Tafel voor een keer en 100% voor jou
Ik begin donderdagochtend met uitrekken gewikkeld in de zachte lakens van mijn hemelbed in het Blakes Hotel _(33, Roland Gardens) _, in ware prinsessenstijl uit de tijd van Lodewijk XVI van Frankrijk (kun je zien dat ik van films hou van Marie Antoinette? ). Ik heb dit hotel gekozen omdat het erg "gezellig" is, zoals de Engelsen zeggen, omdat het in een uitstekende buurt van de stad ligt, en omdat Ik ben getipt dat het een geweldig nachtleven heeft voor een drankje aan de bar en niet alleen voelen. Na een heerlijk bad in de badkuip, ook uit de tijd van Lodewijk XVI, en een lekker à la carte ontbijt op basis van een licht en heel gezond bord pannenkoeken (natuurlijk hoort dat bij seconden), gooide hij me eruit.
Zonsopgang in het Blake Hotel
Vanwege de nabijheid van mijn hotel en omdat een beetje cultuur nooit kwaad kan, is mijn eerste stop het Victoria & Albert Museum, een spectaculair Victoriaans gebouw dat altijd een interessante tentoonstelling herbergt, zoals een over de evolutie van ondergoed (ja, ja, je leest het goed, maar het is aantrekkelijker dan de titel klinkt). Dan ga ik naar het centrum en, zonder het te willen, kom ik **een van mijn favoriete decoratiewinkels Skandium** tegen, zonder twijfel, het paradijs van Scandinavisch design geconcentreerd op twee verdiepingen.
Ik loop verder over hetzelfde trottoir tot ik het vlaggenschip van de Engelse winkelstraat tegenkom, het warenhuis Harrods. Ondanks het feit dat 95% van de producten die ze verkopen buiten mijn bereik liggen, is het een traditie in mijn leven aan het worden ga naar de supermarkt en roddel over de uitgestalde producten . Ik weet niet waarom, maar uiteindelijk is er altijd een doos boterkoekjes gemaakt in Engeland. Lang leve de originaliteit en lang leve het dieet! En dus, of het nu de boter op het koekje is of mijn eigen hoofd, ik wil honderd procent Londen voelen. Waar? Ik maak een hele hete koffie voor mezelf en ik zit op een bankje in de mythische Hyde Park . Het hoort te zijn wat de lokale bevolking doet als ze vrije tijd op kantoor hebben; Ik maak van de gelegenheid gebruik om de voorbijgangers te observeren en het verhaal van hun leven te bedenken (ik veronderstel dat dit te maken heeft met mijn beroep van het maken van artikelen; verbeelding is altijd aanwezig ) .
Terwijl ik me concentreer op het creëren van mijn specifieke visie op het leven van een van hen, passeren er twee paarden en het lijkt erop dat elk dier hetzelfde recht heeft om van het park te genieten als mensen. Na een half uur zitten merk ik hoe koud mijn lichaam is, dus besluit ik op zoek te gaan naar mijn ideale huis -in mijn dromen- om in Londen te gaan wonen. Nadat ik in verschillende straten verdwaald ben geraakt, overvallen me twijfels: ik weet niet of ik bij een rood bakstenen huis in Tuinen van Cadogan ; een van de kleuren in Beauchamp Place of, al aan het dromen, stort ik me in een enkel huis in de buurt van Belgravia.
De reis is altijd een spiegel, kijk ernaar in deze prachtige decoratiewinkel: Skandium
En dit is waar ik ben als een aanbeveling van een vriend in me opkomt, die alles weet over openingen, over een nieuwe gezonde club voor zeer chique meisjes . Omdat ik de missie heb om de ervaring als een echte local te beleven - altijd alleen, onthoud - plant ik mezelf in South Kensington Club . Aangezien ik geen lid ben, leg ik aan de portier mijn status als journalist uit (dit is beter dan te zeggen dat ik alleen door de stad reis), en betreed ik een ruimte die is ingericht in een uitstekende Britse stijl, versierd met een subtiel Caribisch tintje . Het heeft een fitnessruimte; van schoonheidsbehandelingen; een hamam; een mediterraan restaurant, en naar een reisclub . Als ik kon zou ik hier voor altijd blijven, maar de dag moet doorgaan; Bovendien lieten ze me maar een kort bezoek brengen.
Aangezien het al na de middag is en ik niets meer heb gegeten sinds mijn beroemde ontbijtpannenkoeken, ga ik meteen door naar The Ivy Chelsea _(197 Koningsweg) _. Het is zonnig, dus ik maak van de gelegenheid gebruik om een tafel te vragen op het prachtige binnenterras; ja, ik zal om iets lichts vragen, dat deze plek niet opvalt als goedkoop, maar als het mijn missie is om een meisje te zijn - alleen, ik herhaal het - uit Londen en zeer dame, heb ik geen andere keuze dan mezelf te laten zijn hier gezien. Het mooie van deze stad is bovendien dat niemand kijkt je raar aan als je een tafel bezet zonder gezelschap , een punt dat zeer op prijs wordt gesteld en waardoor je de tijd kunt nemen om van het eten te genieten zonder er een bal van te maken.
The Ivy Chelsea, heerlijk
Met een volle maag kan ik beter nadenken over mijn middagplan. ik geloof dat Ik heb zin om langs de oevers van de Theems te wandelen om af en toe een foto van strengheid te maken, en dan inspecteer Soho-winkels , waar ik altijd een origineel kerstcadeau vind. De tijd vliegt voorbij, en dus is het tijd voor een tof plan als je alleen bent: bioscoop en bubbels, of zoals ze dat noemen **Film And Frizz, bij het One Aldwych Hotel**. Terwijl je geniet van een film proef je een glas champagne. Ik weet echt niet of het erg Brits is, maar het klinkt origineel en leuk dus hier ga ik. Ik heb een oude kerstfilm gehad, het is tijd, nietwaar?, en na een glas champagne (ik drink dit soort drank meestal niet) denk ik dat het vullen van mijn maag voordat ik ga slapen de beste optie. Het lijkt erop dat ze naar me hebben geluisterd, want als ik de straat op ga, kom ik het nieuwe restaurant van de Baskische chef Eneko Atxa en, ik weet niet om welke reden, een onverwacht verlangen naar Spaans eten overspoelt me (ik maak ook van de gelegenheid gebruik om mijn Engels te oefenen), dus ik ga akkoord als een stier en zonder terug te kijken met de bedoeling iets te snacken en te genieten een goed glas wijn Spaans. De ober raadt me aan om Memories of the Bay of Biskay te bestellen, een combinatie van krab, oester en garnalen en ik denk, waarom zou ik deze charmante jongen tegenspreken? Moraal: raak de plek, het was heerlijk.
Laat je verrassen door Eneko bij One Aldwych
De tijd vliegt voorbij en het is tijd om terug te keren naar mijn bed met een Marie Antoinette-hemel – ik denk dat ik in een ander leven een prinses moet zijn geweest –. Ik vraag om een Uber, een service die perfect werkt in Londen en als ik bij het hotel aankom, lijkt het alsof de PR op me wacht aan de deur om me uit te nodigen om een van de beroemde cocktails van het hotel te proeven. Blake is hieronder . Ik denk bij mezelf dat hij moet hebben ontdekt dat ik de enige vrouw ben die in het hotel verblijft die alleen is, en hij heeft een beetje medeleven gevoeld. Wat maakt het uiteindelijk nog uit? de uitnodiging is een detail geweest . De bar past niet op een speld, en ik denk dat alle goede kinderen in de stad hier geconcentreerd zijn. Hetzelfde vind ik prins Harry. Oh wauw, wat jammer, hij heeft net een vriendin!
Tate Modern
Vrijdag breekt aan met zeer Engels weer met een grijze lucht, wat duidelijk maakt dat er in de ochtend wat regen gaat vallen. Voor de zekerheid besluit ik binnen te schuilen , en dichterbij komen om de uitbreiding van de Tate Modern te zien, waarvan ik moet bekennen dat ik op het eerste gezicht verliefd werd. Als de regen een wapenstilstand geeft, en aangezien ik in het oosten ben, maak ik van de gelegenheid gebruik om te onderzoeken wat er nieuw is in de buurt. En zo beland ik in Bermondsey Street, een straat die de afgelopen jaren punten heeft verdiend onder Londenaren – misschien moet ik in deze buurt naar een huis kijken, en niet in Belgravia. Ondanks zijn kleine formaat, Het staat vol met winkels en restaurants van alle soorten , zoals de Franse **Casse Croute** in de 109; Engels met biologische rol het garnizoen op 99-101, of Dorp en Oost in 171, ideaal voor de afterwork-drank.
Een stop met biologisch broodje? het garnizoen
Als mijn eigen inspecteur-gadget op zoek naar mijn ideale huis, ben ik uitgeput, bovendien is het al drie uur 's middags en ben ik alweer vergeten te eten. Geen paniek , mijn gloeilamp ging net aan: Ik ga mezelf een heel Engels eerbetoon geven met een beroemde afternoon tea . Ik heb twee opties in gedachten: Schetsen of **De Berkeley**. Uiteindelijk heb ik voor het laatste gekozen, omdat ik hun prêt-à-porter koekjes en pasta wil weten. Waar bestaat het uit? Het is niet meer of minder dan een gastro-catwalk -de definitie is van eigen bodem-, want de gebakjes hebben de vorm van de beroemdste tassen, schoenen en kledingstukken van modeontwerpers . Zo kun je dezelfde middag nog een paar Louboutins verslinden; een Chanel-tas; een Gucci-tas of een Burberry-trenchcoat.
Mode en High Tea in The Berkeley
Ik vertrek daar omdat ik nieuwe ervaringen wil blijven zien, of liever wil beleven, in deze stad, die ik morgen terugkeer naar Madrid en mijn rol als "sociale vrouw" terugkrijg. Hoewel de nacht is gevallen, is alles nog steeds open, en ik besluit dat het een goed moment is om een paar uur niet langer Londenaar te zijn en buitenlander worden . Daarom ga ik winkelen in de mythische straten Regent Street Y Oxford straat , waar merken staan die ik op zak heb, zoals Uniqlo, Top Shop, Urban Outfitters, Anthropologie of Gap. En om terug te keren naar mijn Britse manier, maak ik ook een rondleiding door het legendarische warenhuis Liberty.
Waarschuwing: het betreden van Liberty creëert een gat in de tijd
Ik moet even de benen laten rusten, en niets beters dan genieten van een heerlijk glas wijn op een koele plek in de stad. Ik ga naar de bar van de trendy plek, sexy vis _(Berkeley Square) _, en proef een Nieuw-Zeelandse referentie terwijl u de atmosfeer in u opneemt. Natuurlijk voel ik het niet, maar het is niet omdat ik alleen ben, het is dat op dit soort sites is het onvermijdelijk om te reserveren , en dat kleine detail was ik vergeten. Er gebeurt niets, want uiteindelijk beland ik volledig geïntegreerd in een groep Nederlanders die de bar met mij delen en die mij, als ze mij zien zonder gezelschap, mij uitnodigen om een cocktail te gaan drinken in de underground club in Experimentele Cocktail in Chinatown. De nacht verloopt zoals beloofd en we eindigen als laatste bij Soho House. Niet iedereen heeft toegang tot dit soort clubs, maar als een lid je meeneemt (zoals bij mij het geval is) ben je meer dan welkom. Ik kan natuurlijk geen grafisch materiaal laten zien omdat fotograferen verboden is, wat jammer is want de bar op de vierde verdieping schreeuwde om een plekje op mijn Instagram.
Sexy Fish: New Fashion Bar in Londen
Het is al zaterdag en ik heb nog maar een paar uur. Nadat ik weer wakker ben geworden in mijn heerlijke bed in Marie Antoinette-stijl – ik wil niet eens denken aan de depressie die ik zal hebben als ik terugkeer naar mijn functionele bed in Madrid – denk ik dat er geen betere manier is om afscheid te nemen van de stad dan genieten van een heerlijke brunch die wordt bezocht door Londenaren (ik weet niet of ik je al heb verteld dat het mijn missie is om je een echte Londenaar te voelen). Ik kleed me snel aan, zeg mijn bed gedag, laat mijn koffer achter en ren naar broadway markt , zaterdag hipster zone . Ik maak van de gelegenheid gebruik om een wandeling door de eigenaardige markt te maken en beland in La Bouche, een plek waar een restaurant en een kruidenierswinkel ruimte delen.
De tijd vliegt voorbij en het is tijd om mijn Spaanse sociale leven weer op te pakken. Het einde van mijn reis? Ik heb me een echte Londenaar kunnen voelen; Ik heb heerlijk gegeten; goede tentoonstellingen bezocht en interessante mensen ontmoet. Londen is zonder twijfel de perfecte stad om alleen te verkennen.
Broadway Market: hipster-moment