SAYPE poseert liggend op een van zijn fresco's in Berlijn
Het was moeilijk. Misschien wel het lot dat hem het meest weerstand bood van de vier waaraan hij tot nu toe heeft deelgenomen. Echter, de artiest SAYPE kende je project Buiten de muren en de boodschap van eenheid en van het overstijgen van de barrières die het uitstraalt, moest aanwezig zijn in Berlijn. Nu. Net als ze elkaar ontmoeten 30 jaar na de val van de muur. Het was ontvangst.
“Ik moest erbij zijn ja of ja, vanwege het soort bericht dat mijn project verzendt” van eenheid van de volkeren, vertelt SAYPE aan Traveler.es.
Gezegd en gedaan. Of bijna. “Het heeft lang geduurd voordat ik aan het werk was. Het zijn zes maanden van administratieve strijd geweest om daar te zijn. De bevestiging kwam op het laatste moment bij mij”, legt hij uit over hoe de interventie in de Duitse hoofdstad die hij uitvoerde tot stand kwam tussen 31 oktober en 5 november.
SAYPE's gigantische handen arriveren in Berlijn
Twee enorme fresco's met hun toch al karakteristieke handen, een van 2.000 en de andere van 1.000 vierkante meter, verschenen voor SAYPE's planningswerk en werkuren in Treptower Park en in de Wachturm Schlesischer Busch, waar de muur ooit passeerde. Poëtisch, toch?
"Ik ben erg trots op het werk omdat we veel moeilijkheden hadden vanwege de beschikbare tijd. Ik had weinig tijd omdat ik rond 15.00 uur moest stoppen met schilderen. Om deze reden zijn deze handen niet zo groot als andere die ik heb gedaan”, vat hij samen.
Van deze fresco's van witte en grijsachtige tinten en goed gedefinieerde delicate lijnen blijft er weinig over, als we er rekening mee houden dat SAYPE werkt op gras en met biologisch afbreekbare verf gemaakt van natuurlijke materialen. Zo worden hun interventies eendagsvliegen en ze gaan net zo lang mee als het gras nodig heeft om te groeien of om te regenen, waardoor de impact op de bodem die ze ontvangt tot een minimum wordt beperkt.
Berlijn is de vierde plaats geworden om Beyond Walls te ontvangen, het project waarmee SAYPE heeft voorgesteld de grootste menselijke keten ter wereld creëren, als een manier om de aandacht te vestigen op de noodzaak van overwinnen van de muren, zowel mentaal als fysiek, die ons scheiden Iets wat nodig is in een steeds meer gepolariseerde wereld.
De interventies werden uitgevoerd in Treptower Park en in de Wachturm Schlesischer Busch
“De essentie van het project blijft hetzelfde. Iets wat ik leuk vind, zijn de handen van mensen waarvan ik niet weet van wie ze zijn. Ze zijn gebaseerd op foto's die we op verschillende plaatsen hebben gemaakt, maar ik schilder ze alleen tot aan de ellebogen. Het is perfect voor de boodschap van universaliteit die we willen verzenden”, SAYPE reflecteert op het belangrijkste element van zijn werk.
Sommigen hebben armbanden, anderen dragen een horloge, sommigen eindigen met een opgerolde arm en anderen zijn met blote armen. Hoe dan ook, de handen die SAYPE trekt hebben hun eigen geschiedenis en zijn een symbool van menselijke uitwisseling, een teken van wederzijdse hulp.
Sinds juni is hij al door Parijs (juni), Andorra (juli) en Genève (september) gereisd in een razend tempo van werk dat hem ervan weerhield de balans op te maken, hoewel hij verzekert dat hij voelt zich gelukkig, trots en waardeert het geluk dat hij heeft.
“Het is de eerste keer dat de Champs de Mars is gesloten voor een artistieke ingreep, ik heb geschilderd die samenviel met de val van de Berlijnse muur... Deuren gaan open voor dit project." reflecteren.
Hij verbergt echter niet dat hij ook op het randje leeft. “Het is zes maanden intensief werk geweest met de complexiteit van het managen van een internationaal project. Het is een uitdaging omdat ik geen bureau heb en ik alles doe."
De kunstenaar SAYPE in Berlijn
Daarom voorlopig. Hij geeft zichzelf een paar maanden vrij voordat hij verder gaat. Hij heeft vijf jaar werk voor de boeg, vijf continenten en nog zo'n 20 steden. De volgende, in februari 2020, is Ouagadougou, de hoofdstad van Burkina Faso. Beyond Walls komt op deze manier terecht in Afrika, waar hij een goede ontvangst hoopt te vinden.
“De logica van mijn project is dat ik de mensen ter plaatse betrek: ik run het project niet, de mensen runnen het”.
Na? Hij heeft het al over Rusland, noemt Rome en zegt ja, dat hij zou graag naar Spanje willen komen, maar heeft deze procedures nog niet gestart.
En van Berlijn... tot Burkina Faso!