De Trinity Church (Tsminda Sameba) aan de voet van de berg Kazbek
In de vallei van de berg Kazbek zijn de ochtenden de beste tijd van de dag . De Russische dichter Boris Pasternak, die als geen ander van de Kaukasus hield, vergeleek dit steile gebied met een groot onopgemaakt bed. En hij had gelijk. Wakker worden met het kraaien van de haan en een glimp opvangen van de hele vallei om de eenzame kerk van de Drie-eenheid (ook bekend als Tsminda Sameba), bovenop de dichtstbijzijnde piek, is geen kleinigheid. Vooral als je het kunt doen, zoals bij mij, vanuit het comfort van je rommelige bed in een designhotel in Stepantsminda (ter ere van Sint Stefan). De afgelegen kapel en de aangrenzende klokkentoren hebben de typische Georgische torenspits , enkele kegels die er samen uitzien als een zout- en pepervaatje op een delicaat groen tafelkleed.
De hooglanden van de Kaukasus, de natuurlijke grens tussen Noord-Georgië en Rusland, zijn extreem steil, meer geplaveid dan de Alpen of de Pyreneeën. Hun stekels en ribbels zijn zo scherp en gevaarlijk als een shashka-mes - het lange mes dat werd gehanteerd door de mannen van de Circassische stammen die dit land bevolkten –. De bergen liggen zo dicht bij elkaar dat ze lijken te strijden om ruimte. Ah, maar wanneer de wolken verschijnen op de top van de Mount Kazbek ontdek waarom dit deel van de wereld bezoekers boeit en waarom Georgiërs volhouden dat hun thuisland een hoekje van het paradijs is dat door God wordt aangeboden. Bij dageraad, Kazbek is geweldig : er wordt over gevlogen door een witte kam waarvan wordt gezegd dat het op de hoed van een kardinaal lijkt. Als de zon opkomt, weerkaatst het licht op de sneeuw aan de oostkant en wordt het zo helder dat het onmogelijk is om er rechtstreeks naar te kijken.
Kamers Hotel Kazbegi
Mijn referentiepunt voor het bekijken van deze bergen is het idyllische **Rooms** hotel, een nieuwe verblijfplaats in Stepantsminda, de hoofdstad van de Kazbegi-regio in Georgië. Het de hoofdstad noemen is misschien een beetje overdreven, want Stepantsminda is niet veel groter dan een slaperig dorp: koeien dwalen door de straten en paarden grazen vrij op de weinige groene bermen. De naam 'Rooms' daarentegen schiet tekort voor het hotel, omdat het een te chique etablissement is om op deze uitgestrekte en ontoegankelijke plek te zijn. In de Sovjettijd was het een rustplaats voor de meest verdienstelijke arbeiders van de socialistische staat. Het was toen misschien niet erg aantrekkelijk, in de vorm van een langwerpige rechthoek. Maar nu is de hele buitenkant bedekt met hout volgens de trend van het interieurontwerp (ook gemaakt van hout), waardoor het een alpine of Scandinavische uitstraling heeft, hoewel elke laatste plank Georgisch is: ze zijn allemaal teruggevonden in verlaten gebouwen in het westen van het land -vandaar de vele assemblages en stukjes op de muren en vloeren-.
De comfortabele woonkamer is zo lang als een olympisch zwembad. De ruimte is gevuld met gemakkelijke stoelen en banken, en de vele planken zijn gevuld met lichte romans in het Russisch, Georgisch en Engels; van enorme boeken met kunst en wijn (Georgië is er trots op de bakermat van wijn en zijn cultuur te zijn); bordspellen en modetijdschriften. Er is iets bijzonders aan deze gigantische gemeenschappelijke ruimte. Het vergemakkelijkt die zeer Georgische eigenschap: liefde voor gastvrijheid en saamhorigheid. Hetzelfde gebeurt in de ontbijtzaal, waar alle tafels voor twaalf personen zijn, wat uitnodigt tot kletsen en verbroederen. Elke dag worden er nieuwe gasten ontmoet.
Kamers Hotel Kazbegi bar
De bergen zijn de aantrekkingskracht van de plaats en de reden waarom het hotel hier in de Sovjettijd is gebouwd? , maar er is een nieuwe reden voor zijn reïncarnatie. "We bevinden ons in een strategische positie", zegt Andrey Vlasov, de manager. “De eigenaar van het hotel is Timur Ugulava , die zijn fortuin heeft gemaakt met casino's, slots en online goksites. Gokken was in 2009 in het grootste deel van Rusland verboden, maar we bevinden ons net over de grens van de Russische regio Noord-Ossetië, waar enkele professionele spelers zijn. Velen van hen komen een keer per week, verdienen veel geld met roulette en gaan dan naar huis zonder naar het restaurant of de bar te gaan."
De meeste gasten van de kamers maken echte reserveringen. Ik bedoel, ze komen, ze brengen veel tijd door in de woonkamer en ze zetten geen voet in het kleine casino van het hotel. Hoewel ik denk dat ze op zijn minst hun hoofd daar moeten uitsteken, want Het is meer dan een casino, het ziet eruit als een elegante en stijlvolle club die vol staat met boeken op de planken. Hier wordt lezen om de een of andere reden veel meer gewaardeerd dan in andere delen van het hotel. Tussen de rondes blackjack of tussen de beurten van roulette kunnen spelers de Russische en Georgische edities van Zola, Galsworthy, Heine, Stendhal doorlezen... Dit is waarschijnlijk het meest gecultiveerde casino ter wereld ”, lacht Nada Kancheli, de vrouw van de eigenaar.
Paardrijtocht naar de berg Kazbek
Het zou gemakkelijk zijn om de hele dag zittend door te brengen onder het grote dek dat over de hele lengte van het hotel loopt. In feite doen veel mensen dat, als ze de zonnebol aan de hemel zien en het steeds veranderende lichtspel op de bergen, terwijl vogels fladderen: roodstaarten en brulapen en een soort vinken van de hooglanden.
'Er hangt iets in de lucht in Kazbegi', bekende een Georgiër tegen me. “Je krijgt er zin in om te eten en te drinken of gewoon te slapen” . Het is waar dat de warme bries zoet aanvoelt in de mond, maar het wekte op geen enkele manier mijn eetlust op. Het onderdrukte het eerder en leste mijn dorst. Het was alsof je een gesproeidroogde sorbet inademde. 'S Avonds wikkelen mensen zich in een deken en genieten van een glas wijn terwijl de lucht roze kleurt. Op sommige dagen dalen de wolken en trekken ze op ooghoogte over de vallei, als een spook in een slow-motionfilm. Twilight verandert de lucht in een soort verfrissend zeeschuim, alleen zonder de zoute smaak. Hoe verleidelijk het ook is om op het terras te blijven liggen, het zou zonde zijn om niet naar buiten te gaan en de rest van de vallei te zien. Om het grondig te leren kennen, kun je te paard, quad of mountainbike gaan, en adrenalinejunkies kunnen bergbeklimmen en paragliden. . In de winter biedt het hotel heli-skiën. Of je kunt gewoon een wandeling door de stad maken. Er is een museum gewijd aan Alexander Kazbegi, een 19e-eeuwse schrijver die hier werd geboren en wiens thema zich concentreerde op het leven van bergbewoners.
Georgische keuken in het hotel.
Het museum was ooit zijn huis. Naast de deur is de familiekapel, versierd met sculpturen van geketende leeuwen. Het is een goed voorbeeld van de 'schrijvershuis'-museumtypologie die bloeide in de Sovjettijd. Het is de moeite waard om een kijkje te nemen, al was het maar om een idee te krijgen van het 'goede werk' van iemand die op deze afgelegen plek woonde. Veel langer zal de excursie zijn om een meer eigentijdse Georgische held te ontmoeten: je moet naar Sno, een klein stadje in de buurt en de geboorteplaats van Ilia II, de gerespecteerde Georgische patriarch van de orthodoxe kerk. Het huis waarin hij opgroeide is versierd met stenen heiligen, de meeste gebeeldhouwd in dezelfde stijl als de leeuwen van Alexander Kazbegi. Het ligt in de schaduw van een oude uitkijktoren zoals die in Toscane wordt gebruikt. Wat de excursie echter echt de moeite waard maakt, is te vinden in de reis zelf: wolken strelen een beboste bergkam die het evenbeeld is van een paardenhals, compleet met manen en velden bezaaid met paarse heide en het wit van klaver, en met perzikkleurige wilde klaprozen.
Veel ambitieuzer is de bedevaart naar de kerk . Vanaf het moment dat je het voor het eerst vanaf het hotelterras ziet, begint de attractie. De drie uur durende route zal je geest en je lichaam verbeteren . Ik had het geluk om erbij te zijn op een feestelijke dag van de Orthodoxe Kerk en de viering van de liturgie leek een overweldigend schouwspel in de duisternis van die hermitage, met het achtergrondgeluid van neergeslagen harmonieën die niets meer zijn dan de klankuitdrukking van de Georgische ziel. De congregatie was actief, kletsend en constant in beweging, plaatste kaarsen op elk beeld en wachtte op enkele in het buitenland gekochte litho's om gezegend te worden.
Het klooster van de aartsengelen San Miguel en San Gabriel.
Op het moment dat je in de stad aankomt, krijg je honger. Afgezien van het hotel (waar de keuken fantastisch en authentiek is), er zijn maar weinig eetgelegenheden in Stepantsminda . Maar om te genieten van de ervaring van heerlijke Georgische gastronomie (waarin wijn een belangrijke plaats inneemt), is het Shorena's restaurant, op het centrale plein, perfect. Het eten is rustiek, eenvoudig en zeer goed. De lamskebabs worden geleverd met een zeer zure saus, tkemali genaamd, die is gemaakt van pruimen en de kleur heeft van gekookt zeewier. . De khachapuri, warm geserveerd als hij uit de oven komt, is uitstekend. Het is een knapperige cake in de vorm van een cirkel, gevuld met zoute witte kaas en in dikke driehoekige plakken gesneden.
Het uitzicht op de berg vanaf het terras van het Rooms Hotel Kazbegi
Op het menu staan ook khinkali, Georgische dumplings die lijken op kleine middeleeuwse geldzakjes of porseleinen knoflookkoppen. Je moet ze aan de bovenkant pakken en de rest bijten om de sappen van het hete vlees vrij te geven . Dan moet je 'het steeltje' aan de rand van het bord laten zitten. Al het eten is bij wijze van voorgerecht, wat heel goed samengaat met een grove salade en een koud Monte Kazbek biertje. Plotseling merkte ik dat ik naar het beeld van de berg op de bierfles keek en tegelijkertijd naar de berg zelf, en ik kan je niet zeggen van welke van de twee beelden ik meer genoot.
_ Fotograaf Tom Parker is naar die 'onzichtbare' bestemmingen gereisd, die er zijn maar niet verschijnen, zoals Papoea of Georgië, naast het maken van landschapsfotografie met evenveel persoonlijkheid als zijn portretten._*
* Dit artikel is gepubliceerd in het tijdschrift Condé Nast Traveler van april 83. Dit nummer is beschikbaar in de digitale versie voor iPad in de iTunes AppStore, en in de digitale versie voor pc, Mac, smartphone en iPad in de virtuele kiosk van Zinio (op smartphone-apparaten: Android, PC/Mac, Win8, WebOS, Rims, iPad). U kunt ons ook vinden op Google Play Kiosk.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Welkom bij Mama Georgië
- 20 redenen om de wereld rond te gaan
- 20 redenen om Armenië te bewonderen
- 10 perfecte reizen voor een globetrotter
kaart van georgië