De Charco Azul de Chulilla: een verborgen schat omringd door de Turia
In het binnenland van Valencia, heel dicht bij Chelva en na het rijden over wegen die door de bergen slingeren, vinden we een pittoresk ansichtkaartstadje, met witgekalkte en stenen huizen die ons al in de verte verrassen.
Bekend in Europa voor klimliefhebbers, die vooral in de winter rondhangen vanwege de imposante kalkstenen muren, Chulilla is voor veel Valencianen nog onbekend.
"De kloven van de Turia-rivier zijn hier al duizenden jaren en het lijkt erop dat we ze nu ontdekken." Ángel Martínez, toerismetechnicus uit Chulilla, verwijst naar hoe gebruikelijk het al een jaar is dat iedereen die in de Valenciaanse Gemeenschap woont, die waarderen en verkennen, ten slotte, elke kilometer van ons grondgebied.
Chulilla, in de Valenciaanse regio La Serranía del Turia
Ángel raadt ons aan om elke dag naar Charco Azul te gaan... en in het voorjaar. De beste tijd, vertelt hij ons. Vooral omdat de cirkelvormige route, die 3,8 kilometer lang is en in iets meer dan een uur kan worden afgelegd, door een groen rivierbos loopt met pijnbomen en mediterraan struikgewas, eeuwenoude johannesbroodbomen, klimop, mastiek, vijgen- of aspergebomen, tot aan de Charco Azul: een stuw die in de 12e eeuw door de Arabieren werd aangelegd om de boomgaarden te irrigeren.
Stop onderweg om te zien pijpleidingen uit het begin van de 20e eeuw, nadenken Gollizno-grot (als het veel regent, vormt zich een waterval) of neem een duik en neem een kleine snack in Joodse rock , ja, het afval dat je genereert meenemen, want het is een natuurlijke ruimte en er zijn geen afvalbakken. Het is ook belangrijk dat u Goed schoeisel: lichte trekking- of bergschoenen en comfortabele kleding.
Een fotogenieke plek tussen de kloven van de Turia
In het laatste deel, terug naar de stad, aan de ene kant en aan de andere kant van het lokale pad, zie je boomgaarden, klaprozen en sinaasappelbomen, waarvan de oranjebloesem een aroma afgeeft dat je tijdens de wandeling zal vergezellen. Chulilla is bij uitstek agrarisch: de iets meer dan 600 inwoners leven van de sinaasappelboom en voordat ze hetzelfde deden met de wijnstok.
In het hoogseizoen kom je nogal wat toeristen en locals tegen: Chullanos komen vooral in de zomer, om te baden in de wateren van Charco Azul.
Wat ze nu precies willen, is de toeristenstromen veranderen: "Dat mensen niet alleen naar Chulilla komen voor de Charco Azul of om de Pantaneros-route te doen (bekend als de hangbruggen, waar we het een andere keer over zullen hebben), maar ook om naar het kasteel te lopen, van islamitische oorsprong; om naar het Loriguilla Reservoir te gaan of om de paleolithische grotschilderingen te bewonderen van de Vallfiguera Ravijn, uitgeroepen tot Werelderfgoed”.
Charco Azul: de stuw die in de 12e eeuw door de Arabieren werd aangelegd om de boomgaarden te irrigeren
Chulilla heeft veel geschiedenis. “Er zijn al overblijfselen in de bronstijd, ongeveer 1000 jaar voor Christus. Later waren de Romeinen hier en bouwden een castro, een kleine versterking voor de boerderijen. De Arabieren arriveerden, die het versterkten en het kasteel bouwden. Met hen ging de stad omhoog: zij waren degenen die de stuw maakten om het hele bassin te kunnen irrigeren".
"De christenen arriveerden met de herovering en Chulilla werd praktisch verlaten. Het werd in de 14e eeuw opnieuw bevolkt met 100 families die uit Lleida kwamen en van daaruit werd het stedelijke centrum gecreëerd. In de Carlist Wars wordt het kasteel versterkt en is er een belangrijke slag”. De rest laten we u ontdekken tijdens uw volgende uitje naar deze hoek van de Valenciaanse regio van de Serranía.
Klimliefhebbers uit heel Europa hangen langs de imposante kalkstenen muren
WAAR TE KOPEN
ga naar Esteve oven (Evelio Valero Street, 9, een trap af vanaf de Plaza de la Baronía) om te kopen het brood, wat amandelkoekjes en alle typische zoetigheden die Nieves en Meli aanbevelen, gemaakt in hun houtgestookte oven, zoals de scheldpartij: daar hebben ze de traditionele, die met rozijnen en noten of gevuld met chocolade. Adrián is de vierde generatie van een honderdjarig bakkersverhaal: Ze maken en bakken al 101 jaar in Chulilla. Alleen op dinsdag gesloten.
Als je je pantoffels thuis bent vergeten, kun je er een kopen bij Al Coxinillo Climbing Shop: de bergkledingwinkel van de stad, op de Plaza de la Baronie.
Donderdag, vanaf 8 u. om 1 uur 's middags. er zijn fruit-, groente- en kledingmarkt, ook op de Plaza de la Baronía, dat is het epicentrum van het dorpsleven.
WAAR ETEN EN SLAPEN
Herberg Restaurant El Pozo: Gelegen in de oude buitenwijk, is dit familiebedrijf een hostel met vijf kamers en ook een restaurant, bekend om zijn huisgemaakte gerechten, met gerechten als ajo arriero, Cabrales en kweepeerkroketten, wild zwijn rijst, churra pot, herten cannelloni en de vijgen Softijs. **
Hoces del Turia-restaurant: traditionele keuken met een avant-garde touch, door Edu Soriano en zijn moeder Rosa García. Vraag naar hun hertenrijst met knoflookspruiten en boletus of hun romige rivierrijst? (met forel, distel, paddenstoelen en rivierkreeftjes), die zowel op hun menu (van de dag, Gourmet, Enjoy of Tapas) als op hun menu staan.
Edu Soriano, die trainde bij Albert Adriá, Quique Dacosta of Ricard Camarena, Daarnaast is de brouwerij in februari geopend omelet in Valencia, dat veel te vertellen heeft in de Turia-hoofdstad voor zijn tortilla's.
Restaurant en landelijk complex Las Bodegas: traditioneel menu, degustatiemenu of à la carte, met voorgerechten zoals de knapperige ajo arriero-sigaar of zijn stergerecht, de varkenswangetjes. Het biedt ook accommodatie: het heeft een huis met 3 kamers, 2 appartementen en een huishotel met 8 tweepersoonskamers.
La Cañadeta Brasserie: een vrolijke en kleurrijke plek met een schattig terras, menu van de dag en goede koffie.
Het relinghuis: een eenvoudig landelijk hotel met 6 kamers in het oude centrum van Chulilla, in een gebouw in de buitenmuur en gerenoveerd in 2008.
Het serene huis: een gezellig pension alleen voor volwassenen, met een terras waar je kunt ontbijten met uitzicht op de Turia Canyon.