De Algarve, voorbij de stranden
We gaan het voor de hand liggende niet ontkennen: We kunnen niet wachten om terug te gaan naar de Algarve.
Omdat dit kleine stukje Portugese Eden, badend in een Atlantische Oceaan die het het meest fascinerende palet van blues geeft, altijd klaar staat om het beste van zichzelf te bieden: zijn eindeloze stranden en zijn duizelingwekkende kliffen, zijn charmante kleine kustplaatsen, en dat "ik weet niet wat" dat ons overvalt zodra we de grens oversteken - en dat maakt ons een dwaze glimlach die vanaf het eerste moment op ons gezicht staat getatoeëerd moment-.
Maar wat als we een reis naar de Algarve voorstellen waarin we niet op het zand gaan staan? Als we zeggen dat er een zuiden van Portugal is, ver weg van parasols, handdoeken, sardinhas grelhadas en de geur van zonnebrandcrème?
We gaan het binnenland in: we nemen je mee. Je maakt je gewoon klaar om te genieten.
Conversas van Alpendre
GEEN REGELS, GEEN LAWAAI, GEEN STRESS
Marta en Tiago leefden een vol leven in Lissabon toen ze op een mooie dag beseften dat geluk misschien ergens anders lag. Zijn zoon Francisco was net geboren en verdiende het om op te groeien in een omgeving weg van de chaos van de hoofdstad. Marta's ouders dachten hetzelfde: ze verlieten allemaal hun baan, carrière, vrienden... en Ze gingen naar het zuiden op zoek naar een nieuw huis. Van nieuwe uitdagingen.
Zo vonden ze in de landelijke omgeving van Tavira een oud hotel te koop dat ze na een moeizame hervorming doopten als Conversas van Alpendre —“Gesprekken op de veranda”—: prachtige boetiekaccommodatie boordevol charisma.
Want zodra je op het gras van zijn goed verzorgde land stapt, word je verliefd op de stilte, de stilte. De rust, alleen onderbroken door het gezang van de vogels die fladderen tussen de johannesbrood- en sinaasappelbomen van de boerderij, nodigt uit om het vitale ritme te verlagen; om te ontspannen. Dat is de weddenschap, dat er is ook geen tijdslimiet voor het ontbijt.
Het hotel bestaat uit twaalf kamers - ze zijn op weg om er nog een toe te voegen - die zijn ontworpen met een voortreffelijke smaak. Onder hen de twee kroonjuwelen: een fascinerende cabana met een privézwembad vermomd als gestapelde boomstammen - een prachtige trompe l'oeil - en een - oh mijn god - boomhut die je terugbrengt naar de kindertijd, maar met een beetje meer stijl.
Converteert vanuit Alpendre (Vila Nova de Cacela, Algarve)
In Conversas de Alpendre zijn hout, esparto en wit in overvloed aanwezig; de details die tellen — die Orange Verbena-voorzieningen — en het met zorg gekozen textiel.
Ook de goede gastronomie: Chef Gonzalo heeft de leiding om het ijverig te verdedigen en presenteert een dagelijks menu geïnspireerd op de meest authentieke Portugese keuken. Een perfecte oase om tot rust te komen en je aan over te geven die Algarve-zon die zoveel troost en uitnodigt om een duik te nemen in het zoutwaterzwembad, maar ook om een dutje te doen met de zuidenwind als uw enige metgezel.
We vonden een ander toevluchtsoord niet ver weg, aan de rand van São Brás de Alportel. Aan de voet van de Serra do Caldeirão is nog een van die hoeken waar we zouden willen blijven en voor altijd willen leven: Boerderij van de Palmen werd geboren als de noodzakelijke verandering van leven voor Frank, Veronique en hun zoon Jules in 2014.
De energie die zich in de Antwerpse bankwereld wijdde, overtrof hen en ze besloten hun spaargeld te investeren in een nieuw project. Een andere landelijke accommodatie, in het zuiden van Portugal, waar u uw gasten als vrienden behandelt? Een beter plan was er niet.
En het was moeilijk voor hen om het te bereiken: ze bezochten tot 150 woningen in de Algarve, maar ze kwamen er niet uit. Ze stonden op het punt op te geven en vonden haar: een oude boerderij met 300 jaar geschiedenis was de ideale plek om zijn droom waar te maken.
Frank leidt de gasten door de verschillende ruimtes en verdedigt enthousiast de redenen waarom elk detail is zoals het is. En weer jute, weer Algarve stralend wit, hout en keramiek: alles is in opdracht van lokale ambachtslieden, van de meubels of lampen tot de vloertegels.
Ze hebben altijd al willen wedden op het land dat hen zo goed heeft ontvangen: hier, of het nu in de privacy van de kamer is, of in een van de charmante lounges of terrassen, wordt men meegesleept door die perfecte combinatie van rustiek en verfijnd.
Om ons af te sluiten met geluk verschijnt Maria, een inwoner van Sao Bras de Alportel met 30 jaar ervaring in restauratie. Ze is verantwoordelijk voor het opfleuren van het gehemelte vanuit de keuken: hun cataplana's met vis en zeevruchten zijn gewoonweg spectaculair. In de ochtend, ja, nirvana wordt bereikt met het ontbijt: het feest dat op tafel wordt getoond, zal meer dan één kreet van geluk maken.
RECHT NAAR HET HART —ALGARVIAN—
Wie van autorijden houdt, vindt zijn geluk in het binnenland van de Algarve. Want voor kronkelende wegen omarmd door prachtige landschappen, that's it de N-124: een opeenvolging van onmogelijke bochten die de Serra do Caldeirão . binnenkomt waardoor we vergeten dat een paar kilometer verderop de veelgeprezen Portugese stranden liggen.
Er loopt een deel van door de beroemde Via Algarviana, een langeafstandswandelpad van meer dan 300 kilometer dat de grens met Spanje verbindt met de Atlantische Oceaan. Onderweg doorkruist het ook de Barrocal en een deel van het natuurpark van Zuidwest-Alentejo en Costa Vicentina.
Om te genieten van een idyllische dag op het platteland, hoeft u alleen maar een van de secties te kiezen en uzelf te laten beginnen met het gezegende plezier van wandelen: Sector 4 begint in het dorp Amoreira en bereikt, na 8 kilometer tussen weiden met klaprozen en lavendel, zonnerozen, matagallos, kurkeiken en aardbeibomen, Cachopo, een van de dorpen met een landelijke essentie die het binnenland van de Algarve het beste omschrijven.
De amper 100 inwoners zorgen ervoor dat het zo is. Hier kan je bezoek de Sao Estêvão-kerk uit de 16e eeuw of dwaal rond in het merkwaardige museum van wassen bloemen.
Wandel ook door de kokette straten, begroet de katten die met hun buik in de zon slapen of bezoek Doña Otilia Cardeira, voorzitter van het bestuur van de parochie van Cachopo.
Ze is halverwege de 70 en gekleed in haar spijkerbroek. Ze straalt een overvloed aan energie uit als ze haar beheersing van de kunst van het weefgetouw laat zien en ervoor zorgt dat de traditie levend blijft. Een gezellige babbel en straks een stukje huisgemaakte mel bolus, het is zover vervolg de reis en proef de smaken van deze andere Algarve.
En de beste plaats om het te doen is enkele kilometers verderop, in Barranco Velho. Aan tante Bia , het restaurant van Catia en Nono, is niet zomaar een doorgangshoekje waar je je batterijen kunt opladen: deze landelijke verkoop is een toevluchtsoord voor het authentieke, voor het exquise.
Zoals gewoonlijk maar met onderscheidende accenten. Een voorbeeld? De migas de bacalhau e camarão die in een brood worden geserveerd, veroorzaken een sensatie bij de lokale bevolking en vreemden.
Daarna wat wild en een bord met geitjes met aardappelen en groenten. Hier kom je om alles te geven, er zijn geen excuses: downloaden is al mogelijk aardbeienboom likeur die ze maken in de familie Nono distilleerderij. Met meer dan 48º alcohol vereist het enige —ahem— training in de consumptie van digestieven. En degene die waarschuwt...
Naar Tia Bia, in Barranco do Velho
CIAO, STRESS
Velen komen naar de Algarve op zoek naar die rust waar ze zo naar verlangen in de wervelwind van het dagelijks leven. En dit werd lang geleden opgemerkt door een van de andere geweldige hotels in de regio, de Anantara Vilamoura Algarve Resort , waar het doel is om te genieten van: rust, luxe, lekker eten en de zorgvuldige aandacht die elke gast omarmt en thuis laat voelen —zelfs in deze exclusieve Aziatische firma accommodatie-. Omdat het leven draait om gelukkig zijn, en hier nemen ze het heel serieus.
Zozeer zelfs dat ze, naast de oogverblindende gemeenschappelijke ruimtes en heerlijke kamers, de zwembaden en restaurants, hun gasten een aanbod van à la carte belevenissen waaronder oog voor detail een safari door het binnenland van de Algarve.
Hij zorgt ervoor dat het uitkomt Marco, een Stressaway-gids, die klanten ophaalt in een leuke jeep met open dak om ze mee te nemen op excursies.
Een avontuur dat begint in een van de steden die het meeste leven in het binnenland concentreert: Loulé, voormalige hoofdstad van de Algarve, schittert met zijn Arabische roots en zijn prachtige architectuur. Vooral **op zaterdag, wanneer de kraampjes met verse groenten en fruit rond het prachtige marktgebouw staan. **
De stad nodigt uit om te wandelen, met de winkeliers te praten en de geplaveide straatjes te verkennen — waaronder zich trouwens de grootste watervoerende laag van de Algarve bevindt —. Maar ook om de oude muren van het kasteel te bewonderen of om kennis te maken met projecten zoals Creatieve Loule , wiens werk ten gunste van ambachtelijke tradities en jonge kunstenaars uit de regio de grootste aandacht verdient.
Een oase van rust in de Algarve
Dan wordt het tijd om je stevig vast te houden, want er komen bochten —en kuilen!—: langs landelijke wegen verandert het landschap van de roodachtige aarde van de zachte bergen naast de Beschermd gebied Rocha da Pena , tot het intense groen dat verder naar binnen ontspruit.
Een stop in Benafim, waar de essentie van het plattelandsleven zich concentreert, of in Alte, het populairste dorp, Het wordt gevierd met een rijk sinaasappelsap en een typisch snoepje gemaakt met amandelen en vijgen. Ook het fotograferen van de pittoreske gevels en deuren, het kenmerk.
Het herkennen, met de hulp van Marco, van enkele van de 500 soorten bloemen die in het gebied groeien, zal deel uitmaken van de ervaring. Zo zal het komen Quinta do Freixo, nog zo'n dierbaar familieproject dat een plezier is om te ontdekken.
In dit geval begon het verhaal aan het einde van de 19e eeuw. Vandaag is het de vijfde generatie die wordt ondergedompeld in het dagelijkse werk dat nodig is voor de 700 hectare grond waar ze groeien en voor hun dieren zorgen: alles wat uit de velden wordt gewonnen, is biologisch.
Beroemd om hun conserven, honing en uitstekende gastronomische jam —onmogelijke missie om niet te zondigen—, kies voor een volledig handgemaakte productie. Nu hebben ze het ook gedaan voor landelijke accommodatie en ecologisch herstel: een andere plek die je niet mag missen.
Quinta do Freixo, Benafim
LATEN WE PROBEREN, LATEN WE PROOSTEN, ETEN
Er zijn veel soorten gastronomische feesten te beleven in het binnenland van de Algarve, en een daarvan is in Cafezique: hier is de keuken van hoogte de koningin. En dat is zo omdat achter dit charmante huis-restaurant naast het oude kasteel van Loulé het kwaliteitsproduct wordt vereerd, evenals de rijke Portugese wijnen.
Leandro Araujo —ervaren chef-kok samen met namen als Berasategui of Quique Dacosta— en Joao Valadas —sommelier — zorgen ervoor dat genieten gegarandeerd is. Beiden vielen samen in het eveneens met sterren bezaaide São Gabriel, in Almancil, voordat ze uiteindelijk wedden op hun eigen culinaire project.
Bij Cafezique worden texturen en smaken meesterlijk gecombineerd, waardoor het diner wordt vermaakt met een waar festival van sensaties: van brood 24 uur gefermenteerd —geserveerd samen met gefermenteerde boter met kefir voor 12— tot zijn tartaar van garnalen met selderij en limoen, door zijn bladerdeeg van inktvis met groene curry of zijn rijst met champignons, varkenszwoerd en inktvis. Het maakt niet uit wat u van hun menu kiest, want absoluut alles is voortreffelijk. Ook natuurlijk, hun wijnen.
Ferrado rijst, Shitake, torresmos de rissol en Lula grelhada
En het blijkt dat er velen zijn die zich er niet van bewust zijn dat het land van de Algarve gastheer is wijnbedrijven met een zuidelijk label: landschappen beplant met wijngaarden komen steeds vaker voor in deze regio. Een voorbeeld is: Morgado do Quintão, gesticht door de graaf van Silves in de 19e eeuw, die nog steeds tot dezelfde familie behoort.
Een steil pad leidt vanaf het poortgebouw, en tussen gewassen van de variëteit Negra Mole — Crato Branco en Castelão groeien ook — , naar het hoofdgebouw waar ze bezoekers bedienen. Wederom ontvangt de vrede zonder er iets voor terug te vragen: hier zijn de geluiden ver weg en worden de geluiden van de natuur omarmd.
Onder de takken van een duizend jaar oude olijfboom die de tuin beheert, worden heerlijke proeverijen en lunches gehouden: een geweldige manier om in het project te komen -ja, nog een!- van Teresa en Felipe, broers en verdedigers van wijnen -in dit geval biologisch- met een smaak van de Algarve die ze al drie jaar verkopen.
Een groot deel van die ziel die in de hacienda wordt geademd, is de erfenis van een andere Teresa, de moeder van de Ciceronen, die een paar jaar geleden stierf, achtergelaten een erfenis vertaald in een passie voor het leven en een immense liefde voor kunst.
Zijn werken sieren het hoofdgebouw en zijn de drijvende kracht achter een ander mooi initiatief: Morgado do Quintão is ook een residentie voor kunstenaars die een seizoen in verband met het milieu doorbrengen om zijn inspiratie aan het einde vast te leggen op het etiket van de flessen van de volgende jaargang.
Een andere heel andere proeverij is die die plaatsvindt na het begeleide bezoek aan Monterosa, in Moncarapacho: hier zijn het de olijfbomen die heersen. Vijf kleine glaasjes die op tafel staan, bevatten de extra vergine olijfolie van de variëteiten die hier worden geoogst: Verdial, Manzanilla, Picual, Cobrançosa en Selección, een unie van allemaal.
Degene die verantwoordelijk is voor het instrueren over de voordelen van vloeibaar goud is Mariana, die hartstochtelijk de geschiedenis onthult van de oprichter, Detlev von Rosen, Zweedse zakenman die -opnieuw- in de Algarve het paradijs vond waarnaar hij op zoek was. Het arriveerde in 1969, maar het duurde tot 2000 voordat het zichzelf voor dit doel lanceerde: het wilde vanuit het zuiden uitwerken een van de beste extra vierge olijfolie uit Portugal. En ja, dat deed hij.
Mariana benadrukt de zorgvuldige details van het teeltproces, ook in de aroma's en smaken: de zuurgraad van sommigen, de kruidigheid van anderen. En de magie gebeurt in de papillen op dezelfde manier als met het oog als je door de fotogenieke rijen olijfbomen loopt die op de boerderij groeien. Op een ecologische manier behandeld, heeft wat op zijn 20 hectare land wordt geproduceerd zelfs internationale onderscheidingen ontvangen.
Aan het einde van het bezoek zal de grens met Spanje een paar kilometer verderop zijn. Misschien is het dan tijd om afscheid te nemen van de Algarve. Of veel beter: tot later. Omdat we het voor de hand liggende niet gaan ontkennen: voordat we vertrekken, kijken we er al naar uit om terug te keren.