Een weekend om Helsinki te ontdekken
Helsinki is een stad waar reizigers reizen. Nee, het is niet verkeerd gespeld. **Het is een stad voor reizigers, voor mensen die Parijs, Lyon en Biarritz al goed kennen **, voor degenen die de Grand Tour een kleinigheid vinden, voor degenen die zich beter verplaatsen op JFK dan in Nuevos Ministerios.
Helsinki is een stad van Finnen. Ook in deze zin hebben we geen fout gemaakt. Het is een plek die alleen aan zichzelf te danken is, het pretendeert niet iemand leuk te vinden. En minder voor de reizigers die steeds meer besluiten een kaartje te nemen en voet aan wal te zetten in de hoofdstad van Finland. Deze introversie en deze authenticiteit maken het een plek vol charisma. Het hele land heeft het. Finland ligt in het midden van Zweden en Rusland, tussen Oost en West: geopolitiek is het altijd een belangrijk land geweest. Doorheen de geschiedenis hebben de twee buren het bewoond. Finland is sinds 1917 onafhankelijk. Russische en Zweedse culturen zijn aanwezig en dit geeft het land een eigen identiteit die in niets lijkt op die van de buurlanden. Finland is eigenlijk geen Scandinavisch land: het is een Scandinavisch land..
Een stad voor reizigers
VRIJDAG
Eerste indruk. Als je in een nieuwe stad aankomt, moet je twee dingen doen: verlaat de koffer en probeer de vorm van de stad te begrijpen . Dat wil zeggen: hotel en kaart. Laten we een nieuw hotel kiezen, zoals de F6, dat op een paar minuten van de Esplanadi en iets meer van het Design District ligt. Het is wat we verwachten van een gloednieuw hotel (geopend in juni) in Finland. De receptionisten dragen Marimekko-uniformen, het ontwerp is niet opzichtig maar consciëntieus, het ontbijt is gezond en vrolijk, de sfeer is informeel en Er zijn fietsen voor iedereen beschikbaar. We laten de koffer op de kamer staan en gaan de straat op. Een moment: je moet het badpak aantrekken. Er is een feest vanavond, sorry, sauna.
Middag te voet (van 2 tot 4 uur). De middag gaan we wandelen. We hebben je gewaarschuwd. Het is de beste manier om de stad te proeven, te weten hoe en waar we ons bevinden en wat de belangrijkste assen zijn. We beginnen op de Esplanadi, een ietwat verontrustende boulevard omdat we ons zo in Parijs zullen voelen. We zijn niet zo verkeerd. Het werd in 1817 gebouwd door de architect van het klassieke Helsinki, Carl Ludwig Engel, Duitser van geboorte en goed gefinancierd door de Russische tsaren, die op hun beurt werden beïnvloed door de continentale esthetiek die wordt gezien in steden als de Franse hoofdstad. De 'Espla' is een plek om te wandelen, winkelen en gezelligheid. Hier vinden we de grote winkels van de stad, zoals Stockmann of Iittala, cafés zoals Strindberg, waar de machtigen gaan, of Kappelli's, dat bijna 150 jaar oud is: Sibelius kwam er vroeger vaak, en het heeft zelfs een menu in zijn naam. Op de Esplanadi bevindt zich het Kämp hotel, dat al sinds 1887 illustere gasten ontvangt. Het centrale gebied is een echt park dat, zodra de zon opkomt, de helft van Helsinki aantrekt op het gras zitten als iemand die op een terras zit.
Vanaf de Esplanadi gaan we naar de Plaza del Senado , eveneens door Engel ontworpen in neoklassieke stijl. Dit is een complex gebouwd tussen 1822 en 1852 dat omvat: de Kathedraal, de Raad van State, de Universiteit en de Nationale Bibliotheek. Daartegenover ligt het Tori-gebied, met zijn cafés, winkels en musea zoals het Helsinki Stadsmuseum of Stadsmuseum, verdeeld in vijf kleine gebouwen en gratis toegankelijk. Alles is plechtig en de schaal is enorm, keizerlijk. We zullen de relevante foto's maken, we zullen bladeren in de pop-ups die de hele stad bedekken, We zullen praten over hoe duidelijk de Russische esthetiek is en we zullen blijven lopen. Laten we naar de ... gaan Marktplaats. Dit is een van de zenuwcentra van de stad. Hier komt men eten en ontmoeten bij de tientallen eet-, drink- en cafetariakraampjes. Ongeacht de tijd van het jaar: het is er altijd levendig. Oh, wat is dat rode gebouw? De Uspenski-kathedraal of de orthodoxe kathedraal . Het lijkt erop dat we in St. Petersburg zijn. Als we tijd hebben, naderen we een schiereiland: Katajannoka, met een hoge dichtheid aan Art Nouveau-gebouwen. Deze stijl was de manier waarop de Finnen de Russen vertelden dat ze Europeanen waren. Katajannoka is mooi om in te wandelen en duur om in te wonen.
Het heeft alles wat we vragen in een nieuw hotel.
Laten we nu doen wat een inwoner van Helsinki zou doen: wandel langs de kust (als het weer het toelaat) van het marktplein naar Munkkisari , waar we de route zullen afmaken en nieuwsgierige dingen gaan doen. Als we naar de kaart kijken, lijkt het ver weg. Het is niet. We zullen Allas Sea Pool ontmoeten een onlangs geopend complex van zwembaden, sauna's en terrassen die ons een goed idee zullen geven van wat de lokale bevolking aantrekt: welzijn, goede architectuur en sport.
Tijdens deze wandeling zullen we de Ursula zien, een café gebouwd voor de Olympische Spelen van 1952 en Kaivopuisto, een enorm park waardoor je begrijpt dat de natuur hier overal naar binnen sluipt . We zullen vanuit onze ooghoeken kijken naar de wijk Eira, waar we ambassades en herenhuizen vinden, en we zullen bedenken hoe aangenaam het moet zijn om daar te wonen.
Nacht: sauna, hamburger en cocktails. Als je geen sauna hebt genomen, ben je niet in Finland geweest. We doen het de eerste dag. We gaan naar Löyly, een bijna onbegrijpelijke plek voor niet-Finnen. Het is de plek om naartoe te gaan degene die bijna stierf van succes toen het in juni werd geopend, degene waar iedereen commentaar op geeft. Het gebouw is een goed voorbeeld van hedendaagse Scandinavische architectuur: Gebouwd in ecologisch hout door Avanto Architecs, bereikt het in sommige gebieden een hoogte van negen meter. loyaal er zijn bijna 2.000 m2 sauna, restaurant, solarium, terras en bar ; De eigenaren zijn Jasper Pääkkönen, een acteur uit de Viking-serie, en Antero Vartia, een parlementariër, beide zeer populaire figuren.
We gaan eerst naar de sauna. We zullen kiezen of traditioneel of hout. Het is geen conventionele sauna omdat het wordt ingenomen met een badpak en het is gemengd . We zullen zweten en kletsen zolang we het kunnen uitstaan. Een duik in de zee, hoe koud het ook is? Waar je ook gaat... Na de sauna en de douche gaan we eten en drinken. De sauna sluit om 22:00 uur, maar de keuken om 21:00 uur: laten we dan de volgorde van het ritueel berekenen. In Löyly moet je geduld hebben omdat er veel mensen zijn, maar we zullen veel plezier beleven aan het kijken naar het gezonde menselijke landschap. Het eten is hier vers, kleurrijk en overvloedig. Deze plek is, zoals een local ons vertelt, "een droom, het summum voor een Fin".
Löyly, DE hotspot
ZATERDAG
We zullen zaterdag wijden aan Fins design, de sleutel tot het gebrek aan uiterlijk vertoon om deze samenleving te begrijpen. Grote merken zoals Iittala en Arabia of namen als Alvar Aalto zijn aanwezig in huizen door het hele land zonder er veel belang aan te hechten. In een duur land is design betaalbaar.
Morgen: design, design en nog eens design. Voordat we naar het designdistrict gaan, zullen we ons respect betuigen aan het treinstation, een wonder ontworpen door Eliel Saarinen (vader van Eero Saarinen) in 1919. Het wordt voorgezeten door twee standbeelden met lantaarns die, zo zeggen ze, reizigers verlichten.
Nog steeds met kippenvel (we zijn mythomen) gingen we naar de Barrio del ídem. We kunnen ook met het openbaar vervoer (€8 per dag), maar alles is zo dichtbij dat het het niet waard is. In de straten van deze zeer serieuze wijk zijn er ongeveer 200 ruimtes met design als hoofdrolspeler. Het is een ontwerp dat geen belang hecht (hoewel het weet dat het dat wel doet), zelfbewust maar zonder vuurwerk. Het idee is: slenteren door Uudenmaantaku, Korkeavuorenkatu (probeer te spellen, dapperen) en de omliggende gebieden, stoppen waar we willen.
Er zijn cafés, kantoorboekhandels, kappers, kinderkleding, vintage winkels, opticiens, galeries, restaurants... Namen? ** Lokaal; deze warme winkel brengt designobjecten samen, kunstgalerij van Finnen of degenen die hier hebben gewoond en koffie, geen coffeeshop.** Voor stijlvolle kinderen hebben we Punavuoren Peikko, voor nog een koffie (Finnen drinken veel en eten veel ijs room) hebben we Fleuriste, waar we ook bloemen kunnen kopen. doen Iets vintage of tweedehands? Laten we naar Fasaani gaan . Als we een heel moderne bril willen, gaan we naar Proud Optiikka. **Als we op zoek zijn naar een krachtig object dat ons aan Finland doet denken, gaan we naar NouNou Design** en vragen we een stuk van bijvoorbeeld Anu Pentinnen.
Wanneer we de eerste symptomen van Nordic Stendhal opmerken, kunnen we denken aan eten. Laten we gaan Juuri. Deze plek is voorstander van een gastrotrend die de lokale bevolking gek maakt: ze zijn l als Sapas of Finse tapas . Het is een eenvoudig etablissement, met kleur en, nogmaals, doordrenkt van lokaal design. Juuri heeft zelfs zijn eigen grote keukenboek. We nemen het degustatiemenu en besparen onszelf het denken.
Dé plek waar Finse tapas worden geproefd
Namiddag: tentoonstellingen, winkels en Aalto. Na de lunch is het museumtijd. Het Design Museum is gevestigd in een neogotisch gebouw dat in 1895 de eerste gemengde school in Finland huisvestte. Wees voorzichtig met de datum. Het herbergt uitstekende tentoonstellingen zoals die tot 25 september over Eero Aarnio, een van de figuren van hedendaags design die nog steeds leeft en werkt . Het heeft ook een prachtige permanente tentoonstelling: er is geen grootse museumfanfare, maar het is erg inspirerend.
Na dit bezoek gaan we weer winkelen, een culturele daad die altijd helpt om de essentie van de plaatsen te begrijpen. We keren terug naar het Esplanadi-gebied. Er is Stockmann, het typische Finse warenhuis. Gebieden die we niet mogen missen: de supermarkt en die voor Finse merken. Na deze onderdompeling in het lokale winkelen gaan we voor twee klassiekers uit de Finse cultuur. Marimeko (onmogelijk om uit te gaan zonder iets met een heel patroon en heel levendig) en Artek . De laatste heeft een nieuwe ruimte die een hybride is tussen een winkel, een showroom en een museum. De grote namen en stukken Fins design worden hier verkocht, zoals Kukkapuro, Tapiovara en de meest populaire zoals Aalto, Arabia en Ittala. Deze laatste twee bedrijven openen in het najaar een nieuw designcentrum in Helsinki.
Het is tijd om je voor te bereiden op een van de grote momenten van het weekend. We gaan het eerste gebouw van Alvar Aalto bezoeken, een van de grote claims van dit land. De architect dacht: Academische boekhandel , een van zijn grote projecten, in 1962 en zeven jaar later klaar met de bouw ervan. En hij dacht er in zijn geheel over na, van de deurklinken tot de lessenaars waar de boeken op zitten, door de huiveringwekkende dakramen. Het is een levendige plek, warm en zonder enige pose. Puur Aalto.
Interieur van het Design Museum
Nacht: gastromoment. We hebben honger en we hebben twee opties voor het avondeten. De eerste omvat het volgen van de high-maniak route. Het is iets dat we alleen hier in Helsinki kunnen doen. Het gaat om dineren in het restaurant van de Savoy , een andere ruimte ontworpen door Aalto en een compleet mekka voor aartsfetisjisten. Hij bouwde het voor de boekhandel, in 1936, en alles is pure moderniteit. Hier dineren, op de bovenste verdieping van een gebouw aan de Esplanadi, aan de houten tafels en met de Savoy-vaas in de buurt, kan heel gedenkwaardig zijn. Dit is de formele optie, zo formeel als Helsinki maar kan zijn.
Het tweede voorstel is om te dineren in een van de hippe plekken van het moment. Sellama de haan en het is een paar minuten en verbonden met het hotel waar we sliepen. Het is het nieuwste project van Richard McCormick, een van de sterrenrestaurants van het land. Het is een bistro met een internationale uitstraling en een lokaal publiek die altijd een interessant leven lijkt te leiden. De begane grond is een enorme kelder en verlicht zoals je altijd mooie mensen ziet. Als het vol is kunnen we proberen naar **BasBas** te gaan, door chef-kok en sommelier Niki Thieulon , hoewel het misschien een verloren strijd is: iedereen wil naar dit restaurant. Als je na het eten nog kracht hebt, durven we de Kaurismaki-bar te proberen. Het heet Kafé Moskova en het is in Kampi. Als je je ogen sluit of genoeg wodka drinkt, zul je denken dat je op een geheime en Sovjet-plek bent.
Zondag: ochtend op de eilanden. Waarom de dag beginnen in een conventionele stad als je op meerdere eilanden kunt beginnen? We nemen de veerboot naar Suomenlinna, een zeefort dat meerdere eilanden omvat . Het is de meest bezochte attractie in Finland. Op papier lijkt het niet spannend, maar het wordt uiteindelijk heel interessant. De reizen dienen om vooroordelen te doorbreken, ook al zijn ze zo sterk als vestingmuren. Deze reis (15 minuten) stelt je in staat om de merkwaardige morfologie van de stad te zien en de aanwezigheid van de zee erin te begrijpen. Ook omdat het een injectie van de natuur zal zijn. Suomenlinna werd gebouwd in 1748 en heeft drie landen verdedigd: Finland, Zweden en Rusland. Tegenwoordig is het een soort dorp met historisch gewicht, waar de lokale bevolking komt om te genieten van het groen, om te eten (er zijn 11 cafés en restaurants), om te picknicken, te sporten, geheime gangen te bezoeken en nog zuiverdere lucht in te ademen dan in de stad. Je denkt uiteindelijk hoe het moet zijn om daar te wonen, in het midden van niets en alles. Ongeveer 800 mensen doen dat.
Natuur in een zeefort
Archimaanse middag. We nemen de veerboot terug en keren terug naar het vasteland: naar Helsinki. De architectuurroute begint. In deze stad bestaan neoclassicisme, art nouveau, het werk van Alvar Aalto, houten en hedendaagse architectuur naast elkaar. We concentreren ons op de 20e en 21e eeuw en gaan naar de Kiasma. Dit museum werd geopend in 1998 en gebouwd door Steven Hall, Het toont kunst van het nationale en internationale heden en van het eerste niveau. Deze zomer toonde hij het werk van Ernesto Neto en in het najaar wijdt hij een grote tentoonstelling aan Mona Hatoum. Het is zo'n museum waar je wilt zijn, snuffelen in de boekhandel en blijven om te eten.
We volgen de route, richting de Finlandia Hall, nog een van Alvar Aalto's grote werken. Gemaakt van wit Carrara-marmer (waarvan ze beschuldigen dat het niet goed blijft) blijft elegant, krachtig en discreet . Allemaal tegelijk, zoals Aalto. Na afscheid te hebben genomen van de grote Finse architect, vervolgen we onze weg. We gaan (geen tijd voor meer) een kijkje nemen in het HAM-Helsinki ArtMuseum, Gevestigd in een functionalistisch gebouw uit 1937 dat deel uitmaakte van de faciliteiten voor de Olympische Spelen van 1952.
Kiasma, de toegangspoort tot de kunst van het heden
We eindigen deze reis en het weekend in de Kapel van de Stilte of Kamppi-kapel. Deze eigenaardigheid werd gebouwd in 2012 toen de stad de Design Capital of the World was. Het is gemaakt van hout en ligt in het centrum van de stad, in Kamppi. Het is een plek ontworpen voor herinnering en stilte. Het is simpel: gewoon een paar banken en veel hout, maar verder is er weinig nodig om dat doel te bereiken. We kunnen geen betere plek bedenken om het weekend in Helsinki af te sluiten. Dit is het land van de stilte: hier wil je fluisterend praten. Maar er is iets dat we hardop zullen zeggen als we op weg zijn naar het vliegveld: “we komen terug”.
De Kapel van de Stilte, waar je zin hebt om te fluisteren