De B-kant van Sevilla: er is leven buiten de Giralda
Vandaag zeggen we gedag tegen de Sevilla onderwerpen . We gingen de straten van de Sevillaanse hoofdstad op, verlangend naar nieuwe plannen. Maar we hebben geluk: Sevilla Het is een van die steden geworden waar altijd iets nieuws te doen is.
Het is niet langer nodig om een bezoek te baseren op uw bewonderde Giralda, de mythische Betis-straat of de nieuwe Metropol Parasol . Omdat, hoe moeilijk het ook voor ons is om te geloven, er meer leven is dan de toeristische emblemen. En vandaag, mijn vriend, zijn we vastbesloten om ze allemaal te ontdekken.
Zoals overal ter wereld worden steden ontdekt door te wandelen. Dus we zetten onze batterijen en beginnen in de mythische Sherry Gate , aan het ene uiteinde van de Grondwet Avenue. Als we naar de kathedraal gaan -dat we alternatieven gaan voorstellen, betekent niet dat we de grote referenten negeren-, we bleven aan de linkerkant van de straat.
Plaza del Triunfo in de Barrio de la Cruz, Sevilla
Een imposante passage, voorafgegaan door een enorme deuropening, leidt ons naar de Stadhuisplein , een van die prachtige hoeken die Ze worden zelfs door de Sevillanen zelf niet opgemerkt. En diep van binnen zijn we dankbaar dat het zo is.
Het plein, halfrond van vorm, bestaat uit een reeks arcades ondersteund door marmeren zuilen en versierd met prachtige fresco's van de Sevilliaanse kunstenaar José Palomar . En hoe vers! Boven hen, een gebouw met drie verdiepingen, en recht vooraan een klein deel van de historische Almohadenmuur van Sevilla.
We stoppen even en ineens zijn we ons bewust: hier beheersen stilte en rust alles. We vergeten al snel de drukte van de stad die we net hebben verlaten.
De begane grond van de vierkante huizen kleine bedrijven gewijd aan filatelie en numismatiek. Precies in de beschutting van de arcades wordt elke zondag een zeer eigenaardige markt gehouden, gewijd aan zijn verzamelaars.
Voor vertrek een korte stop bij de draaibank , een banketbakkerij die gespecialiseerd is in snoep gemaakt in de kloosterkloosters van Sevilla, zal niet misstaan. Traditionele taarten die de Sevilliaanse banketessence concentreren op basis van eenvoudige ingrediënten als eieren, meel, suiker, amandelen, kaneel of engelenhaar. Het beste souvenir om mee naar huis te nemen.
Begane grond van de Plaza del Cabildo, in Sevilla
MAAKT HET EEN VAN PALEISEN?
We verplaatsen ons niet van het centrum en gaan richting de nummer 39 van Mateos Gago , hoofdslagader van Wijk Santa Cruz . Daar, door de meeste toeristen genegeerd, staat een architecturale referentie uit het begin van de 16e eeuw: de ** Casa de Salinas .**
We betreden dit immense Sevillaans vorstelijk huis en we kunnen niet anders dan verrast worden door de architectuur, die de renaissance-, gotische en mudejarstijlen combineert die typerend zijn voor een tijd waarin het gebied werd bewoond door de meest gerenommeerde families van Sevilla. Hoewel het door de eeuwen heen verschillende wijzigingen heeft ondergaan, gepromoot door de verschillende eigenaren, De afgelopen tijd is er gewerkt aan het herstellen van de originele details..
Van enorme artistieke en monumentale waarde, terwijl we er doorheen gaan binnenplaats , we kunnen er niet omheen om aandacht te besteden aan details zoals het traliewerk of de tegels die opvallen en verblinden vanuit elk van de hoeken. Hoewel de familie Salinas op de eerste verdieping van het huis blijft wonen, van maandag t/m vrijdag is het benedengebied te bezoeken.
Een essentieel Sevilliaanse vorstelijke huis om de stad te begrijpen
We verlaten het huis en het blijkt dat we het leuk vonden om typische Sevilliaanse paleizen te ontdekken, hey... We willen meer! Dus, niet kort of lui, we zetten koers naar een die voor iedereen klinkt, zelfs als het van horen zeggen is. **Het Dueñas-paleis** -ja, ja, hetzelfde waar de overledene woonde Hertogin van Alba -, besloot in 2016 zijn deuren voor het publiek te openen en het is onze volgende bestemming.
We beginnen onze rondleiding door de 1900 vierkante meter bezoek van dit paleis als iemand die een echt museum binnengaat. En het is dat, in dit geval, niet alleen de architectuur, een mengeling van mudejar en gotiek, belangrijk is. Ook de kunstcollectie, van niemand minder dan 1425 stuks van alle soorten - foto's van Sorolla of Gonzalo Bilbao , sculpturen, wandtapijten of sieraden - een bezoek waard.
We liepen door de stallen, door de Santa Justa Garden, de kapel of de Patio del Limonero. En hier stoppen we meer dan nodig is om een van de anekdotes te verwerken die we het leukst vinden aan de plaats: in deze hoek zag de geboorte van de zeer Antonio Machado , wiens vader de beheerder van het paleis was.
In feite zou de dichter jaren later schrijven: "Mijn jeugd bestaat uit herinneringen aan een binnenplaats in Sevilla en een duidelijke boomgaard waar de citroenboom rijpt..." . Zo simpel is het!
Paleis van Duenas
DE TECHNISCHE STOP OM TE ETEN
En als er een gebied in de stad is dat zou kunnen worden genoemd "alternatief", om ons het plezier te geven een kaart te trekken, dat is " Soho Benita ”. In deze buurt komen lokale kunstenaars en ontwerpers samen, bereid om een ander voorstel te doen dan de grote commerciële ketens die alles binnendringen.
Originaliteit in de vorm van kunstgalerijen - De Limbo -, boekhandels - Een kat op de fiets -, modewinkels - Isadora of La Importadora - en zelfs hoedenwinkels - Patricia Buffuna -, zullen ons meer verbazen dan we ons kunnen voorstellen. We bevinden ons in het perfecte universum waarin we onszelf kunnen verliezen. Natuurlijk, zonder op de klok te kijken.
Of nou ja, misschien gaan we er eens naar kijken. Vooral omdat er nog veel Sevilla te ontdekken valt. En deze keer willen we meer te weten komen over de geschiedenis ervan. Wacht… Wij hebben een idee!
Laten we door Sevilla dwalen
HET SEVILLA VAN 29
We gaan naar de andere kant van de stad: de Palm Avenue Hij was een trouwe getuige van alles wat er aan het begin van de 20e eeuw in Sevilla gebeurde. En een van de belangrijkste gebeurtenissen was zonder twijfel de Ibero-Amerikaanse tentoonstelling van 1929 , die de stedelijke configuratie van de stad volledig veranderde.
Omdat we graag meer over het onderwerp willen weten, worden we aangemoedigd om enkele van de meest representatieve paviljoens van die tentoonstelling . Hoewel ze tegenwoordig heel verschillende functies hebben, blijven ze geweldige juwelen van Sevilla-architectuur samenstellen die op zijn minst een wandeling van onze kant waardig zijn.
de oude paviljoen van Sevilla, vandaag omgebouwd tot zowel het Casino van de Tentoonstelling als in de Lope de Vega Theater , heeft de statige uitstraling van weleer behouden en is een bezoek waard. Aan de Avenida del Cid staat het oude Portugese paviljoen, tegenwoordig in gebruik als consulaat van hetzelfde land. Hetzelfde gebeurt met het Colombiaanse paviljoen, een prachtig gebouw vol knipoogjes naar de inheemse cultuur met afbeeldingen van heilige elementen, goden en dieren.
Een van de mooiste paviljoens, die uit Peru, met ramen en balkons die doen denken aan de koloniale architectuur van Cuzco, behoort momenteel tot de CSIC, terwijl die van Brazilië, Mexico en Uruguay worden gebruikt door de Universiteit van Sevilla.
De wandeling kan zo lang zijn als het lichaam ons vraagt, hoewel, ja, het einde zal duidelijk zijn: Amerika Plein, een magische plek waar je moet kiezen tussen het voeren van de duiven, of naar musea gaan: hier vind je zowel de Museum voor Kunst en Volksgebruik als Archeologisch Museum. De twee gebouwen zijn ontworpen door de vooraanstaande Sevilliaanse architect: Hannibal González.
Mudejar-paviljoen van de Sevilla Expo
NACHT VALT IN SEVILLA
De nacht valt in de hoofdstad van Sevilla en wat het lichaam van ons vraagt, is iets om te doen. Dus om de finishing touch te geven aan ons alternatief Sevilla, gaan we naar de ** Room X **, die sinds de opening in 2014 de referentie concertzaal in Sevilla.
Met een programma dat stijlen omvat die zo verschillend zijn als pop, funk, soul, rock of reggae , en met een podium dat vrijwel elke dag van de week nationale en internationale artiesten verwelkomt, is het de ideale plek om te genieten van livemuziek - het geluid is trouwens spectaculair - in Sevilla.
En mocht het gebeuren dat ons bezoek aan Sevilla in het weekend valt, dan hebben we geluk: na de concerten moedigt de Sala X club de meeste dansen aan tot 7 uur 's ochtends. Zolang ons lichaam het volhoudt natuurlijk! Wat is een betere manier om afscheid te nemen van de stad?
***Als je meer wilt weten, hier zijn enkele nieuwsgierige en originele plannen om de stad te leren kennen**
De eindeloze nachten van Sevilla
*Rapport oorspronkelijk gepubliceerd op 18 maart 2019 en bijgewerkt op 24 januari 2020