De Flaminio Obelisk op Piazza del Popolo
We hebben verschillende opties: 1) Wacht. 2) Scherper verstand en in de voetsporen treden van de farao's buiten de Egyptische grenzen . We hebben het niet alleen over musea, maar over oude overblijfselen (inclusief plunderingen die niet zonder controverse zijn, verzoeken om repatriëring, enz.) Van deze beschaving die in sommige steden bewaard zijn gebleven in de vorm van sfinxen, obelisken of zelfs hele tempels. Sommige veel dichterbij dan je je kunt voorstellen.
MADRID
Natuurlijk beginnen we met Madrid. Voor een plek waar de meeste inwoners van Madrid een zonsondergang hebben meegemaakt in goed gezelschap: de Tempel van Debod, tussen Plaza de España en Paseo de Pintor Rosales. Het ding is niet voor minder, de print is benijdenswaardig: de lucht van Madrid (wat niets is) en een Nubische tempel van meer dan 2000 jaar die kan worden bereikt met de metro. Het verhaal is de dochter van een tijd waarin de Egyptische autoriteiten diplomatieke vriendschappen wonnen door middel van oude geschenken. Deze in het bijzonder werd in de jaren zestig door president Gamal Abdel Nasser geschonken om Spanje te bedanken voor het half miljoen dollar dat het heeft bijgedragen aan het redden van de heiligdommen in de Nubische regio die worden bedreigd door de wateren van het Nassermeer na de bouw van de Aswandam. Nog eens 50 landen gaven gehoor aan de oproep van de Egyptenaren, en deze kwamen overeen met de meest genereuze met 'stenen', de reden waarom momenteel de Taffa-tempel Het bevindt zich in het Rijksmuseum van Oudheden van Leiden (Nederland), die van Ellesiya in het Egyptisch Museum van Turijn en die van Dendu in het Metropolitan Museum of Art New York.
Om de grottempel van Abu Simbel te redden, gebouwd door Ramses II in 1284 na Christus ter herdenking van zijn overwinning in de Slag bij Kades (ca. 1274 v.Chr.), Met de bouw van de Aswan Hoge Dam in 1964, moest hij steen voor steen verplaatsen een paar meter. Iets soortgelijks, maar op kleinere schaal en in een veel draagbaarder formaat, is wat hij heeft gedaan Egyptische ambachtsman Hany Mostafa wie heeft gebouwd een bijna exacte replica van het heiligdom , en die momenteel wordt tentoongesteld in Jerez . De reproductie is tot 25 augustus aanwezig in de stad Cadiz en reist vervolgens naar Granada, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk.
Zonsondergang bij de tempel van Debod
Als Abu Simbel een authentiek icoon van de Egyptische beschaving is, **de Steen van Rosetta is, naast het sterstuk van het British Museum (wat veel zegt)**, de sleutel tot het begrijpen van de faraonische cultuur. De stèle, met inscripties in hiërogliefen, demotisch schrift en oud-Grieks, werd in 1822 door Jean-François Champollion ontcijferd, maar was al twintig jaar in het museum te zien. Het onderwerp van grote diplomatieke controverse, de Egyptische autoriteiten hebben bij talloze gelegenheden om zijn repatriëring gevraagd, maar voorlopig de Britten lijken zo'n snoepje niet op te willen geven.
De steen van Rosetta, een van de hoogtepunten van de Britten
Buiten het museum, dat een van de beste collecties ter wereld bewaart, in Londen kun je andere merkwaardige Egyptische stukken zien. Misschien wel het meest bizarre is het kleine zwarte basaltbeeld van de godin Sekhmet Dat zit de deur van Sotheby's voor (34-35 New Bond Street), en dat is het oudste openluchtbeeldhouwwerk in de stad. De andere, veel monumentaler, is de obelisk van inpakken , gebouwd in Aswan-graniet in Heliopolis door Thoetmosis III ongeveer 1500 voor Christus (volgens regza-inscriptie op de oostkant). Op zijn reis vanuit Alexandrië beleefde hij grote avonturen - waaronder schipbreuk in de Golf van Biskaje - voordat hij hier in 1878 werd geïnstalleerd.
Twee sfinxen bewaken Cleopatra's Needle, het oudste monument in de stad
Oorspronkelijk werden de obelisken in paren geplaatst. De tweelingbroer van de Londenaar, Cleopatra's andere naald, bevindt zich ook niet op zijn oorspronkelijke locatie. Specifiek in New York, en voor meer details in Central Park (ter hoogte van de 73 min of meer). Het was een geschenk van Khedive Ismail uit Egypte in 1869, uit dankbaarheid voor Amerika's hulp bij de bouw van het Suezkanaal.
Het New Yorkse stel Cleopatra's Needle
Ze zijn ook gescheiden de twee obelisken van de tempel van Luxor. Een (die aan de linkerkant tegenover de tempel) ter plaatse te zien; de andere is in parijs , op het bekendste van al zijn pleinen: La Concorde. Mehemet Ali, een Wali van Egypte, gaf het onder druk van Jean-François Champollion aan Frankrijk in de vroege jaren 1830. Het is de kleinste van de twee, het is 3.300 jaar oud , weegt meer dan 200 ton en meet bijna 25 meter (de sokkel niet meegerekend).
Place de la Concorde, in Parijs
Een andere stad die kan bogen op niet één, maar meerdere obelisken, is Rome , waar de keizers hen brachten om op te scheppen over hun macht en hun veroveringen: de Flaminio op Piazza del Popolo , afkomstig uit Heliopolis, die van San giovanni in laterano; de Macuteo, op de rotonde Piazza della , ja die op het Sint-Pietersplein Oost (van 25 meter en meer dan 331 ton). Caligula werd hier in 37 na Christus gebracht om het in het midden van zijn circus te plaatsen, en later werd het in het midden van het door Bernini ontworpen plein geplaatst. Er wordt gezegd dat toen het werd geplaatst, Sixtus V het spreken verbood onder straf van excommunicatie, maar het was een zeeman die het van een catastrofe redde door te waarschuwen dat ze de touwen nat moesten maken om het op te tillen. Het is duidelijk dat de paus hem vergaf.
De kleinste en ook de meest originele van de Romeinse obelisken is die voor de deur van de chiesa de Santa Maria sopra minerva, een van de kleine basilieken in Rome, vlakbij het Pantheon. Het is geplaatst op een kleine olifant ontworpen door Bernini , geïnspireerd door een roman van Francesco Colonna: Polífilo's droom in het geschil over de liefde. Het beeld staat bekend als El pulcino della minerva.
Je kunt deze rondreis door Egypte niet afmaken zonder de Egyptisch Museum van het Neues Museum in Berlijn , waar een prachtige collectie wordt bewaard, variërend van het oude Egypte tot de Romeinse tijd. 2012 markeerde de honderdste verjaardag van zijn meest emblematische stuk, de buste van Nefertari (1340 voor Christus), de vrouw van Achnaton : beroemd om zijn oogverblindende schoonheid 50 centimeter standbeeld waardoor dit museum het meest bezochte museum in de stad is.
In Spanje kun je ook Egyptische stukken zien in het Nationaal Archeologisch Museum. Madrid, het Egyptisch Museum van Barcelona, het Museu de l'Orient Bíblic de Montserrat. Montserrat (Barcelona), het Víctor Balaguer Bibliotheek-Museum (Vilanova i la Geltrú), het Bijbels Museum van Palma de Mallorca; het Stedelijk Museum voor Archeologie van Almuñécar, het Museum van de Cultuur van Wijn. Briones (Logroño).
Nefertiti, de ster van Berlijn