Onvermoedelijke Albacete
EEN GALERIJ ZO ITALIAANS ALS MODERNISTISCH
Ondanks die lucht zo New York vanuit La Mancha (alsof het een white label is) soms is het handig om te onthouden dat in de hoofdstad niet alleen rationalisme en agro-stedelijke behoeften regeren. 'Harvarcete' kan ook een 'Albacini' l . zijn ombardo met Catalaanse invloeden. Vooral als je door de lichte en versierde Lodares-passage , de mooiste galerij van Spanje.
Wat maakt deze gang tussen de Tinte en burgemeester straten Het is niet zozeer zijn eigenheid als wel zijn decoratie, een soort harmonieuze mengelmoes van renaissance-, barok- en vooral modernistische invloeden. Is het cakeachtig? Integendeel, het zou eerder kunnen dienen als een klein museum met goed uitgevoerde architectuur. En als klap op de vuurpijl een lang dakraam dat alles bedekt en het kleedt met zon en homogene stralen. Zo wordt alles perfect verlicht.
Pasaje de Lodares, de mooiste galerij van Spanje?
**DE MAN DIE VAN DE AARDE IS GEBOREN (WAT NIET KLEIN IS)**
Als UNESCO een beetje gezond verstand had, zou het chanante humor en Albacete immaterieel erfgoed van de mensheid. En daarvoor zou het moeten beginnen met de bergen, met de plaatsen die de grote José Luis Cuerda voor hem koos Zonsopgang, wat geen kleinigheid is , de grote Spaanse surrealistische film die dit jaar een kwart eeuw wordt. Want zelfs hier laten we een beetje Hollywood-gevoel hebben voor de filmindustrie , ja, we hebben een voorliefde voor wat van ons is, daarom is er een damesroute die de meest karakteristieke scenario's loopt en afstemt.
In deze kleine stadsroute ontbreekt het niet aan een sculptuur van het beroemde zijspan waarin Teodoro (A. Resines) en Luis Ciges (Jimmy) arriveren om dit existentialistische dorp te ontdekken dat zich in een bocht-uitkijkpunt bij Ayna. Noch een interpretatiecentrum in het midden van de Los Remedios-hermitage, noch natuurlijk een standbeeld dat ons eraan herinnert dat in het Cuerda-universum mannen uit de aarde worden geboren. De reis wordt afgesloten met een stop bij de hermitage van Belén de Liétor en de Plaza Mayor de Molinicos. Dat ja, niemand verwacht zoveel onzin, hoewel zijn bergroutine in veel gevallen de meest gekke fictie overtreft.
Zonsopgang, wat geen kleinigheid is
DE RIVIER VAN DE KOSTBARE DORPEN
de Jucar, wanneer hij Castilla-La Mancha oversteekt, heeft hij een aangeboren vermogen om perfecte landschappen te creëren waar hij een herenstad kan planten. De principes zijn een beetje meer mainstream, met de hoofdstad van Cuenca en Alarcón als kleine sterren, maar bij het oversteken van de provinciegrens zet het land van Albacete hem ook op een bord om door te gaan met zijn bijzondere talent.
Daar verschijnen ze tussen meanders en vlaktes, de bruggen van Villalgordo de Júcar, waar de exotische tuinen van het Palacio de los Gosálvez de reiziger naar de koloniën vervoeren. Of de muren van de Almohaden die de Jorquera-ravijnen trotseren, die neerkijken op de grote bocht van de rivier.
En tot slot de kalkhuisjes Alcalá del Jucar , waarvan de deuren glimlachen naar de rivierbedding terwijl ze kamers en kamers beschermen die in de rots zijn uitgehouwen. Een route waar de Júcar bovendien ook landschappen van bospaden en onmogelijke bochten biedt.
Alcalá del Jucar
HET ZWITSERLAND VAN LA MANCHE
Zijn meest chanante kant negerend, Ayna en omgeving worden ontketend als een van de meest verrassende plekken op het Plateau. Van de Devil's Lookout , wordt de wonderbaarlijke enclave tussen gedraaide kloven, duizelingwekkende pieken en groene vegetatie waargenomen. En altijd bij hem rivier wereld water geven en een muzikale draad op de achtergrond aantrekken.
Het gevolg van deze mengeling lijkt misschien hyperbolisch, hoewel het waar is: dit lijkt op de alpenlandschappen van Midden-Europa. Kom op, een 100% La Mancha Zwitserland . Het genieten van deze omgeving wordt aangevuld met interessante archeologische bezoeken aan de Grot van de Moren en zijn overblijfselen Kasteel Yedra en de Cueva del Niño, waar grotschilderingen in Levantijnse stijl schitteren.
Het meest indrukwekkende uitkijkpunt bij Ayna
EEN STENEN IGLO
Albacete is een van de provincies met het grootste industriële erfgoed op het schiereiland, een direct gevolg van het feit dat het tussen Levante en Midden-Spanje ligt, maar ook als een geavanceerde landbouwregio. Onder deze kleine atheïstische en functionele monumenten, gigantische sneeuwkuil van Alpera, een halfronde constructie in de tijdperken van dit stadje dat werd gebruikt voor de productie, opslag en verkoop van ijs . Zo te zien lijkt het op een grote iglo gemaakt van stenen die op wonderbaarlijke wijze elkaar vasthouden om deze grote koepel te creëren. Iets dat meer waarde krijgt als men er rekening mee houdt dat de oorsprong teruggaat tot de 16e eeuw. Zo zeldzaam dat het zelfs buitenaards lijkt, alsof het de Cañís-piramides zijn (afgezien van de afstand).
DE MEEST SPECTACULAIRE RIVIERLENTE
Binnen de lijst van essentiële natuurlijke hoeken van onze geografie, de geboorte van de rivier wereld heeft een onbetwistbare plaats. Gelegen in de bergen, in de buurt van de stad Riópar Deze natuurlijke 'geboorte' vindt plaats zonder keizersnede en wel omgeven door een explosie van groen. Aan dit chromatische monopolie voegen water en geologie hun grillen toe, aangezien deze rivier wordt geboren door de overloop van een grot waarvan tot 32 kilometer bekend is. Vervolgens glijdt de stroom naar beneden langs een waterval van ongeveer 300 meter hoog en komt terecht in een kleine vijver. Vanaf hier gaat de route verder door kleine stroompjes tussen bossen die uiteindelijk een sterke en beeldhouwende rivier vormen. Idyllischer en overweldigender, onmogelijk. Ideaal om de Avataresque science fiction liefhebbers aan de natuur te binden.
Volg @zoriviajero
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Onvermoedelijk Castellón
- Onvermoede Teruel
- Toerisme in Albacete met Miguel Noguera
- Dingen die u moet doen voordat u Albacete verlaat
- Dageraad die niet weinig is: route door La Mancha
- Dingen die je een keer in je leven moet doen in Castilla La Mancha
- Alle artikelen van Javier Zori del Amo