Wanneer in augustus 2012 plaatsvond de controversiële "restauratie" van de Ecce Homo de Borja verantwoordelijk voor de buurvrouw Cecilia Giménez, heeft de wereld dit evenement tot over de grenzen verheven. Maar wat voor velen vandaag de dag een popicoon is, was voor anderen een symptoom van de gevolgen die het nemen van bepaalde vergunningen kan hebben in de staat van de nalatenschap.
Ecce Homo is het meest beruchte voorbeeld van een lange lijst met "haken en ogen" die stenen hermitages, historische plaatsen of legendarische boerderijen hebben veroordeeld. van de lorca Boerderij van de Broeder tot de Romeins theater van Sagunto, in Valencia , we doorkruisen een pad door Spaans erfgoed in een terminale staat.
Ecce Homo, Borja.
HET ERFGOED DAT LITERATUUR ONDERSTEUNT
Naast de weg die de stad Níjar verbindt met San José , in de Natuurpark Cabo de Gata zucht een oude boerderij nu gesloopt en omarmd door de okerkleurige mantel. Hoewel de gehaaste vakantieganger meestal geen aandacht schenkt aan deze plek in puin, is de waarheid dat het in de Cortijo del Fraile plaatsvond op 22 juli 1928 de beroemde "misdaad van Nijar" , waarin Francisca Cañadas met haar neef Francisco Montes vluchtte op de dag van haar huwelijk met Casimiro Pérez.
De misdaad kreeg destijds niet alleen grote sociale gevolgen, maar ook zou de roman inspireren dolk van anjers van Carmen de Burgos, ja Bloed Bruiloftdoor Federico García Lorca . Maar weinigen lijken het belang van deze oude Andalusische boerderij als onderdeel van de identiteit van Almeria in gedachten te hebben. Sinds 2012 de Cortijo del Fraile is inbegrepen in de Erfgoed Rode Lijst gezien de slechte staat ondanks de constante mobilisatie van actiegroepen zoals de vereniging Amigos del Parque de Cabo de Gata-Níjar.
“Sinds de verklaring van het natuurpark in 1987 zijn de institutionele plannen om dit erfgoed te waarderen talrijk en ambitieus, maar de waarheid is dat je door het gebied te bezoeken kunt verifiëren dat geen van de plannen is minimaal uitgevoerd ", rekening geoloog en ingenieur Francisco Hernández Ortiz tot Condé Nast Traveler. “De Cortijo del Fraile ligt in puin, alle daken zijn ingestort en de kerk is geplunderd. Nu is het omheind om ongeluk te voorkomen".
Rodalquilar, Almería.
De zaak van de Cortijo del Fraile linkt naar het tweede (en nabije) erfgoed van Almeria op de Rode Lijst: de set van Rodalquilar-mijnen complex geboren na de aluinmijnbouw in de 16e eeuw en, vooral, de ontdekking van goud in het gebied in 1864. Een levendige weerspiegeling van de geschiedenis van dit dorre en magische gebied waar Francisco zelf zijn jeugd doorbracht.
“Het kasteel van de aluin, de Dorr-fabriek, de Denver-fabriek, enz. Een groot deel van de Rodalquilar-mijnen is in toenemende mate in verval en niemand neemt iets aan het probleem ”, zegt Francisco, die naast de verwaarlozing ook het andere grote probleem van erfgoedbehoud belicht: de “fudges” van dienst. “In de Rodalquilar-periode werden gebouwen niet gerespecteerd, ze zijn gesloopt en er zijn nieuwe gebouwd die niets te maken hadden met de originelen, hoewel ze later verdedigen dat de acties "restauraties" waren. Dit is een probleem omdat we het hebben over plaatsen met grote geologische, mineralogische en zelfs literaire waarde”.
Os Ancares, Galicië.
OS ANCARES: NIEUWE HERMITAGES
De Parochiekerk van Tortes het is een volle tempel ijzerzaag van Jij Ancares, in Lugo. Een 17e-eeuws bouwwerk gebouwd in steen waarvan de staat schreeuwde om dringende hervorming. Toen de langverwachte interventie eindigde, realiseerden de experts zich echter dat: de originele steen was bedekt met cement en wit geverfd.
“In dit geval komt de reden voor deze hervorming van de pastoor en de buren, omdat ze hebben geen toestemming gevraagd aan Patrimonio dat hij, ondanks de informatie die we hem hebben gestuurd, geen enkele actie heeft ondernomen”, vertelt hij aan Condé Nast Traveler de historicus Xabier Moure Salgado . 'Kan iemand zich voorstellen dat ze dat in de kathedraal van Santiago hebben gedaan? Er is eersteklas en tweedeklas erfgoed”.
Een ander nabijgelegen geval in Os Ancares bevindt zich in de typische palloza-huizen waar de buren ze plaatsten borden op het dak in plaats van het traditionele stro of stro. In dit geval verzekert Moure dat: het probleem is niet de schuld van de buren, want dakhuizen met colm vertegenwoordigt een investering van duizenden euro's, maar toch het is onbetaalbaar voor de meerderheid.
"Blijkbaar, de administraties zijn degenen die dit en andere soorten acties moeten reguleren voegt Xavier toe. “In feite hebben we vanaf mei 2016 het Lei do Cultureel Erfgoed van Galicië, maar dat hebben we al geverifieerd is niet altijd van toepassing en de administraties zijn de eersten die de buren op de hoogte moeten stellen als het gaat om de bescherming en het behoud van erfgoed.”
Romeins theater, Sagunto.
ROMEINSE THEATER VAN SAGUNTO: HET GEHEUGEN AAN CEMENT
De stad Sagunto is een van de meest historische in de Valenciaanse Gemeenschap , omdat het werd betwist door Romeinen en Carthagers in de 3e eeuw voor Christus waardoor de Tweede Punische Oorlog ontstond. Een historisch luik gebukt onder een duidelijk voorbeeld van rampzalige interventie van een Valenciaans cultureel erfgoed zo iconisch als het Romeinse theater van Sagunto.
"De rehabilitatie werd uitgevoerd tussen 1990 en 1994 en was vanaf het begin zeer controversieel toen het werd overwogen" een bouw van een nieuw theater op de vernietiging van het oorspronkelijke Romeinse theater ”, vertelt Condé Nast Traveler César Guardeño Gil, voorzitter van de Circle Association for the Defense and Dissemination of Cultural Heritage.
Het Hooggerechtshof van de Valenciaanse Gemeenschap beschouwde de interventie als onwettig omdat deze in strijd was met de Spaanse wet op het historisch erfgoed van 1985. In de jaren 2000, 2003 en 2008 de Hoge Raad bevestigde de beslissing van de TSJCV en gaf een termijn van 18 maanden om over te gaan tot het slopen van de tribunes en het podium. Ten slotte werd tegen deze uitspraak beroep aangetekend door de Generalitat Valenciana en door de gemeenteraad van Sagunto, met als argument: onmogelijkheid van uitvoering om juridische redenen en het principe van efficiëntie bij de overheidsuitgaven, vanwege de kosten die ermee gemoeid zijn breng het monument terug naar zijn vorige staat.
Kerk van Castronuño, Valladolid.
"Helaas, er zijn nog steeds interventies en restauraties in ons cultureel erfgoed die worden uitgevoerd zonder de criteria en tussenkomst van een multidisciplinair team waarin naast de figuur van de architect ook historici, archeologen en professionele restaurateurs aanwezig zijn”, vult César aan. “Een probleem waar ook overheden bij betrokken zijn dat ze soms sommige van deze cijfers niet hebben om te controleren en toezicht houden op dit soort activiteiten dat kan uiteindelijk worden door heel weinig of helemaal niet respectvol te klungelen met cultuurgoed. Als de schade al is aangericht, wordt het erg moeilijk om het terug te draaien en de schade en vernietiging ze worden uiteindelijk permanent.”
Het gemelde probleem in de bovengenoemde scenario's van Cabo de Gata, Os Ancares en het Romeinse theater van Sagunto Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de huidige en onaangename staat van enkele voorbeelden van ons erfgoed. Een ander belangrijk geval vond plaats in november vorig jaar, toen... de burgemeester van de stad Castronuño (Valladolid) meldde een cementader in een boog van de Romaanse kerk van de stad, zoals hij goed verzamelde New York Times.
HET ERFGOED EN DE PEPE GOTERA
Hispania Nostra is een vereniging zonder winstoogmerk die van openbaar nut is verklaard en die tot doel heeft het erfgoed te verdedigen, te beschermen en te verbeteren sinds het ontstaan in 1976. . Momenteel is de Rode lijst van Spaans erfgoed (we vinden ook de Zwarte lijst) en de Groene lijst opgehaald door Hispania Nostra sinds 2007 omvat het tot duizend activa in slechte staat en dreigen te verdwijnen, vernietiging of wijziging van zijn waarden. Maar waar moeten we de oorsprong van dit probleem zoeken?
“De Spaanse Historisch Erfgoedwet Het werd in 1985 goedgekeurd en sindsdien hebben we zeer waardevolle instrumenten gekregen om het behoud van ons erfgoed te garanderen”, vertelt hij aan Condé Nast Traveler. Victoria Vivancos , Professor van de afdeling Conservering en Restauratie van Culturele Goederen aan de Polytechnische Universiteit van Valencia en directeur van de UNESCO Forum Universiteit en Cultureel Erfgoed Leerstoel. "Ik denk niet dat er een serieus probleem is met het behoud van ons erfgoed, maar ja, er komen af en toe verschillende situaties voor, zoals bijvoorbeeld degenen die verantwoordelijk zijn voor deze goederen en niet willen investeren in de instandhouding ervan.”
Sandoval-klooster, Leon.
Victoria brengt het probleem ook in verband met andere redenen, zoals: arbeidsinmenging, gebrek aan regulering van het beroep en economische middelen , of de verantwoordelijkheid van de eigenaren van dat erfgoed: “Professionele opdringerigheid hoort bij een sector van de samenleving die niet volledig begrijpt dat dit erfgoed moet worden verzorgd en hersteld, dat deze discipline Het wordt al meer dan vijftig jaar aan universiteiten onderwezen en het is niet toelaatbaar dat deze interventies worden uitgevoerd door de dienstdoende 'Pepe Gotera'.”
Victoria bevestigt dat inderdaad, het beheersen van al deze aspecten is een moeilijke zaak omdat er veel factoren een rol spelen, van onvoldoende financiële middelen tot de regulering van het restauratieberoep. Gelukkig af en toe nieuwe landgoederen komen van de lijst, bloeiende les geleerd: cultureel erfgoed het weerspiegelt onze identiteit en toekomstige generaties moeten het onthouden. Een identiteit gevormd door ons allemaal.