Schatting van ontschepen in Madrid
Ik werd altijd geamuseerd door die uitspraak dat de beste vis (en de beste zeevruchten!) was in Madrid, golfbreker van provincies en ego's — niet op de vismarkt van Dénia, noch in A Coruña, noch in Huelva, noch in Getaria noch in Roses.
Nee, nee: “hier, in Madrid”; hoe gaat het met je? Als hij diep van binnen altijd gelijk had (zoals in zoveel andere dingen) de schrijver en journalist César González Ruano: "De visverkopers van Madrid in de zomer zijn de nostalgie van Castilië naar de zee".
Laten we eens kijken of de zin nu waar zal zijn, want Schatting , dit zeereservaat in het hart van Born en op drie stappen van de basiliek van Santa María del Mar, heeft een volwaardige boarding gepland: eind juli en op twee stappen van het Congres van Afgevaardigden _(Marqués de Cubas-straat) _ en de gietijzeren leeuwen van Ponzano en Gascón, Hoe gaat Madrid niet trillen?
En het komt niet in me op een betere definitie van je keuken: een piratenfeestje. Een hedonistisch bacchanaal gebaseerd op het meervoud product, plezier als een vlag en een oneindige liefde (schatting natuurlijk) over zee.
Zij zijn Rafa Zafra en Anna Gotanegra Een meer zeerovers-DNA is onmogelijk. "Tussen 75% en 80% van het product wordt aan ons geleverd door Anna's familiebedrijf (los Gotanegra), dat ze zijn hier al vijf generaties lang aan toegewijd , maar zonder producten te vergeten die uit andere gebieden komen, zoals de mossel, de zeepok of de langoustines, wie onze eregasten zullen zijn”, legt Rafa uit aan Traveller.es
De Sevillian is enthousiast over wat komen gaat”, de filosofie zal natuurlijk gericht zijn op de zee - weinig uitwerking en heel direct; in Barcelona is het menu meer mediterraan, meer Catalaans; en de lokale bevolking in Madrid zal mediterraan zijn, maar op zijn beurt meer verbonden met Andalusië".
Moderniseer de cultuur van het eten van vis
"Ik zal mijn genen een beetje meer naar Marqués de Cubas brengen (garnalenomelet, marinades, salpicones ...), aangezien we zowel in Andalusië als in Madrid een zeer vergelijkbare kijk op gastronomie hebben, we leven graag meer op straat", hij reflecteert. .
Schatting blies net drie kaarsjes in Barcelona en het is al, volwaardig, een van de referentiewereldbestemmingen voor degenen onder ons die van salpeter en houden de onmiskenbare smaak van een zeepok, een tarbot of een zee-egel: het kan niet toevallig zijn dat Schatting leiden de ranglijst (ja, ik ben een van de 6.000 kiezers die de peiling bereikt) van OAD's Werelds Top 100 Casual Gourmet Cuisine Restaurants. De derde is Al Kostat van Jordi Vilà, moeder van God hoe is Barcelona.
Estimar is ook het verhaal van een persoonlijk verhaal. “Het project werd geboren zonder enige vorm van ambities: gewoon het liefdesverhaal van Anna en mij, we kenden elkaar tien jaar ten tijde van El Bulli en we wilden een stukje van de Costa Brava naar Barcelona halen Daar wilden we wonen."
Het saldo van deze drie jaar? 'Nou, de waarheid is dat ze niet gelukkiger konden zijn. Het enige dat ons vanaf het begin duidelijk was, was dat we heel, heel goed wilden voeren en de cultuur van het eten van vis en schaaldieren wilden moderniseren. (dus geassocieerd met serieuzere formats), een restaurant bouwen dat gezellig is in een zeer ongedwongen omgeving waar de klant zich altijd de meest speciale persoon ter wereld voelt: vandaar het idee dat hij midden in de keuken zou gaan eten”.
Als ik naar Estimar ga, ga ik dood van de liefde en dat is precies wat ik zal doen in de delegatie in Madrid; een voorstel gericht op de Middellandse Zee (en niet in de Atlantische Oceaan, zoals de traditionele vishuizen in El Foro), waar de gegrilde gamba's met kaviaar (een van onze gerechten van het jaar), de carpaccio van rivierkreeft en gekarameliseerde ui 'Tribute to Bulli, 1995', ingelegde scheermessen en Waarschijnlijk de beste cheesecake die ik ooit heb gehad. Het is duidelijk: het piratenleven is het beste leven.
meervoud product