een grijze of blauwe rand die de ramen omringt en die, voor degenen die een beetje intuïtie hebben, onthult waar in de Portugese kust we ontmoeten.
Deze ruimtes zijn woningen, maar ook ambachtslieden , kleintjes restaurants op smaak gebracht met de zee en bedrijf van herinneringen. Charmante projecten die verrassen terwijl je ermee loopt op elke warme zomerochtend, met aandacht voor elk detail, elk mooi hoekje. De atlantische bries , degene die in de hoeken wervelt, zal dan komen om ons op te frissen.
Dit is een goede manier – misschien wel de beste – om onze specifieke inval te beginnen in wat in de volksmond bekend staat als de kubistische stad van de Algarve. De reden voor de bijnaam? We vinden het precies in zijn historische helm , waarvan de oude huizen en flatgebouwen geen daken hebben, die in het verleden werden vervangen door terrassen : de typische daken van de Algarve. Een uniek gezicht dat kan worden gewaardeerd op het moment dat je een beetje omhoog gaat -misschien naar de toren van een van zijn kerken?- en de veelheid van kubussen aanschouwt die verspreid zijn over een vlakke horizon, die samenkomen en elkaar overlappen in meerdere perspectieven.
Ze zeggen dat die daken zijn erfgoed van arabieren die hier eeuwen geleden passeerden. De oorsprong van Olhão ligt echter veel vroeger: er zijn archeologische vondsten die de aanwezigheid van mensen hier al in het Neolithicum aantonen, hoewel de meest interessante overblijfselen, enkele kalkstenen beeldjes die in Moncarapacho zijn ontdekt, overeenkomen met het Chalcolithicum.
Enige tijd later zouden ze komen romeinen , die ook hun sporen hebben achtergelaten, zoals in veel andere kustplaatsen, met hun visserij- en zoutindustrie. Wortels die deel uitmaakten van de identiteit van Olhão, die vandaag, een handvol eeuwen later, zich blijft ontwikkelen tot het punt van de grootste vissershaven van de Algarve.
Afgezien van de vissen, is er tijd om erover te praten, we gaan verder met onze wandeling en ook met de verrassingen, die soms uit de hoogte komen: de vogels van keramiek die, aan een netwerk gebonden, de kleinste straatjes van de stad decoreren en het gebied een bijzondere charme geven. In andere hoeken voegen gekleurde paraplu's of banners een vleugje kleur toe.
Een gesprek tussen moeder en dochter is te horen achter de vitrages van een open raam, terwijl twee hoeken verder wat te horen is een beetje fado . Opeens imponeren sommige gebouwen met hun statige uitstraling: enorme deuren, smeedijzeren balkons, grote ramen... je kunt niet naar binnen kijken, maar je kunt het je wel voorstellen. Het zijn huizen die toebehoorden aan die zakenlieden en vissers die aan het begin van de 20e eeuw rijk werden met handel en conservenindustrie van Olhao.
Op nummer 72 –en tot 80– van de Rua do Commerce , een uniek gebouw met een witte gevel en een enorme koepel op het dak fascineert ons: het is een van de emblemen van Olhão, en terecht. Gebouwd in 1920, heeft het altijd enkele winkels op de begane grond gehuisvest - De Florita-winkel is een van de meest herinnerde - en op de bovenste verdiepingen kamers. Het is momenteel een gerenoveerd pension, O Casarao AL , waarvan het dak een onovertroffen uitzicht heeft op het estuarium en de kubistische huizen van de stad.
De laatste stop die we maken is bij de kerk matrix, het eerste stenen gebouw in Olhão, gebouwd aan het begin van de 18e eeuw. Met zijn majestueuze barokke façade -en de bijbehorende ooievaar die besloot zijn nest op het dak te bouwen natuurlijk-, zijn hoofdkapel, het tongewelf dat het hele interieur bedekt en zijn religieuze afbeeldingen, verblindt het de gelovigen elke dag. We naderden ook de kapel van Onze Lieve Vrouw van de Bedroefden , in het achterste gedeelte, vereerd door allen die hun leven aan de zee hebben gewijd en blijven doen.
Want ja: de zee is een constante als je het over Olhão hebt, en dat is te zien. Dat doet ze in details zoals de boogvormige plantenbakken die haar straten sieren, maar vooral in de zout aroma die elke hoek omringt en die ons, zonder het te beseffen, naar de Avenida 5 de Outubro leidt. Daar, voor de schitterende wateren van een Atlantische Oceaan die in dit deel van de Algarve onderdak biedt aan de veelgeprezen Ria Formosa en zijn verzameling veelkleurige vissersboten, is er nog een van de onbetwistbare stops in de stad: het unieke gebouw van de markt.
Met een roodachtige kleur en groene koepels, om het te bezoeken, moet je vroeg opstaan en de meest authentieke sfeer rond de kraampjes ervaren. Hier neemt het rumoer de ruimte over, en dat is besmettelijk. De verse vis het komt en gaat net zo snel als de visverkopers het schoonmaken, voorbereiden en verzenden. Terwijl op de toonbank soorten worden tentoongesteld die nog nooit eerder zijn gezien, met exotische namen waarvan nog nooit is gehoord, waarvan de voordelen en voordelen de winkeliers snel uitleggen.
Gemeentelijke markt van Olhao
In het tweede marktgebouw zijn kramen gereserveerd voor vlees en groenten. Daar kun je ook de echte Olhão ademen, degene met in de hoofdrol zijn buren in uw dagelijkse winkelroutine. Iets dat veel verandert op zaterdagochtend: dan is de lokale producenten uit de hele omgeving feesten ook mee en rondom het marktgebouw zetten ze hun kleurrijke kraampjes met allerlei lokale producten. Tussen uw voorstellen? Van ambachten gemaakt met kurk tot potjes met aardbeienboomlikeur, traditionele zoetigheden op basis van amandelen en vijgen of bloemen. Daar met lege handen vertrekken zal niet alleen heiligschennis zijn: het zal ook een onmogelijke missie zijn.
Iets verder, waar de vissershaven zijn plek vindt, gaat de drukte door, en tussen boten die komen en gaan, covo's - klei manden gebruikt om octopussen te vangen - gestapeld en netten van alle soorten en maten, de echte protagonisten van deze kunst, de vissers, zwoegen tussen gesprekken en gelach in dagelijkse taken die verband houden met hun handel. Dat is waar de echte Olhão is.
Groentenkraam op de Olhão-markt
Vertel me over de zee, matroos
Van de zee, ja, aangezien we hier zijn, zullen we het moeten verkennen. Hoewel eerder, is het misschien beter om ervan te genieten. We besloten om het lokale product recht voor de markt te proberen: er is OF Boot , een traditioneel restaurant waarin Joao en Roberto streven ernaar om hun gasten de beste vis en zeevruchten in de omgeving te bieden via levenslange recepten . We probeerden een typische rijst met scheermessen en -we zijn klassiekers, wat kunnen we doen- een cataplana. Voor een wat stijlvoller voorstel, in Tacho naar tafel , aan de Avenida dos Lavadouros, serveren ze heerlijke octopus en sardines.
Met een volle maag, nu ja, wordt het tijd om verder te gaan op de weg.
En het pad leidt ons naar de strand , waar Olhão ook bekend om staat vanwege de verschillende en smakelijke opties die het in dit opzicht biedt. Kleine boten vertrekken vanuit de haven en verbinden met de spectaculaire en eenzame – sommige meer dan andere – van de Ria Formosa , zoals die van Armona, Culatra of Farol.
Harmonie , een charmant vissersdorpje, is ook een zomerbestemming voor veel Portugezen en buitenlanders. Eenmaal aan land zullen we door de groep huizen moeten gaan en de duinen bijna 1,5 kilometer moeten oversteken totdat we het strand bereiken, het strand dat vanuit vogelperspectief een oneindig palet aan tinten laat zien Turkoois . Het ijskoude water - dit is de Atlantische Oceaan, wat hadden we verwacht - en soms kalm, zijn ideaal voor het beoefenen van allerlei soorten watersporten of om te genieten van het simpele plezier van het zweven met de buik omhoog. Dit is echt het paradijs.
Strand in Olhão
Maar er is meer, natuurlijk, en in de buurman culatra eiland het strandplezier gaat door. Het beste? Dat er hier te kiezen valt, dus ofwel wedden we op de Culatra-strand , die we bereiken na een wandeling over een 500 meter lang verhoogd wandelpad, of door Praia do Farol , die zijn naam dankt aan de vuurtoren aan de westkant. Beide erg populair, het zal een kwestie van geduld –en benen- zijn om onze plek te vinden: na een stukje lopen en het gebied achter ons te laten waar meestal meer mensen geconcentreerd zijn, zullen we die eenzame ruimte vinden om in te planten onze peuken... en de paraplu. Er is geen twijfel.
Ook zal er niet zijn dat, met het prachtige natuur- en landschapsspektakel dat we voor ons zullen hebben, wie zal ons van hier kunnen verwijderen? Het wordt ingewikkeld, we gaan niet liegen...