Dante, New York, de beste bar ter wereld 2019
wat te kiezen? 'De beste bars ter wereld' ' Ik vind het even schattig als utopisch, want de beste bar zal altijd zijn waar je gelukkig was, puntbal. Het wordt de bar waar je rondhangt als de uren niet zo snel gingen, waar je de euro's op tafel telde en de liedjes over jou gingen (hoe leuk is het als een liedje over jou gaat).
In mijn bar klinkt het altijd 'Alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft, laat me krijgen wat ik wil' ’ en het ruikt er naar koffie, gebak en die witte wijn (vreselijk en heerlijk tegelijk) in de middag; in dat geheugenbalk er liggen altijd boeken op tafel, halve gesprekken en de zekerheid (ik heb het) dat je je in dit leven moet omringen met mensen die je inspireren. Ze geven je aanwijzingen, vonken, landingslichten.
De beste bar ter wereld voor een van mijn beste vrienden zal het altijd de . zijn cafetaria van de Faculteit der Geneeskunde van de Complutense , die je al ziet; maar het is zo leuk dat Oscar Wilde het soms bij het verkeerde eind heeft: "niets waardevols kan worden onderwezen". Behalve in een bar.
Daarom ben ik vrij duidelijk over wat een goed restaurant zou moeten zijn, maar ik ben niet zo duidelijk over wat een goede bar is; Ik bedoel, ik denk dat het gewapend moet zijn met een medeplichtige barman, een menu met klassiekers (en wat kattenkwaad), degelijke glazen, voorbeeldige flessen en een ruimte die dient als schuilplaats voor gekke dagen (maar vanaf daar, voor mij dat ze me registreren) .
Ik vind Milford de gelukkigste plek ter wereld (ik ben daar bijna altijd gelukkig) en De gemiddelde leeftijd moet rond de vijfhonderd jaar liggen.
De beste bar van je leven
Gelieve niet in rondes te draaien: Ik hou van bars . Ik hou elke dag meer van ze, vooral nu grens aan het clandestiene (vlees eten en alcohol drinken: je bent een wilde!) en de nobele kunst van cogorza staat in het rood op de politiek incorrecte folder: hoe lui met de vegetarische dictatuur en deze goeddenkende gevangenis, in godsnaam. Laat me met rust met mijn Old Fashioned, mijn calorierijke pinda's en mijn oude steak tartaar, ik red het wel met mijn kussen en mijn endocriene.
Misschien is dat precies waarom het nog nooit zo leuk is geweest ontmoet nieuwe bars , omdat in een scenario (het gastronomische) waarin alle plaatsen gemeenschappelijk zijn en de restaurants fotokopieën zijn van andere restaurants, die op hun beurt fotokopieën zijn van andere restaurants, bars zijn de Joker, anarchie en dat 'waarom niet?' dat windt ons zo op: Een taqueria met cocktails? Kom op. Een wasserette waar varkenszwoerd wordt gekookt op het geluid van reggaeton? Nou waarom niet. Een verborgen cocktailbar aan het einde van het meest verrassende restaurant van het decennium? Leef het leven.
Dat is waarom ik gek ben op bars, en waarom The World's 50 Best Bars 2019-lijst heilig is voor de no-nonsense drinker: Zalm Guru is de beste bar van Spanje (van de 47e naar de 19e plaats) en haalt in paradijs die 17 posities stijgt. De derde nationale balk in de top is Dr. Stravinsky , ook in Barcelona, dat voor het eerst op de lijst komt (ik stel me veel gelukkige volgelingen voor, deze hoek van de Born is een bar voor compromisloze drinkers).
Maar nog een nieuwtje heeft ons bijna gelukkiger gemaakt dan deze welverdiende promotie van onze Diego Cabrera: de beste barman ter wereld is een vrouw, **Monica Berg, van Alto's Tequila (bravo!)** en de Dante (in New York) wordt gekroond tot de Everest van de melopea . Ik zal eerlijk zijn: ik heb al heel lang geen uitstapjes meer in de buurt van restaurants gepland: Ik doe het rond de cocktailbars.
**En dit is mijn bijbel.**