Salvador de Bahia, warmte en glimlach
De alomtegenwoordige hitte doet niets af aan de vreugde van degenen die bevolkt hebben, gekleed in felgekleurde kleding, de smalle en geplaveide Pelourinho-straten , het oudste deel van Salvador de Bahia.
Het geroezemoes is oorverdovend en het voortdurende gelach laat daar geen twijfel over bestaan de mensen die er zijn voelen zich gelukkig . Plotseling overheersen sommige trommels het tumult. Ze worden gevolgd door maracas. Muziek floreert in Salvador en het bloed van de mensen kookt . Een archaïsch en krachtig bloed. Het bloed van de oorspronkelijke hoofdstad van Brazilië, gesticht door de Portugezen, maar verheven tot de categorie van intense en onvergetelijke stad voor de slaven.
De inwoners van Salvador de Bahia scheppen op dat ze het beste carnaval in Brazilië (dat wil zeggen, van de wereld), maar ze hoeven niet te wachten op de aangegeven data om te dansen, want alleen zij weten hoe het moet.
Door de straten van Pelourinho, in Salvador de Bahia
Misschien omdat het een stad is waar de slavernij een wrede tol eiste, hebben de inwoners van Salvador ze omarmen en leven het leven alsof ze de volgende dag zouden sterven . Iets dat eenvoudig lijkt, en zelfs aan te bevelen is, maar dat de huidige samenleving verantwoordelijk is geweest voor het wissen van het DNA van de mens.
In feite is de Pelourinho Het dankt zijn naam aan het feit dat het in dat deel van de stad was waar de pyloon stond waar de slaven werden vastgebonden om ze genadeloos te geselen. Zo'n 450 jaar later zijn de whiplashwonden het kloppend hart geworden van Salvador de Bahia.
Muziekscholen, oude kerken, pleinen, bars en kleurrijke koloniaal aandoende huizen dot de straten van een Pelourinho die Michael Jackson zelf kwam boeien , die hier delen van de videoclip van zijn lied heeft opgenomen 'Ze geven niet om ons'.
Gedurende jaren, deze buurt was een van de gevaarlijkste in de stad , maar het rehabilitatiewerk heeft zijn vruchten afgeworpen en vandaag, nadat het door UNESCO tot werelderfgoed is verklaard, is het, **naast het Boheemse gebied van Rio Vermelho (Rode Rivier)**, een van de beste plekken om te besteden een intense en leuke avond in Salvador.
Uitzicht op de koloniale skyline van Salvador de Bahia
De Pelourinho bevindt zich op de bovenste verdieping van de stad, ongeveer 85 meter boven zeeniveau. De snelste en gemakkelijkste manier om naar de bodem af te dalen, is door de Lacerda-lift, een opvallende lift die werd gebouwd, met art deco tinten, in 1873. De afdaling duurt niet langer dan 30 seconden en biedt een prachtig uitzicht op de Baai van Allerheiligen.
Dat was de naam die de Portugezen gaven aan wat tegenwoordig de grootste baai van Brazilië is en een van de belangrijkste redenen waarom Salvador een van de belangrijkste handels- en transportcentra van het land werd.
In het water van de baai lijkt een stevige, ronde stenen structuur alsof het een navel is. Het gaat over fort van San Marcello, een vitale verdedigingspositie voor de Portugezen sinds de bouw in de 17e eeuw. Hoewel het vandaag niet kan worden bezocht, is het nog steeds een hoofdattractie voor cameralenzen.
Iets verderop is het **Ilha dos Frades (Eiland van de Padres)** een ideale nautische excursie om de dag door te brengen op een paradijselijk strand omgeven door vegetatie.
Ilha dos Frades
En als de kanonnen van san marcelo – en andere forten in Salvador – de aanval van vijandelijke schepen afweerden, allemaal, vrienden en tegenstanders, het licht van de Barra-vuurtoren diende als gids . Een licht dat sinds 1698 zeelieden begeleidt die de baai van Todos los Santos naderen. De vuurtoren, naast de Nautisch Museum, Het maakt deel uit van het fort van San Antonio.
Niet ver daarvandaan is het een ander, veel krachtiger licht dat de soteropolieten , gentilicio toegepast op de inwoners van Salvador. Het gaat over de zon. Elke dag, de mensen op het strand van Porto da Barra geniet een nogal ongebruikelijk voorrecht in een land als Brazilië, waarvan de kustlijn op het oosten ligt. Elk zonsondergang in Porto de Barra , wanneer de zon in vlammen zakt in de wateren van de Atlantische Oceaan, neemt de menigte afscheid met een gesloten en oprechte ovatie. Nog een voorbeeld van de vreugde en het verlangen om te leven van een volk dat zich toelegt op plezier en ritme.
Voor dat moment van verrukking baden, voetballen, lachen, drinken, kussen en omhelzen mensen. Brazilië in zijn pure staat. Hetzelfde Brazilië en dezelfde Salvador die Jorge Amado verliefd maakten, een van de meest geprezen schrijvers van het land.
Amado, geboren in Bahia, woonde in Salvador en u kunt de erfenis van zijn prachtige en creatieve werk bewonderen in de Stichting House of Jorge Amado en de Huis van Rio Vermelho , waar hij woonde met zijn vrouw Zélia Gattai.
Zonsondergang in Porto da Barra
precies in de Buurt Rio Vermelho zijn de meest Boheemse restaurants en bars in Salvador. Met de komst van mooi weer zijn de terrassen gevuld met tafels waar mensen van alle leeftijden drinken, eten en kletsen. De traditionele bahiaanse keuken, met zijn acarajé en moqueca heeft een goede vertegenwoordiging in het restaurant Theresa's huis een plek waar lekker eten bijna een religie is.
Goed eten is niet het enige vurige geloof in Salvador, want er zijn hier honderden kerken.
Onder hen valt de Nosso Senhor de Bonfim , die het syncretisme van het katholicisme en Candomblé vertegenwoordigt, een oude religie die zijn Wortels in West-Afrika. Buiten de kerk zijn duizenden gekleurde linten met drie knopen aan het hek gebonden. In hun kleur houden ze de wensen van veel bijgelovige gelovigen.
Moqueca in het huis van Tereza
Misschien verlaten veel reizigers, in navolging van de lokale traditie en geloof, hun kleurrijke linten in Bonfim , met de wens om ooit terug te keren naar deze stad die door de Portugezen werd gedoopt met de naam Salvador de Bahía. Redder van zielen, liever gezegd. Een Braziliaans juweel dat je de hartslag van het leven in zijn puurste intensiteit laat voelen.