"Rome, een leven is niet genoeg": een reis naar het Rome van de Romeinen

Ik arriveerde iets meer dan een jaar geleden Rome met de bedoeling te blijven. Een grijze en natte maand november verwelkomde me. In mijn verbeelding zweefden de beelden waarvan voor mij (en voor velen) is een meesterwerk van de Italiaanse cinema, De grote schoonheid , van Paolo Sorrentino . Een metafoor van hedendaagse Italiaanse decadentie , coëxistentie tussen het alledaagse en het hemelse, de strijd voor de eeuwige jeugd die wegglipt tussen de wateren van zijn ontelbare bronnen. Een plek versierd met barokke monumenten, renaissance paleizen Y oude overblijfselen die alles laten uitvergroten tot onverwachte niveaus.

In zekere zin is dit wat ik hier heb gevonden. Dat zou ik ook kunnen zeggen er zijn net zoveel Romes als Aziatische toeristen door de straten lopen . In deze film zien we bijvoorbeeld hoe een groep Japanners stilletjes de Fontanone del Gianicolo ; terwijl angstaanjagende hemelse muziek speelt, valt een van hen flauw bij het maken van een foto. Misschien de fascinatie van het observeren van zoveel schoonheid vanaf deze heuvel?.

Er zijn net zoveel Romes als er mensen zijn die het bezoeken

Met dit alles probeer ik alleen maar te zeggen dat iedereen de stad op zijn eigen manier en begrip leeft, en dat alle manieren om het te doen geldig en kostbaar zijn.

De Romeins landschap is een getuigenis van een verre verleden , een erfenis achterlatend die de politiek, cultureel en religieus pad tot op de dag van vandaag in het Westen. Er zijn dagen dat ik mijn camera pak en ga wandelen zonder andere voorwendselen dan... geniet van de rit , hoewel ik bijna altijd een excuus vind om de sluiter te bedienen.

ik ga graag naar San Pietro in Vincoli , een kerk met een spectaculair licht. Daarnaast herbergt het een van de grote werken van Michelangelo, de 'Mozes' , beeldhouwwerk dat het waard is om lang over na te denken. Er zijn veel plaatsen die ze fascineren me en waarin ik mijn rust vind , hoeken, in veel gevallen onbekend bij toeristen.

Basiliek van San Pietro in Vincoli

Het gastronomische aanbod is zeer breed en u kunt ervan genieten op plaatsen zoals Antica Osteria Da Giovanni , volledig wijk Trastevere en dat biedt gerechten tegen een goede prijs; Trattoria Alfredo en Ada , open in 1946 en dichtbij Engelenburcht . Ze bereiden zelf elke dag meerdere gerechten naar hun zin en, met slechts vijf tafels , u zult zich thuis voelen.

Een andere is Geef Filettaro , een paar stappen van Campo dei Fiori je kunt heerlijk genieten gefrituurde kabeljauwfilets in een authentieke setting . En als je haast hebt, kun je je steak bestellen om op te eten op de vlucht , zoals hier wordt gezegd.

Omdat deze plaatsen niet in de gidsen voorkomen, zijn zij degenen die je vinden en je vertellen om van de weg te rusten om ze te overdenken. Daarom, wie Rome bezoekt, moet door haar worden weggedragen . Wie oplet, zal het begrijpen; en als je ook op geur let, zal je begeleiden naar een goede Romeinse keuken , die heerlijke gerechten biedt zoals spaghetti carbonara, tonarelli cacio e pepe, saltimboca alla romana, bucatini all'amatriciana, carciofi alla romana , of baccala fritto.

filettaro

De stad staat vol met prachtige parken zoals Villa Doria Pamphilj . Met hun 184 hectare , is de grootste van de stad en zit vol charmante hoekjes. Hier is het gevoel op het platteland te zijn groter dan in het centrum van Rome. De geheime tuin, het Belvedere-meer, de boog van de vier winden of de Doria Pamphili-kapel ... Al deze prachtige enclaves zijn omgeven door palm- en pijnbomen die, in een poging de wolken te strelen, mijn blik naar boven richten, want de lucht is een van de grote schoonheden van Rome.

als de zon onder gaat, oranje-roze kleurt de koepels en daken van de stad . Een goede plek om de prachtige zonsondergangen is de berg Aventine , in het bijzonder in Il Giardino degli Aranci . Vanaf dit punt is het uitzicht op de stad er waanzinnig verliefd op worden.

Een paar meter verderop, tussen de tuin en de Villa van de Priorij van Malta , vinden we de bekende, maar niet al te bekende (gelukkig), sleutelgat , van waar we kunnen zien de Koepel van Sint Pieter op een iets meer "intieme" manier . Voor mij, als fotograaf, is Rome een unieke stad, met zijn straten vol sfeer, met zoveel kunst die we in al zijn uitingen kunnen vinden... het is moeilijk om er vanaf te willen.

Koepel van Sant Pietro

Een van de grote geneugten van het leven in Rome is genieten van een klassiek Italiaans ontbijt : cappuccino en cornetto. Ik doe het in een kleine bar naast huis genaamd Brunori . Van de buitenkant ziet het er niet uit om over naar huis te schrijven, maar zodra je binnenkomt? je begrijpt dat het niet zomaar een bar is : de lichten, de goede sfeer en de kwaliteitsmuziek op vinylplaten maken het speciaal. Het is gelegen tussen viale Marco Polo en de buurt van San Saba , ook bekend bij de Romeinen als Il Piccolo Aventino.

Later, als de dag goed is, ga ik naar buiten om de Bernini's kunst op plaatsen zoals Sint Pieter van het Vaticaan , de Fontein van de vier rivieren op Piazza Navona , de mooie Ponte Sant'Angelo , de Palazzo Barberini … of, in de coquette Galleria Borghese , waar enkele van zijn meest opvallende sculpturen te vinden zijn.

Dit museum, gelegen in het prachtige park Villa Borghese, is een must voor alle liefhebbers van goede kunst, waar ook enkele werken te zien zijn van kunstenaars zoals Caravaggio, Titiaan, Raphael, Antonio Canova...

Ponte Sant'Angelo

Wat is deze stad anders dan? een zorgvuldig georkestreerde chaos . Hoewel, om de waarheid te zeggen, Ik word geamuseerd door deze koffiegeurende puinhoop . Het zijn simpele dingen die maak van Rome een geweldige plek.

En ik, gelukkig, Ik bevind me midden in dit alles , elke dag een beetje meer ontdekkend verwelkomt de stad me tussen haar zeven heuvels.

Ondertussen verstrijkt de tijd, voor iedereen, minder voor Rome . De dagen en weken (sommige met twee maandagen), bewegen zich in dezelfde richting als de wateren van de Tiber en ontsnappen naar de Mare Nostrum van de kreten om hulp van degenen die hier al te lang zijn zonder het te begrijpen ... omdat De grote schoonheid verkeerd begrepen, kan wreed zijn.

Galleria Borghese