Laat Armenië je betoveren met zijn oude magie
"In het begin het woord bestond zei een zekere Johannes de Evangelist. Of, zo u wilt, de " kosmisch ei ” waar de Belgische astronoom Lemaître over sprak en dat zou uiteindelijk de theorie worden van Oerknal. Hoe dan ook, wat geen van beiden zei, is dat er naast het Woord en het kosmische ei nog iets anders was. Dat ding was **Armeens.**
Dit ziet eruit als een overdrijving , is het niet zo als je met een Armeniër begint te praten en ontdekt dat, met a ernst en nederigheid grenzend aan het raadselachtige, vertelt je dat zijn land was de plek waar het allemaal begon. Jij lacht dan met iets van ongeloof.
De ruïnes van de Zvartnots-kathedraal vormen een uniek balkon
Die glimlach begint te vervagen als je dat in het attente ontdekt “eerste kaart in de geschiedenis” (een kleitablet van 12 centimeter die op de Brits museum ) verschijnt het territorium van Urartu , het huidige Armenië.
De glimlach blijft veranderen als iemand je vertelt dat Armenië de was eerste land van de geschiedenis bij het veranderen van het christendom in staatsgodsdienst (in het jaar 301 na Christus) en verdwijnt bijna volledig als je dat leert in de buurt van de stad areni is de plaats waar het verscheen de schoen en de kelder oudste wijn gevonden tot die tijd.
Dan pas realiseer je je dat Armenië een plaats is waar je zou moeten zijn ga met eigen ogen kijken.
EEN WANDELING VAN EINDE NAAR EINDE DOOR VERRASSEND ARMENI
Armenië is als een pot geur. Klein aan de buitenkant; van een waarde onberekenbaar binnen. Dat is wat ik denk nadat ik het heb bezocht, en wat de 12 miljoen Armeniërs wat is er in de wereld. Hoewel slechts drie het land bewonen.
In de buurt van deze stad, Areni, werd de eerste schoen gevonden
De reden? EEN verspreiden veroorzaakt door een van minder bekende genociden van de geschiedenis, die van het Armeense volk door de Ottomaanse Rijk, Kom binnen 1915 en 1923. Maar ik ben niet gekomen om met je te praten over het verleden, of sterfgevallen, of holocaust , maar uit het heden van Armenië. En waarom het dit najaar jouw verrassingsbestemming kan zijn. laten we beginnen met de hoofdstad, Jerevan.
Gelegen in de Westen van het land, is Yerevan de kern, de plaats die zich concentreert cultuur, vitaliteit uit het land. In Yerevan verslaat nog steeds de Sovjet verleden, sinds de Lada vervallen – die vrij door het land zwerven – tot die enorme onvoltooid monument 300 meter dat is de Waterval, een trap bezaaid met fonteinen en talrijke standbeelden van hedendaagse kunst -later geplaatst- door auteurs als de Colombiaanse Santiago Botero.
In Yerevan trilt de cultuur in hun musea. Musea zoals Armeense geschiedenis , waar is de reeds genoemde eerste schoen geschiedenis, 5500 jaar oud. Een bezoek aan deze plek wordt niet alleen aanbevolen, het is praktisch nodig om de complexiteit te begrijpen van een land waar ze doorheen zijn gegaan bijna alle rijken Indo's van de geschiedenis.
Er zijn ook musea om taalliefhebbers en teksten als Matenadaran , een van de deposito's van manuscripten belangrijkste ter wereld en waar de documenten zijn geschreven door Mesrop Mashtots , de monnik die de heeft gemaakt Armeens alfabet in het jaar 405 AD
Yerevan, altijd bewaakt door de berg Ararat
En er zijn musea waar de hoofdrolspelers zijn de kinderen, als de Kinderkunstmuseum , gemaakt in 1970 waar ze worden tentoongesteld kunstwerken (zo moet je ze noemen) van kinderen van over de hele wereld. Van Bangladesh tot de Verenigde Staten . Sinds Spanje naar de Republiek Zuid-Afrika.
Maar in Jerevan moet je rechtvaardig en noodzakelijk zijn. Buiten is waar het is meer authentiek , waar u versteld van zult staan. Het maakt niet uit waar je heen gaat, noord of zuid, oost of west. zoals het zegt Virginia Mendoza in zijn boek met kronieken over Armenië, wonden van de wind , “het gebeurt meestal dat in Armenië De bestemming is minder belangrijk dan de reis , en de afstand, zo kort als de kaarten beloven klein, wordt altijd eeuwig”.
Omdat de magie van Armenië binnen is wat er gebeurt als je op weg bent naar je bestemming. Zoals het leven zelf, kom op.
Laten we praten over reishypothese:
Hypothese #1 : laten we zeggen dat je er een neemt mashrutka (de 'bussen' van Armenië en andere voormalige Sovjetrepublieken. Het zijn eigenlijk bestelwagens waarin u tegen spotprijzen door het land kunt toeren) en u overweegt naar de klooster gebouwd tussen rotsen Geghard , een van de wonderen Werelderfgoed uit het land.
Plotseling een Vriendelijke Armeense die naast je heeft gezeten en in gebroken half Engels spreekt, begint je vragen te stellen en vertelt je dat, halverwege, de garni-tempel, Grieks-Romeinse stijl en gewijd aan de god van de zon Mihr.
De Garni-tempel neemt je mee naar het verleden
En dan vertrouw je, je stapt uit de mashrutka en ontdekt de Garni-tempel, uit de 1e eeuw na Christus, die neemt je mee naar een ander tijdperk. Als je op weg gaat naar Geghard, een andere Armeniër, ouder dat de eerste, maar met dezelfde blik, je door middel van borden vertelt een pad te volgen naar de bodem van de vallei.
Zelfverzekerd na de eerste ontmoeting laat je je gaan en ontdek je een van de mooiste en meest onbekende plekken van het land: Garni-kloof, naast de Azat-rivier, een basaltachtige rotsformatie zoals de Giant's Causeway uit Noord-Ierland.
Hypothese #2: laten we zeggen deze keer je huurt een auto –een off-road Lada bouwvallig – en je besluit om naar . te gaan het zuiden van het land, waar de Tatev-klooster, een van de meest spectaculaire landschappen in Armenië.
Je eerste stop is de beroemde Khor Virap-klooster, waar hij werd opgesloten en volgens de traditie omringd door slangen 14 jaar, Gregorius de Verlichter. Dat was voordat hij zijn cipier genas, Thyridaten III, en word de stichter van de Armeense Kerk.
Het prachtige klooster van Novarank zal je verrassen
Maar wat je daar brengt, is niet zozeer dat verhaal, maar het is ongelooflijk panorama, met de de berg Ararat achtergrond, dat slapende vulkaan van 5.165 meter dat is tegelijkertijd symbool en wond voor de Armeniërs: symbool omdat het zelfs op hun vlag staat; gewond omdat Ararat tot de tijd van de deel uitmaakte van het Armeense grondgebied volkerenmoord toen het onderdeel werd van Kalkoen.
Na het doen van de Foto's strikt genomen ga je verder naar die stad, areni, waar is de grot? Areni-1, plaats waar ze ontdekten de schoen en de kelder oudste in de geschiedenis. Als u profiteert van de nabijheid en dat u een auto heeft, rijdt u naar de nabijgelegen en prachtig Noravank-klooster, verdwaald op de bodem van een vallei (waar ze gewoonlijk de meeste tempels Armeniërs).
jouw idee is blijf rijden de rest van de dag tot Gory, in de buurt van het klooster Tatev , maar sommige Armeniërs kruisen je pad weer en vertellen je dat Areni de hoofdstad van de wijn van Armenië en dat juist op die dagen, half oktober, plaatsvindt het wijnfeest , met muziek, eten, drinken... En Armeniërs, veel Armeniërs. Uiteindelijk bepaal jij natuurlijk blijven
De volgende dag, met wat kater, je gaat verder richting Tatev, maar niet voordat je stopt om te bezoeken Zorat Karer, de Armeense Stonehenge, met een leeftijd van 7.500 jaar. Aan het einde van de route wacht u Goris , een dorp tussen de bergen.
Tatev, de meest spectaculaire plek in heel Armenië
Maar wat je wilt zien is Tatev, een van de grote schatten van het land. En je wilt ook vliegen in de Vleugels van Tatev , de dubbele kabelbaan zonder stops langste ter wereld , met 5.750 meter, die samenkomt met de stad Halidzor met de klooster van Tatev.
De kabelbaan, honderden meters hoog, waard, maar wanneer je bij Tatev aankomt, ontdek je de reden waarom je hier bent gekomen: ineengedoken aan de rand van een afgrond, Omgeven door bergen, is het Tatev-kloostercomplex mogelijk de meest spectaculaire plek in heel Armenië.
Hypothese #3: Laten we zeggen dat je naar het westen reist. Ze vertelden je over de enorme sevan meer, een van de bergmeren groter van de wereld (ik heb het niet genoemd, maar Armenië ligt in de zuidelijke uitlopers van de grote Kaukasus gebergte ) . Het Sevanmeer is de enige "zee" dat Armenië is vertrokken, na een glorieuze tijd waarin het baadde in de Kaspische Zee en de Zwarte Zee.
Maar aangezien je daarheen gaat, wil je van de gelegenheid gebruik maken om een plaats te bezoeken waar je iets heel interessants over hebt gelezen voordat je naar Armenië gaat. Gaat over een begraafplaats.
Het Sevanavank-klooster heeft een buitengewone locatie
Hoewel de necrotoerisme Het is niet wat je het meest aantrekt in de wereld, die begraafplaats is bijzonder. Noratus is zijn naam en daarin wordt de grootste bijeenkomst van khachkar van heel het land. En wat is een khachkar? Een van de symbolen van Armenië, genaamd immaterieel erfgoed door UNESCO, een soort ambacht exclusief voor het land in de vorm van gedenkstenen opgenomen waarin ze betrekking hebben details van het leven van de persoon aan wie ze zijn opgedragen.
Vanaf Noratus klim je ten noorden van het meer, naar de Sevanavank klooster. Hoewel je tot nu toe op je reis al een paar kloosters hebt gezien, verrast deze je opnieuw. Misschien vanwege zijn plaats, bovenop een kleine landengte; misschien vanwege het ongelooflijke uitzicht op het meer van Sevan en zijn omgeving.
En wanneer je op het punt staat om terug naar Jerevan , natuurlijk heeft het toeval, belichaamd in een Armeense inwoner, een nieuwe kaart.
na het zien van je gezicht van verwondering kijkend naar het meer, een Armeniër, met zijn karakteristieke Arendsneus, komt naar je toe en vertelt je, dit keer in heel correct Engels, dat als je wilt... geniet van de natuur, je moet naar het noorden reizen, want de herfst maakt magie in Dilijan, het Zwitserland van Armenië , en in Ijevan , een plek waar ze heen gaan zeer weinig buitenlanders.
De kleuren van Dilijan zien er met de hand geschilderd uit
Omdat je al hebt geleerd dat wat een Armeniër zegt is: bijna heilig , je twijfelt geen moment en gaat naar het noorden. Het aardekleurige landschap begint te muteren, ze verschijnen elke keer meer bomen totdat je merkt dat je omringd bent door Woud: is hij Dilijan Nationaal Park . Y je huilt van emotie voor wat je ogen zien: de herfst speelt met zijn kleurenpalet als in a monet schilderij, en je herinnert je de vele plaatsen die je al hebt bezocht die dit seizoen zo goed passen.
Na een paar dagen kijken verloren kloosters tussen het struikgewas (waardoor ze een mysterieuzer tintje krijgen), ga je omhoog naar Ijevan. En als je aankomt, ontdek je dat er inderdaad geen geen enkele toerist. Jij bent het maar. Dit maakt het moeilijker te vinden tegen een Armeniër die minimaal Engels spreekt, maar als je dat doet, kun je een paar woorden redden: 'vallei' en 'Yenokavan' . Na onderzoek op Google, ontdek je dat het is een kloof en een natuurpark van beschermde dieren in het wild, met grotten bedekt door pre-christelijke gravures op je muren.
Je ging op pad, vanuit het kleine dorpje Yenokavan en nadat je de vallei bent binnengegaan en verschillende grotten hebt gezien, kom je op de plaats die, zonder het te weten, zal worden het meest bijzondere van heel Armenië: het kamp van laatste, letterlijk een paradijs van die kinderdromen waarin je fantaseerde met huizen gebouwd op de top van bomen naast rivieren met schommels aan de takken hangen.
En je denkt, naar het slaapliedje van het water, vanaf de top van je hut, dat... wat een goed idee. Wat een geweldig idee om naar Armenië te zijn gereisd. En van binnen, diep van binnen, hoewel het moeilijk voor je is om het toe te geven, begin je ook te geloven dat dit in het nauw gedreven land van de Kaukasus de plek waar het allemaal begon.