De Ebro-delta: een terugkeer naar een eenvoudig leven
Liegen ongeveer drie uur van Barcelona, en een fictieve wereld ver weg, verrast een Catalaanse regio door de drastische verandering die het landschap veronderstelt voor de verbaasde ogen van een toeschouwer (zie mezelf) die ziet een volledig vlak en moerassig uitzicht vol prachtige rijstvelden. “Ik zou op Bali kunnen zijn”, denk ik, maar niets is minder waar; ik moet gewoon Ebro rivierdelta.
in een mix van landbouwgrond, vogelreservaat en oase voor stadsmensen De Ebro-delta, die graag wil ontsnappen aan de overbevolking van andere kustgebieden, biedt een totaal andere wereld die bestaat uit geïsoleerde stranden, roze flamingo's, mensen windsurfen en veel eersteklas voedingsmiddelen zoals paling, oesters of hun zeer smakelijke mosselen.
Een van de grootste wetlands in West-Europa is tegenwoordig in wezen een bestemming waar het lijkt alsof de tijd niet is verstreken en waar, ik kruis mijn vingers, hopelijk tijd zal kosten om te passeren, want de luxe ligt hier precies in de totale afwezigheid ervan: een terugkeer naar het eenvoudige leven.
Flora en fauna tonen al hun magie op deze plek waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan
En als mijn eerste gedachte betrekking heeft op Bali, is de tweede eerder gericht op een klaagzang van het type: "hoe is het mogelijk dat het zo lang heeft geduurd om deze plek te leren kennen". Het is de vraag die me overvalt na het parkeren van mijn auto in het Villa Retiro hotel, een juweel van koloniale architectuur Dat familie Lopez enkele jaren geleden verworven om er een hotel van te maken.
Dit charmante herenhuis uit 1890 werd gebouwd door de Catalaanse Indiano James Marti, dat hij na zijn terugkeer uit Argentinië zijn fortuin investeerde in het bouwen van dit zomerhuis, waarin hij overigens maar een jaar woonde.
“Dit is een uniek herenhuis ontworpen door de architect Josep Fontseré i Mestre, een van Gaudí's meesters, met een zekere modernistische sfeer en omgeven door dichte vegetatie, die origineel is sinds de bouw”, vertelt Domingo Basco, een lid van het menselijke team, en zo menselijk!, van het hotel.
Ik ben ervan overtuigd dat de Indiase Martí er trots op zou zijn dat Villa Retiro meer dan 120 jaar later een van de meest bijzondere hotels in de regio is, gelegen in het Bajo Ebro-gebied, naast de stad Xerta en iets meer dan tien minuten rijden van Tortosa, de hoofdstad van de regio.
Het Hotel Villa Retiro, een juweel van koloniale architectuur omgeven door tropische vegetatie
Villa Retiro contrasteert met het landschap van de rest van de Delta, een plaats van agrarische traditie waar de rijstoogst nog steeds 75% van het aanbod van Catalonië vertegenwoordigt.
In het binnenland gebeurt niet veel, maar aan de kust is het niet moeilijk om de herinnering aan de oude manier van leven van het gebied in de kleine witte huisjes, bekend als barracas, waar de oogst werd verwerkt.
Na jaren van verval – eind jaren zestig en zeventig was de vlucht van het platteland naar de stad onvermijdelijk – bezienswaardigheden bekijken Het is vandaag de echte motor van verandering (ten goede) in het gebied.
Toch is het ware karakter van de Delta weinig veranderd, godzijdank, en de rust, de zonsondergangen en het goede eten blijven enkele van de grootste attracties.
Goed bewijs hiervan is de Michelin-ster en de erkenning van critici en publiek die het heeft. Chef-kok Fran Lopez voor de keuken van Villa Retiro.
Deze jonge chef-kok heeft de hoteltraditie vastgelegd in zijn genetische kaart en, opgegroeid in de keuken, verheft López de kenmerkende keuken met typische producten uit de Delta tot een gastronomisch voorstel dat letterlijk om je vingers bij af te likken, vooral wanneer aan de tafel van zijn restaurant gerechten zoals net zo Baldadige pasta coca met tonijnbuik, citrus- en zwarte knoflookmayonaise of romige rijst uit de Delta met eend en citrus.
Aan het hoofd van de keuken van Villa Retiro, chef-kok Fran López, met een Michelin-ster
En tevreden gasten, een trotse chef, zoals erkend door deze jonge chef die heeft deze bescheiden Catalaanse regio op de gastronomische kaart weten te zetten.
En hij heeft het met eerlijkheid en discretie gedaan, een mantra die van het eerste tot het laatste lid van het team in huis wordt gepredikt. Nog een excuus om een plek te bezoeken die, hoewel het de reiziger niet overvalt, erin slaagt hem verliefd te laten worden op zijn natuurlijke schoonheid van vorm en substantie. “En dat het zo lang geduurd heeft om hem te bezoeken…”, jammer ik weer.
Eén aanbieding, die van de Villa Retiro, die wordt aangevuld met de negen kamers van het hoofdgebouw (in het complex is een bijgebouw gebouwd met tien modernere kamers) die behoud van de modernistische essentie van de late negentiende eeuw, waar luxe woont de edele bossen, de originele tegels of in de spectaculaire badkuipen van Britse inspiratie en smeedijzer die belofte, en vervulling, de goede rest van de reiziger.
En zo niet, dan zal het altijd blijven het zwembad, omgeven door 3.000 vierkante meter weelderige tropische tuin en zelfs enkele watervallen. Het onmogelijke hier is om niet te ontspannen.
Kenmerkende keuken met typische Delta-producten
HARMONIE IN HET CATALAANSE TERROIR
Buiten de muren van de Villa Retiro, de show gaat door. En het is dat een aanzienlijk deel van de Delta is Natuurpark, als zodanig verklaard in 1983.
Maar naast al dit door de natuur gezegende paradijs biedt de Delta ook charmante steden en hoeken waar de geschiedenis meer dan 2000 jaar geleden zijn sporen heeft achtergelaten... en hier gaat het verder.
Kasteel Miravet, op de rechteroever van de Ebro
Tortosa is een van de beste voorbeelden. Gekozen door de Iberiërs en bewoond door Romeinen, moslims, joden en christenen, kan de historische erfenis van de hoofdstad van de regio worden gezien tijdens bezoeken zoals de Kasteel Zuda, de Santa María-kathedraal en modernistische gebouwen, verspreid over de stad.
Tortosa: een mengelmoes van culturen waar je ook kijkt
En op een veel aardser en veel minder artistiek vlak is dat wel zo Sant Carles de la Rapita (of direct La Rápita) een goede plek om de voordelen te ervaren van de meest lokale gastronomie, zo erg zelfs dat je het zelfs met je handen kunt 'vissen' om ervan te genieten.
Dit is wat er gebeurt in de ** Musclarium , een mossel- en oesterkwekerij die het diner het product van de zee aan tafel** aanbiedt in een gesloten gastronomisch voorstel met een voorgerecht op basis van zeevruchten, rijst, dessert en zelfs een korte boottocht om toegang te krijgen tot het 'bijna' drijvende restaurant (€ 50).
Van de zee naar de tafel, de Musclarium-mantra