The Lemon Society, begin en einde van een dag in Palencia
Javier San Segundo besloot op een mooie dag een bar te openen. Tot nu toe alles normaal. Kort daarna ontdekte hij dat het tijd was voor Palencia om het aperitief te begeleiden met een goede tapa, en veel mensen uit Palencia bedankten hem, zegenden hem en kopieerden hem zelfs. Toen begon hij van zichzelf te houden, te groeien en een succesvolle wijnkaart aan te bieden waar voor een glas Vega Sicilia geen monocle, ochtendjas en chequeboek nodig waren. Wel vriend, dit is iets anders. Want ja, op slechts een half uur van de beste wijnhuizen in Ribera de Duero was er geen wijnbar in omstandigheden en zonder onzin. En toen kwam de uitdaging in de vorm van gin.
Deze tijdlijn is een toepassing van een economieles die tot leven is gebracht. Met andere woorden, “investeren midden in een crisis”, aldus de eigenaar. Deze 33-jarige econoom heeft genoeg gereisd om te weten wat Palencia miste, maar zonder zich te hullen in die arrogante houding waarvan hij de wereld heeft gezien en verdrinkt in zijn aquarium. Vier succesvolle jaren sinds in juli 2009 opende deze plek in het midden van de Paseo del Salón, een riskante gok dat had tevreden kunnen zijn met zijn krachtige terras in de zomer en voetbalwedstrijden op een plasmascherm in de winter. "Elk bedrijf dat genoegen neemt met wat het denkt dat het goed doet, stagneert." chapo.
Maar nee, hij wilde meer. En toen verschenen de gins… waarom? "Voor pure marketing" (nou ja, zonder toespraken). Javier had graag een kelder vol oenologische rariteiten tentoongesteld alsof hij de beste sommelier ter wereld was, maar hij bleef achter met de aantrekkingskracht van een goede gin-tonic en met de transcendentie van het bereiken van een enorm publiek dat zich niet erg bewust is van een drankje dat is teruggekomen om te blijven. Twee jaar geleden begon het met het ambitieuze project om de bar te zijn met de meeste gins ter wereld . De eerste? De klassieke, die je bij elke slimme distributeur kunt bestellen. Toen kwamen de reizen door de Spaanse geografie, het vinden van eigenaardigheden en zelfs het vinden van flessen drankjes die niet meer worden gemaakt en die tegenwoordig op een speciale plank staan. Een soort museum dat elke fetisjistische verzamelaar aan het huilen zou maken van emotie.
Javier San Segundo en gin: een liefdesverhaal
Een reis naar Andorra kwam goed van pas om rond te komen van de meest veeleisende drankjes uit supermarkten zonder belastingen. Maar bovenal is er internet. Surfend op het internet, zoekende naar gespecialiseerde forums en gastronomische winkels, nam hij contact op met mensen van alle continenten om zijn doel te bereiken: een bar om ze allemaal te hebben, een bar om ze smaakvol te serveren, een bar om alle gin-liefhebbers aan te trekken en ze vast te binden in feestvreugde opperste. En zo verder totdat het recordcijfer wordt toegevoegd: 362 verschillende gins.
Het cijfer is duizelingwekkend, maar is het een wereldrecord? Het is waar dat er geen fluorescerend diploma met het Guinness-handtekening op de muren prijkt, maar de eigenaar is ervan overtuigd dat het praktisch onmogelijk is voor iemand om te vinden en te houden wat hij in de Lemon heeft. Zijn overtuiging en de contacten die hij heeft gelegd in zijn Geneefse epos zijn de beste notarissen van deze prestatie. Tot nu toe heeft hij slechts twee doornen in zijn avontuur: noch de Brooklyn noch de Ginbraltar vinden, een uitdaging om het magische getal te benaderen van een gin elke dag van het jaar.
Tussen zoveel flessen vind je rariteiten van over de hele wereld, goede, betere en prachtige gins . Gastronomische slokjes zoals die van uw verzameling Nederlandse gins, waar het duurste drankje in de bar te vinden is: de Zuidam 20 jaar. Of wat hetzelfde is, twee decennia rijping in eikenhouten vaten . De prijs van deze beker is rond de 40 euro zeer goed betaald. Maar de collectie is niet alleen een attractie. Volgens de eigenaar is 90% van de flessen ontkurkt, aangezien veel parochianen hier komen om zich te oriënteren en te adviseren. En om het af te maken, meer dan 50 tonics die in staat zijn om de mooiste te zijn in de dans in elke cocktail.
En dat is het, is dit het nieuws? Welnee. The Lemon Society is niet alleen een etalage met chique krukken en efficiënte obers. Het is liefde voor een lekker drankje. En daarvoor heb je de beste citroenen, het beste ijs en zelfs de beste citrusvruchten nodig die aromatiseren zonder de cocktail te baden. En niemand schrikt van de prijs, want **voor 4 euro kun je genieten van een gin-tonic met een tapa (glorious pairing) ** waar de welgestelde kinderen van Palencia, die om 7 uur 's middags ziet er goed uit om geparfumeerd te worden met pure citroen. Omdat deze bar het nachtleven van de stad enigszins verfijnd heeft, maakt een goede Seagram de meer traditionele Larios van de troon en is het de meest gevraagde gin in de bar.
Hoewel, zoals Joaquín Sabina zou zeggen, "in Antón Martín meer bars zijn dan in heel Noorwegen", zou het niet onredelijk zijn om van de Lemon te spreken als een van de beste bars in Spanje. hij heeft die iconische punch waarmee hij Palencia op de kaart begint te zetten , en wordt een van de meest opvallende en verrassende toeristische en recreatieve attracties. En dan is er dat vermogen om met de dag mee te evolueren zonder de liturgieën te mishandelen: 's morgens, voor goede wijn of bier, met het sappige terras en de deur wagenwijd open. De middag, voor de meest aanmatigende cocktails, veertigjarige liefdes en de meest luxueuze tapas. En de nacht, voor geruite shirts, dj's en unieke concerten in de stad . Want een goede gin-tonic versterkt een moment, maar het opbouwen van dat moment is ieders taak. Dat ja, dat blijft bij de Citroen niet…
palentine nachten